Langout

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy w Ille-et-Vilaine .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Langout
Langout
Kościół św. Armela.
Administracja
Kraj Francja
Region Bretania
Departament Ille-et-Vilaine
Miasto Renifer
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Val d'Ille-Aubigné
Mandat burmistrza
Jean-Luc Dubois
2020 -2026
Kod pocztowy 35630
Wspólny kod 35146
Demografia
Miły Langouëtiens
Ludność
miejska
601  mieszk. (2018 wzrost o 0,84% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 86  mieszk./km 2
Populacja
aglomeracji
18 579 mieszk  .
Geografia
Informacje kontaktowe 48 ° 14 ′ 59 ″ północ, 1 ° 49 ′ 23 ″ zachód
Wysokość Min. 71  m
Maks. 121  m²
Powierzchnia 6,99  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Rennes
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Mellesse
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Bretania
Zobacz na mapie administracyjnej Bretanii Lokalizator miasta 14.svg Langout
Geolokalizacja na mapie: Ille-et-Vilaine
Zobacz na mapie topograficznej Ille-et-Vilaine Lokalizator miasta 14.svg Langout
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Langout
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Langout
Znajomości
Stronie internetowej www.langout.fr

Langouet , lokalnie orkisz Langouet , to francuska gmina znajduje się w dziale z Ille-et-Vilaine w tym Bretanii regionu , zamieszkany przez 601 mieszkańców.

Jej mieszkańcami są Langouetienowie i Langouetiennes .

Geografia

Lokalizacja

Gmina Langouët położona jest 20 kilometrów na północ od Rennes .

Gminy graniczące z Langouët
Kaplica-Chaussée Saint-Gondran Saint-Symphorien
Langouët Vignoc
Langan Gévezé

Geologia i ulga

Wysokość miasta waha się od 71 do 121 metrów. Powierzchnia wynosi 699  ha.

Langout znajduje się w strefie sejsmiczności 2 (niska sejsmiczność).

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,3  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,9 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 1,7 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 12,6  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 788  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 13,1 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,8 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższa „Feins Jego” w gminie Feins zlecenie w 2005 roku i znajduje się 16  km w linii prostej , gdzie średnia temperatura roczna suma opadów wynosi 11,3  ° C i tym ilość opadów 811,6  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Rennes-Saint-Jacques”, w miejscowości Saint-Jacques-de-la-Lande , oddanej do użytku w 1945 r. i na 22  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 11,7  °C w okresie 1971 r. -2000, w 12,1  °C w latach 1981-2010, następnie w 12,4  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Langout jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości, w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Rennes , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 183 gminy, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (94,1% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (94,1%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (51,5%), niejednorodne użytki rolne (29,4%), łąki (13,2%), lasy (5,7%), tereny zurbanizowane (0,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Siedlisko

„Madame łąka”

Pierwszym osiągnięciem gminy była budowa niskobudżetowych domów drewnianych . Projekt rozpoczął się w 2005 roku.

Miasto posiadało grunty obok miasta. Przeprowadziła podział pod kontrolą firmy, aby zoptymalizować koszty i zagwarantować jakość architektoniczną i krajobrazową projektu. Osiedle miejskie La Prairie Madame zostało zarezerwowane dla kupujących po raz pierwszy o niskich i średnich dochodach.

W tym projekcie zabroniono bloczków betonowych i PCV. Architekt odpowiedzialny za monitoring projektu zaproponował dwa rodzaje domów, drewniane lub drewniane i jednościenne, z piecem na pellet i energią słoneczną . Dachy miały być z łupka , a garaże z szarej stali. Woda na dachu jest zbierana i ponownie wykorzystywana.

Teren ma średnio 350  m 2 . Jest zespół 6 domów i 6 garaży grupowych oraz jeden z 3 domów i 3 garaży grupowych. Niektóre domy przylegają do siebie, inne są odizolowane. Wszystkie korzystają z zasad bioklimatycznych .

Wykonano architekturę ogrodów. Ogrodzenia z palików kasztanowych i drutu owczego lub w oplotach wierzbowych , metalowe wrota. Przez cały projekt przebiega miękka więź. Plantacje są gatunków lokalnych, posadzono sad , wąską drogą towarzyszą doliny . Kolor drewna odnajdujemy na poziomie kandelabrów. Kładka zapewnia dostęp do terenów podmokłych przylegających do projektu.

„Pelousiere”

Operacja „La pelousière” jest drugą operacją przeprowadzoną przez gminę. Projekt składa się z 12 domów (T5) i 6 mieszkań (4 T3 i 2 T2) w małym zespole. Skorzystała z podejścia „ADOU” (odpowiednik podejścia środowiskowego do planowania urbanistycznego w Pays de Rennes) oraz z pomocy lokalnej rady ds. energii. Celem było zagęszczenie, ograniczona przestrzeń samochodowa, oddzielone parkingi od domów (brak garażu, ale zielone wiaty). Gmina połączyła siły z architektem w celu globalnego podejścia, jednocześnie do wody, energii, światła, komfortu i zdrowia mieszkańców...

Każde mieszkanie jest wyposażone w energię słoneczną termalną. Dachy wykonane są z cynku. Kolektyw zużywa od 30 do 35 kWh/m²/rok  ; ogrzewanie odbywa się za pomocą pompy ciepła. Domy i kolektyw są na poziomie BBC. We wszystkich ogrodach zainstalowano suszarnie w drewnianych słupach, aby zachęcić gospodarstwa domowe do nieużywania suszarki bębnowej i zmniejszyć zużycie energii.

Do doliny zostały zintegrowane w ramach operacji zarządzania deszczowej. Prowadzą do placu zabaw i naturalnego bufora.

W księdze przekazania ziemi każdy przyszły dorosły mieszkaniec otrzymał 3 dni pracy przy murkach i przybudówkach, co daje łącznie 30 dni uczestnictwa. Zawarto klauzulę solidarności dla tych, którzy nie mogli uczestniczyć w pracy. Wsparcie dla tego projektu zostało przeprowadzone przez kolegów budowniczych.

„Marivoles”

Na 4000  m2 gruntu , naprzeciwko wioski La Pelousière, gmina chce wybudować 7 indywidualnych domów zbudowanych w oparciu o biosurowce i cyrkularne podejście , z produkcją fotowoltaiczną i zbieraniem wody deszczowej.

Toponimia

Stare formy są: Langoait (1407) Langoet ( XV p  wieku) Langouet ( XVI p  wieku).

Wyrażenie „ lan ” w języku bretońskim oznacza „miejsce konsekrowane”. Nazwy w Lan- odnoszą się do fundacji klasztornych lub świętych, którzy żyli tam jako pustelnicy, i tutaj, podobnie jak w wielu innych przykładach bretońskich, podobieństwo do Walii jest oczywiste (jak w Langolen [29] i jego walijskim imienniku Llangollen , ze świętym Gollen, o którym prawie nic nie wiadomo).

Wyrażenie „płaszcz” pochodzi ze środkowego bretońskiego, jego źródłem jest „coet” (stary bretoński, lepiej znany w czasach nowożytnych w formie koad ), co oznacza „drewno”.

Z jego dosłownego tłumaczenia, z połączenia dwóch bretońskich wyrażeń „ lan ” i „ coet ”, powstało „miejsce honorowane w lesie”.

Prawdopodobne jest, że tłumaczenie tego pojęcia ujawnia silne odrodzenie pojęcia „świętego drewna” lub reminiscencji przodków oznaczającej „pustelnię, klasztor lasu” lub przynajmniej: „drewno klasztoru / Pustelnia ".

Obecna bretońska forma miasta to Langoed .

Dodatkowo bardzo stara miejscowość potwierdza hipotezę o zatrudnieniu Bretona na tym terenie i założeniu pustelni: Penabat, de Penn i Abad , czyli dosłownie „Chef / Sommet lub Pointe des Abbots”.

