Illfurth

Illfurth
Illfurth
Ratusz.
Herb Illfurth
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Wielki Wschód
Społeczność terytorialna Europejska zbiorowość Alzacji
Okręgowy okręg wyborczy Górny Ren
Miasto Altkirch
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Sundgau
Mandat burmistrza
 Christian Sutter
2020 -2026
Kod pocztowy 68720
Wspólny kod 68152
Demografia
Ludność
miejska 		2484  mieszk. (2018 spadek o 2,97% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 271  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 47 ° 40 ′ 24 ″ północ, 7° 15 ′ 57 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 255  m
391  m²
Powierzchnia 9,16  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Jednostka miejska Illfurth
( centrum miasta )
Obszar atrakcji Miluza
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Altkirch
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
Zobacz na mapie administracyjnej Grand Est Lokalizator miasta 14.svg Illfurth
Geolokalizacja na mapie: Górny Ren
Zobacz na mapie topograficznej Górnego Renu Lokalizator miasta 14.svg Illfurth
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Illfurth
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Illfurth
Znajomości
Stronie internetowej illfurth.fr

Illfurth jest francuski gmina w aglomeracji Mulhouse znajduje się w powiecie w Haut-Rhin , a od1 st styczeń 2021, na terytorium Europejskiej Wspólnoty Alzacji , w regionie Grand Est .

To miasto znajduje się w historycznym i kulturalnym regionie Alzacji .

Geografia

Znaki drogowe wyróżniły ostatnio, na obrzeżach głównego miasta, dzielnice Illfurth-Collège i Illfurth-Largue (nazwa pochodzi od rzeki płynącej wzdłuż tej dzielnicy).

Rzeka Largue wpada do Ill na granicy miasta Illfurth.

Terytorium gminy opiera się na zagłębiu węglowym Stéphanie sub-Vosges .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Illfurth
Galfingue Frœningen Zillisheim
Spechbach Illfurth Zillisheim
Heidwiller Tagolsheim Luemschwiller

Planowanie miasta

Typologia

Illfurth jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości, w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Illfurth, międzyresortowej aglomeracji składającej się z 3 gmin i 4179 mieszkańców w 2017 r., z czego jest centrum miasta .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Mulhouse , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 132 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (56,1% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (56,2%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (29,4%), grunty orne (28,4%), niejednorodne użytki rolne (20,3%), tereny zurbanizowane (14,5%), użytki zielone (7,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Pochodzenie nazwy: od niemieckiego Furt (ford) i rzeki Ill, która przepływa przez miasto.

Britzgyberg terenu wzgórza po raz pierwszy zajmował się sporadycznie podczas wieku polerowanego kamienia lub epoki brązu , a następnie stał się siedzibą VII TH do V th  wieku  przed naszą erą. AD , z ważnej wioski z pierwszej epoki żelaza . Te wykopaliska ujawniły pozostałości ufortyfikowanego miasta oraz ilość małych obiektów świadczących o intensywnym działalności rzemieślniczej. Oppidum , wysokie miejsce Celtic cywilizacji, był w związku z greckich liczników basenu Morza Śródziemnego, z którego został dostarczony z ceramiki. Terytorium Illfurth nie jest wyludniona do Gallo-Roman i gospodarze wielu gospodarstwach Bogaty rustica willi , założonego w I st  wieku  pne. BC i zniszczona w II -go  wieku naszej ery. AD plemiona Franków wreszcie ustawiony u stóp Britzgyberg i założył wioskę Illfurth. Dwa cmentarze wskazują na zagęszczenie populacji Merowingów .

W X th  century, upadek imperium Karolingów korzyść miejscowych panów, którzy są obrońcami wieśniaków. Illfurth jest wtedy jedną z najbardziej zaludnionych wiosek panowania Altkirch i samo w sobie jest ratuszem. Klasztor Oelenberg ma dziedziniec colongère tam . W 1324 r. wieś przeszła w ręce Habsburgów . Frédéric de Burnkirch, władca tego miejsca, zmarł bez bezpośredniego potomka w 1375 roku podczas bitew, które przeciwstawiały go i innych szlachciców regionu „Anglikom” z Enguerrand de Coucy, najemnikom, którzy wykorzystali zamieszanie wojenne. Sto lat na plądrowanie wiosek. Zamek Burnkirch zostaje zniszczony w bitwie. Się wojna trzydziestoletnia jest śmiertelne w Illfurth. Na wieś sukcesywnie napadają wojska cesarskie, zaraza, Szwedzi, głód. Dziedziniec Oelenberga zostaje podpalony. Pozostało tylko 70 mieszkańców, gdy Sundgau przeszło w ręce króla Francji na mocy traktatów westfalskich w 1648 roku. Kolejne dwa stulecia były najkorzystniejsze.

Rzemieślniczych węgiel pracuje z przerwami od końca XVIII -go  wieku i na początku XIX -go  wieku.

W 1807 roku rozpoczęto budowę kanału Rodan-Ren . Rozpoczyna się industrializacja miasta. Linia kolejowa Mulhouse-Altkirch, a wkrótce Belfort, zatrzymała się w Illfurth w 1857 roku. Jeśli wojna z 1870 roku oszczędziła wioskę, pierwsza wojna światowa spowodowała szkody.

Wieś znana jest z nagłośnionej historii posiadania. W 1864 roku dwaj bracia Thiébaut i Joseph zachorowali na tajemniczą chorobę. Doktor Alfred Szerlezkin nie mógł znaleźć przyczyny i zdesperowany zaapelował do wiejskiego księdza Charlesa Breya. Dzieci reagowały nieproporcjonalnie na kontakt lub widok przedmiotów religijnych. Rodzice byli przytłoczeni, więc biskup, dowiedziawszy się o ich nieszczęściu, wysłał im do pomocy dwie siostry zakonne z klasztoru strasburskiego. Dochodzenie biskupa przeprowadzone przez trzech teologów zakończyło się posiadaniem w świetle zaobserwowanych nadzwyczajnych wydarzeń (nieuzasadniona jak na ich wiek siła fizyczna, przedmioty poruszające się samotnie itp.). Egzorcyzm został zatem przeprowadzony w dniu3 października 1869w imię Maryi Dziewicy i dwójki dzieci zostały uwolnione z demonicznego uścisku. O to wybawienie poświęcony jest pomnik Dziewicy, można tam przeczytać „In Memoriam perpetuam liberationis uorumpossorum Theobaldi i Josephi Burner, obtentae per intercessionem Beatae Mariae Immaculatae. Anno Domini MDCCCLXIX ”(na wieczną pamiątkę wyzwolenia dwóch opętanych Théobalda i Josepha Burnera, uzyskanych za wstawiennictwem Maryi, Niepokalanej Dziewicy w Jej poczęciu. Rok Pański 1869).

Heraldyka


Herb Illfurth

Do ramion z Illfurth są zdobi następująco:
„Azure ze srebra Chevron towarzyszy w środku mostu czterech łuków złota nad rzeką srebra, w temperaturze do serpette tego samego umieszczony w pale”

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 1977 Czerwiec 1995 Pierre Weisenhorn RPR Farmaceuta
Użytkownik od 3 th  rejon Górnego Renu (1973 → 1986)
członek z Górnego Renu (1986 → 1988)
Czerwiec 1995 marzec 2014 Helmuth Bihl płyta DVD Prezes CC sektora Illfurth (? → 2014)
marzec 2014 W toku
(stan na 31 maja 2020 r.) 		Christian Sutter
ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 		SE Nauczyciel
4 th Wiceprezes CC Sundgau (2017 →)
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 2484 mieszkańców, co stanowi spadek o 2,97% w porównaniu do 2013 r. ( Haut-Rhin  : + 0,82%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
754 682 829 865 996 1,012 1,104 1100 1,087
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1871 1875 1880 1885 1890 1895
1,088 1,053 1,108 1,086 1050 1,116 1113 1,126 1 194
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1900 1905 1910 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1246 1325 1395 1,307 1459 1456 1446 1441 1501
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
1590 1,671 1,721 1,692 1828 1959 2235 2,512 2 458
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
2484 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Illfurth ma publiczną szkołę średnią, College of Ill. W mieście działa również przedszkole (3 klasy w 2012 roku) oraz szkoła podstawowa (5 poziomów, w 2012 roku 6 klas). Strukturą pozaszkolną zarządza społeczność gmin sektora Illfurth (CCSI).

Około dwudziestu stowarzyszeń animuje życie (sportowe, kulturalne, religijne, oświatowe, obywatelskie, gospodarcze lub społeczne) gminy. Stała biblioteka miejska oferuje swoim członkom wiele możliwości (wypożyczanie książek i czasopism, konferencje itp.). Komisja Kultury Rady Miejskiej, związana z lokalnymi stowarzyszeniami, regularnie organizuje koncerty, konferencje, wystawy czy kiermasze (zapytaj w ratuszu).

Gmina oferuje do wynajęcia dwie sale przystosowane do organizacji imprez: salę wielofunkcyjną oraz „dom pracy” (zapytaj w ratuszu).

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Powiązane artykuły

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
  2. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
  3. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  4. „  Jednostka miejska 2020 w Illfurth  ” , https://www.insee.fr/ (dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  5. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  6. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  7. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Miluzy  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
  8. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  9. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 20 maja 2021 )
  10. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 20 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  11. Le Patrimoine des communes du Haut-Rhin , edycje FLOHIC - 1998.
  12. Joseph Delbos, Opis geologiczny i mineralogiczny departamentu Haut-Rhin , Périsse,1867( czytaj online ) , s.  437.
  13. Biuletyn , tom.  7, Industrial Company of Mulhouse,1834( czytaj online ) , s.  241 i 293.
  14. Danièle Martin, „  Historia  ” , na Lalsace.fr , L'Alsace ,24 lipca 2015(dostęp 26 czerwca 2020 r . ) .
  15. Archiwa Departamentu Górnego RenuR
  16. „  Narodowy Spis wybranych przedstawicieli (RNE) - wersja z dnia 24 lipca 2020  ” na tym portalu danych publicznych państwa (dostęp 10 września 2020 ) .
  17. Organizacja spisu na insee.fr .
  18. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  19. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  20. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  21. Stowarzyszenie na rzecz studiów nad wewnętrznym oporem Alzacji. , „  Opór Alzatów  ” , Fundacja Ruchu Oporu, Oddział AERI,2016( ISBN  978-2-915742-32-9 , dostęp 3 listopada 2020 ) .
  22. https://archimede.unistra.fr/revue-archimede/archimede-3-2016/archimede-3-2016-dossier-la-palissade-dans-tous-ses-etats/

Linki zewnętrzne