Bouilh-Front

Bouilh-Front
Bouilh-Front
Widok na miejscowość.
Herb Bouilh-Devant
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Hautes-Pyrenees
Miasto Tarbes
Międzyspołeczność Wspólnota gmin Adour Madiran
Mandat burmistrza
Marie-Josée Rottoli
+2.020 -2.026
Kod pocztowy 65140
Kod wspólny 65102
Demografia
Miły Bouilhois
Ludność
miejska
20  mieszk. (2018 spadek o 9,09% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 6,7  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 19 ′ 53 ″ na północ, 0 ° 15 ′ 38 ″ na wschód
Wysokość Min. 245  m
Maks. 381  m
Powierzchnia 2,99  km 2
Rodzaj Gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miejskich
Wybory
Oddziałowy Kanton Val d'Adour-Rustan-Madiranais
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej Oksytanii Lokalizator miasta 14.svg Bouilh-Front
Geolokalizacja na mapie: Hautes-Pyrénées
Zobacz na mapie topograficznej Hautes-Pyrénées Lokalizator miasta 14.svg Bouilh-Front
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bouilh-Front
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bouilh-Front

Bouilh-Devant jest francuski gmina znajduje się w dziale z Hautes-Pyrénées , w regionie oksytańskiej .

Jego mieszkańcy nazywani są Bouilhois .

Geografia

Lokalizacja

Gminne gminy Gminy graniczące z Bouilh-Devant
Saint-Sever-de-Rustan Mazerolles
Lameac Bouilh-Front Antin
Trouley-Labarthe

Geologia i rzeźba terenu

Hydrografia

Strumień Lurus , prawy dopływ Arros , przecina miasto z południa na północ i stanowi część zachodniej granicy z miastem Laméac .
Potok Ribère przecina miasto z południa na północ w jego centrum.
Strumień Savaric, prawy dopływ Luru, przecina miasto ze wschodu na zachód i stanowi część północnej granicy z miastem Saint-Sever-de-Rustan .
Miasto ma również dwa małe zbiorniki na wzgórzach w miejscowościach Le Pécoste i La Coustère .

Pogoda

Klimat jest umiarkowany -type ocean ze względu na wpływ, w pobliżu Oceanu Atlantyckiego znajduje się w przybliżeniu 150  km na zachód. Bliskość Pirenejów sprawia, że ​​miasto zyskuje na efekcie fenowym , może tam również padać śnieg zimą, choć jest to niezwykłe.

Dane klimatyczne dla Bouilh-Devant.
Miesiąc Sty Lut. Marsz kwiecień może czerwiec Lip. sierpień Wrz. Paź. Lis. Grudzień rok
Średnia minimalna temperatura ( ° C ) 0.6 1.3 2.7 5.2 8.3 11.6 14.1 13.9 11.7 8 3.6 1.3 6.9
Średnia temperatura (° C) 5.3 6.1 7.8 10 13.3 16.7 19.3 19 17.2 13.3 8.5 5.8 11.9
Średnia maksymalna temperatura (° C) 9.9 11 12.9 14.8 18.3 21.7 24.5 24 22.6 18.6 13.4 10.4 16.8
Słońce ( h ) 108,8 118,8 155,6 157,2 181.3 191,5 215,5 196,4 194,5 164,4 124,4 104,4 1912,8
Opad ( mm ) 112,8 97,5 100.2 105,7 113,6 80.7 57.3 70.3 71 85.2 93 112.1 1099,4
Źródło: Miesięczna klimatologia na stacji departamentalnej Ossun w latach 1961-1990.


Drogi komunikacyjne i transport

To miasto jest obsługiwane przez drogę departamentalną D 306 .

Planowanie miasta

Typologia

Bouilh-Devant jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcjami miejskimi.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów rolnych (75,2% w 2018 roku), pewna część identyczna z 1990 roku (75,2%). Szczegółowy podział w 2018 roku przedstawia się następująco: użytki zielone (48,3%), lasy (24,8%), grunty orne (20,4%), niejednorodne użytki rolne (6,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Morfologia miejska

Mieszkaniowy

W 2012 r. Ogólna liczba mieszkań w gminie wynosiła 14.
Wśród tych mieszkań 64,3% stanowiły mieszkania główne, 35,7% mieszkania wtórne, 0,0% mieszkań wolnych.

Ryzyko naturalne i technologiczne

Toponimia

65 HP 00 7462.jpg

Głównym informacji można znaleźć w Toponimicznej Słownik gminach Wysokie Pireneje przez Michela Grosclaude i Jean-François Le Nail którym zgłosi historycznych nazw miejscowości:

Nazwy historyczne  :

Etymologia  : Bouilh: prawdopodobnie łacińskie imię osobiste Boviculum .
Davant: ponieważ znajduje się na wschód od Bouilh-Péreuilh (dawniej Bouilh-darrè).

Imię oksytańskie  : Bolh Davant.

Historia

Kataster Napoleona Bouilh-Devant

Napoleońskich katastralny Plan z Bouilh-Devant można zapoznać się na miejscu z wydziałowych archiwów w Hautes-Pyrénées.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
         
przed 1988 rokiem ? Guy Abadie    
Marzec 2001 marzec 2020 Vincent Abadie    
marzec 2020 W trakcie Marie-Josée Rottoli    

Załączniki administracyjne i wyborcze

Historia administracyjna

Kraj i senechaussee z Bigorre , quarteron z Rabastens , Canton of Saint-Sever (1790), a następnie od Rabastens (od 1801 roku).

Międzyspołeczność

Bouilh-Devant należy do utworzonej w styczniu 2017 r. Wspólnoty gmin Adour Madiran, która łączy w sobie 72 gminy Bigorre i Béarn .

Usługi publiczne

Lista sądów właściwych dla gminy  

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem przeprowadzono w 2007 r. W 2018 r. Gmina liczyła 20 mieszkańców, czyli o 9,09%  mniej niż w 2013 r. ( Hautes-Pyrénées : +0,14%, Francja bez Majotty  : + 2,36% ). Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
132 139 164 165 184 131 139 138 128
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1876 1881 1886 1891 1896 1901
123 134 128 112 100 111 99 84 76
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962
78 75 79 74 70 67 66 50 48
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012 2017
39 31 35 27 23 18 17 22 21
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
20 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Ludność i społeczeństwo

Edukacja

Miasto jest zależne od akademii w Tuluzie . W 2016 roku nie ma już szkoły.

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Heraldyka i motto

Herb Blazon  : Wrota do wieży Argent otwarte, perforowane i murowane Sable.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

Notatki i karty

  • Uwagi
  1. Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  2. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  • Karty
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 15 kwietnia 2021 ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij dolną część pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. „  Monthly climatology in Tarbes  ” , na stronie internetowej stowarzyszenia InfoClimat (dostęp 25 września 2016 r . ) .
  3. „  Typologia miejska / wiejska  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (przegląd 2 kwietnia 2021 r . ) .
  4. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  5. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 ) .
  6. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 2 kwietnia 2021 ) .
  7. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 2 kwietnia 2021 ) .
  8. „  CORINE Land Cover (CLC) - Podział obszarów na 15 pozycji użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 15 kwietnia 2021 )
  9. Insee: Miejski raport statystyczny dla miasta Bouilh-Devant
  10. Michel Grosclaude i Jean-François Le Nail, Toponimiczny słownik gmin Hautes Pyrénées, zawierający prace Jacquesa Boisgontiera , Rada Generalna Hautes Pyrénées, 2000.
  11. Archiwa departamentalne Hautes-Pyrénées: Plan katastralny Bouilh-Devant w 1811 roku
  12. Archiwa departamentalne Hautes-Pyrénées
  13. „  Lista sądów właściwych dla Bouilh-Devant  ” , na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości (przegląd 17 grudnia 2015 r. )
  14. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  15. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
  16. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  17. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  18. „  Katalog: Wyniki wyszukiwania  ” na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej (dostęp 17 stycznia 2017 ) .