Heraclides du Pont

Heraclides du Pont Biografia
Narodziny 385 pne J.-C.
Heraclea z Pontu
Śmierć 322 pne J.-C. lub 310 pne J.-C.
Ateny
Imię w języku ojczystym Ἡρακλείδης ὁ Ποντικός
Czas Okres hellenistyczny
Zajęcia Filozof , astronom
Inne informacje
Ruch Platonizm
Mistrzowie Platon , Speusippus

Heraclides Pontu lub Heraclides Pontu (w starogrecki Ἡρακλείδης ὁ Ποντικός ), to grecki filozof Platon IV th  century  BC. AD (urodzony ok. 388 i zmarł ok. 310). Według Sotion , doksografa i gramatyka z Aleksandrii , był aktywny w Akademii Platona aż do śmierci Speusippusa  ; został uczniem Arystotelesa po opuszczeniu swojego pierwszego nauczyciela. Przypisuje się mu system częściowej heliocentrycznej , ale ta atrybucja nie wydaje się być solidnie uzasadniona: Heraklides nie był astronomem, ale popularyzatorem i wariografem, a przede wszystkim omawiany system kosmologiczny opiera się na matematycznej teorii epicyklu. założony dopiero w następnym stuleciu przez Apoloniusza z Perge .

Biografia

Urodził się w Héraclée du Pont (obecnie Ereğli ) w zamożnej rodzinie królestwa Pontu  ; jego ojciec i syn nazywają się Euthyphron. Od 365 do 339 pne. AD udał się do Aten i uczęszczał do Akademii Platona , gdzie poznał Speusippe i Arystotelesa . Tymczasowo bierze przerwę w Akademii Platona, kiedy podejmuje swoją ostatnią podróż na Sycylię . W 339, wraz ze śmiercią Speusippe - siostrzeńca i następcy Platona  - Ksenokratesa został wybrany na jego miejsce scholarchą Akademii, niewielką większością głosów. Następnie na stałe opuścił Akademię i poszedł założyć własną szkołę w swoim rodzinnym mieście. Wydaje się, że pontyjski Heraklides miał pewnego Dionizjosa jako młodego ucznia. Heraklides pod koniec życia przyjął doktryny pitagorejskie , cyrenajskie lub epikurejskie .

W trosce o chwałę starożytne świadectwa opisują go jako zepsutego emisariuszy, których jego miasto Héraclée du Pont wysłało, aby zebrać wyrocznię Pytii w Delfach , aby umożliwić mu objęcie stanowiska politycznego. Zmarł - mówi się - od upadku z teatru, gdy był już stary.

Jego teoria wynalezienia słowa „filozofia”

„Według zeznań Heraclides Du Pont, w Pitagoras miałby nauczył wywiad z Leon, tyran z Phlionte . Ponieważ ten ostatni podziwiał jego geniusz i elokwencję, pytając go, na jakiej sztuce się opiera, Pitagoras odrzuciłby epitet „mędrca” ( sophos ) i odpowiedział, że nie zna żadnej sztuki, ale jest filozofem ( filozofem). -sofos) . Leon był zaskoczony tym nowym terminem i zapytał, jakie są różnice między filozofami a innymi ludźmi. Pitagoras odpowiedział, że życie ludzkie można porównać do tych zgromadzeń, na które przybyła cała Grecja podczas wielkich igrzysk  : niektórzy przyjeżdżają walczyć o koronę; inni chcą tam handlować; inni wreszcie nie są zainteresowani oklaskami ani zyskami, ale po prostu przychodzą, aby zobaczyć, co dzieje się w grach. Podobnie w życiu niektórzy są niewolnikami chwały, inni pieniędzy, ale jeszcze inni, rzadziej, uważnie obserwują naturę: „To są ci, których nazywa się przyjaciółmi mądrości” - to znaczy filozofami - komentuje Cyceron . Ta historia została opowiedziana w dialogu Heracleidesa, Abarys , zagubiony, ale zdaje sobie sprawę z Cycerona , zwłaszcza Iamblichusa .

Filozofia

Heraklides Pontyk jest uczniem Platona , ale jego dzieło jest równie arystotelesowskie . F. Wehrli zalicza go do Arystotelików . Według Jean-Paula Dumonta Heraclides du Pont był kolejno uczniem Platona, Speusippe i Arystotelesa . Podobnie jak Cléarque de Soles jest jednym z arystotelików, którzy nie skłaniają się ku materializmowi ( Dicéarch , Aristoxène , Straton de Lampsaque ), ale w kierunku platonizmu, który oddziela duszę od ciała. Heraklides podjął teorie pitagorejczyków, którzy wierzyli, że dusze pozbawione ciała podążają Drogą Mleczną , ponieważ dusze składają się ze światła astralnego.

Nauka

Według Chalcydiusza przedstawił tezę o systemie geocentrycznym , w którym Wenus obraca się wokół Słońca, aby wyjaśnić różnice w jasności.

Ten system, rozszerzony na Merkurego , jest znany z Adraste of Aphrodisia (cytowany przez Theona of Smyrna ). Witruwiusz , Cicero cytowany przez Macrobe i Martianus Capella . Wydaje się, że antycypuje model, który rozwinie Tycho Brahe .

Po Filolaosie z Crotone , Heraklides Pontyjski był jednym z pierwszych, którzy poparli tezę o rotacji Ziemi na własnej osi, każdego dnia 24-godzinnego, w celu wyjaśnienia pozornego ruchu gwiazd podczas noc. Dla niego kula rozgwieżdżonego nieba jest zawsze ustalona. W ten sposób był w stanie uniknąć wiary w fałszywe i wprowadzające w błąd dowody na pozorną codzienną rotację ciał niebieskich poruszających się po Ziemi. Heraklides, podobnie jak fikcyjni bohaterowie w swoim traktacie O pitagorejczykach , Ecphante i Hicétas , wierzył w codzienny ruch spowodowany obrotem planety Ziemi na jej osi. Utrzymywał, że sklepienie niebieskie jest stałe i że tylko Ziemia jest w ruchu i obraca się wokół własnej osi; ruch ten wyjaśnia, według niego, iluzję ruchu wszystkich gwiazd. Zwracając uwagę na trudności i niepewności stwarzane przez rękopisów Tymeusza z Platonem w 40 rpne, postanowił utrzymywać, że to ziemia, która poruszana przez ukośnym kręgu zodiaku toczenia wokół jego osi. Sprawiając, że Merkury i Wenus krążą wokół Słońca, ale utrzymując Ziemię w jej centralnym miejscu, był w końcu jednym z pierwszych filozofów, którzy utorowali drogę heliocentryzmowi . Później w swoich własnych pismach Kopernik będzie uważał Heraklidesa za swego godnego poprzednika, jeśli chodzi o tę rozsądną hipotezę: „Heraclides du Pont i Ecphantos nie dają Ziemi ruchu translacyjnego [rewolucja wokół Słońca, heliocentryzm] ... stamtąd też zacząłem myśleć o mobilności Ziemi. "

Historia

W różnych dialogach, które napisał, przedstawiał mówców, królów, znanych poetów rozpoczynających gry oratoryjne. Jego Traktat o mocy dostarczył wielu informacji o historii greckich królów, a według Heraclides du Pont „  Periander , syn Cypselosa , pochodzący z Koryntu , pochodził od Heraklidów . Ożenił Lysidee, którego nazwał Melissa: była córką Proclea, na tyrana w Epidauros , i Eristheneus, sama córki Aristocrates i siostry Aristodemus, który przedłużony swoją władzę nad niemal całą Francję. „ Arcadia  ” . W ten sposób królowie Orchomene panowaliby nad prawie całą Arkadią.

Wskazuje również, że Lidyjczycy , ludność zachodniej Azji Mniejszej , pierwsi wybili pieniądze. Wędrowny filozof Theophrastus zaprzecza Heraclides na temat prawa Dracon który skazany na śmierć każdej osoby uznanej bezczynny, to znaczy, z których nie można określić czy odgadnąć ani warunku ani środków: Heraclides mówi, że jest to Solona prawo , i że Pisistratus naśladował go i uogólnił; Teofrast twierdzi, że jest to prawo Solona, które zostało już zastosowane.

Poezja

Według Heraklita The Iliada i Odyseja od Homera byłoby najstarsze alegoryczne teksty; w swojej pracy Homeric Allegories , pięćdziesiątą ósmą odę Anakreona, jako doskonały model gatunku.

Jego praca

Jest autorem wielu prac z najróżniejszych dziedzin, pozostały tylko tytuły jego dzieł i kilka fragmentów tekstów. Byłby napisany Konstytucje na podstawie Konstytucji z Arystotelesa , ale nie mamy pewności; mógłby to być inny autor o tym samym nazwisku, Héraclide Lembos .

To nie powinien być mylony z innym Heracleides Pontic , gramatyk I st wieku studenckim Didymos .

Uwagi i odniesienia

  1. Pierre Pellegrin ( red. ), Ethics in Nicomaque  : Aristotle, Complete Works , Paris, Editions Flammarion,2014, 2923  str. ( ISBN  978-2-08-127316-0 ) , str.  2868.
  2. HB Gottschalk, Heraclides of Pontus , str.  3-6 .
  3. Ten Dionysios Heracleot podążałby za naukami Aleksinosa i Menedemusa z Eretrii
  4. Richard Goulet , Słownik starożytnych filozofów , tom III, wydania CNRS , 2000, sv
  5. Zobacz Diogenes Laërce , Życie, doktryny i zdania wybitnych filozofów [ szczegóły wydań ] ( czytaj online )i Philodemus w swoim Index Academicorum .
  6. Świadectwo Cicero in the Tusculans , książka V, cytowane przez Jean-François Mattéi , Pythagoras and the Pythagoreans , Que sais-je? n o  2732, Presses Universitaires de France, s.  3 i 4 .
  7. Joseph Moreau , Arystoteles i jego szkoła , PUF, 1962, s.  269-271.
  8. Heraclides du Pont, fragmenty 93-99.
  9. Couderc 1966 , s.  56.
  10. Couderc 1966 , s.  59.
  11. "Może się również zdarzyć, że istnieje tylko jedna pusta kula wspólna dla trzech gwiazd i że trzy lite kule o grubości tej jednej mają tylko jedno i to samo centrum, najmniejsza byłaby naprawdę solidną kulą słońce, wokół którego znajdowałoby się słońce Merkurego; Następnie, otaczając pozostałe dwie, pojawi się Wenus, która wypełni całą grubość zwykłej pustej kuli. » Theon of Smyrna, Wystawa wiedzy matematycznej przydatnej do czytania Platon, Astronomy, 33.
  12. „Gwiazda Wenus i Merkurego, obracając się wokół Słońca, które służy jako ich środek, odtwarzają ich kroki i opóźniają w niektórych przypadkach; w innych nawet oni pozostają nieruchomi pośród znaków na skutek ich okrężnego marszu. » De Architectura , L.IX, rozdz. 1, 6.
  13. „Orbita Słońca znajduje się poniżej orbity Merkurego, a nad nią orbitę Wenus; stąd wynika, że ​​te dwie planety pojawiają się czasem powyżej, a czasem poniżej słońca, w zależności od tego, czy zajmują górną, czy dolną część linii, którą mają opisać. " Komentarz Macrobiusa Sen Scipio , L. 1, c. 19.
  14. "Wenus i Merkury, mimo wschodów i zachodów słońca każdego dnia, nie otaczają Ziemi swoimi okręgami, ale krążą wokół Słońca, tworząc szerszy obwód i ostatecznie umieszczają środek swoich kręgów w Słońcu" . Małżeństwo filologii i rtęci .
  15. Bruce Eastwood, „Heraclides and Heliocentryzm: teksty, diagramy i interpretacje”, w Journal for the History of Astronomy 23 (1992): 233-60.
  16. Fragmenty 104-108 ed. Wehrli.
  17. Copernicus  : List do papieża Pawła III , przedmowa do Revolutions of the niebiańskich kul. (De revolutionibus orbium caelestium) , 1543.
  18. oxyrhynchus IV 664 Papyrus zawiera szczątki trzech kolumnach tym dziele Heraclides, w starożytnej Grecji  : Περὶ ἀρχῆς . Praca jest czasami tłumaczona jako „Od rządu” .
  19. Książka o mocy Diogenes Laërce , Życie, doktryny i zdania wybitnych filozofów [ szczegóły wydań ] ( czytaj online ) : 7 mędrców
  20. Traktat prawny , XXV.
  21. Fragmenty pod redakcją Adamantios Coray , tekst Prodomos 1805, w recenzji Hellenic Library .

Bibliografia

Fragmenty Heraclides du Pont

Badania nad Heraclides du Pont

Powiązane artykuły