Chirac (Charente)

Chirac
Chirac (Charente)
Kościół Chirac przybywający z Exideuil.
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Charente
Miasto Confolens
Międzyspołeczność Wspólnota gmin Charente Limousine
Mandat burmistrza
 Virginie Lebraud
2020 -2.026
Kod pocztowy 16150
Kod wspólny 16100
Demografia
Miły Chiracois
Ludność
miejska 		759  mieszk. (2018 wzrost o 0,8% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 22  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 45 ° 54 ′ 53 ″ na północ, 0 ° 39 ′ 21 ″ na wschód
Wysokość Min. 133  m
Maks. 263  m
Powierzchnia 34,33  km 2
Jednostka miejska Gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miejskich
Wybory
Oddziałowy Kanton Charente-Vienne
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Chirac
Geolokalizacja na mapie: Charente
Zobacz na mapie topograficznej Charente Lokalizator miasta 14.svg Chirac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Chirac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Chirac
Znajomości
Stronie internetowej www.mairie-chirac.com

Chirac ( Chirac dialekt Limousin z Occitan ) to miasto w południowo-zachodniej Francji , znajduje się w dziale z Charente ( rejon Nowego Aquitaine ).

Jego mieszkańcami są Chiracois i Chiracois .

Geografia

Lokalizacja i dojazd

Chirac to miasto w Charente Limousine, położone 6,5  km na północny zachód od Chabanais , stolicy kantonu .

Wioska Chirac jest również 11  km na południe od Confolens , sub-prefektury, 7  km od Roumazières-Loubert i Saint-Maurice-des-Lions , 49  km od Angoulême .

Położone w dużej pętli Vienne , Chirac znajduje się z dala od głównych dróg. Most Manot na północy i Exideuil na południu przecinają rzekę. Miasto jest obsługiwane przez D 59, która biegnie na południowy wschód do Chabanais i na północ do Confolens wzdłuż Vienne na prawym brzegu i przecina wioskę. Przez wioskę przebiega również droga D 165, prowadząca z Exideuil do Chabrac .

Najbliższa stacja to , że od Exideuil , podawane przez pociągów TER do Angoulême i Limoges .

Przysiółki i miejscowości

Dość rozległe miasto ma wiele przysiółków. Z północy na południe możemy przytoczyć Flayat , Barussies , Pécoulie , l'Age (na zachód od wioski, z widokiem na dolinę Vienne), Martine i Pré Cadillac w pobliżu wioski, na wschodzie: Bourdeau , la Grelière , la Guéranchie , l'Aumônerie , Tisseuil , la Sechère , le Theil , la Salmonie , a na południu Peyras , Foulounoux , le Courtieux . Miasto dociera także aż do przedmieść Chabanais (dzielnica Mas i Rivauds).

Gminne gminy

Gminy graniczące z Chirac
Saint-Maurice-des-Lions Chabrac
Manot Chirac Etagnac
Exideuil-sur-Vienne Chabanais

Geologia i rzeźba terenu

Podobnie jak cała ta północno-wschodnia część departamentu Charente zwana Limousin Charente , miasto położone jest na płaskowyżu Limousin , zachodniej części Masywu Centralnego , zbudowanej ze skał krystalicznych i metamorficznych , pozostałość po łańcuchu hercyńskim .

Granit zajmuje prawie wszystkie miasta Chiraca. Na północy (między Fromenteau i Flayat) znajdujemy dioryt .

Miasto zajmuje rozległy, pofałdowany płaskowyż wycięty doliną Vienne od południa i zachodu. Terytorium wznosi się do 263  m ( znak IGN , na południe od La Grelière). Najniższy punkt, 133  m , znajduje się wzdłuż Vienne przy wyjściu z miasta, naprzeciwko miasta Manot . Wioska Chirac, położona w dolinie, znajduje się około 175  m nad poziomem morza.

