Bouniagues

Ten artykuł jest projektem dotyczącym gminy w Dordonii .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Bouniagues
Bouniagues
Wieś i kościół Bouniagues.
Herb Bouniagues
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Dordogne
Miasto Bergerac
Międzywspólnotowość Społeczność aglomeracyjna Bergerac
Mandat burmistrza
 Jerzy Bassi
2020 -2026
Kod pocztowy 24560
Wspólny kod 24054
Demografia
Miły Bouniaguais
Ludność
miejska 		599  mieszk. (2018 wzrost o 6,58% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 69  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44°45′36″ północ, 0°31 034″ wschód′
Wysokość Min. 74  m
Maks. 181  m²
Powierzchnia 8,62  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Bergerac
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Południowy Bergerac
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Bouniagues
Geolokalizacja na mapie: Dordogne
Zobacz na mapie topograficznej Dordogne Lokalizator miasta 14.svg Bouniagues
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bouniagues
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bouniagues
Znajomości
Stronie internetowej bouniagues.com

Bouniagues jest w Common francuskiej znajduje się w dziale z Dordogne , w regionie Nowego Akwitanii .

Geografia

Generał

Położona w Bergerac , na południu departamentu Dordogne, gmina Bouniagues obejmuje 8,62  km 2 . Od wschodu graniczy z nienazwanym strumieniem, dopływem Conne , jest częścią obszaru miejskiego Bergerac .

Minimalna wysokość, 74 metry, znajduje się na dalekim wschodzie, gdzie dopływ Conne opuszcza miasto i służy jako granica między dopływami Conne-de-Labarde i Saint-Cernin-de-Labarde . Maksymalna wysokość 181 metrów znajduje się na południe, na wschód od miejsca zwanego Le Mas . Na poziomie geologicznym gleba składa się głównie z melasy oraz wapieni oligocenu i eocenu .

Wioska Bouniagues, na skrzyżowaniu drogi krajowej 21 i drogi departamentalnej 13, położona jest w odległościach kołowych 11 kilometrów na południowy wschód od Bergerac i piętnaście kilometrów na północny wschód od Eymet .

Gminy przygraniczne

Bouniagues graniczy z siedmioma innymi gminami, w tym Sadillac na południowym zachodzie prostym czworokątem i Monsaguel na południowym wschodzie przez około 300 metrów.

Gminy graniczące z Bouniagues
Colombier Conne-de-Labarde
Ribagnac Bouniagues Saint-Cernin-de-Labarde
Sadillac Saint-Perdoux Monsaguel

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,7  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,7 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 8,2 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,1  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 854  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,9 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „St. Lawrence Vign” w miejscowości Saint-Laurent-des-Vignes , oddana do użytku w 1962 roku i znajduje się 9  km na ptaka lotu , gdzie średnia roczna temperatura w okresie 1981-2010 wynosi 13,2  °C, a suma opadów wynosi 794,4  mm . Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznym „Bergerac”, w miejscowości Bergerac , która została oddana do użytku w 1988 roku i na 11  km , średnie roczne zmiany temperatury od 13,2  ° C na okres 1971-2000, do 13, 1  ° C w latach 1981-2010, następnie w 13,3  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Bouniagues jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Bergerac , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 73 gminy, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (85,1% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (88,3%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (34%), niejednorodne użytki rolne (34%), uprawy trwałe (11%), lasy (8,6%), tereny zurbanizowane (6,3%), użytki zielone (6,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Wioski, przysiółki i miejscowości

Oprócz samej wsi Bouniagues na terytorium składają się inne wsie lub przysiółki , a także miejscowości  :

Toponimia

Na mapie Cassini przedstawiającej Francję w latach 1756-1789 wieś widnieje pod nazwą Bouniague .

W Occitan miasto nosi nazwę Bonhagas .

Historia

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Od 1790 r. gmina Bouniagues była przyłączona do kantonu Ribagnac, który zależał od okręgu Bergerac do 1795 r., kiedy to zniesiono okręgi . Kiedy ten kanton zostanie usunięty na mocy prawa 8 pluviôse roku IX (28 stycznia 1801 r.) w odniesieniu do „zmniejszenia liczby sędziów pokoju  ” gmina jest przyłączona do kantonu Issigeac zależnego od okręgu Bergerac .

W ramach reformy z 2014 r. określonej dekretem z 21 lutego 2014 r. kanton ten znika w wyborach resortowych w marcu 2015 r . Miasto zostaje następnie przyłączone do kantonu Sud-Bergeracois .

Międzywspólnotowość

Pod koniec 2001 roku Bouniagues dołączył do wspólnoty gmin Bergerac Pourpre od momentu jej powstania . Ten rozpuszcza się w grudniu 2012 roku i zastąpiony 31 1 st stycznia 2013 roku przez społeczności miejskiej Bergerac . Łączy się to ze wspólnotą gmin Coteaux de Sigoulès w1 st styczeń 2017do utworzenia nowej wspólnoty aglomeracyjnej Bergerac .

Administracja miejska

Ludność gminy licząca od 500 do 1499 mieszkańców w spisie z 2017 r., w 2020 r. wybrano piętnastu radnych gminnych .

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
         
Marzec 2001
(ponownie wybrany w maju 2020) 		W trakcie Georges bassi płyta DVD Kierownik sprzedaży

Jurysdykcje

W dziedzinie prawa Bouniagues zauważa:

Demografia

Mieszkańcy Bouniagues nazywani są Bouniaguais.

