Mouchan

Ten artykuł jest szkicem dla miasta w Gers .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Mouchan
Mouchan
Ratusz.
Herb Mouchan
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Gers
Miasto Prezerwatywa
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Ténarèze
Mandat burmistrza
Christian Touhé-Rumeau
2020 -2026
Kod pocztowy 32330
Wspólny kod 32292
Demografia
Ludność
miejska
396  mieszk. (2018 spadek o 12,39% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 30  mieszk/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 54 ′ 19 ″ północ, 0° 18 ′ 00 ″ wschód
Wysokość Min. 77  m
Maks. 185  m²
Powierzchnia 13,11  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Prezerwatywa
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Armagnac-Ténarèze
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Mouchan
Geolokalizacja na mapie: Gers
Zobacz na mapie topograficznej Gers Lokalizator miasta 14.svg Mouchan
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Mouchan
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Mouchan

Mouchan ( Moishan w Gascon ) to francuski gmina znajduje się w dziale z Gers w regionie oksytańskiej .

Geografia

Lokalizacja

Mouchan to gmina w Gaskonii położona nad Osse i przy jej dopływie Ruisseau de la Nevère , a także na RD 931, dawnej drodze krajowej 131 między Condom i Eauze .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Mouchan
Lauraet Beaumont Larressingle
Gondrin Mouchan Cassaigne
Mansencome Valence-sur-Baïse

Geologia i ulga

Mouchan znajduje się w strefie sejsmiczności 1 (bardzo niska sejsmiczność).

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,3  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,4 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 8,1 d
  • Roczna amplituda termiczna: 15  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 795  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,6 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,6 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Courrensan” miasta Courrensan zlecenie w 1995 roku i położony jest 8  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,8  ° C , a ilość opadów wynosi 727,6  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Agen-La Garenne”, w miejscowości Estillac , w departamencie Lot-et-Garonne , oddanej do użytku w 1941 roku i na 35  km , średnia roczna temperatura zmienia się od 13,1  °C dla okres 1971-2000, do 13,4  °C w latach 1981-2010, następnie do 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Mouchan jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Prezerwatywy , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 23 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (96,5% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (96,4%). . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (50,6%), niejednorodne użytki rolne (27,3%), uprawy trwałe (17,5%), lasy (3,6%), użytki zielone (1,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Mouchan to nazwa wywodząca się z epoki galijsko-rzymskiej , gdzie dygnitarz Muscius nadał swoje imię temu miejscu. Przez lata przeszliśmy od Muscius do Muscianus, potem Muscian i wreszcie Mouchan.

Historia

W X -go  wieku , Mouchan była siedziba doyenneté z rzędu Cluny .

Podczas wojny stuletniej Mouchan doznał grabieży z powodu najazdów wojsk angielskich.

Polityka i administracja

Administracja miejska

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1845 1849 Gabriel Mondin    
1861 1868 Józef Bernard Faget    
1878 1880 Józef Bernard Faget    
Marzec 2001 W trakcie Christian Touhé-Rumeau CPNT, a następnie DVG Oficer techniczny
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy kompleksowy spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 r. W 2018 r. gmina liczyła 396 mieszkańców, co oznacza spadek o 12,39% w porównaniu z 2013 r. ( Gers  : + 0,53%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36% ). Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1841 1846 1851 1856
525 425 425 744 762 737 727 651 671
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1901
680 663 639 646 767 629 566 578 606
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962
551 548 491 502 512 525 487 488 507
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016 2018
440 385 340 364 365 406 435 411 396
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Kościół Saint- Austrégésile lub Saint- Pierre zależał od klasztoru kluniackiego Saint-Orens d'Auch. Budynek jest dość skromny. Plan jest następujący: transept asymetryczny, nawa dwuprzęsłowa i absyda o mniej więcej równej długości do nawy.

Apsyda jest otoczony od północy z apsydą i od południa kwadratową wieżą. Wieża jest najstarszym elementem budowli.

Pierwotnie wieża miała mieć wyłącznie świeckie przeznaczenie. Przyziemie otwarte było z każdej strony dwoma półkolistymi łukami, a na piętro wchodziły drzwi od południa. Data wieża musi od XI -tego  wieku .

W XII -tego  wieku , kościół został zbudowany na wieży jest dziś zakrystię i Północnej transept (grube ściany nie wymagają przypory nieobecnych ozdób z wyjątkiem karnisze zewnątrz).

W drugim etapie dobudowano nawę i południowy transept, a dolne pomieszczenie wieży przekształcono w kaplicę . Wszystko otrzymała sklepienia w Cul-de-Four i kołyska z łukami , które zostały zaktualizowane od częściowo. Skrzyżowanie transeptu nakryto sklepieniem żebrowanego o bardzo oryginalnym kształcie i strukturze. Te żebrowane okna są typowym i najstarszych znanych przykład przejścia od romańskiego do gotyku .

Rzeźby przybierają klasyczne formy spotykane w innych kościołach gaskońskich: nagie liście, rozszczepione lub zakończone falą, zwoje, szachownice, kule, szyszki, leżące zwierzęta i figury popiersi na modillionach. Niektóre tematy są natomiast nowatorskie lub potraktowane w wyjątkowy sposób: bardzo płaskie głowy lwów reprezentowane w łuku wejściowym i wewnątrz apsydiolu, obecność węży, orłów widzianych z przodu, liści i szyszek sosnowych umieszczone we wspólnej dekoracji, przechodzące lwy, czworolistne liście w splecionych kręgach, sarkofag zwieńczony krzyżem, carillonneur siedzący pod dzwonnicą i luksusowa kobieta torturowana przez węża…

Kościół posiadał portal na północ od nawy, ale prawie całkowicie zniknął.

Piękny ołtarz złoty pochodzący z XVII -tego  wieku .

Na kamieniach kościoła widzimy dużą ilość znaków, dzieł kamieniarzy, którzy podpisali swoje prace do zapłaty.

Saint Austrégésile słynęło z leczenia chorób nerwowych.

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Mouchan Herb Partia, do jednego Gules z dwoma kluczami Lub przekazana w saltire i zwieńczona skorupą tego samego, do dwóch Argent do lwa Gules.
Detale Motto: „Flector nec frangor” (składam, ale nie łamię). Przyjęte 4 lipca 2019 r.

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 14 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Plan trzęsienia ziemi
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 8 lipca 2021 )
  4. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 8 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 8 lipca 2021 )
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 8 lipca 2021 )
  8. „  Station Météo-France Courrensan - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 8 lipca 2021 r. )
  9. „  Wielki krąg między Courrensan i Mouchan  ” na fr.distance.to (dostęp 8 lipca 2021 ) .
  10. „  Stacja Météo-France Courrensan – zestawienie klimatyczne – statystyki 1981-2010 i zapisy  ” , na stronie Dé cordespubliques.meteofrance.fr (dostęp 13 lipca 2021 r . ) .
  11. "  Great Circle between Mouchan and Estillac  " na fr.distance.to ( dostęp 8 lipca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Agen-La Garenne - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 8 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Agen-La Garenne - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 8 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Agen-La Garenne - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 8 lipca 2021 )
  15. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  18. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 14 kwietnia 2021 )
  21. Strona prefektury - arkusz Mouchan
  22. Organizacja spisu na insee.fr .
  23. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  24. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  25. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  26. Wskazówka n o  PA00094880 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury  : kościół
  27. Marcel Durliat , Kościół Mouchan , s. 124-130, na Kongresie Archeologicznym Francji. 128 th  sesji. Gaskonia. 1970 , Francuskie Towarzystwo Archeologiczne , Paryż, 1970