Meczet Al-Aksa | |
Prezentacja | |
---|---|
Nazwa lokalna | المسجد الأقصى (Al-Masjid Al-Aksa) |
Kult | islam |
Rodzaj | Meczet |
Rozpoczęcie budowy | Przed 680 |
Dominujący styl | Architektura islamu |
Ochrona | Światowe Dziedzictwo ( 1981 , Stare Miasto Jerozolimy ) |
Geografia | |
Kraj | Zobacz status Wschodniej Jerozolimy |
Miasto | Wschodnia Jerozolima (zaanektowana przez Izrael w 1980 r.) |
Informacje kontaktowe | 31 ° 46 ′ 34 ″ północ, 35 ° 14 ′ 08 ″ wschód |
Al-Aqsa lub al-Aksa Meczet jest największy meczet w Jerozolimie . Został on zbudowany w VII XX wieku na Wzgórzu Świątynnym i jest częścią, z Kopuła na Skale , zestaw budynków sakralnych wybudowanych na Wzgórzu Świątynnym ( Haram al-Sharif ). Zgodnie z tradycją muzułmańską, drugi kalif Omar ibn al-Khattâb rozpoczął budowę meczetu w 637 roku w świętym miejscu, z którego Prorok Mahomet wzniósł się do nieba podczas nocnej podróży .
Pierwszy budynek modlitwy, wzniesiony w 637, został przebudowany i powiększony przez kalifa Umajjadów Abd al-Malik, a następnie ukończony przez jego syna al-Walida w 705. Meczet został zniszczony przez trzęsienie ziemi w 746 i odbudowany przez kalifa Abbasydów al- Mansur w 754, a następnie ponownie przebudowany w 780. Kolejne trzęsienie ziemi zniszczyło większość budynku w 1033, a fatymidzki kalif Ali az-Zahir zbudował nowy meczet. Następnie budynek jest odnawiany i dodawane są konstrukcje, takie jak kopuła , fasada, minbar , minarety i struktura wnętrza. W 1099 r. krzyżowcy używali meczetu jako pałacu, a Kopuły na Skale jako kościoła, aż do jej zdobycia przez Saladyna w 1187 r. W następnych stuleciach podjęto przebudowę, aż do administracji Jordanii, która trwała do 1967 r. Dziś meczet jest pod administracją kierowanego przez Jordanię Waqf (z udziałem Palestyńczyków ).
Chociaż meczet nie jest kojarzony z Isrą i Mi'rajem w średniowieczu, stopniowo kojarzy się z nim od 1920 roku.
Meczet może pomieścić 5000 wiernych, a cała esplanada może pomieścić prawie 200 000 osób.
W wąskim znaczeniu iw większości źródeł naukowych pisanych w językach europejskich al-Aksa odnosi się do jedynego budynku w południowej części esplanady meczetów . Jednak w języku arabskim termin „al-Aksa” jest często używany w odniesieniu do całej esplanady, w tym meczetu, Kopuły na Skale , Bramy Wzgórza Świątynnego i minaretów . al-Masjid al-Aksa może zatem odnosić się do całego sanktuarium, podczas gdy al-Jâmi 'al-Aqṣa ( arab . ٱلْـجَـامِـع الْأَقْـصّى ) odnosi się bardziej konkretnie do budowy meczetu. (. Deb pod Turkami XVI th century - 1917), plac zaczął być określany jako al-Haram asz-Szarif ( po arabsku : الحرم الشريف , Noble Sanctuary)
Termin al-Qibli jest również używany do określenia budynku meczetu, w odniesieniu do edykułu wewnątrz, kaplicy al-Qibli ( al-Jami 'al-Aqsa lub al-Qibli lub Masjid al-Jumah lub al-Mughata ).
Al-Aqsa znajduje się w bardzo symbolicznym miejscu: na Wzgórze Świątynne , miejscu świątyni jerozolimskiej , przebudowany w VI th wieku przed naszą erą. BC i powiększony w I st wieku pne. AD przez Heroda , zanim został zniszczony w 70 przez Rzymian. Western Wall świadectwem tej przeszłości. Meczet wydaje się, że zostały zbudowane na „dodaje sektora I st wieku w momencie Heroda, aby umożliwić budowę bazyliki królewskiej i kolumnadą, portyk”; odbywa się na „strukturze Heroda w formie klasycznej bazyliki rzymskiej”.
Większość historycy sztuki twierdzą, że w okresie chrześcijańskim miejsce to zostało opuszczone, co niewątpliwie oznacza triumf chrześcijaństwa nad religią starożytną. Według nich dopiero wraz z nadejściem islamu Esplanade des Mosques została ponownie wykorzystana jako budynki religijne. Potwierdza to studium historyczno-tekstowe Andreasa Kaplony'ego, które wskazuje, że za czasów Bizantyjczyków esplanada świątynna była zaniedbana i była miejscem niearchitektury, w którym natura odzyskała swoje prawa. Jeszcze w 1938, 1942 wykopaliska zostały podjęte przez archeologa Roberta Williama Hamiltona (en) . Wykonane wówczas fotografie, zaprezentowane przez archeologa Zachi Zweiga (in) podczas konferencji w 2008 roku, pokazują istnienie w fundamentach budynku mykwy z czasów Drugiej Świątyni oraz mozaiki z publiczności. budynek, prawdopodobnie kościół. Opinia o powtarzalnym charakterze w pracach XIX th wieku kościół został ustanowiony w tym miejscu w 530 przez cesarza Justyniana . Jednak według tego opracowania Andreasa Kaplony'ego wydaje się, że Żydzi z miasta próbowali za Juliena (panowanie w latach 361 - 363), a następnie podczas okupacji Sasanidów (614 - 628), aby odbudować tam świątynię. .
Muzułmańska tradycja, od połowy VIII th century około łączy Jerozolimę i Wzgórze Świątynne z Masjid al-Aksa , że podczas Isra i Mi'raj , Muhammad byłby wynikiem jego nocnej podróży z Mekki , i z którego podjąłby się wznoszenia do siódmego nieba, jak wskazuje Koran (17, 1): „Chwała i Czystość Temu, który nocą sprawił, że jego sługa (Mahomet) podróżował z Al-Meczetu. Haram at Meczet Al-Aksa, którego otoczenie pobłogosławiliśmy, aby mu pokazać niektóre z Naszych cudów. To naprawdę On jest Słyszącym, Jasnowidzem. " Termin Masjid Al-Aqsa było więc najstarsza nazwa nadana Wzgórzu Świątynnym jako całość, zanim znaczenie ogranicza się do jedynego meczetu. To raczej w kierunku Kopuły na Skale niż w samym meczecie, tradycja miraj koncentruje się , termin masjid oznacza nie tylko meczet jako architekturę, ale także każde święte miejsce.
Rzeczywiście, klasyczna egzegeza potwierdza, że muzułmanie pierwotnie modlili się do Elii (Jerozolimy) i to przed zdobyciem miasta. Jednak dla współczesnych badań ta bardzo rozpowszechniona teza nie jest oczywista i wynika z delikatnej lektury Koranu, której trudno znaleźć. Następnie Mahomet zwrócił się z tego kierunku na modlitwę ( qibla ), aby zorientować się z Medyny w kierunku meczetu Al Haram w Mekce. Należy tutaj zauważyć, że zmiana kierunku „qibla” miała miejsce w samej Medynie. Na miejscu tej zmiany kierunku wzniesiono także meczet. Jest to meczet „qiblatayn”, słowo, które oznacza „dwa kierunki”. Według badacza Tora Andrae , pierwszym qiblam byłby Wschód, tak jak wczesne chrześcijaństwo. Według Dana Gibsona , który opiera się na kierunku qibla przez pierwsze sto lat, pierwszym świętym miastem islamu byłaby Petra i to jest to miasto, które byłoby „matką miast”, o których mówi Koran.
Według jednej z tez, budowa Al-Aksa i Kopuły była substytutem Kaaby podczas okupacji Mekki przez Abd Allaha ibn az-Zubayra i ostatecznie została zachęcona przez społeczność żydowską w nadziei na erę mesjańską . Ta teza jest kwestionowana. Inni twierdzą, że kompleks powstał w rywalizacji z Kościołem Zmartwychwstania i jako symbol triumfu islamu nad chrześcijaństwem . Umajjadów kalifatu , wykonane Wyprodukuj przez ulemas i krążyły hadis, aby przyjąć do sądu i Umajjadów ideologów Jerozolimie, jako ośrodek polityczny i administracyjny prowincji „ Syrii-Palestyny ”. Według Ignaza Goldzihera , rozwój ten jest związany z przyczynami politycznymi, według Goiteina , a nie z powodów religijnych, czy też ze względu na znaczenie Jerozolimy pod rządami Abd al-Malika i Al-Walida I st .
