La Haye-de-Routot

La Haye-de-Routot
La Haye-de-Routot
Jeden z dwóch cisów pogrzebowych.
Administracja
Kraj Francja
Region Normandia
dział Eure
Dzielnica Bernay
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Roumois Seine
Mandat burmistrza
 Jacques Binet
2020 -2026
Kod pocztowy 27350
Wspólny kod 27319
Demografia
Miły Tylna klapa Routotois
Ludność
miejska 		307  mieszk. (2018 wzrost o 7,34% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 122  mieszk./km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 49°24′19″ północ, 0°43′42″ wschód
Wysokość Min. 70  m
Maks. 132  m²
Obszar 2,51  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Rouen
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Bourg-Achard
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Normandia
Zobacz na mapie administracyjnej Normandii Lokalizator miasta 14.svg La Haye-de-Routot
Geolokalizacja na mapie: Eure
Zobacz na mapie topograficznej Eure Lokalizator miasta 14.svg La Haye-de-Routot
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg La Haye-de-Routot
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg La Haye-de-Routot

La Haye-de-Routot jest francuski gmina znajduje się w dziale z Eure w regionie Normandii .

Geografia

Lokalizacja

La Haye-de-Routot to miasto na północy departamentu Eure . Położony na skraju lasu Brotonne , należy do regionu naturalnego z Campagne . Do 2015 roku był częścią kantonu Routot .

Gminy graniczące z La Haye-de-Routot
Vatteville-la-Rue La Mailleraye-sur-Seine ( nowa komunikacja z Arelaune-en-Seine ) ( Seine-Maritime )
La Haye-Aubrée La Haye-de-Routot [2] Hauville
Routot

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,3  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,3 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 1,3 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 13,2  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 865  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 13 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,5 dnia

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Jumieges” w miejscowości Jumièges uruchomiony w 1978 roku znajduje się 7  km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 11,6  ° C i ilość opadów 844,1  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Rouen-Boos”, w miejscowości Boos , w departamencie Seine-Maritime , uruchomionej w 1968 r. i na 34  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 10,1  °C w okresie 1971-2000 o godz. 10,5  °C w latach 1981-2010, następnie 11  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

La Haye-de-Routot jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Rouen , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 317 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, co znajduje odzwierciedlenie w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (80,4% w 2018 r.), niemniej jednak niższym w porównaniu z 1990 r. (97%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne grunty rolne (38,5%), grunty orne (32,4%), tereny zurbanizowane (16,6%), łąki (9,5%), lasy (3%) .

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Miejsce to jest wymienione w zlatynizowanej formie Haia de Roetot około 1240 roku .

Nazwa zbliżona do nazwy sąsiedniej parafii Routot ( Rouetot 1180 - 1201 ) , której z pewnością jest to dawna zależność.

Nazwa haye > hedge była używana do tworzenia wielu toponimów w regionie w średniowieczu. Występuje w szczególności w La Haye-Aubrée oraz w La Haye-de-Calleville, które łączy ten sam związek z przyległą nazwą miejscowości Calleville .

Słowo żywopłot (dawniej haye ), pochodzenia germańskiego, mogło w średniowieczu przybrać znaczenie „skraju lasu” , co dobrze odpowiada lokalizacji La Haye-de-Routot na skraju lasu Brotonne .

Drugi element Routot jest prawdopodobnie taki sam jak w sąsiedniej parafii. Wyjaśnia to staronordyjski antroponim Hrólfr (> Rou (f) / Rollon), często transkrybowany przez germańskie imię Rodulfus (> Rodolphe ) / Radolfus ( Staro- dolnofrancuski wariant poprzedniego, > Raoul ), którego pełne nordyckie forma to właśnie HróðulfR . Często występuje w książęcej Normandii . Dlatego wielu kronikarzy nazywa Rollo Rou lub Raoul.

Podobną nazwę osobistą znajdziemy w Saint-Aubin-Routot ( Rodulftot 1035 ), a także tę samą apelację -tot , pochodzenia nordyckiego topt , co oznacza „lokalizacja, gospodarstwo”.

Fabuła

Mimo obecności cisów pogrzebowe w wieku około 1500 lat, parafia jest prawdopodobnie stosunkowo niedawno i na pewno później niż Routot, która jest nie wcześniej niż w X th  wieku .

Większość parafii w Roumois została utworzona na ziemiach oczyszczonych przez nowo osiedlonych osadników anglo-skandynawskich, co tłumaczy brak poprzednich nazw domen gallo-rzymskich. Prawdopodobnie cisy na cmentarzu rosły naturalnie w lesie i zostały zachowane podczas budowy pierwszego sanktuarium.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
przed 1981 ? Henri desallais PS  
Marzec 1989 marzec 2014 Pierre Lercier se Emerytura
marzec 2014 W toku
(stan na 30 kwietnia 2014) 		Jacques Bineta płyta DVD Emerytowany rolnik

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 307 mieszkańców, co stanowi wzrost o 7,34% w porównaniu do 2013 r. ( Eure  : + 0,83%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
306 357 305 344 342 330 342 335 314
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
309 301 283 250 242 207 218 200 165
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
167 172 166 125 140 148 168 149 155
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
159 148 172 197 227 256 257 279 305
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
307 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo naturalne

Zarejestrowana witryna

Osobowości związane z gminą

Wydarzenia

Zobacz również

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Le Roumois  ” , w Atlasie krajobrazów Górnej Normandii (konsultacja 16 kwietnia 2017 r . ) .
  2. Warstwa „  Geoportal (IGN),„ Limity administracyjne ”aktywowana  ” .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 26 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 26 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  6. Słowniczek - Opady , Météo-France
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 26 lipca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Jumieges - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 26 lipca 2021 )
  10. „  Ortodromia między La Haye-de-Routot i Jumièges  ” , na fr.distance.to (dostęp 26 lipca 2021 r . ) .
  11. „  Stacja Météo-France Jumieges – zestawienie danych klimatycznych – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 26 lipca 2021 r . ) .
  12. „  Orthodromy between La Haye-de-Routot and Boos  ” , na fr.distance.to (dostęp 26 lipca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  14. „  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos – Normy za okres 1981-2010  ” , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  15. „  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 26 marca 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
  22. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  23. François de Beaurepaire (pref. Marcel Baudot ), Nazwy gmin i byłych parafii Eure , Paryż, A. i J. Picard, 1981, 221 s. ( ISBN  2-7084-0067-3 ) (OCLC 9675154), s. 125.
  24. [1]
  25. Organizacja spisu na insee.fr .
  26. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  27. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  28. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  29. "  Manoir  " , zawiadomienie n o  PA27000020, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  30. „  Dwa jeśli cmentarza  ” , na Regionalnej Dyrekcji ds. Środowiska, Planowania i Mieszkalnictwa Normandii (dostęp 4 sierpnia 2018 r . ) .
  31. [2]
  32. http://www.revueconflits.com/maxime-guerin-paul-pelliot-linguiste-sinologue/

Linki zewnętrzne