Deycimont

Deycimont
Deycimont
Widok na Deycimont jesienią.
Administracja
Kraj Francja
Region Wielki Wschód
Departament Wogezy
Miasto Epinal
Międzyspołeczność Wspólnota gmin Bruyères - Vallons des Vosges
Mandat burmistrza
 Eric Aubry
+2.020 -2.026
Kod pocztowy 88600
Kod wspólny 88131
Demografia
Miły Red-Fournant
Ludność
miejska 		308  mieszk. (2018 spadek o 2,22% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 49  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 48 ° 10 ′ 08 ″ północ, 6 ° 39 ′ 03 ″ wschód
Wysokość Min. 383  m
Maks. 587  m
Powierzchnia 6,32  km 2
Rodzaj Gmina wiejska
Obszar atrakcji Épinal
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Bruyères
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
Zobacz na mapie administracyjnej Grand Est Lokalizator miasta 14.svg Deycimont
Geolokalizacja na mapie: Wogezy
Zobacz na mapie topograficznej Wogezów Lokalizator miasta 14.svg Deycimont
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Deycimont
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Deycimont
Znajomości
Stronie internetowej Oficjalna strona gminy

Deycimont jest francuski gmina znajduje się w dziale z Wogezów w regionie East Grand .

Jej mieszkańcy są nazywane przez Rouges-Fournants .

Geografia

Lokalizacja

Legenda.

Położona w sercu doliny Vologne między Lépanges i Docelles wioska, przecinana przez strumienie Bouillante i Rupt du Void (odpowiednio dopływ i dopływ Vologne ), oparta jest na masywie Recreux.

Głównymi lukami są Faing Vairel i Aligoutte, ale zwykliśmy rozróżniać inne luki dzisiaj, mniej lub bardziej związane z „Centrum”: Rupt-du-Void, Moulin, Creuse ...

Gminne gminy

Gminy graniczące z Deycimont
Memenil Lepanges-sur-Vologne
Roulier Deycimont
Docelles La Neuveville-devant-Lépanges


Planowanie miasta

Typologia

Deycimont jest gminą wiejską, ponieważ należy do gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto miasto jest częścią atrakcyjnego obszaru Épinal , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 118 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Toponimia

Historia

Pochodzenie

Deycimont było również dawniej napisane jako Decimont, Deycymont, Decii Mons lub Deyecimont. Jego etymologia jest niejasna. Według J.-C. Diedlera pochodziło ono z Dei Jacum Coementium (lub kamienia domeny Boga ) w odniesieniu do kamieni skały Fournel.

Druga interpretacja wywodzi to imię od Deciacus (lub Decii Jacus ) Mons (czyli góry domeny Decjusza ).

Wspomniano również w XIX th  Century dziesięć gór, które otaczają wioskę jak pochodzenie nazwy.

Wioska jest cytowany w archiwum kapituły Remiremont od 1232 pod nazwą Deceimonte kiedy książę Lotaryngii Mathieu II ustępstwa do ksieni z Remiremont dla nienależnych podatków nakładanych w „zakazów Girancort ( Girancourt ), Deceimonte (Deycimont ) i Bruerulis ( Brouvelieures ) ”. Jednak jego początki są niewątpliwie bardziej odległe. Okupacja terenów miejskich z pewnością sięga czasów celtyckich lub przynajmniej rzymskich, o czym świadczą znalezione na terenie gminy monety galijskie ( plotka leuque „na czele Indianina” typu Scheers 1.C), a także kilka śladów początku naszej ery (rzymska moneta cesarza Trajana Decjusza ) oraz terminal słoneczny znaleziony w ścianach dawnej prezbiterium.


Ważna strona: Tête du Fourneau

Monety galijskie odkryto w miejscu zwanym Tête du Fourneau, zwanym także Roche du Fournel, w masywie Recreux, od którego mieszkańcy nazywają się Rouges-Fournants. Według tezy dr Jean-Claude Diedler, może to było z VIII -go  wieku  pne. AD , obóz podobny do celtyckiego obozu Bure , z warsztatem wytopu metalu później przejętym przez celtyckich kowali .

Na miejscu znajduje się skała, znana jako Recreux, przecięta jaskinią, przez którą można obserwować zjawisko wschodu słońca aż do przesilenia letniego . Według Hervé Claudona ta jaskinia, częściowo wykopana ręką człowieka, byłaby świadectwem przedchrześcijańskiego kultu słonecznego.

W średniowieczu, było spalenie stosy liści (Fournel) podczas obrzędów płodności, XV th  wieku nadal istnieje kaplica poświęcona Saint Roch wywołany leczyć dżumę , ale nie pozostaje ślad.

Historia od średniowiecza

Mieszkańcy musieli pilnować zamku Saint-Jean, który należał do hrabiego Girecourt, a także dbać o dostarczanie drewna do kotła ( wapiennika ) zamku Bruyères .

W miejscu zwanym Châtillon, z widokiem na wioskę Rupt-du-Void, mogła znajdować się ufortyfikowana osada zajmowana przez członka rodziny Girecourt .

Deycimont został również położony na skrzyżowaniu na szlaku wina, który przekroczył Provost z Bruyères . Rzeczywiście, w tym miejscu przebiegała droga prowadząca z Bruyères do Arches , biegnąca doliną Basse Vologne i drogą prowadzącą do Épinal przez Le Roulier i Charmois .

Gmina została zwolniona z cens przez Lorda Humberta de Girecourt w 1696 roku .

Polityka i administracja

Administracja miejska

W ramach starego reżimu , ratusz z Deycimont była częścią księstwa Lotaryngii , których wspólną administrację i poboru podatków z rozdziału Remiremont  : a dokument spisu z XIV TH  informuje wieczne nam, że rozdział pobieranej pół rozmiary na jesieni ( „wayn”) i pszenicy jarej („mars” lub „trémois”), a także był odpowiedzialny za wymierzanie sprawiedliwości. Pochodził z proboszcza Bruyères i gminy Wogezów ( Mirecourt ); następnie bailiwick Bruyères po 1698 roku.

Wysokie i niskie sprawiedliwości należał do hrabiego Girecourt (AD88 11T18).

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
    Claude mathieu    
1696   Nicolas Gravier    
1712   Georges bombarduje    
1725   Joseph Christophe    
1772   Joseph Sergeant    
1790 1791 Jean-Francois Mathieu    
1791 1791 Quirin Balland    
1791 1792 Jean-Baptiste Houel    
1792 1794/1795 (rok III) Nicolas Pierron    
1795/1796 (rok IV)   Nicolas Demangeon    
1800/1801 1808 Claude Claudel    
1808 1814 Jean-Baptiste Demangeon    
1814 1825 Sebastien demangeon    
1826 1833 Dominique demange    
1833 1847 Jean-Claude Mathieu    
1847 1860 Jean-Baptiste Michel    
1860 1869 Jean-Joseph Heulluy    
1869 1878 Jean-Baptiste Mathieu    
1878 1902 Francois-Ferdinand Mathieu    
1902 1919 Nicolas-Paul-Émile Genay    
1919 1925 Constantin Mathieu    
1925 1937 Paul Constant Gremillet    
1937 1939 Henri Constant Gremillet    
1939 1940 Paul Séraphin Gremillet    
1940 1944 Henri Constant Gremillet    
1944 1958 Antoine Perrin    
1958 Marzec 1965 Georges mathieu    
Marzec 1965 Marzec 1983 Georges Remy    
Marzec 1983 Marzec 2001 Jean-Marie Mathieu SE Przemysłowy
Marzec 2001 kwiecień 2014 Gerard Lepaul SE Emerytowany rzemieślnik
kwiecień 2014 W trakcie Eric Aubry    

Sytuacja administracyjna

Podczas rewolucji , wieś została zintegrowana z Vosges działu The powiat Bruyères i kanton z Docelles , to kanton Bruyères i okręg épinal . Deycimont obecnie jest częścią 2 th  okręgowych Vosges ( Saint Die ) i dzielnicy Épinal .

Wieś jest częścią gminy Vologne-Durbion , której siedziba znajduje się w Bruyères i której prezesem jest André Claudel (również burmistrz Lépanges-sur-Vologne ).

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 r.

W 2018 roku miasto liczyło 308 mieszkańców, o 2,22% mniej niż w 2013 roku ( Wogezy  : -2,43%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1856
287 305 334 314 385 394 380 402 380
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1861 1866 1876 1881 1886 1891 1896 1901 1906
355 341 343 340 311 339 302 317 310
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962 1968
269 259 244 241 225 229 262 260 231
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015 2018 -
244 250 238 236 263 294 312 308 -
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Wioska, podobnie jak wszystkie inne wioski w Lotaryngii , bardzo ucierpiała w wyniku zniszczeń wojny trzydziestoletniej, ponieważ region ten był uprzywilejowanym miejscem przejść i bitew. Pod koniec tego konfliktu zaginęło ponad 3/4 populacji.

Po pół wieku, to odzyskał przedwojenną populację i osiągnęła największą ekspansję do połowy XIX th  wieku, kiedy populacja osiągnął przed stałym spadku dzisiaj.

Od końca XX th  wieku i początku XXI -go  wieku rurbanisation pozwala miasto doświadczyć nowej ekspansji demograficznej z budowy dużej liczby domów i przybycie kilku rodzin.

Kulty

Parafia Sainte Menne została założona przez biskupa Toul (relikwie zostały przywiezione w 1679 r. ), Z pewnością w tym samym czasie co kościół, około 1050 - 1080 według legendy; wcześniej wieś była zależna od parafii Girecourt, w której do tej pory chowano zmarłych, a to seigneury również zależało od wioski. Parafia jest jednak poświadczona dopiero w Pouillé z 1402 roku . Od tego zależały wsie Méménil (przed 1695 r. ), Charmois-Le Roulier od 1695 do 1818 r. I Lépanges do 1863 r . , Kiedy te wsie zostały wyposażone w kościół i ustanowione jako parafia.

Rada fabryczna, która opiekowała się zarządzaniem parafią, była stosunkowo bogata, gdyż w 1773 r . Dysponowała majątkiem o wartości prawie 450  funtów, co jest dość istotne dla parafii wiejskiej. W parafii istniało około piętnastu bractw, takich jak:

Od końca XX th  century i brak kapłanów do służby religijnej parafii został zbudowany w parafii Saint-Antoine-in-Vologne, również z udziałem byłych parafii św Libaire z Lépanges , Saint-Valbert z Docelles , Saint- Jean-Baptiste de Cheniménil , Sainte-Gertrude de Charmois i Le Roulier , Tendon , Rehaupal , La Baffe / Mossoux i Saint-Jean-du-Marché .

Lista kolejnych księży
Nazwisko Życie Kapłaństwo w Deycimont
Claude verquelot 1606
Claude Boissonny
Gabriel Doron 1624
Jacques Lartillier 1625
Jean-Francois Pierrot 1664 - 1672
Dominique renard 1690 - 1725 ?
G. Bailly 1725 - 1763
Jean Doron 1763 - 1791 (1791 emigracji)
J. Georgel 1791 - 1792
Jacques Balland 1797 - 1804
Jean Thomas Petitjean 1809
Stalowe serce 1824 - 1825
Marszałek 1827 - 1830
Jean-Baptiste Lecomte 1801 - 1866 1836 - 1866
Joseph Marked 1835 - 1902 1866 - 1902
Varenne 1903
Alfred Christen 1876 - 1956 1908 - 1956
René Vincent (tymczasowo) 1956
Joly
Lista kapłanów Saint-Antoine-en-Vologne od czasu przyłączenia Deycimont
Nazwisko Życie Kapłaństwo Parafia pochodzenia (jeśli była już na miejscu podczas przegrupowania)
René Grivel Lepanges
Hubert Grandadam Ścięgno
André Romary

Gospodarka

Wieś jest historycznie zamieszkany przez chłopów, ale jeszcze w XIX th  wieku lub podczas XX th  wieku, skrobi do Faing Vairel, fabryka sera w Creuse i dwie kawiarnie. Młyn istnieje od czasów współczesnych, w rękach rodziny Mathis; druga, zbudowana w 1611 roku przez braci Xeulley, ostatecznie zrujnowała pierwszą.

Obecnie jego gospodarka jest zasadniczo i tradycyjnie rolnicza z sześcioma gospodarstwami, ale posiada również firmę tekstylną, tradycyjną branżę regionu. W mieście pracuje również rzemieślnik (elektryk) i mechanik rolniczy. Jednak większość mieszkańców pracuje poza granicami gminy.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  2. Pojęcie obszaru ciążenia miast zostało zastąpione w październiku 2020 r. Starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Typologia miejska / wiejska  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (przeglądano 5 kwietnia 2021 r . ) .
  2. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
  3. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp: 5 kwietnia 2021 ) .
  4. „  Lista gmin wchodzących w skład zlewiska Épinal  ” , na stronie insee.fr (przeglądano 5 kwietnia 2021 r . ) .
  5. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  6. Mémoire Wogezów n O  4 (2002), pod redakcją Vosges Philomatic Society , Saint-die-des-Vosges.
  7. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  8. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
  9. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  10. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  11. Witryna wydawnicza Guéniot .