Rolf Liebermann

Rolf Liebermann Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Rolf Liebermann w 1980 roku

Kluczowe dane
Narodziny 14 września 1910
Zurych, Szwajcaria
Śmierć 02 stycznia 1999(88)
Paryż Francja
Podstawowa działalność kompozytor , dyrygent , reżyser i producent
Mistrzowie José Berr , Hermann Scherchen , Wladimir Vogel

Rolf Liebermann , urodzony w Zurychu dnia14 września 1910i zmarł w Paryżu dnia02 stycznia 1999, to szwajcarski muzyk , kompozytor , dyrygent , reżyser i producent .

Biografia

Trening

Studiował prawo na Uniwersytecie w Zurychu i muzykę w prywatnym konserwatorium u José Berr (1929-1933).

Czasami jest saksofonistą w orkiestrze jazzowej i śpiewa w kabaretach, a jego spotkanie z niemieckim piosenkarzem Lale Andersenem zainspirowało Rainera Wernera Fassbindera do jego filmu Lili Marleen .

Służenie muzyce innym

W 1973 roku Marcel Landowski i Hugues Gall , na prośbę ówczesnego ministra kultury Jacquesa Duhamela , przekonali go, by stanął na czele Réunion des théâtres lyriques nationale . Jednak pod pretekstem, że tylko Francuz może zostać administratorem generalnym, statut RTLN zostaje zmieniony, a Rolf Liebermann zostaje nazwany jedynie „administratorem Opery”. Ponieważ trwała trupa nie została odnowiona, przyciąga głosy, dyrygentów i międzynarodowych reżyserów. Publiczność może posłuchać Teresy Berganzy , Plácido Domingo , Ruggero Raimondi , Birgit Nilsson , Luciano Pavarotti , Kiri Te Kanawa , Frederica von Stade , Mirella Freni , Piero Cappuccilli , Jona Vickersa , Margaret Price dla śpiewaków oraz Karla Böhma , Georga Solti , Lorina Maazel , Seiji Ozawa , Claudio Abbado dla dyrygentów. To także za jego rządów opera odrodziła się w balecie i powitała wielkie nazwiska, takie jak Wasław Niżyński ( Popołudnie faun ) czy Marius Petipa ( Śpiąca królewna ). Rolf Liebermann stworzył również miejsce dla współczesnej kreacji, otwierając drzwi Palais Garnier dla prestiżowych projektantów, takich jak Roland Petit , Maurice Béjart czy Carolyn Carlson .

Rolf Liebermann boryka się z wieloma trudnościami, w tym ze strajkiem w dniu wizyty prezydenta Valéry'ego Giscarda d'Estainga . Wpada w konflikt z Jeanem Salusse, przewodniczącym rady dyrektorów, który ostatecznie popełnia samobójstwo w lipcu 1977 roku . Jest również przesłuchiwany przez raport Generalnego Inspektoratu Finansów , zorganizowany przez François Bloch-Lainé . Plik8 lutego 1978, zjazd narodowych teatrów lirycznych zostaje rozwiązany, a Rolf Liebermann otrzymuje tytuł dyrektora generalnego Teatru Narodowego Opery Paryskiej. Przebywał tam do końca 1980 roku .

W tym okresie wystawiano w Palais Garnier i Salle Favart ponad pięćdziesiąt różnych przedstawień, często nowatorskich i dlatego też kontestowanych, z olśniewającymi dystrybucjami. Wśród najwybitniejszych spektakli:

W 1985 roku został wezwany do Opery w Hamburgu, gdzie pozostał do 1988 roku.

Był członkiem jury Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Santander Paloma O'Shea w 1992 roku.

Kompozytor

Jego kompozycje w języku eksperymentalnym zapożyczają z szerokiej gamy stylów i technik, od francuskiego baroku po dwunastotonowe wiedeńskie. Komponował także piosenki i muzykę rozrywkową .

Pisma

Nagrody

Bibliografia

  1. Marion Point, „Rolf Liebermann, the permanent brilliance”, 29.01.11 , do przeczytania w L'Intermède
  2. Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny Paloma O'Shea Santander „Zwycięzcy, członkowie jury i goście artystyczni”
  3. Archiwa nominacji i awansów w Zakonie Sztuki i Literatury.

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne