Obudowa

Uwaga:

• 1553  : liczony z La Bastide

Współczesna demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 40 mieszkańców, co stanowi spadek o 2,44% w porównaniu do 2013 r. ( Pyreneje Wschodnie  : + 2,95%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Edukacja

Wydarzenia kulturalne i festyny

• Święto patronackie i miejskie: 11 listopada

Zdrowie

Sporty

Gospodarka

Gospodarkę miasta oprócz rolnictwa ożywia kwatera wiejska .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Zabytki i miejsca turystyczne

Kościół parafialny św Marcina pochodzenia przedromańskiej (pozostaje część ściany północnej i plan absydy) został przebudowany w XI TH i XII th wieku. Zabezpieczenie zostanie dodany do południa na XIII -tego  wieku lub XIV -tego  wieku . W XIX -tego  wieku , nowy portal następnie wiercone w średniowiecznym absydą.

Niewielka droga schodząca z Casefabre nad Minestrol , u podnóża klasztoru Serrabone , oferuje panoramę na wąwozy Boulès , podobnie jak droga prowadząca w dół na Saint-Michel-de-Llotes .

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Bibliografia

• Géraldine Mallet, Zapomniane rzymskie kościoły w Roussillon , Les Presses du Languedoc, 2003, s. 165.

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Pirenejach Wschodnich
• Lista dawnych gmin Pirenejów Wschodnich

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
• Zasoby geograficzne  :
  • Insee (gminy)
• Zasoby związane z organizacjami  :
  • SYRENA

• Casefabre na stronie National Geographic Institute

Uwagi i referencje

Notatki i karty

• Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultowane 15 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

1. IGN w programie Géoportail
2. BRGM , „  Poradnik regulacji sejsmicznych> Wydział: 66> Gmina: CASEFABRE - Le Plan Séisme  ” , na stronie www.planseisme.fr (konsultacja: 5 października 2016 r . ) .
3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 21 czerwca 2021 )
4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 21 czerwca 2021 )
5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
7. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 21 czerwca 2021 )
8. „  Station Météo-France Baillestavy - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 21 czerwca 2021 r. )
9. „  Ortodromia między Casefabre a Baillestavy  ” , fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
10. „  Stacja Météo-France Baillestavy – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w baillestavy ) .
11. „  Ortodromia między Casefabre a Perpignan  ” , fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
12. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
13. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
14. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1991-2020  " , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 21 czerwca 2021 )
15. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
18. „  Lista gmin wchodzących w skład zlewni Perpignan  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 15 kwietnia 2021 )
21. Jean Sagnes ( red. ), Kraj kataloński , t.  2, Pau, Nowa regionalna firma wydawnicza,1985, 579-1133  s. ( ISBN  2904610014 ).
22. Lluís Basseda , Historical toponimii Północnej Catalunya , t.  1, Prades, Revista Terra Nostra,1990, 796  s., s.  368 .
23. (ca) (fr) Institut d'Estudis Catalans, University of Perpignan, Nomenclàtor toponímic de la Catalunya del Nord , Barcelona,2007( przeczytaj online ).
24. Geraldine Mallet, zapomnianych kościołów romańskich z Roussillon , Les Presses du Languedoc, 2003, strona 165.
25. Jean Tosti, Casefabre , (strona konsultowana 25 listopada 2007 r.)
26. Jean-Pierre Pélissier , Parafie i gminy Francji: Słownik historii administracyjnej i demograficznej , t.  66: Pireneje Wschodnie , Paryż, CNRS,1986, 378  s. ( ISBN  2-222-03821-9 ).
27. Nicolas Enault i Clément Parrot, „  Te 56 miast, w których Marine Le Pen nie otrzymała żadnych głosów  ” , na francetvinfo.fr ,24 kwietnia 2017 r.(dostęp 24 kwietnia 2017 r . ) .
28. Wyniki wyborów samorządowych 2014 na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych
29. Lista burmistrzów na MairesGenWeb
30. Ponowny wybór w 2014 r.: „  Burmistrzowie  ” , na terenie prefektury departamentu Pireneje Wschodnie (konsultacja 20 kwietnia 2014 r . ) .
31. Laure Moysset, „  Burmistrz Casefabre (Pyrénées-Orientales) ginie w wypadku ciągnika  ”, L'Indépendant ,9 kwietnia 2016( przeczytaj online ).
32. Organizacja spisu na insee.fr .
33. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
34. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
35. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
36. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
37. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
38. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
39. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
40. Michel de La Torre , Pyrénées-Orientales: Kompletny przewodnik po 224 gminach , Paryż, Deslogis-Lacoste, coll.  "Miasta i wsie Francji",1990( ISBN  2-7399-5066-7 ).
41. Wiejska Gite