Chammes
| Chammes | |||||
 Kościół Saint-Pierre. | |||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Region | Kraj Loary | ||||
| Departament | Mayenne | ||||
| Miasto | Mayenne | ||||
| Międzyspołeczność | Wspólnota gmin Coëvrons | ||||
| Kod pocztowy | 53270 | ||||
| Kod wspólny | 53050 | ||||
| Demografia | |||||
| Miły | Camelesian | ||||
| Populacja | 351 mieszk. (2018) | ||||
| Gęstość | 17 mieszk./km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 48 ° 04 ′ 36 ″ północ, 0 ° 22 ′ 40 ″ zachód | ||||
| Wysokość | Min. 73 m Maks. 132 m |
||||
| Powierzchnia | 21,06 km 2 | ||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Meslay-du-Maine | ||||
| Historyczny | |||||
| Data połączenia | 1 st styczeń 2016 | ||||
| Gmina (gminy) integracji | Sainte-Suzanne-et-Chammes | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Mayenne
| |||||
Chammes to dawna gmina francuski , znajduje się w Mayenne działu w Pays de la Loire regionu , który stał się 1 st styczeń 2016, A delegowany gmina z nowej gminy w Sainte-Suzanne-et-Chammes .
Liczy 351 mieszkańców.
Miasto jest częścią historycznej prowincji Maine i znajduje się w Bas-Maine .
Geografia
Miasto położone jest w południowo-wschodniej części Bas-Maine . Jej wioska znajduje się 3 km na południowy zachód od Sainte-Suzanne , 9 km na południe od Évron , 20 km na północny zachód od Brûlon , 23 km na północny wschód od Meslay-du-Maine i 32 km na wschód od Laval .
Terytorium Chammes odpowiada zagłębieniu, w którym dolinę Erve przecina potok Poulou , dawniej znany jako Mouillebraye , który z różnymi dopływami zbiera wody całego regionu rozciągającego się od La Chapelle -Rainsouin na północ od Sainte-Suzanne .
Wioska, która tworzy dwie grupy, jedna przy kościele, druga przy drodze do Évron , położona jest w kącie u zbiegu dwóch rzek, na wysokości 80 metrów . Okoliczne wysokości wynoszą 136 metrów na południowym zachodzie, 126 na południu, 113 na południowym wschodzie i 107 na północy.
Stara ścieżka, używana przez trasę d ' Évron , przechodziła przez Pont d'Orval i kierowała się na południe w kierunku Saulges i Sablé . Różni się od drogi z Sainte-Suzanne do Chammes, którą Jaillot następnie kontynuuje w kierunku Saulges i która w czasie, gdy Cassini rysował mapę, przekroczyła Erve, aby udać się lewym brzegiem do Sablé .
Nowsze drogi łączą wioskę z Blandouet (5,5 km na południowy wschód), Saint-Jean-sur-Erve (5 km na południe), Vaiges (8 km na południowy zachód), Saint-Léger (7 km na zachód), Châtres-la-Forêt (8 km na północ), Évron (9 km na północ) i Sainte-Suzanne (3 km na północny wschód).
Powierzchnia zarejestrowana w 1842 r. To 2106 ha . „Fundusz jest bardzo chudy i produkuje tylko żyto”, napisał jeden z nich do Miroménila w 1696 r . ; „Jest wiele wrzosowisk i zarośli; 18 gospodarstw i 35 desek ”. Sytuacja poprawiła się w następnym stuleciu, ponieważ według André René Le Paige gleba produkowała pszenicę i owies; były łąki, dwa duże kawałki drewna i dużo wrzosowisk.
|
Châtres-la-Foret , Saint-Leger |
Sainte-Suzanne | Sainte-Suzanne |
|
Saint-Léger , Vaiges (pod kątem) |
![Chammes [3]](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/79/Brosen_windrose-fr.svg/80px-Brosen_windrose-fr.svg.png "Chammes [3]") |
Blandouet |
| Saint-Jean-sur-Erve | Saint-Jean-sur-Erve | Saint-Jean-sur-Erve |
Geologia
- Na północny-zachód, kambru petrosiliceous brekcje przechylony na piaskowców z Bois des Montis , które tworzą zespół Wschód-Zachód przechodzącego przez Sainte-Suzanne . Do tych wyrw , kierując się na południe, podążają skaleniowe piaskowce , a następnie żelaziste piaskowce w płytkach (piaskowiec Blandouet ); te ostatnie przecinają wioskę Chammes, w pobliżu której się pojawiają. Wykorzystywano je do konstrukcji, którym nadawały szczególny wygląd ze względu na ich brązowo-czerwony kolor.
- Dalej na południe znajdujemy, pokonując różne kambryjskie fundamenty , pancerny piaskowiec z wrzosowisk Thébert , a następnie ordowickie łupki z Coulées . W końcu pojawiają się ponownie, tworząc łuski na tych różnych terenach, nowe pasmo żelazistego piaskowca z Blandouet, oba zajmujące lasy i wrzosowiska Moncor ; ostatni z tych fundamentów tworzy malownicze skały po obu brzegach Erve , na południe od starej kuźni .
- Na północ od Chammes, po stronie Bruyères i Aprilles , a także na lewym brzegu Erve , aż do wrzosowisk i Pierre-à-l'âne , grube czwartorzędowe złoże całkowicie zakrywające podłoże.
- W kuźni z Moncor , obecnie nieużywane, zostały dostarczone z minerałami z Blandouet i Viré-en-Champagne .
Toponimia
Wioska byłaby cytowana w formie willi Calisamen w 840 r. , Forma Chama została poświadczona w 1125 r . Pochodzenie tego toponimu jest niepewne. Albert Dauzat dopuszcza możliwość przedłacińskiego rdzenia -camm- , odnoszącego się do preceltyckiego -cam- , przywołującego wysokość.
Gentile jest Camélésien .
Historia
Kościół Chammes nie został objęty aktem renowacji opactwa Évron , ale Hildebert wspomina o nim swoim imieniem w potwierdzeniu posiadłości opactwa w 1125 r .
„Armia angielska” opłacona przez francuskich protestantów była w Chammes 15 maja 1593.
Epidemie w 1784 - 1786 . Burze z 12 i 19 listopada 1810 r. , Które uszkodziły prezbiterium położone nad brzegiem rzeki Erve w „dobrym stanie” w 1802 r. (Według Pierre-François Davelu ).
- Seigneury z Chammes był wasalem Sainte-Suzanne . Po należące do FESCHAL (René FESCHAL, XV -go wieku ; pani Poligné, 1469 ), przeszedł do panów z La Chapelle-Rainsouin . W 1562 roku Nicolas de Champagne zatrudnił go u tak zwanego seigneury Vaiges , farm l'Hommois , Bonnefontaine , de la Messuardière , Lorda Oliviera Ferré i Julienne, jego żony, lorda i pani z La Motte . René Labitte, sędzia zwyczajny w Księstwie Mayenne, otrzymał to od szefa Renée Ferré, jego żony. Bez wątpienia mógł on przejść przez przejęcie Le Doux, panów Panneterie , i pozostać z nimi aż do rewolucji . Często nawet zostawiali swoje imię patronimiczne, aby przyjąć imię Chammes : Louise-Françoise-Gabrielle Le Doux de Chammes, dama z Ruigné ( Sainte-Colombe ), była reprezentowana na zgromadzeniu szlachty Anjou w 1789 roku .
Chammes stanowił ośrodek oporu wobec idei rewolucyjnych poprzez demonstrację chłopów przeciwko powiatowi z 2 kwietnia 1792. Mieszkańcy wyznaczyli burmistrza im20 listopada 1791Jean-Baptiste Coeur, znany ze swojego przywiązania do religii i rodziny królewskiej. Po unieważnieniu wyborów odmawiają20 stycznia 1792, aby wybrać inną gminę. W dniu 12 lutego , Olivier Provost du Bourrion, delegowany przez powiat, kieruje krajowe strażnicy z Évron , Vaiges i Villaines aby przejść do nowych wyborów. Wyborcy, którzy zapowiedzieli, że „nie przyjdą z powieszonymi rękami”, rozpoczynają od powołania przewodniczącego plebiscytu i zastępcy sekretarza sondażu; obaj odrzucają przysięgę, którą chcemy, aby złożyli. Proboszcz Michel Barrabé zwraca się do swoich parafian, prosząc ich o wyrażanie uczuć; większość twierdzi, że nie chce kolejnego prezydenta. Komisarz wymyka się ze swoim oddziałem; wybór Jean-Baptiste Coeur zostaje potwierdzony, a dystrykt zostaje oficjalnie powiadomiony. Burmistrz został skazany na dwa lata „zakłopotania” i cztery godziny wystawiania się na działanie na publicznym placu Sainte-Suzanne ; proboszczowi i wikariuszowi, na degradację społeczną i dwie godziny ekspozycji w Laval . Jednak duchy nie były ani podnoszone, ani uspokajane. Plik1 st April 1.792, komornik, który przybył z Évron, aby opublikować dekret przeciwko księdzom zaprzysiężonym, znalazł się przed 300 uzbrojonymi mężczyznami, którzy nie pozwolili mu nawet zacząć czytać. Ci sami ludzie dołączyli do Rochambeau następnego dnia na łące Montecler i maszerowali ze swoim oddziałem na Évron .
Plik 25 stycznia 1871huzarzy pruscy, którzy zajęli Blandouet , ruszyli na Chammes, gdzie trzymali się aż do zawieszenia broni. 26 marca napotkali grupę snajperów na drodze do Saint-Léger , ale zostali przywiezieni do Chammes przez Chasseurs d'Afrique, który uwięził ich dwóch. Wieczorem 29 września kilku snajperów pozwoliło się zabrać w pobliże wioski. gmina wpłaciła składkę w wysokości 1000 franków.
W czasie II wojny światowej Chammes zostało zajęte przez wojska niemieckie z17 czerwca 1940. Została zwolniona przez wojsko USA dnia7 sierpnia 1944 po walce, w której zginęło dwudziestu (dwunastu Niemców i ośmiu Amerykanów).
Polityka i administracja
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ? | 1945 | Victor Lemoine | Piekarz | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1945 | 1983 | Adrien hardouin | Szewc | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1983 | 1989 | Georgette basset | Nauczyciel | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1989 | 1995 | Marcel Davoust | Malarz | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1995 | 2015 | Marc d'Argentré | Rolnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lista burmistrzów przed wyzwoleniem
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Brakujące dane należy uzupełnić. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Demografia
W 2018 roku miasto liczyło 351 mieszkańców. Od 2004 r. Sondaże ludnościowe w gminach liczących mniej niż 10 000 mieszkańców są przeprowadzane co pięć lat (w latach 2008, 2013, 2018 itd. W przypadku Chammes), a dane dotyczące legalnej liczby ludności w pozostałych latach są szacunkowe. W 1831 r . Chammes liczyło do 1100 mieszkańców .
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 994 | 648 | 953 | 1,008 | 1100 | 1,072 | 1,029 | 1,014 | 994 |
| 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1,006 | 976 | 971 | 869 | 845 | 770 | 732 | 750 | 670 |
| 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 702 | 635 | 641 | 501 | 512 | 475 | 470 | 452 | 430 |
| 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2008 | 2013 | 2018 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 414 | 399 | 373 | 349 | 320 | 328 | 335 | 347 | 351 |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Gospodarka
Miejsca i zabytki
-
Brzegi Erve
-
Kościół Saint-Pierre
- Kościół św Piotra pochodzi z XII th century . Znajduje się w nim płyta nagrobna Simona Adelée, przeora opactwa Évron , sklasyfikowana jako obiekt w Pomnikach Historii .
- W kuźni z Moncor .
- Zamek Chammes. to pochodzi z XVI TH do XVII -tego wieku.
Aktywność i wydarzenia
Twinning
- Sulzheim ( Niemcy ) od 1967 r. Partnerstwo kantonu Sainte-Suzanne, a następnie wspólnoty gmin Erve i Charnie , z Sulzheim ( Nadrenia-Palatynat ) zostało zainicjowane w 1966 r. Przez Victora Juliena, radnego generalnego, burmistrza Thorigné. Pl -Charnie i Adam Becker, w których rodzinie Victor Julien był jeńcem wojennym od 1940 do 1945 roku .
Osobowości związane z gminą
- Louis-Jean-Baptiste-Étienne Baguenier Desormeaux (1761 w Chammes - 1836), chirurg i żołnierz Armii Katolickiej i Królewskiej podczas wojny Wandejskiej.
- Jean-Charles Baguenier Desormeaux (1768 w Chammes - 1836), chirurg i żołnierz z Vendée.
Zobacz też
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Źródła
Bibliografia
„Chammes”, w: Alphonse-Victor Angot and Ferdinand Gaugain , Słownik historyczny, topograficzny i biograficzny Mayenne , Laval , Goupil, 1900–1910 [ szczegóły wydań ] ( czytaj online )
Uwagi i odniesienia
Uwagi
- Ludność miejska 2018.
- W tabeli spisowej i na wykresie, zgodnie z konwencją w Wikipedii, zasada została zachowana, aby legalne populacje po 1999 r. Były wyświetlane w tabeli spisowej, a na wykresie tylko populacje odpowiadające 2006 r., Pierwsza opublikowana legalna populacja obliczona zgodnie z z pojęciami zdefiniowanymi w dekrecie n o 2003-485 z dnia 5 czerwca 2003 roku, a w latach odpowiadających wyczerpującym badaniu spisu dla gmin z mniej niż 10 000 mieszkańców, a ostatni populacji prawnych opublikowanych przez INSEE.
Bibliografia
- Wysokości, współrzędne, obszar : katalog geograficzny gmin 2013 (strona IGN, do pobrania 19 marca 2014)
- Claude-Marin Saugrain , Universal Dictionary of Ancient and Modern France and New France , t. 1,1726, s. 699
- Najkrótsze odległości drogowe według Viamichelin.fr
- „ Geoportal (IGN), warstwa„ Granice administracyjne ”aktywowana ”
- Miejsce zwane dawniej Les landes de Blandouet , w pobliżu dębu Évêts . Zobacz Perrine Dugué
- Obecnie The Big Stone .
- Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejsc we Francji , Paryż, Larousse,1963
- 2014: „ Chammes (53270) - Municipal 2014 ” , on elections.ouest-france.fr , Ouest-France (dostęp 4 lipca 2014 )
- Cofnięto i zmieniono nazwę,12 lutego 1792.
- Data następnego spisu ludności w Chammes , na le-recensus-et-moi.fr, konkretnej stronie INSEE.
- Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee sheet - Legalne populacje gminy w latach 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 .
- " Nagrobek Simon Adelée " , instrukcja n ° PM53000104, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .