Martin Maryland

Marcin 167
Widok z samolotu.
Królewskie Siły Powietrzne Martin Maryland w 1941 roku.
Budowniczy Jaskółka oknówka
Rola Lekki bombowiec z ujęcia .
Status Usunięty z usługi
Pierwszy lot 1939
Uruchomienie 1940
Data wycofania 1945 (Używany do 1950 roku we Francji przez GLAM)
Numer zbudowany 450 kopii
Załoga
Trzech do czterech członków załogi.
Motoryzacja
Silnik Pratt & Whitney R-1830-SC3G Twin Wasp
Numer 2
Rodzaj Silniki gwiazdowe
Moc jednostkowa 1050 KM
Wymiary
Zakres 18,72  m
Długość 14,20  m
Wysokość 5,00  m
Powierzchnia skrzydeł 49,95  m 2
Szerokie rzesze
Pusty 4,802  kg
Z uzbrojeniem 6940  kg
Maksymalny 7634  kg
Występ
Maksymalna prędkość 508  km / h
Sufit 9,405  m
Prędkość wspinaczki 720  m / min
Zakres działania 2100  km
Obciążenie skrzydła 139 kg / m 2
Uzbrojenie
Wewnętrzny Sześć do ośmiu karabinów maszynowych Browning 1919A kal . 7,7  mm .
Zewnętrzny 800  kg z bomby w ładowni .

Martin 167 to amerykański samolot wojskowy używany podczas II wojny światowej do bombardowania i nadziemnych misji rozpoznawczych głównie przez brytyjskich i francuskich sił w 1940 roku (około 200 samolotów wydanego przez Stany Zjednoczone), a następnie przez Francję bezpłatny . Jest również znany ze swojego oznaczenia Maryland, które nosił w Królewskich Siłach Powietrznych .

Historyczny

Rozwój

Zaprojektowany na potrzeby Ameryki

W 1936 US Army Air Corps ogłosił, że szuka bliźniaczej - silnik lekki zamach i ziemia atak przeznaczonej dla jednostek frontowych. Miał on zastąpić samoloty Curtiss A-18 , którym nigdy nie udało się przekonać amerykańskich lotników wojskowych. W szeregach znalazło się wtedy kilka samolotów: Douglas DB-7 , Martin 167, North American NA-40 i Stearman X-100 . Płaszczyzny te oznaczono odpowiednio XA-20, XA-22 , XB-25 i XA-21. Jeśli to ostatnie zostało szybko wyeliminowane, to było zupełnie inaczej dla pozostałych trzech, które były przedmiotem masowej produkcji .

XA-22 został przetestowany przez Korpus Lotniczy Armii Stanów Zjednoczonych jako uzbrojony samolot zwiadu powietrznego , jednak uznano go za zbyt lekki i ostatecznie odrzucono. Niemniej jednak inżynierowie Martina opracowali XA-23 , drastycznie zmodyfikowany samolot, który był prekonfiguracją Martina A-30 i RA-30 .

Dostosowany do potrzeb brytyjskich i francuskich

W Luty 1939francusko - brytyjska misja zakupowa przybyła do Stanów Zjednoczonych z zamiarem pozyskania różnego sprzętu wojskowego w celu modernizacji odpowiednich sił zbrojnych i powietrznych. Zaprezentowano im Martin 167, a samolot bardzo zainteresował obecnych funkcjonariuszy francuskich sił powietrznych . Samolot został zamówiony przez Francję na 200 sztuk w trzech różnych podgrupach jako Martin 167F ( F jak Francja) z sześcioma karabinami maszynowymi Darne kalibru 7,5  mm zamiast czterech oryginalnych Browning 1919A XA -22 i pojemnością 2 zbiorników 255 US. galonów lub 1930,56  ℓ .

RAF ze swojej strony zamówił uzbrojoną wersję oznaczoną rozpoznawczy Martin 167b i uzbrojony w sześć do ośmiu Browning 1919A 7,7 mm maszynowych  karabinów . Podobnie jak w przypadku samolotów przeznaczonych dla Francji, sprzedawane do Brytyjczyków przeprowadza 800  kg z bomby w ładowni .

Czynny

W siłach powietrznych

Pierwsze wersje produkcyjne Martina 167F weszły do ​​służby w grupach bombardujących I / 32, I / 34 i II / 36 w styczniu 1940 roku . Szybko zostali zatrudnieni do zbrojnych misji patrolowych wzdłuż granic między Francją a Niemcami . Później niektóre Grupy Rozpoznawcze otrzymały również dwusilnikowe samoloty Martin 167F. Po rozpoczęciu inwazji Francji przez siły III e Rzeszy , francuskich bombowców, obok Leo 451 były masowo wykorzystywane do bombardowania wojsk Wehrmachtu , ale również statki z Kriegsmarine . Jednak nie mogli nic zrobić przeciwko niemieckiemu natarciu.

W Siłach Powietrznych Vichy

Po francusko-niemieckiego rozejmu The air force Vichy jeszcze kilka jednostek działających na Martin 167F, głównie do misji rozpoznawczych. Samoloty te były używane w szczególności przeciwko aliantom w Afryce Północnej i w Cieśninie Gibraltarskiej . Kiedy Anglo-Amerykanie rozpoczęli Operację Torch , napotkali konkretne jednostki Vichy latające na Martin 167F. Jednak francuskie bombowce zostały w dużej mierze zdeklasowane przez myśliwca alianckiego , w szczególności Grumman Martlet z Fleet Air Arm . Podobnie jak inne samoloty wojskowe Vichy, Martin 167Fs posiadał odblaskowe oznaczenia w postaci żółtych i czerwonych pionowych pasów. Niektóre zostały wdrożone przez pilotów Lotnictwa Marynarki Wojennej.

W Siłach Powietrznych Wolnej Francji

Kilku pilotów odmawiających zawieszenia broni opuściło francuską Afrykę Północną, aby dołączyć do sił brytyjskich na Gibraltarze (3 samoloty, z których jeden został zestrzelony przez hiszpański DCA 29 czerwca 1940 r.) Lub w Egipcie (2 samoloty z 5 francuskimi żołnierzami 3 lipca), 1940).) Lub przekroczył kanał La Manche i dołączył w Anglii do generała de Gaulle'a . W ten sposób stworzyli ze swoim Martinem 167F embrion jednostek bombardujących FAFL .

Samoloty te były używane w szczególności do bombardowania statków i U-Bootów patrolujących Kanał La Manche i Morze Północne . W tym celu niektóre zostały przystosowane przez Brytyjczyków do wystrzeliwania ładunków głębinowych, a nawet torped .

Dwa samoloty, które odleciały do ​​Egiptu, utworzyły lot bombowców francuskich nr 1 (francuski lot bombowy nr 1) i wzięły udział w kampanii w Afryce Wschodniej . Jeden z nich odniósł pierwsze zwycięstwo powietrzne w FAFL, zestrzeliwując Savoia-Marchetti SM.79 z Regia Aeronautica 16 sierpnia 1940 r. Następnie zostaną zestrzeleni 8 września i 16 grudnia 1940 r. Przez włoski myśliwiec.

FAFL zachowało swoje Martin 167F do 1945 roku , zastępując je B-26 Marauders zaprojektowanymi i zbudowanymi przez tego samego producenta samolotów. Niektóre z tych samolotów latały nawet podczas operacji Overlord w 1944 roku .

W Royal Air Force i Fleet Air Arm

RAF używał swoich Martin 167 pod oznaczeniem Maryland. Samoloty nakazał ab initio zostały wyznaczone Maryland Mk.I . Po kapitulacji Francji w 1940 roku , partia z 75 samolotów było jeszcze zostać dostarczone, i zostały dostarczone do RAF pod nazwą Maryland Mk . II . Od dziesięciu do dwunastu odzyskanych z FAFL zostało również przydzielonych do szkolenia misyjnego jako MK.IIa Maryland. Rzeczywiście, ich karabiny maszynowe Darne o kalibrze nieznanym Brytyjczykom sprawiły, że nie nadawały się do operacji bojowych. Maryland Mk.IIA zostały zatem rozbrojone. Kilku Maryland Mk.I i Mk.II stacjonowało na Malcie i było zatrudnionych do nękania sił niemieckich i włoskich , zwłaszcza w Cyrenajce . Kilka okręgów Marylands było częścią arsenału Dowództwa Wybrzeża .

W barwach Fleet Air Arm Martin Maryland jest najbardziej znany z udziału w polowaniu na niemiecki pancernik Bismark , służący jako samolot zwiadowczy dla dwupłatowych bombowców torpedowych Fairey Swordfish . Rzucili też bomby na okręt wojenny .

W innych siłach powietrznych

Trzecim głównym użytkownikiem samolotu były Siły Powietrzne Afryki Południowej, które użyły swojego Maryland Mk.Is, ściśle podobnego do tych z RAF, przeciwko siłom niemieckim na Morzu Śródziemnym . Franco Hiszpania i III e Reich stosować go również kilka samolotów, przy użyciu dwóch nacjonalistów spadł na ich terytorium w czasie wojny, a Luftwaffe zarekwirowane maszyny francuskie za szkolenie misje.

Użytkownicy

Oto kraje, które użyły kopii Martin 167 w celach wojskowych.

Aspekty techniczne i wizualne

Opis

Martin 167 ma postać dwusilnikowego, wielomiejscowego jednopłatowca o mieszanej konstrukcji, wykonanego z drewna, sklejki i metalu. Jego napęd zapewniają dwa silniki gwiazdowe Pratt & Whitney R-1830-SC3G Twin Wasp o mocy jednostkowej 1050  koni mechanicznych, z których każdy napędza trójłopatkową śrubę napędową . Niski konsolowe skrzydło zostało również wykorzystane do wciągania w przedniej części klasycznej chowanym lądowania biegu, natomiast sterowane ogon koła został zainstalowany pod usterzenie ogonowe . 800  kg z bomby zostały zainstalowane w ładowni znajduje się w kadłubie . Nos samolotu był w dużej mierze przeszklone umożliwić urzędnikowi bombowiec szerokie pole widzenia. W zależności od wersji, od XA-22 do najnowszej, samoloty przewoziły od czterech do ośmiu stacjonarnych i mobilnych karabinów maszynowych .

Galeria zdjęć

  • Prototyp Martina XA-22.

  • Ten sam prototyp w stałym punkcie.

  • XA-22 w locie.

  • Martin Maryland na afrykańskiej pustyni.

  • Inny widok Maryland w Afryce Północnej.

  • Martin 167F Vichy zniszczony na ziemi.

Wersje

Oto różne wersje samolotu.

  • Martin 167  : Oznaczenie samolotu zaprojektowanego na potrzeby Korpusu Powietrznego Armii Stanów Zjednoczonych , znanego jako XA-22 .
  • Martin 167F  : Ogólne oznaczenie wszystkich samolotów zaprojektowanych i wyprodukowanych na potrzeby Francji .
    • Martin 167F-1  : Oznaczenie noszone przez pierwszą wersję przeznaczoną dla Sił Powietrznych i napędzaną dwoma gwiazdowymi silnikami Pratt & Whitney R-1830-SC3G Twin Wasp o mocy jednostkowej 950  KM każdy.
    • Martin 167F-2  : Oznaczenie noszone przez drugą wersję przeznaczoną dla lotnictwa morskiego i identyczne z Martin 167F-1.
    • Martin 167F-3  : Oznaczenie noszone przez trzecią wersję przeznaczoną dla Sił Powietrznych, podobną do Martina 167F-1, ale ze wzmocnionym pancerzem .
    • Martin 167F-4  : Oznaczenie noszone przez czwartą podwersję przeznaczoną dla Sił Powietrznych i napędzaną dwoma gwiazdowymi silnikami Pratt & Whitney R-1830-SC3G2 Twin Wasp o mocy jednostkowej 1050  KM każdy.
  • Martin 167B  : Ogólne oznaczenie dla wszystkich samolotów zaprojektowanych i zbudowanych na potrzeby Wielkiej Brytanii .
    • Martin 167B-1  : Oznaczenie noszone przez pierwszą wersję przeznaczoną dla Royal Air Force i napędzaną dwoma gwiazdowymi silnikami Pratt & Whitney R-1830-SC3G1 Twin Wasp o mocy jednostkowej 1050  KM każdy.
    • Martin 167B-2  : Oznaczenie noszone przez drugą podwersję przeznaczoną dla Fleet Air Arm i identyczne z Martin 167B-1.
    • Martin 167B-3  : Oznaczenie noszone przez Martina 167F-3 dostarczonego do Anglii.
    • Martin 167B-4  : Oznaczenie noszone przez Martina 167F-4 dostarczonego do Anglii.

Oznaczenia i pseudonimy

  • XA-22  : Oznaczenie noszone przez Martina 167 testowane przez Korpus Powietrzny Armii Stanów Zjednoczonych.
  • Maryland  : ogólne oznaczenie dla wszystkich Martin 167 używanych w Wielkiej Brytanii i Afryce Południowej .
    • Maryland Mk.I  : Oznaczenie noszone przez Martin 167B-1 i B-2.
    • Maryland Mk.II  : Oznaczenie noszone przez Martin 167B-3 i B-4.
    • Maryland Mk.IIA  : Oznaczenie noszone przez niektóre samoloty wzięte z zapasów FAFL i wycofane ze służby.
  • Glenn  : Sobriquet podarowany Martinowi 167F przez francuskich pilotów.

Uwagi i odniesienia

Pochodne

Bibliografia

  1. Alain Pelletier , Samoloty i maszyny Martin , Guides Larivière,2007( ISBN  978-2-84890-144-2 )
  2. Édouard Chemel , Chronique de l'Aviation , Éditions Chronique,1991( ISBN  2-905969-51-2 )
  3. Alain Pelletier , A- for Attack: lepsze poznanie wszystkich amerykańskich samolotów szturmowych i helikopterów Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, Marines i Armii Stanów Zjednoczonych: początki, prototypy i projekty w tym: 89 wspomnianych samolotów i helikopterów , Clichy, Francja, Éditions Larivière, wyd.  „Minidocavia / 2”,1997, 51  str. ( ISBN  978-2-907-05107-1 , OCLC  74458658 )
  4. http://www.avionslegendaires.net/fiche.php?id=a18&numpage=2#histoire
  5. Encyclopedia Wszystkie lotnictwie , Editions Atlas,1993
  6. http://fr.soc.histoire.narkive.com/w1m1IG75/39-45-guerre-aerienne-armee-de-l-air-de-vichy-1940-1941
  7. http://wp.scn.ru/en/ww2/b/552/120/0
  8. "  Martin Maryland - planeslegendaires.net  " , na planeslegendaires.net (dostęp 23 sierpnia 2020 ) .
  9. http://wp.scn.ru/en/ww2/b/552/147/0
  10. Jean-Luc Maillet , 1940-1945 WOLNE FRANCUSKIE SIŁY POWIETRZNE , 23  str. ( czytaj online ) , s.  2.
  11. Laurent Lagneau, „  16 sierpnia 1940: Wolni Francuzi odnoszą swoje pierwsze zwycięstwo powietrzne ... bombowcem  ” , na Opex-360 ,6 sierpnia 2020(dostęp 16 sierpnia 2020 ) .
  12. http://www.avionslegendaires.net/fiche.php?id=maryland&numpage=2#historic