Fikaja

Aby dostać się do Ficaji należy zjechać z drogi D 515 przecinającej miasto i skręcić w drogę D 336, która kończy się w ślepej uliczce przy barokowym kościele parafialnym. Ficaja jest w równej odległości (4  km ) od Croce i La Porta .

Wiedz, że ścieżka, zaczynająca się od kaplicy San Roccu, prowadzi do ruin Campile i do starego domu San Niolo w południowo-wschodniej części miasta.

Miasto nie obsługuje komunikacji miejskiej. Ficaja jest odległa drogą, 56  km od portu handlowego Bastia, 29  km od stacji CFCs z Gare de Ponte Novu i 40  km od lotniska Bastia Poretta .

Planowanie miasta

Typologia

Ficaja jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu, w rozumieniu miejskiej siatki zagęszczenia INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Bastia , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 93 gminy, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Ficaja to miejsce zamieszkane od XVI -tego  wieku jako tendencję do udowodnienia starszych domach zidentyfikowane i zbadane. Domy wyłożone są łupkiem, gruzem i tynkiem, a ich dachy są tradycyjnie pokryte łupkiem. Zbudowany na skalistym grzbiecie, jak wiele ówczesnych wiosek, „aby zobaczyć nadchodzącego najeźdźcy”, rozwinął się na wspomnianym grzbiecie przez kolejne stulecia. Obecnie zamieszkiwane miejsca miasta sprowadzają się do wsi Ficaja i Ezao, jedynej jego osady.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych Europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i siedlisk (99,1 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (99,1 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (99,1%), heterogeniczne tereny rolne (0,9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Fikaja

Podobnie jak większość jej sąsiadów, wioskę przedstawia szereg sklejonych ze sobą domów, rozłożonych wzdłuż grzbietu, z na końcu kościołem.

Na wysokości 566 metrów wznosi się tak samo jak inne wioski w regionie. Naprzeciw niego stoi La Porta , a także jego wioska Ezao poniżej dwóch wiosek, nad strumieniem Pozzo Bianco .

Ficaja to stara wieś z tradycyjnymi budowlami architektonicznymi. Większość domów jest dwukondygnacyjna, z łupkami i surowymi fasadami, zbudowana z łupków, gruzu i tynku, pomiędzy którymi krąży sklepione przejścia.

Pod domami znajdują się tarasowe działki uprawne.

Ezao

Ezao zostało zbudowane na małym skalistym grzbiecie, który kończy się na 441  m , nieco niżej niż Ficaja 566  m, która znajduje się na południowym wschodzie. U jej podnóża płynie na północ strumień Pozzo-Bianco, który pochodzi z La Porta, a na południe strumień Chiarello.

Toponimia

Historia

antyk

Średniowiecze

W XI -tego  wieku, akt sporządzony przez notariusza nazwie Mariano, dowiaduje się, że rok 1019, władca wyspy był markiz Guglielmo; Wzorem innych darczyńców podarował tym samym mnichom rozległe ziemie w dole Ampugnani.

W XIII -go  wieku, kraj był pod panowaniem panów Cortinchi . Cortinchi obrabowali Alberto od Loreto d'Ampugnani, Moriani i Tavagna .

• 1284 - Giudice Della Rocca, nazwana przez hrabiego Pizy z Cinarca, zostaje panem całej Korsyki.

Guglielmo Cortinco oblega Cinarca . Giudice mianuje Lupo d'Ornano swoim kapitanem generalnym. Guglielmo zostaje całkowicie pokonany przez Lupo, który celowo pozwala mu uciec. Gniew Giudice na Lupo, którego wypędza ze swojej obecności i na Salinese, jego naturalnego syna, którego wypędza z zamku Istrii. Lupo i Salinese łączą siły z Guglielmo Cortinco przeciwko Giudice i proszą o pomoc w Genui.

Pod koniec swojego życia Guglielmo de Cortona, nazywany Cortinco, zamieszkał w Ampugnani, gdzie został panem i zbudował zamek w Lumito . Zmarł, pozostawiając syna, który nadal ustanowił swoją władzę nad Moriani i Tavagna i zbudował zamek w każdym z tych dołów. Te trzy ciasta Ampugnani, Moriani i Tavagna, były wcześniej posłuszne Alberto de Loreto. Inny syn Guglielma pozostał w Pietr'ellerata, z którego pochodził również ten, który ufortyfikował Tallone . Synowie Guglielma byli panami wszystkich krajów należących do ich ojca.

W późnym średniowieczu terytorium Ficaji znajdowało się w tzw. kraju „pięciu pieves”. Te doły były Vallerustie , Orezza , Ampugnani , Rostino i Casacconi . „Nie wiemy na pewno, dlaczego są tak wyznaczone; być może w czasie, gdy wybuchały powstania przeciwko niektórym tyranom, chłopi ci, zamiast się podporządkować, wypowiadali się przeciwko nim” .

Na szczycie góry z widokiem na jamę Ampugnani znajdują się ruiny bardzo starego kościoła o nazwie S. Pietro d'Accia. „Jest to pierwsze miejsce, które można zobaczyć, gdy przybywa z Rzymu drogą morską i ogólnie zbliża się do wewnętrznego wybrzeża. Ten kościół jest katedrą biskupstwa Accia; Biskupi zwykle udają się tam, aby przejąć swoje miejsca. Jest pozbawiony dachu i tak zniszczony, że chcąc odprawić mszę, musielibyśmy zbudować kolejny kościół, a przynajmniej podnieść ołtarz” .

Mała diecezja Accia miała tylko dwa ciasta, Ampugnani i Rostino . Ledwie przyniósł więcej niż dwieście dukatów .

Nowoczesne czasy

W XVI -tego  wieku Ficagia (takie było jego pisowni w czasie), była społeczność z Pieve z Ampugnani . Około 1520 roku obejmowały następujące zamieszkane miejsca: la Casabianca, la Porta, la Croce, Polveroso, Monte d'Olmo, lo Pruno, lo Selvarechio, la Casalta, lo Piano, Scata, Ficagia, lo Pomeragio, Stopianova, lo Catogio .

W 1563 roku, w ramach pontyfikatu od Piusa IV , diecezje Accia i Mariana byli zjednoczeni, bo tylko dwa placki z Ampugnani i Rostino Biskupa Accia przyniosła mu zbyt niskie dochody. To skłoniło biskupa do noszenia od początku tytułu Mariana i Accia.

W XVIII th  century Ficaja był jeszcze częścią Pieve Ampugnani, jednej z 19 pievi cywilnej pod jurysdykcją Bastia. Gmina liczyła wówczas 337 mieszkańców. „  Pieve di Ampugnai: Porta e Poggiale 493. Quercitello e Stoppianoua 271. Giucatoggio e Ponte 264. Castel d acqua 260. Pruno 160. Polveroso 189. Monte d'Olmi, Alzi, e Bonifatio 235. Casabianca e Querceto 202 Casalta, e Piano 196. Poggio con 3 city 172. Silvareccio 317. Croce 352. Ascata 173. Ficaia 337  ” .

W swoim rękopisie współczesny opat genueński Accinelli napisał: „  Sotto detta Pieue al Leuante trouasi quella di Ampugnani delle migliori di tutta l'Isola, che auendo in Tramontana quella di Casaconi, contiene 3580 abitanti. Euui in questa una montagna con sopra the antichissima chiesa nominata S. Pietro d'Accia, doue Uescouo di Bastia przejmuje tytuł Uescouato di tal. Li suoi paesi sono 20 all'incirca, frà quali Porta, Poggiale, Quercitello, Stopianoua, Giucatogio, Penta, Casteldacqua, Pruno, Ficaggia, Polueroso, Monte d'Olmi, Alzi, Bonifacio, Querceto, Casalta, Poggiolac, Piano, Ficolac Marinaccie, Lutina, Melelli, Nepita, Penta al Tiaue, Cassindo, Ficaggia, Ezauo, Casabianca, Siluareccio, Croce, e Scata: Principale però frà tutti, è Casabianca  ” .

• 1730 - 22 do 26 lutego. Wojewoda poprosił Rd Casabianca The D r Limperani, Orezza szlachetny Ghjacintu Paoli, z Rostino w Ghjuvan Felice Ficaja, przynieść pokój na pièves z Orezza , Ampugnani , Casacconi i Rostino .
• 1731 - 4 sierpnia, kilka wspólnot, w tym A Porta i Ficaghja, cytowane w edykcie doży i zgromadzeń, zostaje wykluczonych z ogólnego ułaskawienia Korsykanom pod warunkiem, że wrócą do swoich domów, przekażą broń przed 15 dniami i że „odbudowują fort San Fiurenzu i wieżę Mortella.
• 1735 - Konsultuje się w sprawie Ampugnani. Obywatele wysyłają dwóch zastępców do nowego komisarza: Viterbiego, proboszcza Silvarecciu i Ghjuvan Felice de Ficaghja, aby spróbować wznowić negocjacje rozpoczęte z senatorami, a następnie przerwane.
• 1768 - Wyspa przechodzi pod administrację francuską.
• 1789 - Korsyka należy do Królestwa Francji . Ficaja znajduje się w jurysdykcji La Porta d'Ampugnani, jednej z jedenastu królewskich jurysdykcji Korsyki.
• 1790 - Wraz z Rewolucją Francuską zostaje utworzony departament Korsyki z Bastia jako prefekturą . 26 lutego dekret Zgromadzenia Narodowego ustala nazwy, zakres, granice i okręgi 83 departamentów. Korsyka podzielona jest na dziewięć okręgów (wcześniej powiedzieliśmy jurysdykcje): Bastia, Oletta, A Porta , Cervioni, Corti, Isula Rossa, Aiacciu, Tallà i Vicu. Dzielnica dzieli się na kantony (wcześniej mówiliśmy pievi), kanton na gminy. Dawna jurysdykcja królewska La Porta d'Ampugnani staje się dzielnicą La Porta.

• 1793 - Rok II. Konwencja dzieli wyspę na dwie sekcje: El Golo (prąd Haute-Corse ) i Liamone (prąd Korsyka Południowa ) zostały utworzone. Dzielnica La Porta przechodzi w dzielnicę Bastia; dzieli się na kantony (ex-pievi), a kanton na gminy. Ficaja znajduje się w kantonie Ampugnani, w dystrykcie Bastia i departamencie El Golo.
• 1794: z pomocą Anglików (flota admirała Hooda) Paoli zostaje panem prawie całej wyspy. Londyn narzuca wicekróla Gilberta Elliota . Jednak wraz z przybyciem francuskich oddziałów generałów Gentile i Casalta wylądowały w Macinaggio , Anglicy szybko opuścili Korsykę.
• 1801 - Pod konsulatem gmina o nazwie Ficaja nadal znajduje się w kantonie Ampugnani, w dystrykcie Bastia i departamencie El Golo.
• 1811 - Departamenty El Golo i Liamone zostają połączone, tworząc departament Korsyki.
• 1828 - Ficaja przenosi się do kantonu La Porta.

Okres współczesny

W 1954 roku Ficaja liczyła 141 mieszkańców. Gmina jest częścią kantonu La Porta z gminami Casabianca , Casalta , Croce , Giocatojo , Piano , Poggio-Marinaccio , Polveroso , La Porta , Pruno , Quercitello , San-Damiano , San-Gavino-d'Ampugnani , scata i Silvareccio .

1971 - 1973, powstają nowe kantony, w tym kanton Fiumalto-d'Ampugnani , kanton powstały z narzuconego połączenia starych kantonów Porta i Peru-Casevecchie.

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Zmiany liczby mieszkańców znane są ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1800 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 54 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,89% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Corse  : + 5,69%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Miasto nie posiada żadnego zabytku ani obiektu wpisanego do inwentarza zabytków , posiada natomiast dziesięć zabytków i 33 obiekty wpisane do ogólnego inwentarza dziedzictwa kulturowego .

Cztery domy są czasy po badaniu w Wykazie General 1999. 40 domów dostrzegł na zbiorowej ram obejmujących 94 era budynku z XVI TH do XIX th  wieku. Wszystkie zidentyfikowane domy są zbudowane z łupków, gruzu i tynku, a ich podłużne dachy są tradycyjnie pokryte łupkiem.

We wsi dwa domy, zabudowa rozłożona na trzech kondygnacjach z wewnętrzną klatką schodową, gzymsem w kształcie wnęki, wnęką dowozu od frontu i krytym przejściem;

Dwa domy w Ezao z szopą, ogrodem, suszarką do kasztanów, piecem chlebowym, sklepionym tarasem, schodami wewnętrznymi. Obecność kamieni oczekujących na ewentualną rozbudowę, niszy dewocyjnej, wnęki żłobkowej i kamienia odpływowego zlewu na elewacji.