Historia

W czasie II wojny światowej to małe miasteczko było bardzo aktywne: posiadało sprzedawcę tkanin, podkuwacza , piekarza i inne małe firmy, które już nie istnieją.

9 maja 1970organizuje się referendum w sprawie przyłączenia Langoueta do Vignoc lub Gévezé . Langouëtianie głosują przeciwko przyłączeniu Langouët do jednej lub drugiej z tych dwóch gmin.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Lista burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
grudzień 1919 ? Pan Richard   Rolnik
Brakujące dane należy uzupełnić.
Burmistrz w 1968 r. ? Pierre Ory   Cieśla
Marzec 1971 Marzec 1983 Louis Guérin   Rolnik, burmistrz honorowy
Marzec 1983 Czerwiec 1995 Marcel Harnois   Kierownik robót
Czerwiec 1995 Czerwiec 1999 Filip Robin PS Budowniczy
Czerwiec 1999 3 lipca 2020 r. Daniel Cueff DVE potem BE then Prowadzący
Radca Regionu z Bretanii (2010 → 2015)
3 lipca 2020 r. W trakcie Jean-Luc Dubois   Inżynier w sektorze bankowym
Brakujące dane należy uzupełnić.

W wyborach samorządowych z 15 marca 2020 r. z udziałem ponad 80% pobito listę popieraną przez burmistrza ds. zwalczania pestycydów Daniela Cueffa (który nie reprezentował siebie).

Polityka ochrony środowiska

Miasto zdecydowało się w 2003 roku zrezygnować z paliw kopalnych . W 2014 roku panele fotowoltaiczne wyprodukowały więcej energii elektrycznej niż zużywa miasto. Stołówka została organiczny od 2003 roku.

W 2017 r. Langouët uruchomił program 100% cyrkularnych mieszkań socjalnych kosztem 25 000 euro, finansowanym z pożyczki zaciągniętej przez 42 inwestorów. Ten projekt zaowocował:

W 2014 roku miasto otrzymało 1 st nagrodę wspólnej ekologicznej i wolnej od pestycydów w swojej klasie, krajowej nagrody zorganizowanej przez grupę stowarzyszeń obywatelskich.

11 maja 2019 r., dekret gminy zakazuje stosowania produktów fitosanitarnych w odległości mniejszej niż 150 metrów od jakiejkolwiek działki katastralnej, na której znajduje się budynek do użytku mieszkalnego lub zawodowego. Wybrany Langouët zostaje wezwany do sądu administracyjnego w Rennes na wniosek prefektury, która domaga się uchylenia jego dekretu. Zorganizowano wiec poparcia, a młodzi Bretończycy zorganizowali wyprawę rowerową do Langouet. zareagowało kilka osobistości politycznych ( Corinne Lepage , Yannick Jadot ...), a sprawa jest przekazywana w lokalnych i ogólnopolskich mediach.

25 października 2019 r., sąd administracyjny w Rouen uchylił zarządzenie ograniczające stosowanie pestycydów na tej podstawie, że jedynie Minister Rolnictwa i Żywności posiada uprawnienia do regulowania stosowania pestycydów.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 601 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,84% w porównaniu do 2013 r. ( Ille-et-Vilaine  : + 4,83%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
504 516 502 489 564 523 515 498 525
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
504 514 536 490 509 480 455 492 519
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
507 467 436 375 401 395 378 352 285
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
257 278 317 418 454 537 543 544 545
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
596 601 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Wiejska szkoła została odnowiona i rozbudowana na początku 2000 roku i wyposażona w odnawialne źródła energii.

Wydarzenia kulturalne i festyny

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

W Langouet nie ma zabytków . Jednakże, istnieje kilka budynków to dziedzictwo, w tym części Saint-Armel którego datuje się na XV th  wieku.

Langouët ma kilka wiekowych dębów położonych na polach, są one klasyfikowane jako dziedzictwo niezwykłych drzew Ille-et-Vilaine.

Obiekty kulturalne

Langouët dysponuje biblioteką i powiązanym barem La Cambuse .

Osobowości związane z gminą

  • Adolphe Julien Fouéré , zwany także „Pustelnikiem Rothéneuf”, przebywał w Langouët jako proboszcz w latach 1889-1893, po czym zrezygnował ze święceń i przyłączył się do miasta Rothéneuf, gdzie przez 16 lat rzeźbił skały .
  • Komandor Dieudonné de Laubier, lotnik, który zginął w Sedanie 14 maja 1940 roku jako bohater podczas II wojny światowej w wieku 42 lat. Urodzony 17 czerwca 1897 w Saint Méloir des Ondes, wczesne lata spędził w mieście, a następnie zamieszkał w miejscu zwanym Le Coudray kupionym przez jego ojca w 1886 roku. Weterani lotnictwa pragną przypomnieć o tym dziecku de Langouët, dowódcy w 1940 r. z grupy nocnych bombardowań GB 34/II, który zajął miejsce jednego ze swoich podwładnych, aby towarzyszyć swojej grupie podczas misji poświęcenia14 maja 1940na celu zniszczenie mostu statków, na których przeszedł 1 st Panzer General Guderian (sterowanie XIX e corps ).

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Ludność miejska 2018, legalna w 2021.
  2. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  3. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  4. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Langouet, w oficjalnym kodzie geograficznym
  2. Oficjalna strona gminy
  3. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  4. Plan trzęsienia ziemi
  5. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 16 lipca 2021 )
  6. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 16 lipca 2021 )
  7. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
  8. Słowniczek - Opady , Météo-France
  9. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  10. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) – Bretania  ” , na stronie www.chambres-agriculture-bretagne.fr ,2019(dostęp 16 lipca 2021 )
  11. „  Station Météo-France Feins Sa – metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 16 lipca 2021 r. )
  12. „  Ortodromia między Langouet i Feins  ” , fr.distance.to (dostęp 16 lipca 2021 r . ) .
  13. „  Station Météo-France Feins Sa-climatological sheet – 1981-2010 statistics and records  ” , na stronie public data.meteofrance.fr (dostęp 16 lipca 2021 r . ) .
  14. „  Ortodromia między Langouet a Saint-Jacques-de-la-Lande  ” , na fr.distance.to (dostęp 16 lipca 2021 r . ) .
  15. "  Stacja meteorologiczna Rennes-Saint-Jacques - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
  16. "  Stacja meteorologiczna Rennes-Saint-Jacques - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
  17. "  Stacja meteorologiczna Rennes-Saint-Jacques - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
  18. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  19. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  20. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  21. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  22. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  23. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 3 maja 2021 r. )
  24. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 3 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  25. "  Lotissement La Prairie Madame in Langouët ( 35 )  " , na Bruded ,2012(dostęp 18 sierpnia 2019 ) .
  26. Raportu wizyty PNR Caps et d'Opale Marais, 2012.
  27. "  Lotissement La Pelousière in Langouët ( 35 )  " , na Bruded ,2012(dostęp 18 sierpnia 2019 ) .
  28. „  Les Marivoles, nowy podział biosurowców, energia pasywna w gospodarce o obiegu zamkniętym w Langouët (35)  ” , na Bruded ,2012(dostęp 18 sierpnia 2019 ) .
  29. Wyniki dotyczące „Langouet” w bazie danych KerOfis o urząd publiczny języka Breton .
  30. „  Bretońskie nazwy miejscowości i ich historia – Office Public de la Langue Bretonne  ” , na www.fr.brezhoneg.bzh (dostęp 30 listopada 2019 r . ) .
  31. „  Przegląd nazw miejscowości w Bretanii: wpływ historii na toponimię bretońską  ” , o Becedia ,6 lutego 2017(dostęp 30 listopada 2019 r . ) .
  32. "  Wiedz jak przetłumaczyć nazwę swojej bretońskiej wioski  " , Port d'Attache ,12 grudnia 2015(dostęp 2 stycznia 2020 r . ) .
  33. Hervé Abalain , "  Nazwy miejsc bretońskich - strona 77, limitowane Jean-Paul Gisserot  " ( ISBN  2877474828 , obejrzano 1 st stycznia 2017 ) .
  34. “  Bretania z pięcioma działami. Głosowanie w Langouët w tę niedzielę  ” , na ouest-france.fr ,2015(dostęp 8 lutego 2015 r . ) .
  35. Wybory burmistrzów: powiat Rennes , L'Ouest-Eclair z 11 grudnia 1919, n O  7269 ( czytać on-line ).
  36. Był zastępcą zastępcy Jacquesa Cressarda .
  37. Podczas wyborów regionalnych w 2010 r. Daniel Cueff został wybrany radnym regionalnym pod nazwą „Bretagne Ecologie” na liście prowadzonej przez socjalistę Jean-Yvesa Le Driana . Źródło: Philippe Boissonnat, „  Nowa mapa wyborcza Ille-et-Vilaine  ” , na rennes.maville.com , Ouest-France,23 marca 2010(dostęp 25 marca 2010 ) .
  38. "  Miejski w Langouët. Jean-Luc Dubois nowym burmistrzem  ”, Ouest-France ,3 lipca 2020 r.( przeczytaj online ).
  39. Serge POIROT , „  Miejski. Wyborcy Langouët przewracają stronę Daniela Cueffa, burmistrza pestycydów  ” , na Ouest-France.fr ,16 marca 2020 r.(dostęp 19 marca 2020 r . ) .
  40. Martin Cadoret, „  Langouët, bretońskie miasto, które odmówiło paliw kopalnych  ” , na https://reporterre.net , Reporterre ,14 stycznia 2017 r.(dostęp 21 maja 2019 r . ) .
  41. Eléa Pommiers, „  Daniel Cueff, bretoński burmistrz, który wymyśla post-naftową wioskę  ”, Le Monde ,19 czerwca 2019 r.( przeczytaj online ).
  42. „  Permakultura i autonomia żywnościowa dla wszystkich  ” , na https://app.collecticity.fr/projects/list , kolektywizm (dostęp 21 maja 2019 r . ) .
  43. "  Cena krajowa" zero fito 100% ekologiczne! „Dla Bouvrona, Langoueta i Guipela  ” , o Bruded ,2016(dostęp 18 sierpnia 2019 ) .
  44. Axel Leclercq, „  Burmistrz Langouët zakazuje pestycydów w pobliżu domów  ” , na https://reporterre.net , Reporterre ,20 maja 2019 r.(dostęp 21 maja 2019 r . ) .
  45. Camille Michel dla Le Monde, „  Burmistrz wezwany do sądu za zakaz stosowania pestycydów w pobliżu domów  ”, Le Monde ,17 sierpnia 2019 r.( przeczytaj online , konsultacja 18 sierpnia 2019 r. ).
  46. Laurent Radisson, „  Pesticides: administracyjna sprawiedliwość anuluje emblematyczny dekret Langouët  ” , na Actu-Environnement.com , Environnement et Technique ,25 października 2019 r.(dostęp 13 grudnia 2019 r . ) .
  47. Organizacja spisu na insee.fr .
  48. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  49. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  50. wprowadzenia wspólnej Langouet na podstawie Gertrude Service w inwentaryzacji dziedzictwa z Bretanii ..
  51. Wskazówka n o  IA00130863 , podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  52. "  Vélo Wystawa n O  1: Entre Bief i BOCAGE  " na paysderennes.fr (dostęp 8 lutego 2015 ) .
  53. La Cambuse
  54. Frédéric Altmann, L'ermite de Rothéneuf " , Nicea, Éditions AM,1985, 128  pkt. , s.  27.
  55. (w) „  Drzewo genealogiczne” Emile „Jean Marie Joseph LAUBIER  ” na Geneanet (dostęp 18 sierpnia 2020 r . ) .
  56. „  Château du Coudray (Langouët) – General Inventory of Cultural Heritage  ” , na patrimoine.bzh (dostęp 18 sierpnia 2020 r . ) .
  57. Poświęcona jest mu strona internetowa: http://commandantdelaubier.info/ .