Hydrografia

Miasto leży na prawym brzegu rzeki Vienne , skąd od wschodu skręca bieg w kierunku północnym. Przez miasto przepływają małe dopływy, takie jak Flayat na północy, miasto, które również przebiega u podnóża Ery, lub strumień Grand Pré na wschodnim krańcu, który zmierza w kierunku Goire .

Pogoda

Klimat jest zdegradowany oceaniczny . Chodzi o limuzynę Charente , bardziej wilgotną i chłodniejszą niż w pozostałej części departamentu.

Planowanie miasta

Typologia

Chirac to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcjami miejskimi.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych Zawód europejski, gleby biofizyczne Corine Land Cover (CLC), jest naznaczone znaczeniem gruntów rolnych (77,2% w 2018 r.), Proporcją mniej więcej równą temu z 1990 r. (77,7%) . Szczegółowy podział w 2018 roku przedstawia się następująco: łąki (55,7%), niejednorodne tereny rolnicze (17,4%), lasy (15,1%), środowiska z roślinnością krzewiastą i / lub zielną (4,8%), grunty orne (4,1%), zurbanizowane obszary (1,9%), wody śródlądowe (1,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Stare formy to Cariaco , Chiraco (bez daty).

Nazwa Chirac wraca do znaku Gallo-Roman Carius pochodzącego z Carus ( caro- termin galijskiej ), do którego jest przymocowany do sufiksu acum , która odpowiadałaby „domena Cariusa”.

Języki

Miasto znajduje się w oksytańskiej części Charente, która zajmuje wschodnią trzecią część, a dialektem jest Limousin . Zachowuje skrypt Chirac z języka oksytańskiego.

Historia

W średniowieczu , las Chambon zależało na gruntach o tej samej nazwie, położone w sąsiedniej parafii Saint-Maurice , sam zależny od dowódcy w Wielkim Madieu .

Pole Age (dawniej orkisz Laage ), daty Castle Powrót przed XVI -tego  wieku , był kolebką rodu z Laage Chiraca i od dawna należał do rodziny La Boissiere . W XIX th  wieku, hrabia de la Boissiere jest zbudowany kuźnie , które produkują 400  t surówki rocznie, i którzy mieli do zaprzestania swojej działalności do 1860 roku . Baron de Freycinet, właściciel na początku XX -tego  wieku, to potomek tej rodziny, w tym przedstawiciela, generał hrabia Laboissière miał kampanii napoleońskich.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
Październik 1947 Marzec 1965 René Saint-Clair PCF Radny generalny kantonu Chabanais (1945-1951)
Marzec 1965 ?     Przejście na emeryturę
Czerwiec 1995 Marzec 2001 Bernard Germaneau PCF  
Marzec 2001 marzec 2014 Jean Saint-Clair PCF Emerytowana edukacja narodowa
marzec 2014 Maj 2020
(śmierć) 		Christian Massias PCF Przeszedł na emeryturę z SNCF
2020 W trakcie Virginie lebraud DVG Nauczyciel

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 r.

W 2018 roku miasto liczyło 759 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,8% w porównaniu do 2013 roku ( Charente  : -0,48%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1841 1846 1851 1856
965 1,209 1,061 1,154 1,042 1,220 1,327 1,433 1,394
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1901
1,205 1,262 1,157 1,179 1211 1 238, 1,250 1,181 1,141
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962
1,133 1,023 943 899 841 803 708 706 691
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015 2018
697 692 730 767 732 701 739 747 759
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

W 2008 roku Chirac liczył 706 mieszkańców (spadek o -3,7% w porównaniu z 1999 rokiem). Gmina zajmowała 12 652 nd rangę na szczeblu krajowym, podczas gdy on był na 11,275 th w 1999 roku, a 106 th na poziomie działów obecnie z 404 gmin.

Maksymalną populację osiągnięto w 1851 roku z 1433 mieszkańców.

Struktura wiekowa

Piramida wieku w Chirac w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wieku Kobiety
0.3  90 lat lub więcej 0.8 
7.3  75 do 89 lat 7.5 
16.7  60 do 74 lat 14.2 
29.3  45 do 59 lat 28.9 
18.2  30 do 44 lat 18.6 
13.2  15 do 29 lat 11.1 
15.0  0 do 14 lat 18.9 
Piramida wieku na oddziale Charente w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wieku Kobiety
0.5  90 lat lub więcej 1.6 
8.2  75 do 89 lat 11.8 
15.2  60 do 74 lat 15.8 
22.3  45 do 59 lat 21.5 
20,0  30 do 44 lat 19.2 
16.7  15 do 29 lat 14.7 
17.1  0 do 14 lat 15.4 

Gospodarka

Chirac, kozi ser z surowego mleka, jest wytwarzany w Chirac.

Sprzęt, usługi i życie lokalne

Edukacja

Chirac posiada szkołę podstawową , w Pré Cadillac , zawierający dwie klasy. Sektor uczelni to Chabanais.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo religijne Dziedzictwo obywatelskie

Osobowości związane z gminą

Uwagi i odniesienia

Notatki i karty

  1. Samochodem Roumazières jest oddalone o 12  km .
  2. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego zatwierdzonej w dniu14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  3. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  4. Zobacz także Charming # Toponymy .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 17.04.2021 ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij dolną część pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Site habitants.fr, „  The Gentiles of Charente  ” ,2013(dostęp 12 lipca 2014 )
  2. Wielkie odległości po pobrane z programu ACME Mapper
  3. IGN mapę pod Géoportail
  4. Przeglądarka Infoterre , witryna BRGM
  5. Mapa BRGM pod Géoportail
  6. [PDF] BRGM , „  Notice of the Confolens sheet  ” , na Infoterre ,1983(dostęp 5 listopada 2011 )
  7. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  8. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  9. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 ) .
  10. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
  11. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
  12. „  CORINE Land Cover (CLC) - Podział obszarów na 15 pozycji użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 17 kwietnia 2021 )
  13. Jean Nanglard , Pouillé historia diecezji Angoulême , t.  III, Angoulême, drukarnia Despujols,1900, 582,  str. , s.  19
  14. Jean Talbert, Pochodzenie nazw miejscowości , 1928
  15. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryż, Librairie Guénégaud,1989( 1 st  ed. 1963), 738  , str. ( ISBN  2-85023-076-6 ) , str.  131.
  16. Jean-Hippolyte Michon ( pref.  Bruno Sépulchre), Monumental Statistics of Charente , Paryż, Derache,1844( rep.  1980), 334  s. ( czytaj online ) , s.  55
  17. (oc) Jean Urroz, „  Nazwy miast w Charente Occitane  ” ,2005(dostęp 12 lipca 2014 )
  18. „  Château de L'Age  ” , zawiadomienie n o  IA00066187, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury
  19. Jules Martin-Buchey , Geografia historyczna i miejska Charente , pod redakcją autora, Châteauneuf, 1914-1917 ( przedruk  Bruno Sépulchre, Paryż, 1984), 422  str. , s.  129
  20. http://chabanais.blogs.charentelibre.fr/archive/2014/04/05/chirac-christian-massias-est-le-nouveau-maire-182560.html
  21. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  22. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
  23. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  24. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  25. „  Ewolucja i struktura populacji w Chirac w 2007 r.  ” Na stronie internetowej INSEE (przeglądano 29 lipca 2010 r. )
  26. „  Wyniki spisu ludności Charente w 2007 r.  ” Na stronie internetowej INSEE (przeglądano 29 lipca 2010 r. )
  27. Witryna inspektoratu akademickiego Charente, „  Directory of school  ” (przeglądana 10 kwietnia 2011 r. )
  28. "  Ołtarz Saint-Pierre  " , zawiadomienie n o  PM16000126, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury
  29. „  kaplica cmentarna  ” , zawiadomienie n o  PA00104304, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury
  30. Robert Dexant , Castles of Charente , Paryż , New Latin Editions ,1970, 30  s. , s.  3

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne