Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .
Langout | |||||
![]() Kościół św. Armela. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Bretania | ||||
Departament | Ille-et-Vilaine | ||||
Miasto | Renifer | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Val d'Ille-Aubigné | ||||
Mandat burmistrza |
Jean-Luc Dubois 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 35630 | ||||
Wspólny kod | 35146 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Langouëtiens | ||||
Ludność miejska |
601 mieszk. (2018 ![]() |
||||
Gęstość | 86 mieszk./km 2 | ||||
Populacja aglomeracji |
18 579 mieszk . | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 48 ° 14 ′ 59 ″ północ, 1 ° 49 ′ 23 ″ zachód | ||||
Wysokość | Min. 71 m Maks. 121 m² |
||||
Powierzchnia | 6,99 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Rennes (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Mellesse | ||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Bretania
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | www.langout.fr | ||||
Langouet , lokalnie orkisz Langouet , to francuska gmina znajduje się w dziale z Ille-et-Vilaine w tym Bretanii regionu , zamieszkany przez 601 mieszkańców.
Jej mieszkańcami są Langouetienowie i Langouetiennes .
Gmina Langouët położona jest 20 kilometrów na północ od Rennes .
Kaplica-Chaussée | Saint-Gondran | Saint-Symphorien |
![]() |
Vignoc | |
Langan | Gévezé |
Wysokość miasta waha się od 71 do 121 metrów. Powierzchnia wynosi 699 ha.
Langout znajduje się w strefie sejsmiczności 2 (niska sejsmiczność).
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższa „Feins Jego” w gminie Feins zlecenie w 2005 roku i znajduje się 16 km w linii prostej , gdzie średnia temperatura roczna suma opadów wynosi 11,3 ° C i tym ilość opadów 811,6 mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Rennes-Saint-Jacques”, w miejscowości Saint-Jacques-de-la-Lande , oddanej do użytku w 1945 r. i na 22 km , średnia roczna temperatura zmienia się o 11,7 °C w okresie 1971 r. -2000, w 12,1 °C w latach 1981-2010, następnie w 12,4 °C w latach 1991-2020.
Langout jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości, w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Rennes , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 183 gminy, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (94,1% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (94,1%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (51,5%), niejednorodne użytki rolne (29,4%), łąki (13,2%), lasy (5,7%), tereny zurbanizowane (0,2%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Pierwszym osiągnięciem gminy była budowa niskobudżetowych domów drewnianych . Projekt rozpoczął się w 2005 roku.
Miasto posiadało grunty obok miasta. Przeprowadziła podział pod kontrolą firmy, aby zoptymalizować koszty i zagwarantować jakość architektoniczną i krajobrazową projektu. Osiedle miejskie La Prairie Madame zostało zarezerwowane dla kupujących po raz pierwszy o niskich i średnich dochodach.
W tym projekcie zabroniono bloczków betonowych i PCV. Architekt odpowiedzialny za monitoring projektu zaproponował dwa rodzaje domów, drewniane lub drewniane i jednościenne, z piecem na pellet i energią słoneczną . Dachy miały być z łupka , a garaże z szarej stali. Woda na dachu jest zbierana i ponownie wykorzystywana.
Teren ma średnio 350 m 2 . Jest zespół 6 domów i 6 garaży grupowych oraz jeden z 3 domów i 3 garaży grupowych. Niektóre domy przylegają do siebie, inne są odizolowane. Wszystkie korzystają z zasad bioklimatycznych .
Wykonano architekturę ogrodów. Ogrodzenia z palików kasztanowych i drutu owczego lub w oplotach wierzbowych , metalowe wrota. Przez cały projekt przebiega miękka więź. Plantacje są gatunków lokalnych, posadzono sad , wąską drogą towarzyszą doliny . Kolor drewna odnajdujemy na poziomie kandelabrów. Kładka zapewnia dostęp do terenów podmokłych przylegających do projektu.
„Pelousiere”Operacja „La pelousière” jest drugą operacją przeprowadzoną przez gminę. Projekt składa się z 12 domów (T5) i 6 mieszkań (4 T3 i 2 T2) w małym zespole. Skorzystała z podejścia „ADOU” (odpowiednik podejścia środowiskowego do planowania urbanistycznego w Pays de Rennes) oraz z pomocy lokalnej rady ds. energii. Celem było zagęszczenie, ograniczona przestrzeń samochodowa, oddzielone parkingi od domów (brak garażu, ale zielone wiaty). Gmina połączyła siły z architektem w celu globalnego podejścia, jednocześnie do wody, energii, światła, komfortu i zdrowia mieszkańców...
Każde mieszkanie jest wyposażone w energię słoneczną termalną. Dachy wykonane są z cynku. Kolektyw zużywa od 30 do 35 kWh/m²/rok ; ogrzewanie odbywa się za pomocą pompy ciepła. Domy i kolektyw są na poziomie BBC. We wszystkich ogrodach zainstalowano suszarnie w drewnianych słupach, aby zachęcić gospodarstwa domowe do nieużywania suszarki bębnowej i zmniejszyć zużycie energii.
Do doliny zostały zintegrowane w ramach operacji zarządzania deszczowej. Prowadzą do placu zabaw i naturalnego bufora.
W księdze przekazania ziemi każdy przyszły dorosły mieszkaniec otrzymał 3 dni pracy przy murkach i przybudówkach, co daje łącznie 30 dni uczestnictwa. Zawarto klauzulę solidarności dla tych, którzy nie mogli uczestniczyć w pracy. Wsparcie dla tego projektu zostało przeprowadzone przez kolegów budowniczych.
„Marivoles”Na 4000 m2 gruntu , naprzeciwko wioski La Pelousière, gmina chce wybudować 7 indywidualnych domów zbudowanych w oparciu o biosurowce i cyrkularne podejście , z produkcją fotowoltaiczną i zbieraniem wody deszczowej.
Stare formy są: Langoait (1407) Langoet ( XV p wieku) Langouet ( XVI p wieku).
Wyrażenie „ lan ” w języku bretońskim oznacza „miejsce konsekrowane”. Nazwy w Lan- odnoszą się do fundacji klasztornych lub świętych, którzy żyli tam jako pustelnicy, i tutaj, podobnie jak w wielu innych przykładach bretońskich, podobieństwo do Walii jest oczywiste (jak w Langolen [29] i jego walijskim imienniku Llangollen , ze świętym Gollen, o którym prawie nic nie wiadomo).
Wyrażenie „płaszcz” pochodzi ze środkowego bretońskiego, jego źródłem jest „coet” (stary bretoński, lepiej znany w czasach nowożytnych w formie koad ), co oznacza „drewno”.
Z jego dosłownego tłumaczenia, z połączenia dwóch bretońskich wyrażeń „ lan ” i „ coet ”, powstało „miejsce honorowane w lesie”.
Prawdopodobne jest, że tłumaczenie tego pojęcia ujawnia silne odrodzenie pojęcia „świętego drewna” lub reminiscencji przodków oznaczającej „pustelnię, klasztor lasu” lub przynajmniej: „drewno klasztoru / Pustelnia ".
Obecna bretońska forma miasta to Langoed .
Dodatkowo bardzo stara miejscowość potwierdza hipotezę o zatrudnieniu Bretona na tym terenie i założeniu pustelni: Penabat, de Penn i Abad , czyli dosłownie „Chef / Sommet lub Pointe des Abbots”.
W czasie II wojny światowej to małe miasteczko było bardzo aktywne: posiadało sprzedawcę tkanin, podkuwacza , piekarza i inne małe firmy, które już nie istnieją.
9 maja 1970organizuje się referendum w sprawie przyłączenia Langoueta do Vignoc lub Gévezé . Langouëtianie głosują przeciwko przyłączeniu Langouët do jednej lub drugiej z tych dwóch gmin.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
grudzień 1919 | ? | Pan Richard | Rolnik | |
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Burmistrz w 1968 r. | ? | Pierre Ory | Cieśla | |
Marzec 1971 | Marzec 1983 | Louis Guérin | Rolnik, burmistrz honorowy | |
Marzec 1983 | Czerwiec 1995 | Marcel Harnois | Kierownik robót | |
Czerwiec 1995 | Czerwiec 1999 | Filip Robin | PS | Budowniczy |
Czerwiec 1999 | 3 lipca 2020 r. | Daniel Cueff | DVE potem BE then | Prowadzący Radca Regionu z Bretanii (2010 → 2015) |
3 lipca 2020 r. | W trakcie | Jean-Luc Dubois | Inżynier w sektorze bankowym | |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
W wyborach samorządowych z 15 marca 2020 r. z udziałem ponad 80% pobito listę popieraną przez burmistrza ds. zwalczania pestycydów Daniela Cueffa (który nie reprezentował siebie).
Miasto zdecydowało się w 2003 roku zrezygnować z paliw kopalnych . W 2014 roku panele fotowoltaiczne wyprodukowały więcej energii elektrycznej niż zużywa miasto. Stołówka została organiczny od 2003 roku.
W 2017 r. Langouët uruchomił program 100% cyrkularnych mieszkań socjalnych kosztem 25 000 euro, finansowanym z pożyczki zaciągniętej przez 42 inwestorów. Ten projekt zaowocował:
W 2014 roku miasto otrzymało 1 st nagrodę wspólnej ekologicznej i wolnej od pestycydów w swojej klasie, krajowej nagrody zorganizowanej przez grupę stowarzyszeń obywatelskich.
11 maja 2019 r., dekret gminy zakazuje stosowania produktów fitosanitarnych w odległości mniejszej niż 150 metrów od jakiejkolwiek działki katastralnej, na której znajduje się budynek do użytku mieszkalnego lub zawodowego. Wybrany Langouët zostaje wezwany do sądu administracyjnego w Rennes na wniosek prefektury, która domaga się uchylenia jego dekretu. Zorganizowano wiec poparcia, a młodzi Bretończycy zorganizowali wyprawę rowerową do Langouet. zareagowało kilka osobistości politycznych ( Corinne Lepage , Yannick Jadot ...), a sprawa jest przekazywana w lokalnych i ogólnopolskich mediach.
25 października 2019 r., sąd administracyjny w Rouen uchylił zarządzenie ograniczające stosowanie pestycydów na tej podstawie, że jedynie Minister Rolnictwa i Żywności posiada uprawnienia do regulowania stosowania pestycydów.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 601 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,84% w porównaniu do 2013 r. ( Ille-et-Vilaine : + 4,83% , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
504 | 516 | 502 | 489 | 564 | 523 | 515 | 498 | 525 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
504 | 514 | 536 | 490 | 509 | 480 | 455 | 492 | 519 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
507 | 467 | 436 | 375 | 401 | 395 | 378 | 352 | 285 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
257 | 278 | 317 | 418 | 454 | 537 | 543 | 544 | 545 |
2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
596 | 601 | - | - | - | - | - | - | - |
Wiejska szkoła została odnowiona i rozbudowana na początku 2000 roku i wyposażona w odnawialne źródła energii.
W Langouet nie ma zabytków . Jednakże, istnieje kilka budynków to dziedzictwo, w tym części Saint-Armel którego datuje się na XV th wieku.
Wieża kościoła.
Omurowany portal południowy kościoła.
Eko-podział Pelousière: przykład działania HQE w środowisku wiejskim.
Langouët ma kilka wiekowych dębów położonych na polach, są one klasyfikowane jako dziedzictwo niezwykłych drzew Ille-et-Vilaine.
Langouët dysponuje biblioteką i powiązanym barem La Cambuse .