Według klasycznego muzułmańskiego egzegezy lub - według Icchak Reiter badacza - według tradycji uznanych XX th century , meczet Al-Aksa jest miejscem, z którego Muhammad uczyniłby ten nocny Journey (al-ISRA) w trakcie której będzie wsiadł na Burak , który najpierw zabrałby go z Mekki do Al-Aksa. To tutaj Mahomet miał przywiązać Burak do Ściany Płaczu i modlić się na Esplanadzie . Po zakończeniu modlitw anioł Jibril (Gabriel) udałby się z nim do nieba, gdzie spotkałby kilku innych proroków, z którymi by się modlił, a następnie przedyskutowałby z Bogiem liczbę modlitw do wykonania, potem w końcu zostanie zwrócony do Mekki. Dla niektórych nurtów islamu ta podróż jest marzeniem. Ahmed Mohammed Arafa, felietonista egipskiego tygodnika Al-Qahira (5 sierpnia 2003 r.) utrzymuje, że wbrew temu, co twierdzi klasyczna interpretacja sury, znana jako „Podróż nocna”, ta podróż byłaby w rzeczywistości emigracją Mahometa ( Hegiry ) z Mekki do Medyny.
Niektórzy sugerują, że trafnie nazwany „Meczet Al-Aksa” wspomniany w Koranie nie pochodził z Jerozolimy, ale mógł oznaczać meczet położony w pobliżu Mekki. Byłby to zatem historyczny błąd koraniczny, ponieważ za życia proroka Mahometa, który zmarł w 632 roku, meczet nie istniał i nie został jeszcze zbudowany przed zdobyciem Jerozolimy przez Omara w 638 roku. budowla sakralna - jak na przykład świątynia pogańska - nie jest konsensualna i może odnosić się do otwartej przestrzeni pokłonów. Dla niektórych starożytnych źródeł Masjid oznacza niebo, do którego udał się Mahomet.
Jednak od najwcześniejszych czasów islamu miejsce to będzie kojarzone z Jerozolimą i Esplanade, „bez powodu” innego niż „wydaje się być stronniczą interpretacją inspirowaną polityką Umajjadów dążących do gloryfikacji Jerozolimy ze szkodą terytorium Mekke” .
Biskup Arculfe opisuje to miejsce w latach 679-688 : „ W słynnym miejscu, gdzie świątynia została wspaniale zbudowana, Saraceni wznieśli dom modlitwy; jest czworokątny, pokryty drewnem, z pomocą dużych belek, które opierają się na pozostałościach ruin. Spotykają się w tym budynku o nędznej konstrukcji, który może pomieścić około trzech tysięcy ludzi ” .
Jest to niewątpliwie na impuls kalifa Abd al-Malik (685 - 705), budowniczego Kopuła na Skale , ani jego syna al-Walid I er (705 - 715), że pierwszy twardy meczet został zbudowany.. Jeśli wierzyć historykowi al-Muqaddasi , kalif chciałby, aby ta rekonstrukcja nie stanowiła kontrastu między meczetem a kopułą. Według Myriam Rosen Ayalon, budynek bardzo różnił się od obecnej konstrukcji, ponieważ był to plan z trzema nawami równoległymi do qibla , jak wielki meczet Umajjadów w Damaszku kilka lat później. W tym czasie meczet miał być bezpośrednio połączony z miejskim pałacem dar al-imarat (odkrytym w latach 70. XX wieku) łukowym przejściem za głównym mihrabem. Trzęsienie ziemi zniszczyło go prawie całkowicie w 748 roku .
Za czasów dynastii Abbasydów nawy meczetu zmieniły orientację. Wraz z budową al-Mahdien w 780 r. piętnaście przęseł prostopadłych do mihrabu tworzy miejsce modlitwy, w tym jeden powiększony pośrodku. Trzęsienie ziemi w 1033 zniszczyło go ponownie. Meczet jest ponownie odbudowywany przez kalifa Ali az-Zahira . To właśnie ten meczet pozostaje do dziś i którego mozaikowe inskrypcje przywołują imię jego rekonstruktora i podają nazwę meczetu ( al-majsid al-aqsa , najbardziej odległe oratorium).