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto miało 599 mieszkańców, co stanowi wzrost o 6,58% w porównaniu do 2013 r. ( Dordogne  : -0,84%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
456 371 419 508 522 505 525 538 517
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
501 512 540 503 544 536 500 405 400
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
376 420 408 347 325 318 318 327 340
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
380 349 378 447 466 476 487 489 552
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
587 599 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Zatrudnienie

W 2015 r. wśród ludności gminnej w wieku od 15 do 64 lat ludność pracująca stanowiła 266 osób, czyli 45,9% ludności gminnej. Liczba bezrobotnych (dwudziestu ośmiu) pozostała stabilna w porównaniu z 2010 r., a stopa bezrobocia tej aktywnej populacji wynosi 10,4%.

Zakłady

W 31 grudnia 2015miasto posiada 81 zakładów, z których czterdzieści cztery to handel, transport lub usługi, czternaście o charakterze administracyjnym, oświatowym, zdrowotnym lub społecznym, jedenaście w budownictwie, dziewięć w rolnictwie, leśnictwie lub rybołówstwie, a trzy w przemysł.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo naturalne

Typu I naturalnej strefy ekologicznego fauny i florystycznym zainteresowania (ZNIEFF) dotyczy wapiennego nieużytki z Becquerie , na południe miasta na krawędzi Saint-Perdoux dla flory, w szczególności rzadkie gatunki fałszywe Fumana wrzos ( Fumana ericoides ).

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Bouniagues Herb Partia dla 1) Lazur z dziesięcioma srebrnymi diamentami zamówiony 2.3.3.2 do 2) Gronostaj z szampanem Lazur z czterema srebrnymi diamentami ułożonymi w fess
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Obszar miejski Bergerac (109) , Insee , dostęp 28 maja 2017 r.
  2. Patrick Ranoux, przedmowa René Pijassou, Atlas de la Dordogne-Périgord , Publikacja własna , Speed ​​impression, 1996, ( ISBN  978-2-9501476-1-5 ) , s.  19 .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , czytanie online , dostęp 14 lipca 2021 )
  4. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 14 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  6. Słowniczek - Opady , Météo-France
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 14 lipca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Saint-Laurent Vign - metadata  ” , na stronie datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r. )
  10. „  Orthodromy between Bouniagues and Saint-Laurent-des-Vignes  ” , fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  11. „  Stacja Météo-France Saint-Laurent Vign – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na stronie data.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r . ) .
  12. „  Orthodromy between Bouniagues and Bergerac  ” , fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Bergerac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Bergerac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  15. „  Stacja meteorologiczna Bergerac – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 25 marca 2021 r . ) .
  17. "  wiejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 25 marca, 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  22. „  Bouniagues  ” w Géoportail (dostęp 24 kwietnia 2021 r . ) .
  23. Mapa 71 Bergerac , strona cartocassini.org, konsultacja 27 maja 2017 r.
  24. Prowansalska nazwa gmin Périgord na stronie Rady Generalnej Dordonii, konsultowana 11 lutego 2014 r.
  25. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  26. Lgifrance , "  Dekret n o  2014-218 z dnia 21 lutego 2014 ustanawiający rozgraniczenia kantonów w Dordogne  " na http://www.legifrance.gouv.fr/ (dostęp 11 czerwca 2015 ) .
  27. Art. L2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych, dotyczący Légifrance , skonsultowany 28 sierpnia 2020 r.
  28. Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2020 na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, konsultowane 25 października 2020 r.
  29. Wydziałowy Związek Burmistrzów Dordonii , konsultacja 14 sierpnia 2014 r.
  30. „Oto waszych 557 burmistrzów”, wydanie specjalne South West z 3 kwietnia 2008, s.  10 .
  31. „  Wykaz jurysdykcji gminy  ” , na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości (dostęp 16 stycznia 2021 r . ) .
  32. Nazwiska mieszkańców francuskich gmin na stronie habitants.fr , konsultowane 4 grudnia 2016 r.
  33. Organizacja spisu na insee.fr .
  34. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  35. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  36. Kompletny plik - Gmina Bouniagues (24054) - Aktywność, zatrudnienie i bezrobocie - Tabele EMP T2 i EMP T4 na stronie Insee , dostęp 18 sierpnia 2018 r.
  37. „  Ustanowienie – definicja  ” , na stronie Insee (dostęp 18 sierpnia 2018 r . ) .
  38. Kompletny plik – Gmina Bouniagues (24054) – Aktywne zakłady według sektorów działalności – tabela CEN T1 na stronie Insee , konsultacja 18 sierpnia 2018 r.
  39. Abbé Carles, Słownik parafii Périgord , edycje Roc de Bourzac, Bayac, 2004, (ponowne wydanie identyczne z tym z 1884 roku: posiadacze i patroni diecezji Périgueux i Sarlat ), ( ISBN  2-87624-125- 0 ) , s.  174 .
  40. Guy Penaud , Słownik zamków Périgord , edycje południowo-zachodnie, 1996, ( ISBN  2-87901-221-X ) , s.  47 .
  41. "  Plebania  " , zawiadomienie n o  PA00082390, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury , konsultowany w dniu 27 maja 2017 r.
  42. [PDF] Pustkowie wapienne Becquerie , INPN , dostęp 27 maja 2017 r.
  43. Mapa lokalizacyjna nieużytków wapiennych Becquerie na stronie DREAL Aquitaine, konsultowana 27 maja 2017 r. W celu poprawnej wizualizacji terenu w odniesieniu do gmin, w „Legendzie” (na dole po lewej) otwórz „Repozytoria” warstwy i wykreśl warstwę „Fotografia IGN” .
  44. Herb OLDJP 2 , dostęp 22 listopada 2012 r.