Orsanco

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pirenejach Atlantyckich i Pirenejach .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Orsanco
Orsanco
Widok wsi Orsanco
z kaplicy Soyarza.
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Pireneje Atlantyckie
Miasto Bajonna
Międzywspólnotowość Społeczność miejska Kraju Basków
Mandat burmistrza
 Jean-Marc Bonzom
2020 -2026
Kod pocztowy 64120
Wspólny kod 64429
Demografia
Miły Ostankoar
Ludność
miejska 		113  mieszk. (2018 wzrost o 13% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 12  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 17 ′ 38 ″ północ, 1 ° 03 ′ 51 ″ zachód
Wysokość Min. 72  m
Maks. 307  m²
Powierzchnia 9,35  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Saint-Palais
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Pays de Bidache, Amikuze i Ostibarre
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Orsanco
Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Atlantiques
Zobacz na mapie topograficznej Pyrénées-Atlantiques Lokalizator miasta 14.svg Orsanco
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Orsanco
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Orsanco

Orsanco jest francuski gmina znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie , w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Gentile jest Ostankoar .

Geografia

Sytuacja

Miasto jest częścią kraju Mixe , w baskijskiej prowincji z Dolnej Nawarry .

Dostęp

Orsanco jest obsługiwane przez drogi departamentalne D 8 i D 78.

Hydrografia

Przez miasto przepływa rzeka Joyeuse i jej dopływ, Pagardoyko erreka .

Miejscowości i przysiółki

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Orsanco
Beyrie-sur-Joyeuse Saint-Palais
Orsanco Uhart-Mixe
Lantabat
(ponad 50 m) 		Ostabat-Asme

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z nieznacznym maksimum od października do lutego.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,6  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 0,9 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 6,2 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 13,4  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 1415  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,8 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,8 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Aicirits” o mieście Aïcirits-Camou-Suhast , zlecone w 1993et który wynosi 6  km na południowy w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 14,1  ° C i tym ilość opadów 1216,7  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Biarritz-Pays-Basque”, w miejscowości Anglet , oddanej do użytku w 1956 r. i na 42  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 14,1  °C w latach 1971-2000, przy 14,3  °C dla 1981-2010, następnie w 14,6  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Orsanco jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Saint-Palais , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 25 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowania przestrzennego gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia półnaturalnych lasów i środowiska (55% w 2018 roku), jednak spadek w porównaniu z rokiem 1990 (57,4% ). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: łąki (38,9%), lasy (32,1%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (22,9%), niejednorodne tereny rolne (6,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Stare wzmianki

Toponim Orsanco występuje w formach Orsanchoe , Orsacoe , Orsahaco i Orzanquem (1119), Orsacoe (1120, kartularyzacja Sorde ), Sanctus Martinus de Orzachoe (1160), Orçacua (1264), Orçacoa (1292), Orçancoa (1349 i 1350). ) i Orquancoe (1513, tytuły Pampeluny ).

Jean-Baptiste Orpustan wskazuje, że Orsanco oznacza „mały płaskowyż”.

pismo baskijskie

Jego obecna baskijska nazwa to Ostankoa .

Historia

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1988 r. 2001 Jean Goyhenetche    
2001 W trakcie Jean-Marc Bonzom    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Międzywspólnotowość

Gmina należy do siedmiu struktur międzygminnych:

Demografia

Spis fiskalny z lat 1412-1413, przeprowadzony na rozkaz Karola III z Nawarry , w porównaniu ze spisem wojskowym i zbrojnym przebywającym w obecnym królestwie Nawarry spod portów z 1551 roku , ujawnia gwałtownie rosnącą demografię. Pierwszy wskazuje Orsanco na obecność 5 pożarów , drugi na 28 pożarów.
Spis ludności Dolnej Nawarry z 1695 r. wyliczył 40 pożarów w Orsanco.

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto miało 113 mieszkańców, co stanowi wzrost o 13% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques  : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
223 222 247 245 293 238 244 272 272
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
242 239 205 187 189 207 202 192 182
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
183 193 223 170 172 149 165 158 138
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
116 106 86 91 89 96 96 100 109
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
113 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Miasto jest częścią obszaru apelacji od Ossau-Iraty .

Kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo obywatelskie

Dziedzictwo religijne

Kościół św Marcina pochodzi z XIX -tego  wieku.

Dziedzictwo środowiskowe

Sprzęt

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. - Akademia języka baskijskiego
  2. Ogłoszenie sandacza na Orsanco
  3. Mapa IGN pod Géoportail
  4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  5. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 10 lipca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Aicirits - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 )
  10. „  Great Circle between Orsanco and A andcirits-Camou-Suhast  ” na fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  11. „  Météo-France Stacja Aicirits – karta klimatologiczna – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja w aicirits ) .
  12. „  Orthodromy between Orsanco and Anglet  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Biarritz-Pays-Basque - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  14. „  Stacja meteorologiczna Biarritz-Pays-Basque – Normy za okres 1981-2010  ” , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Biarritz-Pays-Basque - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Saint-Palais  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  22. Jean-Baptiste Orpustan, New Basque toponimy: nazwy krajów, dolin, miast i wiosek Labourd, Basse-Navarre i Soule , Pessac, Presses Universitaires de Bordeaux 2006,2006, 244  s. ( ISBN  978-2-86781-396-2 i 2-86781-396-4 , czytaj online ).
  23. Paul Raymond , Słownik topograficzny Departamentu Basses-Pyrénées , Paryż, Imprimerie Impériale,1863, 208  pkt. ( BNF Ogłoszenie n o  FRBNF31182570 , czytać online )...
  24. kartulariusz z opactwa Saint-Jean de Sorde , opublikowane we fragmentach w dowodach z Historii Béarn przez Pierre de Marca
  25. Tytuły opublikowane przez don José Yanguas y Miranda
  26. Jednostka komputerowa prefektury 64, „  Base communale des Pyrénées-Atlantiques – Intercommunalité  ” (dostęp 18 czerwca 2014 r . ) .
  27. Spis cytowany przez Manex Goyhenetche , Powszechnej Historii Kraju Basków III: Gospodarczej i Rozwoju Społecznego XVI TH do XVIII th wieku , t.  3, Donostia / Bayonne, Elkarlanean ,2001, 411  s. ( ISBN  8483317443 i 9788483317440 , OCLC  466971263 ) , s.  26. Ta sama książka Manex Goyhenetche (strona 284) wskazuje, że potrzeba średnio 5,5 na pożar .
  28. Przepisane i opublikowane przez Ricardo Cierbide, Censos de población de la Baja Navarra , Max Niemeyer Verlag, Tybinga, 1993
  29. Archiwa departamentalne Pyrénées-Atlantiques, E 575, transkrybowane przez Louisa Baratcharta w Friends of old Navarre , styczeń 1995, strony 44-54
  30. Biblioteka Narodowa, 6956, zarejestruj Moreau 979, cytowany przez Manex Goyhenetche , Powszechnej Historii Kraju Basków III: Gospodarczej i Rozwoju Społecznego XVI TH do XVIII th wieku , t.  3, Donostia / Bayonne, Elkarlanean ,2001, 411  s. ( ISBN  8483317443 i 9788483317440 , OCLC  466971263 ) , s.  299.
  31. Organizacja spisu na insee.fr .
  32. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  33. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  34. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  35. Wskazówka n o  IA64000697 , podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .

Aby wejść głębiej

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne