Christopher Isherwood

Podstawowe prace

• Pożegnanie z Berlinem
• Człowiek w liczbie pojedynczej

Christopher Isherwood to brytyjski pisarz , naturalizowany Amerykanin w 1946 roku, urodzony dnia26 sierpnia 1904w Disley (hrabstwo Cheshire ) i zmarł dnia4 stycznia 1986w Santa Monica ( Kalifornia ).

Biografia

Dzieciństwo i młodość

Rok po ślubie swojej matki Kathleen i jego ojca Franka, który wrócił z wojny burskiej , Christopher Isherwood urodził się w Wyberslegh Hall, High Lane w Disley. We wczesnym dzieciństwie mieszkał w różnych miejscach w zależności od zadań ojca, który był podpułkownikiem w armii brytyjskiej . Od 1914 do 1918 roku studiował w Saint-Edmund szkoły w Surrey, gdzie spotkał WH Auden, z którymi mógłby pozostać przyjacielem przez całe życie. WMaj 1915jego ojciec zostaje zabity podczas desperackiego ataku podczas drugiej bitwy pod Ypres . Od 1919 do 1922 studiował w Repton School, gdzie poznał Edwarda Upwarda . Od 1923 do 1925 roku , podczas studiów w Corpus Christi College w Cambridge , Auden przedstawił go Stephenowi Spenderowi, z którym przebywał na Uniwersytecie Oksfordzkim . Opuścił tę placówkę w 1925 roku bez uzyskania dyplomu, ponieważ celowo nie zdał egzaminów.

Przez pięć lat mieszkał z francuskim skrzypkiem André Mangeotem jako sekretarz swojego kwartetu smyczkowego . W tym samym czasie zarabiał na życie udzielając prywatnych lekcji od 1928 do 1929 roku , następnie studiował medycynę w King's College London, którą opuścił po sześciu miesiącach i niekiedy doradzał Audenowi, który przysłał mu swoje wiersze do skomentowania. W 1928 roku napisał swoje pierwsze opowiadanie Wszyscy konspiratorzy , pastisz modnej literatury, w której antybohaterem był młody człowiek uduszony psychicznie przez matkę.

Berlin

Odrzucanie brytyjskich konserwatywnych elit, którzy nie rozumieją jego pociąg do mężczyzn, w 1929 roku schronił się w Berlinie , stolicy kulturalnej z lat międzywojennych i Republiki Weimarskiej , gdzie planuje się spędzić kilka tygodni z Audena. Pozostał tam do 1933 roku , kiedy to partia nazistowska przejęła władzę i wypędziła go z Niemiec.

Dwa lata wcześniej, w 1931 roku, poznał Jean Ross , brytyjską aktorkę i piosenkarkę, która miała służyć jako model dla postaci Sally Bowles, tak jak Gerald Hamilton zainspiruje go do postaci pana  Arthura Norrisa; wreszcie we wrześniu poeta William Plomer przedstawił go Edwardowi Morganowi Forsterowi, który szybko został jego mentorem (po jego śmierci w 1970 roku ten ostatni przekazał mu prawa autorskie Maurice'a ). W 1932 roku poznał Gerald Heard i w tym samym roku, opublikowanego Le Mémorial ( Pamięci ), który wyraża poprzez fikcję konfliktów między nim a matką.

Przez cztery lata uczył języka angielskiego i bez skrępowania poddał się swojej pasji do pięknych młodych ludzi w społeczeństwie niemieckim, wówczas bardzo liberalnym. W ten sposób pozna Heinza Neddermeyera, swoją pierwszą wielką miłość. Przywołuje podziemne życie seksualne Berlina w pismach, które zainspirują Johna Henry'ego Mackaya do filmu The Hustler ( The Prostitute ). Lata te są opisane w Farewell to Berlin ( Berlin Stories ), zbiorze opowiadań opublikowanych w 1945 roku, w którym znajdują się między innymi Pan Norris zmieniający pociągi ( Pan Norris zmienia pociągi , 1935), Sally Bowles (1937) i Farewell to Berlin ( Goodbye to Berlin , 1939). Praca jest przystosowany dla teatru pod tytułem I Am a Camera przez Johna Van Druten ; premiera odbędzie się w dniu8 listopada 1951w Hartford ( Connecticut ) i powtórzony w tym samym miesiącu na Broadwayu . W 1955 roku Henry Cornelius wyprodukował pierwszą wersję filmową pod tytułem Une fille comme ça ( Jestem kamerą ); w 1966 roku , w Nowym Jorku, John Kander i Fred Ebb popełnił muzyczną , Cabaret , który został przystosowany do kina w 1972 roku , przez Boba Fosse pod tym tytułem. To Kabaret , w którym Sally Bowles gra Liza Minnelli . Ta ostatnia otrzyma Oscara dla najlepszej aktorki za tę rolę .

Tablica pamiątkowa na domu, w którym mieszkał w Isherwood n o  17 Nollendorfstrasse, w dzielnicy Schöneberg , wspomina swój pobyt w Berlinie .

Przedwojenny

W latach poprzedzających II wojnę światową Isherwood podróżował po Europie; przebywał w szczególności w Kopenhadze i Sintrze . Współpracował także przy pisaniu trzech sztuk z Auden: Le Chien sous la peau (1935), L'Ascension de F6 (1937) i Sur la Frontier (1938). To właśnie w tym okresie napisał Le Lion et son ombre (1938), tytuł zapożyczony z opowiadania, które zamierzał napisać i który stał się pół-autobiograficznym opisem jego dzieciństwa i młodości.

W 1938 roku Auden i Isherwood udali się do Chin , które następnie zostały spustoszone przez wojnę domową i japońską inwazję , które dostarczyły materiału do „China War Diary” (1939).

Amerykańskie życie

Po pierwszej podróży do Stanów Zjednoczonych w Lipiec 1938, ponownie opuścił Londyn z Auden, the 19 stycznia 1939I wylądował w Stanach Zjednoczonych na 26 stycznia . Para spędziła kilka miesięcy w Nowym Jorku , ale wiosną Isherwood przeniósł się do Kalifornii, gdzie zajmował się pisaniem scenariuszy dla Hollywood i nauczaniem, podczas gdy Auden przebywał na wschodnim wybrzeżu . Przez pisarza amerykański wygnanie jest różnie doceniane przez brytyjską prasę w tych czasach, kiedy Wielka Brytania jest przygotowanie zadeklarować wojny z Niemcami .

W Hollywood w 1939 roku Isherwood kontynuował swoje duchowe spotkania z historykiem Geraldem Heardem , założycielem klasztoru Trabuco Canyon, który przekazał Towarzystwu Vedanta w Południowej Kalifornii. Przestrzega on Hindu Vedanta filozofii , jak Aldous Huxley , Bertrand Russell , Christopher Wood , John Yale i Jiddu Krishnamurti , między innymi. Dzięki Huxleyowi zaprzyjaźnił się z rosyjskim kompozytorem, naturalizowanym w 1934 roku Francuzem, Igorem Strawińskim .

W Lipiec 1940On dziedziczy Wyberslegh Hall, jego przodkowie, zamożnych rolników nabył XVI th  stulecia , a Don wykonany ten elżbietański dwór otoczony dużym polu, jego brat Richarda. W tym samym roku przyjął religię hinduistyczną po spotkaniu ze Swamim Prabhavanandą . Mój guru i jego uczeń ( mój guru i jego uczeń ) opowiadają o tym decydującym związku z życia brytyjskiego pisarza; z czasem dokonał licznych tłumaczeń tekstów związanych z tą filozofią, co wpłynęło na jego twórczość literacką.

W przededniu II wojny światowej prezentował swoje pacyfistyczne stanowiska, a podczas konfliktu, od 1941 do 1942 roku, udał się do Haverford w Pensylwanii , do domu kwakrów, gdzie pracował z niemieckimi uchodźcami jako obrońcami świadomości . W 1943 roku spędził 6 miesięcy w Ośrodku Vedanta. Spotyka przypadkiem w księgarni w Los Angeles , Ray Bradbury , autor w szczególności Kroniki marsjańskie , których on będzie pochwalne oceny. Zwiększy karierę tego pisarza science-fiction i zapoczątkuje ich przyjaźń.

Plik 8 listopada 1946uzyskuje obywatelstwo amerykańskie, które zobowiązuje go do odbycia służby wojskowej  ; Jednakże, podkreślając wolontariatu dokonane między 1941 i 1942 z uchodźcami europejskich w jego Quaker domu , uzyskał status Obdżektor. Następnie mieszkał z fotografem Williamem (Billem) Caskeyem , z którym podróżował do Ameryki Południowej w 1947 roku . Zabierze The Condor (1949), którego tekst pochodzi z Isherwood i zdjęcia Caskeya.

W 1953 roku w Walentynki (14 lutego), w wieku 48 lat, spotkał Don Bachardy w domu przyjaciela na plaży w Santa Monica . Pokonując kilka kryzysów, Isherwood nigdy nie opuści tego 18-letniego amerykańskiego portrecisty . Różnica wieku sprawia, że ​​ludzie mówią, ale wciąż udaje im się zintegrować ze społeczeństwem kalifornijskim i nawiązać wiele przyjaźni. Na początku ich wspólnego życia Isherwood napisał Świat w półmroku , medytację młodego pisarza na temat jego romantycznych niepowodzeń i homoseksualnych pragnień. Bachardy przepisuje rękopis. Ich wspólne życie ilustruje film Chris i Don: A Love Story ( 2007 ).

Od 1959 do 1962 roku , Isherwood został poproszony o poprowadzenie warsztatów pisarskich w Los Angeles State College (obecnie California State University w Los Angeles ), a następnie, od 1965 do 1966 roku , na terenie kampusu Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Barbara , w Riverside i Los Angeles .

Kiedy umiera jego matka, 15 czerwca 1960, w wieku 91 lat odmówił udziału w pogrzebie. Mieszka w Kalifornii, gdzie umieszcza Un homme au singular (1964), niewątpliwie swoją najsłynniejszą powieść. Opowiada o dniu z życia George'a, geja w średnim wieku, który zostaje sam po śmierci swojego towarzysza, Jima. Ta historia zostanie zaadaptowana do kina przez Toma Forda w 2009 roku pod tytułem A Single Man . Również w 1964 roku był scenarzystą filmu Tony'ego Richardsona The Lost Cher , opartego na powieści Evelyn Waugh , ironicznej satyry na działalność prywatnych przedsiębiorców pogrzebowych w Stanach Zjednoczonych.

W 1973 roku zniknęli WH Auden i Jean Ross.

Był nominowany do nagrody Nebula w 1975 roku za scenariusz Frankenstein: Prawdziwa historia , film telewizyjny w reżyserii Jacka Smight i otrzymał medal Brandeis dla całej jego twórczości. W 1976 pojawia się Christopher and His Kind  ; Heinz, który w międzyczasie ożenił się i został ojcem małego chłopca o imieniu Christophe w hołdzie ich przyjaźni, jest bardzo zszokowany; nie zobaczą się więcej. Swami Prabhavananda zmarł mniej więcej w tym samym czasie, potem w 1979 roku przyszła kolej na jego brata Richarda .

W 1981 roku ogłosił raka prostaty, co przyniosło mu tytuł4 stycznia 1986w swoim domu w Santa Monica . Bachardy, który stał się uznanym projektantem, wykonał dla potomnych ostatnie portrety swojego towarzysza.

Pracuje

Powieści

• Wszyscy konspiratorzy (1928)Wydane w języku francuskim pod tytułem Tous les conspirateurs , przetłumaczone przez Léo Dilé, Julliard, 1968; reedycja, Paryż, UGE, pot.  „18.10. Domena obca " n O  1452, 1981 ( ISBN  2-264-00390-1 )  ; reedycja, Paryż, Fayard, 2012 ( ISBN  978-2-213-66670-9 )  ; reedycja, Paryż, Grasset, pot.  „Czerwone notebooki”, 2015 ( ISBN  978-2-246-85083-0 )
• Pomnik (1932)Opublikowane w języku francuskim pod tytułem À quatre temps , przetłumaczone przez Henri de Briel i Guillot de Saix, Paryż, wydania Nagel, rozdz.  „Wielkie powieści zagraniczne”, 1945; wznowienie pod tytułem Le Mémorial , w nowym tłumaczeniu Michela Doury'ego, Paryż, C. Bourgois, 1988 ( ISBN  2-267-00534-4 )  ; reedycja, Paryż, C. Bourgois, wyd.  „18.10. Domena obca " n O  2139, 1990 ( ISBN  2-264-01362-1 )  ; reedycja, Paryż, C. Bourgois, 2001 ( ISBN  2-267-01593-5 )
• The Last of Mr. Norris (1935), opublikowany w 1945 r. Pod tytułem Mr. Norris zmienia Trains w zbiorze opowiadań Berlin Stories Wydane w języku francuskim pod tytułem Mr. Norris change de train , przetłumaczone przez Léo Dilé, Julliard, wyd .  „Książka pór roku”, 1964; reedycja, Paryż, UGE, pot.  „18.10. Domena obca " n O  1419, 1981 ( ISBN  2-264-00351-0 )  ; reedycja, Paryż, Fayard, 2012 ( ISBN  978-2-213-66668-6 )  ; reedycja, Paryż, Grasset, pot.  „Czerwone notebooki”, 2014 ( ISBN  978-2-246-81139-8 )
• Lions and Shadows: An Education in the '20 (1938), powieść na wpół autobiograficznaWydane w języku francuskim pod tytułem Le Lion et son ombre , przetłumaczone przez Maurice'a-Iana Hillereta, Paryż, le Sagittaire, 1947; przedruk, Paryż, le Sycomore, 1984 ( ISBN  2-86262-226-5 )  ; reedycja, Paryż, Minerve, pot.  „Foreign Domain”, 1988 ( ISBN  2-86931-018-8 )  ; wznowienie pod tytułem Le Lion et son ombre: une education dans les 1920s , w nowym przekładzie Pierre-Emmanuela Dauzata, Paryż, Fayard, 2012 ( ISBN  978-2-213-66664-8 )  ; reedycja, Paryż, Grasset, pot.  „Czerwone notebooki”, 2016 ( ISBN  978-2-246-85082-3 )
• Prater Violet (1945)Wydana w języku francuskim pod tytułem La Violette du Prater , w przekładzie Léo Dilé, Julliard, wyd .  „Notatnik pór roku”, 1967; reedycja, Paryż, UGE, pot.  „18.10. Domena obca " n O  1436, 1981 ( ISBN  2-264-00365-0 )  ; reedycja, Paryż, Fayard, 2013 ( ISBN  978-2-213-66671-6 )  ; reedycja, Paryż, Grasset, pot.  „Czerwone notebooki”, 2014 ( ISBN  978-2-246-85081-6 )
• Świat wieczorem (1954)Wydane w języku francuskim pod tytułem Le Monde au Twilight , przetłumaczone przez Ludmiłę Savitzky, Paryż, Denoël, 1956; reedycja, Paryż, Denoël, 1983 ( ISBN  2-207-21194-0 )  ; reedycja, Paryż, Fayard, 2013 ( ISBN  978-2-213-66667-9 )
• Tam z wizytą (1962)Opublikowane w języku francuskim pod tytułem L'Ami de Passage , przekład Michel Ligny, Paryż, Gallimard, wyd.  „  Z całego świata  ”, 1964; reedycja, Paryż, Fayard, 2013 ( ISBN  978-2-213-66661-7 )
• Samotny mężczyzna (1964)Wydane w języku francuskim pod tytułem Un homme au singulier , przetłumaczone przez Léo Dilé, Paryż, Hachette, rozdz .  „English Library”, 1980 ( ISBN  2-01-006505-0 )  ; reedycja, Paryż, Seuil, pot.  "Zwrotnica. Roman ' n o  138, 1984 ( ISBN  2-02-006719-6 )  ; reedycja, Paryż, Fayard, 2010 ( ISBN  978-2-213-65491-1 )  ; reedycja, Paryż, Grasset, pot.  „Czerwone notebooki”, 2014 ( ISBN  978-2-246-85080-9 )
• Spotkanie nad rzeką (1967)Wydane w języku francuskim pod tytułem Rencontre au bord du rivière , przetłumaczone przez Léo Dilé, Paryż, Flammarion, wyd .  „English Library”, 1982 ( ISBN  2-08-064443-2 )  ; reissue, Paryż, 18.10, zb.  "Domena obca" n O  3335, 2001 ( ISBN  2-264-03187-5 )  ; reedycja, Paryż, Fayard, 2014 ( ISBN  978-2-213-66669-3 )

Kolekcje wiadomości

• The Mortmere Stories (1920), opowiadania napisane we współpracy z Edwardem Upward , z których tylko jeden został opublikowany za jego życia. Niektóre zostały podsumowane w The Lion and his Shadow , ale całość została opublikowana dopiero w 1994 roku.
• Goodbye to Berlin (1939), wykorzystuje opowiadanie Sally Bowles (1937). Kolekcja została wznowiona w 1945 r., Kiedy pan Norris przesiadał się z pociągów , pod tytułem Berlin Stories. Wydane w języku francuskim pod tytułem Intimités berlinoises , przekład Ludmiły Savitzky, Paryż, Éditions de la revue "Fontaine", wyd.  "Pień kanałów" n O  2, 1946; wznowienie tego samego tłumaczenia pod tytułem Adieu à Berlin , Paris, Hachette, coll.  „English Library”, 1980 ( ISBN  2-01-006504-2 )  ; przedruk, Paryż, to czytać n O  1213, 1981 ( ISBN  2-277-21213-X )  ; reedycja, Paryż, Seuil, pot.  "Zwrotnica. Roman ' n o  503, 1992 ( ISBN  2-02-013012-2 )  ; przedruk, Paryż, Hachette littératures, 2002 ( ISBN  2-01-235645-1 )  ; reedycja, Paryż, LGF, pot.  „Książka kieszonkowa. Biblio ” n o  3394, 2004 ( ISBN  2-253-13094-X )  ; reedycja, Paryż, Fayard, 2013 ( ISBN  978-2-213-66672-3 )  ; reedycja, Paryż, Grasset, pot.  „Czerwone notebooki”, 2014 ( ISBN  978-2-246-81138-1 )
• Ekshumacje (1966), zbiór opowiadań, artykułów i wierszyWydana w języku francuskim pod tytułem Les Joyaux de l'Architecture Belge , Paryż, LGF, wyd.  „Książka kieszonkowa. Biblio ” n o  3401, 2004 ( ISBN  2-253-09925-2 )

Teatr

• Taniec śmierci (1933), jednoaktowy utwór napisany we współpracy z WH Audenem
• The Dog Beneath the Skin (1935), (dosłownie: The dog under the skin), również opublikowany pod tytułem lub Where is Francis? , zagrać w 3 aktach napisanych we współpracy z WH Audenem
• The Ascent of F6 (1937) (dosłownie: L'Ascension de F6), sztuka napisana we współpracy z WH Auden i dostosowana do telewizji (patrz poniżej)
• On the Frontier (1938) (dosłownie: On the Frontier), jego ostatnia sztuka napisana we współpracy z WH Audenem

Inne publikacje

• Ludzie, których należy znać (między 1925 a 1930), 18 wierszy zilustrowanych przez Sylvaina Mangeota, lat 11, syna skrzypka André Mangeota, opublikowane w 1982 roku
• Dzienniki intymne Charlesa Baudelaire'a (1930), tłumaczenie na język angielski „Journaux intimes (1851-1862)” Charlesa Baudelaire'a
• A Penny For The Poor (1937), wznowiona pod tytułem Powieść za trzy grosze , tłumaczenie „Roman de Quat'sous” Bertolta Brechta we współpracy z Edmondem I. Veseyem
• Sally Bowles (1937)
• Journey to a War (1939), napisany z WH Audenem Opublikowane w języku francuskim pod tytułem Journal de guerre en Chine , a następnie Journal de voyage et de poèmes de WH Auden, w przekładzie Béatrice Vierne, Monako / Paryż, Éditions du Rocher, wyd.  „Anatolia”, 2003 ( ISBN  2-268-04436-X )
• Pieśń o Bogu: Bhagavad Gita (1944) tłumaczenie „La Bhagavad-Gity” ze Swamim Prabhavanandą autorstwa S. Radhakrishnana
• Jacob's Hands (1944), scenariusz napisany z Aldousem Huxleyem dla kina, opublikowany w 1998 roku
• Vedanta For The Western World (1944)
• Shankara's Crest-Jewel of Discrimination (1947), we współpracy ze Swamim Prabhavanandą
• Condor and the Cows (1949), dziennik podróży po Ameryce PołudniowejWydana w języku francuskim pod tytułem Le Condor , Paryż, Rivages, wyd .  "Obce Shores biblioteka" n O  28, 1990 ( ISBN  2-86930-367-X )
• Vedanta dla współczesnego człowieka (1951)
• Co oznacza dla mnie Wedanta (1951)
• Jak poznać Boga: Joga Aforyzmy Patańdżalego (1953), we współpracy z Swamiego Prabhavananda i Patańdżalego .
• Great English Short Stories (1957), antologia zebrana i zredagowana przez Isherwooda
• Podejście do Vedanty (1963)Opublikowane w języku francuskim pod tytułem Une approach de Vedânta , przetłumaczone przez Daniela Bismutha, Monaco / Paryż, éditions du Rocher, 2003 ( ISBN  2-268-04445-9 )
• Ramakrishna i jego uczniowie (1965)
• Essentials of Vedanta (1969)
• Kathleen and Frank (1972) ( Kathleen and Frank ) biografia jej rodziców
• Christopher and His Kind (1976), relacja autobiograficznaWydane w języku francuskim pod tytułem Christopher et son monde: 1929-1939 , Paris, Hachette, coll.  „POL”, 1981 ( ISBN  978-2010080876 )
• My Guru and his Disciple (1980), opowieść autobiograficznaWydane w języku francuskim pod tytułem Mon gourou et son uczeń , przetłumaczone przez Léo Dilé, Paryż, Flammarion, wyd .  „English Library”, 1982 ( ISBN  2-08-064442-4 )  ; reedycja, Paryż, Flammarion, pot.  „18.10. Domena obca " n O  3472, 2002 ( ISBN  2-264-03233-2 )  ; reedycja, Paryż, Fayard, 2014 ( ISBN  978-2-213-66666-2 )
• Październik (1983), dziennikOpublikowane w języku francuskim pod tytułem Październik , przetłumaczone przez Gillesa Barbedette'a, Marseille, Rivages, 1984 ( ISBN  2-903059-46-2 )  ; reedycja, Paryż, Payot & Rivages, wyd .  „Kieszonkowe brzegi. Biblioteka obcych” n o  284, 1999 ( ISBN  2-7436-0553-7 )
• Drzewo życzeń (1986)
• Where Joy Resides: An Isherwood Reader (1989), antologia zawierająca w pełnym tekście La Violette du Prater i Un homme au singular , rozdziały z The Farewell to Berlin , The Friend of Passage i The Lion and his Shadow , a także fragmenty z Ekshumacje , Kathleen i Frank oraz Mój guru i jego uczeń
• Pamiętniki: 1939-1960 (1996)
• Lost Years: A Memoir 1945-1951 (2000)
• Kathleen i Christopher (2005), listy do matki
• Isherwood on Writing (2007)

Filmografia

Scenarzysta w kinie

• 1934  : Little Friend  (w) , brytyjski film wyreżyserowany przez Bertholda Viertel , scenariusz Christophera Isherwooda we współpracy z reżyserką, Margaret Kennedy i Ernstem Lotharem
• 1941  : La Preie du mort ( Rage in Heaven ), amerykański film w reżyserii WS Van Dyke , scenarzysta Isherwood we współpracy z Robertem Thoerenem , Edwardem Chodorovem i Jamesem Hiltonem , adaptacja tytułowej powieści tego ostatniego
• 1943  : Et la vie recence ( Forever and a Day ), film zbiorowy wyreżyserowany przez siedmiu reżyserów / producentów i 22 scenarzystów, w tym Isherwood
• 1949  : Pyszny skandal ( Adventure in Baltimore lub Bachelor Bait ), amerykański film w reżyserii Richarda Wallace'a , oryginalny scenariusz Christophera Isherwooda we współpracy z Lionelem Houserem i Lesser Samuelsem
• 1949  : Pasja fatale ( The Great Sinner ), amerykański film w reżyserii Roberta Siodmak , adaptacji powieści Le joueur przez Fiodora Dostojewskiego , scenariusz we współpracy z Isherwooda Władysława Fodor i René Fülöp-Miller
• 1956  : Diane de Poitiers ( Diane ), amerykański film w reżyserii Davida Millera , scenariusz Christophera Isherwooda na podstawie opowiadania Johna Erskine'a
• 1965  : Cher zniknęła ( The Love One ), amerykański film w reżyserii Tony'ego Richardsona , będący adaptacją powieści Evelyn Waugh Isherwooda i Terry'ego Southern'a
• 1967  : Le Marin de Gibraltar ( The Sailor from Gibraltar ), brytyjski film w reżyserii Tony'ego Richardsona , adaptacja tytułowej powieści Marguerite Duras Isherwooda, reżysera i Dona Magnera

Scenarzysta telewizyjny

• 1938  : The Ascent of F6 , brytyjski film telewizyjny , adaptacja ich tytułowej sztuki Isherwooda i WH Audena
• 1973  : Frankenstein: The True Story , brytyjski film telewizyjny w reżyserii Jacka Smighta , scenariusz: Isherwood

Adaptacje jego prac przez osoby trzecie