Charleval (Eure)

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Eure .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Charleval
Charleval (Eure)
Ratusz.
Herb Charleval
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Normandia
dział Eure
Dzielnica Les Andelys
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Lyons Andelle
( siedziba )
Mandat burmistrza
 Pascal Calais
2020 -2026
Kod pocztowy 27380
Wspólny kod 27151
Demografia
Miły Charlevalais
Ludność
miejska 		1761  mieszk. (2018 spadek o 4,29% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 125  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 49°22′18″ północ, 1°23′02″ wschód
Wysokość Min. Maks. 28  m
140  m²
Obszar 14,14  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Romilly-sur-Andelle
Ustawodawczy piąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Normandia
Zobacz na mapie administracyjnej Normandii Lokalizator miasta 14.svg Charleval
Geolokalizacja na mapie: Eure
Zobacz na mapie topograficznej Eure Lokalizator miasta 14.svg Charleval
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Charleval
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Charleval

Charleval jest francuski gmina znajduje się w dziale z Eure , w tym Normandy regionu .

Mieszkańcy to Charlevalais .

Geografia

Lokalizacja

Miejscowość położona w Eure, w dolinie u zbiegu Andelle i Lieure , w pobliżu drogi Paryż - Rouen , mijając Fleury-sur-Andelle i niedaleko Lyons-la-Forêt .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Charleval
Perriers-sur-Andelle Les Hogues (pod kątem) Lyons-la-Foret
Vandrimare Karol [1] Rosay-sur-Lieure
Fleury-sur-Andelle Val d'Orger ( del. De Grainville i Gaillardbois-Cressenville ) Menesqueville

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,7  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,2 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 3,7 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,2  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 785  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,3 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te można zaobserwować na najbliższej stacji meteorologicznej Météo-France „Rouen-Boos” w miejscowości Boos , która została oddana do użytku w 1968 roku i znajduje się 13  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura zmienia się od 10,1  ° C dla okresu 1971-2000 do 10,5  °C w latach 1981-2010, następnie do 11  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Charleval jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Fleury-sur-Andelle, międzyresortowej aglomeracji składającej się z 3 gmin i 4615 mieszkańców w 2017 r., z czego jest centrum miasta . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (47,2 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (46,9 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (47,2%), grunty orne (28,8%), łąki (17%), tereny zurbanizowane (5,4%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (1,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Starożytna galijska placówka o nazwie Noviomagus lub Noviodunum , słowa oznaczające odpowiednio „nowy rynek” i „nową fortecę” w języku galijskim i które dały Noyon , średniowieczną nazwę, którą zastąpiono w 1573 nazwą Charleval na cześć Karola IX , który ją tam stworzył. zamek, niedokończony po śmierci króla.

Cytowanie tego miejsca jako Noviomum w Gesta de Fontenelle, jeśli dobrze pasuje do tego Noyona , usprawiedliwia prymitywne Noviomagus .

Fabuła

Pochodzenie miejsca około 830 roku i dotyczy przeoratu, który zależał od opactwa Saint-Wandrille de Fontenelle . Guillaume , hrabia Évreux , założył w 1107 r. klasztor Saint-Martin z Noyon-sur-Andelle , dołączony do opactwa Saint-Évroult w Orne .

W Anglo-Norman Henryk I po raz pierwszy wzniósł w 1118 roku w Noyon zamek. To tutaj mieli być przetrzymywani więźniowie bitwy pod Brémule , zagubieni przez króla Francji Ludwika VI Grubego . Opiekę nad tym zamkiem powierzył Guillaume de Montmorency, synowi Thierry

Ilość Evreux (w tym Montfort-l'Amaury) pozostała Pana Noyon-sur-Andelle aż Amaury VI , który w 1195 i 1200 miał do oddania mu hrabstwo króla Philippe-Auguste, z praw do Noyon.

W 1285 Enguerrand de Marigny zbudował mały szpital w Noyon.

Wioska została przemianowana osobiście przez króla Karola IX na Charleval w 1573 roku. Młody monarcha, uwielbiający polować w lesie Lyonu , uwiódł tym miejscem i postanowił przejąć to miejsce. Nakazał wywłaszczenie dzierżawców zajmujących ziemię, na której chciał założyć swój zamek: przeorat Saint-Martin został wówczas zniszczony; Zniszczono czterdzieści cztery domy, klasztor i Hôtel-Dieu, całą dzielnicę. Określił budowę zamku w stylu francuskiego renesansu . Musiał być cztery razy większy od Château de Chambord i stylu barokowego. Prace rozpoczęły się przed 1570 rokiem. La Saint-Barthélémy spowolniło prace budowlane, a ogrody zaczęły kwitnąć. Śmierć króla 30 maja 1574 oznacza koniec prac. Zrównano z nią tylko pierwsze piętro jedynej podjętej bryły. Wybudowano jednak tymczasowy dom, aby umożliwić królowi krótkie pobyty. Składał się z dwóch tzw. pawilonów „Króla” i „Królowej”. Drugi istnieje do dziś, który stał się prywatnym mieszkaniem. Jedynym śladem zamku jest kominek w ratuszu.

Największą odciskiem tego okresu, ważnego dla historii wsi, pozostanie przejście z Noyon-sur-Andelle do Charleval (Dolina Karola).

Miasto Transières zostało przyłączone do Charleval 2 lutego 1809 roku.

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Miasto położone jest w okręgu Andelys w departamencie Eure . W wyborach posłów od 2012 roku jest członkiem piątego okręgu wyborczego Eure .

Od 1801 była częścią kantonu Fleury-sur-Andelle . W ramach redystrybucji kantonów we Francji w 2014 r. gmina integruje kanton Romilly-sur-Andelle .

Międzywspólnotowość

Gmina była siedzibą gminy gminy Andelle utworzonej pod koniec 1992 roku.

Zgodnie z przepisami ustawy o nowej organizacji terytorialnej Rzeczypospolitej (Ustawa NOTRe) z dnia 7 sierpnia 2015 r., która stanowi, że publiczne zakłady współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym muszą mieć minimum 15 000 mieszkańców, międzygminny łączy się ze społecznością gmin kantonu Lyons-la-Forêt, tworząc1 st styczeń 2017, wspólnota gmin Lyons Andelle, której jest obecnie siedzibą.

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
1791 1793 Georges Viel    
1793 1795 Jacques Lecoq    
1795 1798 Louis Ratel    
1798 1799 Mikołaj melisent    
Styczeń 1799 Kwiecień 1799 Pożądanie Lancelevée    
Kwiecień 1799 Czerwiec 1799 Pierre Beuzeron    
1799 1800 Boże Narodzenie Marion    
1800 1802 Louis Ratel    
1802 1807 Louis Leroux    
1807 1815 Alexandre Chaillou    
1815 1820 Louis Leroux    
1820 1831 Guillaume Viel    
1831 1835 Pożądanie Lancelevée    
1835 1848 Guillaume Viel    
1848 1851 Florentin Dolé    
1851 1852 Francois Hezet    
1852 1860 Jean Boismard    
1860 1870 Augustin Guérard    
15 grudnia 1870 25 stycznia 1871 r Edmond Peynaud   Przemysłowy
1871 1876 Louis Gest    
1876 Październik 1912 Armand Peynaud  
Generalny doradca przemysłowy Fleury-sur-Andelle (1898 → 1912)
1912 1925 Józef Outhenin-Chalandre   Przemysłowy
1925 1945 Edouard Blot    
1945 1962 Abel Dżumelin    
1962 1972 Bernard Hébert    
1972 Marzec 1977 Henri Quevillon    
1977 Marzec 1983 Marcel Vedie    
Marzec 1983 grudzień 2011 Daniel Bellavoine PCF Śmierć w biurze
luty 2012 sierpień 2017 Denis lebaillif PS Emerytowany
wiceprzewodniczący CC Lyons Andelle (2017 → 2017)
zrezygnował
październik 2017 W toku
(stan na październik 2017) 		Pascal Calais    

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1761 mieszkańców, co oznacza spadek o 4,29% w porównaniu do 2013 r. ( Eure  : + 0,83%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
670 690 621 725 909 1,013 1183 1187 1316
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1489 1457 1 445 1442 1,583 1618 1697 1585 1,712
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1850 2035 1,745 1705 1,721 1813 1,674 1,606 1667
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
1,632 1,636 1,654 1,753 1768 1 872 1,844 1845 1826
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
1,761 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ludność Transières przed spotkaniem z Charleval
1793 1800 1806
72 66 71

Sporty

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Władcy Noyon-sur-Andelle / Charleval
  • Począwszy od XI th  wieku Wilhelma , hrabiego Evreux.
  • Po wygnaniu Williama Anjou Noyon stało się własnością księcia Normandii Henryka I st Beauclerc.
  • Oprócz hrabiów Evreux istniała inna rodzina panująca, Beaumont-le-Roger-Meulan-Leicester , również mistrzowie Elbeuf i Radepont , Fontaine-Guérard, gdzie założyli opactwo.
  • W drugiej połowie XII th  wieku, są one zastąpione przez Chamberlain w Plessis (Nicole) (w Amfreville-sous-les-Monts  , Robert i jego syn Brice Chamberlain Henryka II i piekarza z Normandii), którego Na Andelle powstaje obszar strategiczny z Radepont, Fleury-sur-Andelle, Bourg-Beaudouin oraz Gouy nad Sekwaną. Sukcesja tych przechodzi na córkę Brice'a, Luce du Plessis, która poślubia Roberta IV de Poissy, spadkobiercę przez matkę Isabelle du Neubourg d' Acquigny , Pont-Saint-Pierre , Romilly- Longboël. Philippe Auguste skonfiskował wszystkie te dobra około 1203-1204, ale szybko je zwrócił, przynajmniej częściowo.
  • 1207: Wymiana Philippe-Auguste z Pierre de Moret Venables przeciwko Noyon (Pierre de Moret, wierny królowi, otrzymał Noyon-sur-Andelle i Radepont; będzie drugim mężem Mahauta du Plessis, wdowy po Robercie de Poissy ok. 1218?, ich syn Jean będzie macicznym przyrodnim bratem Roberta V de Poissy, ok. 1218 Poissy i Morets dzielą Radeponta, Fleury i Fontaine-Guérarda).
  • 1213: Philippe-Auguste zwraca Noyon Robertowi IV de Poissy, pierwszemu mężowi Luce Le Chambellan du Plessis, córki Brice.
  • W grze małżeńskiej Noyon przejdzie w ręce rodzin Poissy , Léona (również lordów Acquigny ), a następnie Rohana . Matylda de Poissy, córka Guillaume'a i siostra Roberta VI, żona około 1260 roku Hervé IV de Léon (pan Leona) . W 1349 r. Joan Leon żona Jean I er de Rohan , który po bezpotomnej śmierci Hervé VIII z Leonu w 1363 r. odzyskuje panowanie nad Leonem i Noyonem. Joanna de Rohan córka Jana I er de Rohan, siostra Alaina VIII i ciotka Alaina IX , wyszła za mąż w 1374 r. za Roberta z Alençon Piotra II z Amboise .

Ten Ramage z panów Leon ma pochodzenie następujące:

  • Hervé IV de Léon (pan Léon) ożenił się około 1260 roku z Mathilde (Mahaut) de Poissy, zmarł w 1281 roku przez małżeństwo pan Noyon-sur-Andelle.
  • Zmarł w 1344 roku, Hervé VII de Léon , żonaty z Małgorzatą d'Avaugour, był również lordem Noyon-sur-Andelle.
  • Wydaje się, że w wyniku podziału rodzinnego około 1400 r. lenna normańskie ( Pont-Saint-Pierre , Noyon, Radepont ) przeszły w ręce Léona d'Hacqueville, który scedował swoją bretońską posiadłość Rohanom. W każdym razie, wojna stuletnia i okupacja English przynieść feudalnego przełamać XV th  wieku Noyon Radepont i Pont-Saint-Pierre odbywają Jean Possemer, dziale angielskim; następnie około 1470-1474 ziemia Noyon została nabyta przez doradcę Ludwika XI Oliviera le Daima , który kilka lat później miał skonfiskować swoją ziemię przez Karola VIII . Nabył także hrabstwo Meulan i przywileje Pont-Saint-Pierre, Radepont, ale został stracony w 1484 roku.
  • Pod koniec XV -go  wieku, Jean Le Sec Pan Gaillardbois jest także ojcem Noyon, potem jego córka Guillemette pierwsza żona admirała Williama Casenove Jean Orglandes (zmarł 1515). W 1493 Jean d'Orglandes, dziedzic, sieur de Prétot (Cotentin), również główny badacz i reformator generalny Wód i Lasów Normandii i Pikardii, jest z małżeństwa Lordem Noyon i Gaillardbois.
  • W drugiej połowie XVI -go  wieku Casenove, z pierwszego małżeństwa Guillemette Le Sec, zanim znikną Philip III Boulainvilliers hrabiego Dammartin , syn Françoise d'Anjou Mezieres-Dammartin, hrabiego Fourquembergue i Courtenay .
  • 1573: Philippe de Boulainvillers zostaje wymieniony przez Karola IX Noyona przeciwko ziemiom i châtellenie Vaudreuil . Ale Karol IX zmarł w 1574 roku.
  • 1577: Faucon de Ris przejmuje Charleval od Henryka III . Faucon du Ris byli hrabiami Bacqueville-en-Vexin w 1660 roku.
  • 1651: Charleval zostaje wyniesiony do markiza na rzecz Louisa Faucon de Ris, pierwszego przewodniczącego parlamentu Rouen. W 1668 Charlotte Maignard (z rodziny panów Bernières-sur-Seine) poślubiła Karola Faucon du Ris (†1691).
  • 1720: Charleval zostaje przejęty przez Johna Lawa , a następnie w 1724 przez Frémont d'Auneuil, markiza de Rosay-en-Vexin w 1680, który również posiada Bry-sur-Marne .
Lista kapłanów Charleval Lista księży Charleval:

Z tablicy wewnątrz kościoła.

  • 1249 - 1254: Robert
  • 1258 - 1262: Guillaume du Hamel
  • 1263 - 1269: Jean de Tanguand
  • ? - 1463: Étienne Godefroy
  • 1463 - 1485: Jean Dupont
  • 1485-1488: Jean Lucas
  • 1488 - 1495: Jean Roussel
  • 1495-1497: Mathieu Deschamps
  • 1497 -? : Jean de Varennes
  • ? - 1502: Richard Duval
  • 1502 - 1505: Felix de Brye
  • ? - 1516: René de Brye
  • 1516 -?: Ludwik Cado
  • ? - 1538: Jean Cartier
  • 1538 -?: Klemens Canel
  • ? - 1541: Nicolas Le Gras
  • 1541 - 1542: P. de Bauquemare
  • 1542 - 1548: Jean Le Conte
  • 1548-1558: Jacques Dupas
  • 1558 -?: Laurent Carbonel
  • ? - 1571: Etienne Théroulde
  • 1571-1578: Jacques Noël
  • ? - 1588: Jean Beuzelin
  • 1588: Guy Lefebvre
  • 1589 - 1602: Jean Lefebvre
  • 1602 - 1643: Jean Joua
  • 1643 -? : Jacques Bellot
  • ? - 1667: Jean Merlin
  • 1667 - 1676 Ludwik Le Vigeureux
  • 1676-1690: Pierre Barbey
  • 1690 -? : Joseph Le Brun
  • ? - 1735: Guillaume Dubosq
  • 1735-1738: Jacques Brunel
  • 1738-1740: Jacques Reverd
  • 1740 -? : Antoine Desnoyers
  • 1758 -? : Evrard
  • 1784 - 1792: Jacques lub Charles Le Roux
  • 1792-1793: Hubert Renard, kapłan konstytucyjny
  • 1800 - 1802: Jacques lub Charles Le Roux
  • 1803 - 1825: Antoine lub Adrien Le Monnier
  • 1825 - 1855: Louis Guérin
  • 1855 - 1899: Alfred Dusaussay
  • 1899 - 1900: Paul Jullien
  • 1900 - 1909: Marie Jamet
  • 1909 - 1921: Louis Dieul
  • 1922 - 1931: Paul Lamboy
  • 1932 - 1936: Ferdynand Baudin
  • 1936 - 1947: Gérard Denouette
  • 1947 - 1980: André Provost
  • 1980 - 1986: Manoël Arinal
  • ? - 2003: Claude Samson
 

Heraldyka

Prezentacja herbu
Broń Charleval

Broń tę można dziś tak ozdobić :
od głazów po zamek w lochach z trzech sztuk srebra .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Burmistrz Louis Ratel zostaje zawieszony z powodu bankructwa.
  6. Burmistrz Louis Leroux zostaje usunięty ze stanowiska za to, że nie ścigał dezerterujących żołnierzy.
  7. Burmistrz Alexandre Chaillou zostaje potwierdzony w funkcji burmistrza po połączeniu Transières z Charleval 2 lutego 1809 r.
  8. François Hezet, radny miejski pełniący funkcje burmistrza.
  9. Zastępca, Edmond Peynaud, pełni funkcję burmistrza pod nieobecność Augustina Guérarda, aż do jego śmierci.
  10. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  11. Ksiądz Hubert Renard został uwięziony w 1793 r. za wygłaszanie niegrzecznych komentarzy.
  12. Antoine lub Adrien Le Monnier, proboszcz parafii Transières do czasu zamknięcia jego kościoła w 1794 roku. Francuski reżim konkordatowy z 1801 roku zniósł parafię Transières. Po śmierci Charlesa Le Roux zastąpił on jednak uzdrowienie w Charleval.

Bibliografia

  1. „  Geoportal (IGN),„ Gminy 2016 ”aktywowana warstwa  ” .
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 26 lipca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 26 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  5. Słowniczek - Opady , Météo-France
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 26 lipca 2021 )
  8. „  Stacja metadanych Rouen-Boos - metadane  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 26 lipca 2021 r. )
  9. „  Orthodromy between Charleval and Boos  ” , fr.distance.to (dostęp 26 lipca 2021 ) .
  10. "  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  11. „  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos – Normy za okres 1981-2010  ” , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  12. „  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  13. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  14. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 26 marca 2021 ) .
  15. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  16. "  Urban Unit 2020 of Fleury-sur-Andelle  " , na https://www.insee.fr/ (dostęp 26 marca 2021 ) .
  17. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  18. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
  22. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  23. François de Beaurepaire, Nazwy gmin i byłych parafii Eure , Picard editions 1981, s.  89-90 .
  24. "  Encyklopedia francuskiego dziedzictwa architektonicznego.  » , Na richesheures.net (dostęp 28 stycznia 2020 ) .]
  25. François de Beaurepaire, op. cyt.
  26. Orderyk Vital L. XII
  27. [1], [2]
  28. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  29. Sekcja III artykułu L. 5210-1-1 ogólnego kodeksu władz lokalnych , o Légifrance
  30. Daniel Bellavoine zmarł podczas swojej kadencji25 grudnia 2011krwawienie. Zobacz Charleval: Burmistrz Daniel Bellavoine zmarł 26 grudnia 2011 r.
  31. „  Charleval: Denis Lebaillif wybrany na burmistrza  ”, Paris Normandie ,6 lutego 2012(www.paris-normandie.fr/politique/charleval-denis-lebaillif-elu-maire-659806-HEPN659806, dostęp 20 stycznia 2018 ).
  32. Aurélie Hébert, „  Denis Lebaillif rezygnuje z mandatu burmistrza Charleval: Wybrany od lutego 2012 r. burmistrz Charleval oficjalnie ogłosi swoją decyzję o rezygnacji z mandatu burmistrza w poniedziałek, 12 czerwca 2017 r., podczas obrad rady miejskiej  ”, Bezstronny ,9 czerwca 2017( przeczytaj online , skonsultowano 20 stycznia 2018 ).
  33. Aurélie Hébert, „  Porzucony przez jego radę, burmistrz woli zrezygnować: to oni albo on. Denis Lebaillif rzucił więc ręcznik, przesłuchiwany przez radę miasta. Różnica poglądów na zarządzanie gminą  ”, L'Impartial ,24 czerwca 2017 r.( przeczytaj online , skonsultowano 20 stycznia 2018 ).
  34. Aurélie Hébert, „  Pascal Calais wybrany na burmistrza Charleval: czwartek, 19 października 2017 r., Pascal Calais objął przewodniczącego gminy Charleval, która będzie miała pięciu zastępców i trzech delegowanych radnych  ”, L'Impartial ,20 października 2017 r.( przeczytaj online , skonsultowano 20 stycznia 2018 ).
  35. Organizacja spisu na insee.fr .
  36. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  37. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  38. "  Château de Charleval  " , zawiadomienie n o  IA00017328, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  39. Zmarł około 1290 r. i pochowany w opactwie Fontaine-Guérard . [3]
  40. Córka Jana I st Rohan i Joan Leon.
  41. Hrabia Perche z domu Valois; syn hrabiego Karola II z Alençon .
  42. http://racineshistoire.free.fr/LGN/PDF/Chateauneuf-en-Thymerais.pdf
  43. [4]
  44. [5]