Falga

Falga
Falga
Zamek z XVII -tego  wieku .
Herb Falga
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Górna Garonna
Miasto Tuluza
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Lauragais Revel Sorezois
Mandat burmistrza
 Izabela Coutureau
2020 -2026
Kod pocztowy 31540
Wspólny kod 31180
Demografia
Miły Falgasi
Ludność
miejska 		132  mieszk. (2018 wzrost o 16,81% w stosunku do 2013 roku)
Gęstość 25  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43°28′46″ północ, 1°51′39″ wschód
Wysokość Min. Maks. 209  m
286  m²
Powierzchnia 5,38  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Tuluza
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Revel
Ustawodawczy dziesiąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Falga
Geolokalizacja na mapie: Górna Garonna
Zobacz na mapie topograficznej Haute-Garonne Lokalizator miasta 14.svg Falga
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Falga
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Falga
Znajomości
Stronie internetowej www.lefalga.fr

Falga jest francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Garonne , w regionie Occitan .

Jej mieszkańcy nazywani są Falgasiens i Falgasiennes .

Geografia

Gmina obszaru miejskiego Tuluzy położona w Lauragais , 42  km na południowy wschód od Tuluzy .

Gminy przygraniczne

Falga graniczy z czterema innymi gminami.

Gminy graniczące z Falga
Auriac-sur-Vendinelle
Maurens Falga [2] Saint-Félix-Lauragais
Wartość

Hydrografia

Miasto jest nawadniane przez Peyrencou the Vendinelle i jego dopływ Strumień Oliwny z dopływami i dopływ Girou .

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy wynosi 538  ha; jego wysokość waha się od 209 do 286  metrów .

Trasy komunikacyjne i transport

Dojazd drogami departamentalnymi D59, D18c i D72.

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,8  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,5 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 9,5 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 15,6  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 844  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 10,7 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 5,4 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Ségreville” w miejscowości Ségreville zlecenie 1961 i znajduje się 10  km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 13  ° C i ilość opadów 734,5  mm na lata 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej "Toulouse-Blagnac", w miejscowości Blagnac , oddanej do użytku w 1947 roku i na 42  km , średnia roczna temperatura zmienia się od 13,3  °C w latach 1971-2000 do 13,8  °C w latach 1981- 2010, następnie w 14,3  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Falga jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Tuluzy , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 527 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia gruntów rolnych (100% w 2018 roku), pewna część identyczna z 1990 (100%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (64,9%), niejednorodne użytki rolne (35,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

Heraldyka

Falga

Jej herbem jest: Argent a la bend Azure, szef tego samego .

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 100 do 499, liczba radnych gmin w wyborach w 2014 r. wynosi jedenastu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Miasto jest częścią siódmego okręgu Haute-Garonne w społeczności gmin Lauragais-Revel-Sorèzois i kantonie Revel .

Trendy i wyniki polityczne

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1792 1793 Joseph Caffarelli    
Czerwiec 1995 W trakcie Isabelle Coutureau bez etykiety  
Brakujące dane należy uzupełnić.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 132 mieszkańców, co stanowi wzrost o 16,81% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Garonne  : + 6,32%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
196 129 201 229 235 265 274 273 262
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
270 260 256 252 243 227 173 198 204
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
177 188 187 151 161 139 158 142 130
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
110 67 57 60 73 79 93 101 116
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
132 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 509 521 czterysta dziewięćdziesiąt siedem 478 513 473 474 467
Liczba gmin w departamencie 592 582 586 588 588 588 589 589

Gospodarka

Gospodarka gminy jest zasadniczo oparta na rolnictwie .

Edukacja

Falga jest częścią akademii w Tuluzie .

Ekologia i recykling

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Witryna mieszkańcy.fr, „  Goje z Haute-Garonne  ” ,2013(dostęp 2 września 2015 r . ) .
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 23 czerwca 2021 )
  5. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 23 czerwca 2021 )
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 23 czerwca 2021 r. )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 23 czerwca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Ségreville - metadata  ” , na datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 23 czerwca 2021 )
  10. „  Orthodromy between Falga and Ségreville  ” , fr.distance.to (dostęp 23 czerwca 2021 ) .
  11. „  Station Météo-France Ségreville – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na Doneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 13 lipca 2021 r . ) .
  12. „  Orthodromy between Falga and Blagnac  ” , fr.distance.to (dostęp 23 czerwca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Blagnac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 23 czerwca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Blagnac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 23 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Blagnac - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 23 czerwca 2021 )
  16. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 kwietnia 2021 )
  22. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  23. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na stronie interieur.gouv.fr ( oglądanie 5 listopada 2020 r . ) .
  24. Organizacja spisu na insee.fr .
  25. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  26. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  27. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  28. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015 r.(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  29. INSEE , „  Populacje prawne 2006 zamorskich departamentów i społeczności  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  30. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  31. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .