Luksus | |||||
Ratusz Luxé. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
Departament | Charente | ||||
Miasto | Confolens | ||||
Międzyspołeczność | Wspólnota gmin Heart of Charente | ||||
Mandat burmistrza |
Dominique Jean Jacques Dugois 2.020 -2.026 |
||||
Kod pocztowy | 16230 | ||||
Kod wspólny | 16196 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Luxeans | ||||
Ludność miejska |
725 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 60 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 45 ° 53 ′ 37 ″ na północ, 0 ° 07 ′ 01 ″ na wschód | ||||
Wysokość | Min. 52 m Maks. 98 m |
||||
Powierzchnia | 12,17 km 2 | ||||
Jednostka miejska | Gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miejskich | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Boixe-et-Manslois | ||||
Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Luxe jest wspólny południowo-zachodnia Francja , znajduje się w dziale z Charente ( rejon Nowego Aquitaine ).
Jego mieszkańcami są Luxéens i Luxéennes .
Luxé to miasto położone 5 km na zachód od Mansle i 27 km na północ od Angoulême . Luxé leży również 8 km na wschód od Aigre , 11 km na północ od Saint-Amant-de-Boixe i 16 km na południe od Ruffec .
Główna droga to D 739 między Mansle i Aigre, która przecina Charente i mija Luxé Gare . Droga N 10 między Angoulême i Poitiers przebiega na wschód od miasta, 6 km od wioski.
Linia Paryż-Bordeaux przecina miasto, a także Charente. Stacja Luxé , położona na lewym brzegu i przy drodze Mansle, jest obsługiwana przez loty TER do Angouleme , Poitiers i Bordeaux .
Miasto ma kilka osad: La Folatière znajduje się na wschodzie i dominuje nad Charente. Na drugim brzegu, naprzeciwko wioski, znajdują się Luxé Gare , Séhu i les Loges . Wreszcie na zachód i na prawym brzegu rzeki znajduje się La Terne .
Linia | lipiec | Fontenille |
Fouqueure | Saint-Groux | |
Villognon | Cellettes |
Miasto położone jest na glebach wapiennych pochodzących z górnej jury ( Oksford na północy, Kimmeridgien na południu). Na niektórych obszarach płaskowyżu (Bois du Breuil i Bois de Monbourg) znajdujemy koluwium w postaci gliniastych piaskowców i żwiru z czwartorzędu, a także na obrzeżach doliny Charente (Luxé-Gare i Bois de la Warren). Sama dolina pokryta jest aluwiami (glina piaszczysta i torf).
Zwolnienia od miasta jest to, że z niskim płaskowyżu przekreślonego przez dolinę Charente. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 98 m , na granicy południowo-wschodniej. Najniższy punkt znajduje się na 52 m , wzdłuż rzeki Charente na granicy z prądem. Wieś, zbudowana na skraju doliny na prawym brzegu rzeki, znajduje się na wysokości 65 m nad poziomem morza.
Charente , odcinek między Mansle i Angoulême, przecina miasto i oddziela LUXE-Gare od miasta, znajduje się na prawym brzegu. Na lewym brzegu znajdują się dwa stawy.
Bief , strumień malejącym od Courcôme ogranicza miasto na zachód i wpada do Charente w pobliżu miasta.
Przerywany strumień Acourants spływa z Fontenille i przecina miasto, zanim wpłynie do Charente w pobliżu miasta, ale na wschód.
Podobnie jak w trzech czwartych południowej i zachodniej części departamentu, w Akwitanii klimat jest oceaniczny .
Luxé to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcjami miejskimi.
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (80,2% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (81,5%). Szczegółowy podział w 2018 roku przedstawia się następująco: grunty orne (62,5%), łąki (11,4%), tereny zurbanizowane (10,8%), niejednorodne tereny rolnicze (6,3%), lasy (6%), roślinność krzewiastą i / lub zielną ( 2,4%), strefy przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (0,6%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Dawne formy są Luxiaco XIII th century , Lussiaco , Lussec , Luissec .
Pochodzenie nazwy Luxé sięga galijsko-rzymskiego imienia Luxus lub rzymskiego imienia Lucjusz, do którego dołączony jest przyrostek -acum , co odpowiadałoby Luxiacum , „domenie Lucjusza”.
Luxé leży zaledwie na północ od granicy nazw na -ac (na południu Francji) i nazw na -é , -ay lub -y (na północy), która przecina Francję z zachodu na wschód i północno-zachodnią część Departament Charente między Rouillac / Montigné i Bernac / Londigny .
Luxé ma wiele starożytnych pozostałości.
Na północ od miasta znajduje się wiele dolmenów i kurhanów, które są prehistorycznymi nekropoliami : dolmen i tumulus Folatière , dolmen z Maison de la Vieille , z Motte de la Garde , niedaleko dolmenów w Pérottes .
La Terne było miejscem galijsko-rzymskim , położonym na skrzyżowaniu szlaku Agrippa z Lyonu do Saintes z Chassenon . W XIX th wieku, archeolog Jean-Hippolyte Michon znalazła szczątki małego teatru, objętych trasie Mansle.
Z czasów rzymskich na płaskowyżu Haute Terne znajdziemy również pozostałości sanktuarium i struktury związane z siedliskiem. Na terenie miasta znaleziono również liczne ceramiki, tegulae , monety rzymskie i galijskie , glinę sigilowaną i kilka statuetek, co świadczy o tym, że La Terne było ważnym miejscem.
Luxé znajdowało się w krainie Montignac i należało do hrabiów Angoulême .
W pierwszej ćwierci XI -tego wieku , hrabiego Wilhelma Angouleme w wyobcowany niektóre na rzecz opactwa Saint-Amant-de-Boixe , który wziął się do rozszerzenia w następnym stuleciu. Ale po wojnie średniowiecza, opactwo posiadał nic LUXE środkową część XVI th wieku .
Gdy lenno kościelne podupadło, powstało kolejne. Od 1248 r. W nagrodę za wyświadczone usługi Guillaume de Valence, lord Montignac, nadał Jean de Luxé i jego bratu Pierreowi różne przywileje. Ten statut z 1248 r. Został zakwestionowany w 1299 r. , A pan Montignac, Aymar de Valence, pozostawił prawo Luxé prawo wysokiej, średniej i niskiej sprawiedliwości, cofając swoje prawo giermka . Dopiero w 1467 r . Lord Montignac, Jean de La Rochefoucauld , „przekazał Giraud de Barro pełną władzę, by budował i umacniał swój dom w Luxé, w châtellenie w Montignac” . Dlatego też Giraud de Barro zapowiada budowę zamku, z którego pozostały tylko dwie zrujnowane wieże i reszta kurtyny.
La Haute Terne było idealnym miejscem do budowy zamku, ale La Terne została wybrana jako granica między dwoma zamkami Montignac i Marcillac .
Dziesięć lat później, w 1477 roku , Luxé został podzielony między Jean de Barro i Jacques de la Madeleine. Jedna z części została sprzedana Merlinowi de Saint-Gelais, rycerzowi, panu Saint-Séverin . Rodzina Saint-Gelais LUXE utrzymywana przez większość XVI -tego wieku . W XVII -tego wieku , Philip Lesmerie, pan de Grave, był panem Luxe.
Głuchy było średniowiecze , siedziba klasztor założony przez opactwa Saint-Amant-de-Boixe w XII th wieku . Kościół znajdujący się na wschodnim skraju wysoczyzny został zburzony w czasie rewolucji .
Najstarsze księgi parafialne w mieście pochodzą z 1687 roku .
Na początku XX -go wieku, przemysł reprezentowany był przez fabrykę opon i kilka pieców wapienniczych . Młyny leje, Grave i matowe nie są już w eksploatacji były od XVIII TH i XIX -tego wieku.
Podczas pierwszej połowy XX -tego wieku, miasto było również podawane przez małą kolejką miejscowego Meter procentowej na Charentes ekonomiczne Kolei , krzyż, z Saint-Angeau w Segonzac , a przechodząc przez Mansle.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
przed 1981 r | Paul Pelletier | DVG | ||
1989 | 2008 | Patrick Favreau | ||
2008 | 2014 | Michel Mamy | SE | Emerytowana służba cywilna |
2014 | 2016 | Armand Beaufort | SE | Przejście na emeryturę |
2016 | 2020 | Annette Viaud | DIV | Pracownik rolniczy |
2020 | W trakcie | Dominique Dugois | SE | Przejście na emeryturę |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 r.
W 2018 roku miasto liczyło 725 mieszkańców, o 0,96% mniej niż w 2013 roku ( Charente : -0,48%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1841 | 1846 | 1851 | 1856 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
983 | 586 | 694 | 957 | 913 | 893 | 909 | 852 | 824 |
1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
884 | 898 | 924 | 972 | 981 | 907 | 867 | 749 | 759 |
1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
705 | 844 | 775 | 811 | 753 | 746 | 752 | 806 | 795 |
1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 | 2013 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
777 | 710 | 751 | 733 | 756 | 783 | 787 | 790 | 732 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
725 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
1.3 | 4.0 | |
14.0 | 18.7 | |
18.9 | 19.3 | |
21.4 | 17.8 | |
16.0 | 16.1 | |
12.1 | 13.4 | |
16.3 | 10.7 |
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0.5 | 1.6 | |
8.2 | 11.8 | |
15.2 | 15.8 | |
22.3 | 21.5 | |
20,0 | 19.2 | |
16.7 | 14.7 | |
17.1 | 15.4 |
Rolnictwo to głównie zboża. Wino zajmuje niewielką część działalności rolniczej. Miasto jest sklasyfikowany w Fins Bois , w dziedzinie kontrolowanej nazwie pochodzenia do koniaku .
Luxé ma publiczną szkołę podstawową z trzema klasami (jedno przedszkole i dwie podstawowe). Sektor uczelni jest kwaśny .
Miasto posiada centrum kulturalne i sportowe (judo i muzyka).
Miasto jest obsługiwane przez promy TER, które kursują między Poitiers i Angoulême .
Przyszła południowo-europejsko-atlantycka LVG (linia dużych prędkości) będzie przecinała miasto (rozpoczęcie prac w 2011 r.). W 2008 roku wybrani przedstawiciele Luxé zebrali się z inicjatywy wybranych przedstawicieli Pays Ruffécois z 17 gminami North Charente i 5 Deux-Sèvres w federacji, która prosi o odszkodowanie za niedogodności, jakie przyniesie im LGV Sud Europe Atlantique .
Cały pakiet neolityczny, który składa się z kopców Folatière , dolmen Folatière , dolmenów w kurhanie przekazanych Motte-de-la-Garde i dolmenów domu Starego .
Kościół.
Stara wieża zamkowa.
Dobrze.
Charente i Terne.