Boule-d'Amont

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pirenejach Wschodnich i Pirenejach .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Boule-d'Amont
Boule-d'Amont
Ratusz.
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Pireneje Wschodnie
Miasto Prades
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Roussillon Conflent
Mandat burmistrza
Claudine Botebol
2020 -2026
Kod pocztowy 66130
Wspólny kod 66022
Demografia
Ludność
miejska
55  mieszk. (2018 spadek o 16,67% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 2,4  mieszkan./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42°34′50″ północ, 2°36′51″ wschód′
Wysokość Min. Maks. 234  m
1348  m²
Powierzchnia 23,22  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Perpignan
(gmina Korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Canigou
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Boule-d'Amont
Geolokalizacja na mapie: Pireneje Wschodnie
Zobacz na mapie topograficznej Pirenejów Wschodnich Lokalizator miasta 14.svg Boule-d'Amont
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Boule-d'Amont
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Boule-d'Amont

Boule-d'Amont jest francuski gmina znajduje się w dziale z Pireneje Wschodnie , w tym Occitanie regionu .

Geografia

Lokalizacja

Gmina Boule-d'Amont jest częścią naturalnego regionu Aspres , położonego pomiędzy równiną Roussillon , naturalnym regionem Vallespir i Conflent .

Wioska położona jest w wąwozach Boulès , 12 kilometrów na południe od Bouleternère .

Gminy przygraniczne

Graniczące gminy Boule-d'Amont
Rodès Bouleternère Obudowa
Glorianie Boule-d'Amont [1] Caixas
La Bastide Prunet-et-Belpuig

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy wynosi 2322  ha. Wysokość waha się od 234 do 1348 metrów.

Miasto jest sklasyfikowane w strefie sejsmiczności 3, odpowiadającej sejsmiczności umiarkowanej.

Hydrografia

Trasy komunikacyjne i transport

Boule-d'Amont obsługuje droga departamentalna 618 (dawna droga krajowa 618 ). Najbliższa stacja znajduje się w Ille-sur-Têt , stacja Bouleternère jest zamknięta.

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,8  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 9,8 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,9  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 798  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 5,2 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 4 dni

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „zmieniony klimat śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku gmina wyłania się z typu „klimatu śródziemnomorskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Dla tego typu klimatu zimy są łagodne, a lata gorące, ze znacznym nasłonecznieniem i częstymi silnymi wiatrami.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Baillestavy” w miejscowości Baillestavy zlecenie w 1972et o 7  kilometr w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 11,9  ° C , a wysokość wytrącanie 850,7  mm na lata 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznej „Perpignan” w gminie Perpignan , zleciła w 1924 roku i do 26  km , średnia roczna temperatura zmienia się do 15,4  ° C na okres 1971-2000, do 15, 7  ° C na 1981-2010 , następnie w 16,1  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Boule-d'Amont jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Perpignan , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 118 gmin, jest podzielony na obszary od 200 tys. do mniej niż 700 tys. mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (95,4 % w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. ( 95,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (59,2%), roślinność krzewiasta i/lub zielna (36,2%), niejednorodne tereny rolne (3,3%), łąki (1,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

W języku katalońskim nazwa miasta to Bula d'Amunt .

Pierwsze wzmianki o nazwie to Bula w 942 i Bula Subirana w 1062 . W końcu znaleźliśmy Bula de Munt z XVII th  wieku .

Bula pochodzi od nazwy rzeki Boulès, która oddziela Boule d'Amont od Prunet i Belpuig. Pochodzenie nazwy niewątpliwie wywodzi się z przedłacińskiego korzenia Bul-Vol, używanego dla potoków wąwozowych, ze stromymi lub zawalonymi brzegami.

Historia

Pozostałości megalityczne, zwłaszcza w Coll de les Arques (stojące kamienie) oraz dolmeny zwane Cementiri dels Moros , świadczą o zajęciu przez człowieka terytorium gminy w okresie neolitu .

Kulowym d'Amont wspomniano z X XX  wieku ( Bula w 942 , a następnie Bula SUBIRANA w 1062 ); wieś jest przyłączona do wicehrabiego Vallespir pod koniec wieku. Opactwa Saint-Michel Cuxa posiada ziemię od XI -tego  wieku . W XIII -go  wieku , piłka Upstream część panowania Corsavy (wspólny prawo dworski z Priory Serrabone i opactwa Saint-Michel Cuxa ).

Wzrasta populacja wsi XIX th  century , dzięki absorpcji wspólnym Serrabonne na15 maja 1822 r.przed spadkiem poniżej 50 w latach 70. z powodu exodusu ze wsi .

Polityka i administracja

Kanton

W 1790 r. gmina Boule-d'Amont została włączona do kantonu Ille w dystrykcie Prades . Wstąpiła do kantonu Vinça w 1801 roku , z którego już nigdy nie opuściła.

Od wyborów departamentalnych w 2015 roku gmina Boule-d'Amont dołącza do nowego kantonu Canigou .

Administracja miejska

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 1977 Marzec 1983 Fulcran MAZOLLIER Bez etykiety  
Marzec 1983 marzec 2014 Gerard Llense DVG ...
marzec 2014 W trakcie Yann Oheix    

Ludność i społeczeństwo

Demografia starożytna

Ludność wyrażana jest liczbą pożarów (f) lub mieszkańców (H).

Ewolucja populacji
1515 1643 1709 1720 1730 1755 1767 1774 1789
17 lat 15 lat 22 lata 12 lat 30 lat 52 lata 290 godz 52 lata 56 lat
(Źródła: Jean-Pierre Pélissier , Parafie i gminy Francji: słownik historii administracyjnej i demograficznej , t.  66: Pyrénées-Orientales , Paryż, CNRS,1986, 378  s. ( ISBN  2-222-03821-9 ))

Uwaga: 1515  : dla La Bastide i Boule-d'Amont.

Współczesna demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto miało 55 mieszkańców, co oznacza spadek o 16,67% w porównaniu do 2013 r. ( Pyreneje Wschodnie  : + 2,95%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
325 286 329 339 522 536 557 561 526
Ewolucja populacji   [  modyfikuj  ] , następujące (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
498 494 481 427 393 374 368 398 384
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
372 362 380 235 185 168 143 149 110
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
91 69 47 70 71 73 56 64 55
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
55 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Od 1826 roku spis ludności obejmował ludność Serrabonne .

Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 183 180 174 189 182 203 201 196
Liczba gmin w departamencie 232 217 220 225 226 226 226 226

Edukacja

Wydarzenia kulturalne i festyny

Zdrowie

Sporty

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Zabytki i miejsca turystyczne

Dolmeny:

Kościoły:

Osobowości związane z gminą

Kultura popularna

Literatura
  • Gérard Raynal, Most złudzeń: powieść , Pollestres (Pyrénées-Orientales), edycje TDO,2012, 221  s. ( ISBN  978-2-36652-006-4 , informacja BNF n O  FRBNF43501566 ) : jedna trzecia powieści rozgrywa się w Boule-d'Amont.

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  • Uwagi
  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  • Karty
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 15 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. mapa IGN w programie Géoportail
  2. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  3. „  Plan trzęsienia ziemi  ” (dostęp 21 listopada 2014 r . ) .
  4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 21 czerwca 2021 )
  5. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 21 czerwca 2021 )
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16 października 2020 )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 21 czerwca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Baillestavy - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 21 czerwca 2021 )
  10. „  Orthodromy between Boule-d'Amont and Baillestavy  ” , fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  11. „  Stacja Météo-France Baillestavy – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w baillestavy ) .
  12. „  Orthodromy between Boule-d'Amont and Perpignan  ” , na fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1991-2020  " , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 21 czerwca 2021 )
  16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  19. „  Lista gmin wchodzących w skład zlewni Perpignan  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 15 kwietnia 2021 )
  22. (ca) (fr) Institut d'Estudis Catalans, University of Perpignan, Nomenclàtor toponímic de la Catalunya del Nord , Barcelona,2007( przeczytaj online ).
  23. Jean Sagnes ( red. ), Kraj kataloński , t.  2, Pau, Nowa regionalna firma wydawnicza,1985, 579-1133  s. ( ISBN  2904610014 ).
  24. Lluís Basseda , Historical toponimii Północnej Catalunya , t.  1, Prades, Revista Terra Nostra,1990, 796  s..
  25. Jean-Pierre Pelissier , parafii i gmin Francji: Słownik historii administracyjnego i demograficznych , vol.  66: Pireneje Wschodnie , Paryż, CNRS,1986, 378  s. ( ISBN  2-222-03821-9 ).
  26. Prefektura Pirenejów Wschodnich, Lista burmistrzów wybranych w 2008 r. , konsultacja 22 lipca 2010 r.
  27. „  Burmistrzowie  ” na terenie prefektury departamentu Pireneje Wschodnie (konsultacja 20 kwietnia 2014 r . ) .
  28. Organizacja spisu na insee.fr .
  29. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  30. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  31. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015 r.(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  32. INSEE , „  Populacje prawne 2006 zamorskich departamentów i społeczności  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  33. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  34. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  35. Michel de La Torre , Pyrénées-Orientales: Kompletny przewodnik po 224 gminach , Paryż, Deslogis-Lacoste, coll.  "Miasta i wsie Francji",1990( ISBN  2-7399-5066-7 ).