Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .
Ciadoux | |||||
![]() Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Oksytania | ||||
Departament | Górna Garonna | ||||
Miasto | Saint-Gaudens | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Coeur i Coteaux du Comminges | ||||
Mandat burmistrza |
Thierry Toubert 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 31350 | ||||
Wspólny kod | 31141 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Ciadouzain | ||||
Ludność miejska |
221 mieszk. (2018 ![]() |
||||
Gęstość | 23 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 43 ° 15 ′ 35 ″ północ, 0 ° 44 ′ 17 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 252 m Maks. 382 m² |
||||
Powierzchnia | 9,73 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Saint-Gaudens | ||||
Ustawodawczy | ósmy okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | ciadoux.fr/ | ||||
Ciadoux jest francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Garonne , w regionie Occitan .
Jej mieszkańcy nazywani są Ciadouzainami.
Miasto położone jest w Comminges, 21 km na północ od Saint-Gaudens , na RD 635 .
Ta niewielka wieś rozciąga się na blisko 1000 ha pól, łąk, lasów przeplatanych dolinami, przez które płyną małe rzeki. Stoi na wzgórzu, z którego roztacza się widok na Pireneje .
Saint-Pé-Delbosc | Mondilhan | Escanecrab |
Montgaillard-sur-Save | ![]() |
Cassagnabère-Tournas |
Saman | Saint-Lary-Boujean |
Miasto jest podlewane przez Nère, z dopływem z Louge .
Powierzchnia gminy to 973 ha; jego wysokość waha się od 252 do 382 metrów .
Dojazd starą drogą krajową 635 oraz regularną międzymiastową linią komunikacyjną sieci Arc-en-ciel (dawniej SEMVAT ).
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Castelnau-Magnoac” w miejscowości Castelnau-Magnoac zlecenie w 1986 roku znajduje się 19 km w linii prostej , w przypadku których średnia roczna temperatura wynosi 12,6 ° C oraz suma opadów 861,3 mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Saint-Girons”, w miejscowości Senconac , w departamencie Ariège , uruchomionej w 1949 r. i na 42 km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,2 °C w okresie 1971-2000, w 12,3 ° C w latach 1981-2010, następnie w 12,7 ° C w latach 1991-2020.
Ciadoux jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (80,8% w 2018 roku), pewna część identyczna z 1990 roku (80,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (59,2%), lasy (19,1%), niejednorodne użytki rolne (12,3%), użytki zielone (9,3%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Stary dwór Ciadoux, założone w XII -tego wieku zależało COMMINGES County aż do jej umocowania do korony Francji i ogólności Auch aż do rewolucji .
Pierwszą rodzinę panów Ciadoux (od XII do początku XV wieku) reprezentują Benques, z rodziny baronów Benqué ( herb : gule do złotego krzyża). Pochodzenie jest pewne od Bernarda de Cédons poniżej:
![]() |
Jej herb to: Kwartalnik: pierwszy z gładkich głazów, drugi lazurowy ze złotym lwem (herb Ornezana), trzeci lub gładko złoty, czwarty z krzyżem złotym (herb Benqué ) .
|
---|
Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 100 do 499, liczba radnych gmin w wyborach w 2014 r. wynosi jedenastu.
Gmina należąca do ósmego okręgu wyborczego Haute-Garonne , wspólnoty gmin Cœur i Coteaux de Comminges oraz kantonu Saint-Gaudens (przed redystrybucją departamentalną w 2014 r. Ciadoux była częścią byłego kantonu Boulognesur -Gesse i przed1 st styczeń 2017była częścią wspólnoty gmin Boulonnais ).
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
czerwiec 2014 | W trakcie | Thierry Toubert | SE | Urzędnik |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.
W 2018 r. miasto miało 221 mieszkańców, co oznacza spadek o 14,34% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Garonne : + 6,32%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
335 | 340 | 367 | 376 | 383 | 368 | 388 | 394 | 394 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
399 | 389 | 382 | 337 | 360 | 340 | 359 | 356 | 327 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
315 | 295 | 303 | 241 | 243 | 198 | 192 | 208 | 235 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
197 | 207 | 188 | 196 | 203 | 186 | 236 | 243 | 250 |
2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
258 | 221 | - | - | - | - | - | - | - |
według ludności gminy lat: | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2009 | 2013 |
Pozycja gminy w wydziale | 320 | 324 | 330 | 345 | 377 | 350 | 341 | 341 |
Liczba gmin w departamencie | 592 | 582 | 586 | 588 | 588 | 588 | 589 | 589 |
Gospodarka gminy jest zasadniczo oparta na rolnictwie .
Kościół Saint-Michel de Ciadoux poświęcona jest św Michała Archanioła . Od stylu neogotyckiego nie reprezentuje żadnego szczególnego wyglądu architektonicznego. Z drugiej strony zachowuje w swoim wnętrzu zestaw dość nietuzinkowych kamiennych mebli i malowideł ściennych.
W dokumentach wspomina się o bardzo starym kościele w Ciadoux, ale bez dalszych szczegółów. Na przestrzeni wieków stan tej budowli pogorszył się do tego stopnia, że około połowy ubiegłego stulecia trzeba było ją odbudować. Praca, ze względów finansowych, trwała około czterdziestu lat, między 1837 a 1877 rokiem . Ostatecznie kościół odbudowano w całości, zachowując i chroniąc chór, w którym znajdują się główne zabytki.
Bogactwo artystyczne tego kościoła pochodzi w dużej mierze z opactwa Nizors, obecnie zniszczonego, a dzięki mecenatowi rodu Ornezan. Ta rodzina, która przez małżeństwo odziedziczyła władanie Ciadoux, przez wiele dziesięcioleci błyszczała w regionie, a nawet bardziej.
Złożenie do grobuOłtarza kamiennego ołtarza, pochodzący z XVI th wieku , sklasyfikowany zabytek 09 listopada 1906 obejmuje grobu .
Ten monumentalny zespół to prawdziwe arcydzieło. Zajmuje całą absydę kościoła obszerną ramą z misternie wykonanymi pilastrami i uchwytem kosza, zdominowanym przez gzyms powietrzny na cześć i różyczki.
Figurki z drobnego kamienia są naturalnej wielkości. Oprócz dwóch rzymskich żołnierzy, którzy strzegą grobu , osiem postaci otacza leżące w fałdach całunu ciało Chrystusa . Podpiera go u głowy Józef z Arymatei, au stóp Jan Nikodem . Za nią święte kobiety otaczają Dziewicę i wspierają ją w jej smutku. Wśród nich możemy rozpoznać świętą Madeleine i jej dzbanek na perfumy, u boku świętą Martę, która trzyma koronę. Po obu stronach dziewicy Marie Salomé i Marie Jacome. Wreszcie całkowicie po lewej stronie św. Jana Ewangelisty .
W dwóch niszach na końcach ciała Chrystusa znajdują się dwa popiersia duchownych klęczących w grzechotkach, każde z kilkoma pierścieniami na palcach. W tych popiersiach tradycja chce zobaczyć portret hojnych darczyńców, Savarica i Bernarda d'Ornezan.
W tym monumentalnym zespole dostrzec można harmonijne proporcje ciał, elastyczność form, naturalność gestów, realizm twarzy i umiejętne studium plis.
Przypisuje się to pochówkowi Nicolasowi Bachelierowi , a także znajdującemu się w pobliżu monumentalnemu grobowi.
Grób OrnezanPomnik z białego kamienia, pochodzącym z XVI -tego wieku , sklasyfikowany zabytek 09 listopada 1906.
Ten monumentalny grobowiec jest identyczna w stylu, że z entombment . Jest to prawdziwe arcydzieło renesansu z żłobkowanymi kolumnami, kapitelami , listwami naczółkowymi , arabeskami, ptakami i chimerami. Wszystko to jest idealnie dokładne. Na tympanonie frontyspisu znajduje się postać Wiecznego Ojca, a wieńczący pomnik trzej aniołowie trzymający w ramionach urny z perfumami.
To mauzoleum, w którym znajdują się ciała Savarica i Bernarda d'Ornezan , zostało najprawdopodobniej zamówione u wielkiego renesansowego rzeźbiarza Tuluzy Nicolasa Bacheliera przez Bernarda d'Ornezan. Stąd myśleć, że jest on również autorem Złożenia do grobu bardzo blisko?
Na sklepieniu znajdował się leżący z miejscowego kamienia Savaric. Była to pamięć pogrzebowa biskupa pochowanego w sanktuarium, w podziemnym kamiennym sklepieniu, u stóp mauzoleum, wzniesionego później przez jego bratanka Bernarda. Posąg ten przedstawia biskupa z mitrą na głowie, tyłkiem wspartym na chartach i przyciśniętym do klatki piersiowej złożonymi rękami. Sklepienie zostało zbezczeszczone podczas rewolucji, posąg został usunięty, ścięty i umieszczony twarzą w dół, aby służyć jako próg do drzwi wejściowych kościoła. Dopiero znacznie później, z inicjatywy M gr Desprez, arcybiskup Tuluzy , został usunięty stamtąd i osadzone w ścianie zakrystii . Ale jest bardzo zniszczony.
PietàStatua w polichromia kamienia i złoty na podwójnym nośniku, od końca XV -go wieku , sklasyfikowany zabytek 17 maja 1999.
Ta rzeźba przedstawia Dziewicę z ciałem jej syna Jezusa, po ukrzyżowaniu .
Dostrzegamy precyzję w anatomii i fałdowaniu garderoby: pełne kształty, giętkie ciała, postawy, w których odnajdujemy pewne emocje na twarzy.
Święta MagdalenaPosąg rzeźbiony kamień i polichromia XV th wieku , wysokie 0,90 m , notowanej na zabytek17 maja 1999 r..
Ta złota statuetka przedstawia świętą, jej długie włosy w formie loków opadających na biust, oczy lekko skośne. Nosi plisowaną sukienkę z głębokim dekoltem, a na ramionach elegancki płaszcz wiązany z przodu. Boki płaszcza, haftowane warkoczem, trzymane są przez prawe ramię i zakrywają lewą rękę, w której spoczywa dzbanek z perfumami używanymi do balsamowania stóp Chrystusa.
Twarz jest trochę wulgarna, ale ma precyzyjne rysy. Widzimy, że święta jest trochę sztywna w jej ubraniach.
KrzyżKrzyż ołtarzowy, pochodzący z XVI th wieku , sklasyfikowany zabytek 08 marca 1924.
Kryształ górski i pozłacany srebrny krzyż z niebieską emalią kaboszonów.
FreskiMalowidła przypuszczalnie XIII e / XIV p wieku .
Obrazy za ołtarzem, tuż nad grobowcem, zostały odkopane w 1964 roku. Przedstawiają Zwiastowanie . Ukryty po prawej stronie przy rzeźbionym ołtarzu widnieje lot do Egiptu, a po lewej scena, w której rozpoznajemy królową Annę Bretanii „proponującą” chrzest Żydowi klęczącemu siłą energicznym ramieniem, co datuje te freski na koniec 20. wieku. XV th century.
Pozostałe, na prawo od chóru , zostały odkopane w 1990 roku .
InnyKapitele kolumn, pochodzący z XIII th century , sklasyfikowany zabytek 17 maja 1999.
Dwie bliźniacze kapitele z białego lub żyłkowego marmuru, zamontowane na małych kolumnach, które służą jako podpory dla posągów piety i archanioła św. Michała , pochodzą z zaginionych krużganków opactwa Nizors.
Ciadoux jest częścią akademii w Tuluzie .