Zdobyta Jerozolima podczas krucjat w 1099 r. nie zniszczyła meczetu, lecz służy jako pałac zwany „świątynią Salomona” dla króla Jerozolimy Baudouina II . W 1119 stał się siedzibą Zakonu Świątyni pod nazwą Dom Świątyni Jerozolimskiej .
Po zdobyciu miasta przez muzułmanów w 1187 roku , ostatnia przebudowa, w latach 1217-1218, nadała budynkowi jego obecny wygląd: nawę główną, zwieńczoną kopułą i otoczoną z obu stron trzema przęsłami. Wszystko, co pozostało z dawnych czasów, to mur qibla, wciąż zachowany przez wieki, ponieważ używał już przedislamskiego muru na południe od esplanady Świątyni.
Trzęsienia ziemi miały miejsce w 1928 i 1937 roku. Odbudowę podjęto w 1939 roku. Z tej okazji Benito Mussolini podarował umieszczone wewnątrz marmurowe kolumny . W latach 1969-1983 kopuła meczetu al-Aksa została pokryta aluminium przez anodowanie , co nadało jej srebrzysty wygląd. W 1983 roku odzyskał swoją pierwotną powłokę ołowianą w kolorze ciemnoszarym.
kopuła pokryta aluminium w 1982 r.
aktualna oryginalna ciemnoszara powłoka ołowiana
Meczet Al-Aksa
W 1969 roku Denis Michael Rohan (w) , A fundamentalista chrześcijański australijski , celowo podpalił do datowania Minbar od XII th wieku. Meble są całkowicie zniszczone, z wyjątkiem kilku elementów, które można było uratować i znajdują się dziś w Muzeum Islamu w Jerozolimie .
15 kwietnia 2019 r., mały pożar wywołany dziecięcymi zabawami zostaje szybko opanowany przez strażaków.
Rzeźbione drewno na suficie budynku prawdopodobnie pochodzi z okresu umajjadów. Stanowią one zatem, obok Khirbat al-Mafjar, jedyne świadectwo sztuki stolarskiej w tym czasie . Zbudowane z potraktowanych naturalizmem motywów roślinnych, przypominają w szczególności sąsiednie mozaiki Kopuły na Skale i rzeźby zamku Mshatta .
Rzeźbione lasy niewątpliwie brały udział w znacznie większej dekoracji, z mozaikami i marmurem, jakie wciąż widzimy w Kopule na Skale lub w Damaszku. Te jednak nie zostały zachowane.
Starożytne mozaiki badał Henri Stern.
21 sierpnia 1969Ewangeliczny chrześcijanin australijski Denis Michael Rohan (w) , członek sekty Worldwide Kościół Boży , podpalili budynek, aby zrobić miejsce dla Trzeciej Świątyni . Rozległe uszkodzenia można było naprawić.
Ponieważ Ściana Płaczu , święte miejsce religii żydowskiej, jest częścią muru otaczającego meczet, ten stosunkowo niewielki obszar Jerozolimy może być źródłem napięć między społecznościami. Izrael zezwala na dostęp do meczetu niemuzułmanom, tylko żonatym mężczyznom i kobietom w wieku, odpowiednio, co najmniej 50 i 45 lat, dostęp dla muzułmanów w każdym wieku jest dozwolony, ale może być ograniczony przez władze izraelskie w przypadku napięć lub w inny sposób .
Meczet al-Aksa, podobnie jak reszta Starego Miasta w Jerozolimie , znajduje się pod izraelską kontrolą od 1967 roku . Zarządzanie całą esplanadą meczetu powierzono waqf , islamskiej fundacji religijnej, której Jordania jest gwarantem od czasu porozumień z Wadi Araba, które dają Jordanii uprzywilejowaną rolę gwaranta esplanady meczetu.
Od czasu pierwszych wykopalisk w 1938 r. przeprowadzonych przez Amerykanina Edwarda Robinsona, kilka innych wykopalisk miało miejsce w południowej i południowo-zachodniej części Wzgórza Świątynnego, ale nigdy pod esplanadą meczetu, gdzie znajduje się meczet al-Aksa. Organizacja Konferencji Islamskiej (OIC) uważa, że zagrażają one jej fundamenty.