Bives

Ten artykuł jest szkicem dla miasta w Gers .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Bives
Bives
Ogólny widok.
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Gers
Miasto Prezerwatywa
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Bastides de Lomagne
Mandat burmistrza
Chantal Calac
2020 -2026
Kod pocztowy 32380
Wspólny kod 32055
Demografia
Miły Bivesiens, Bivesiennes
Ludność
miejska
133  mieszk. (2018 wzrost o 8,13% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 13  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43° 50 ′ 03 ″ północ, 0° 48 ′ 20 ″ wschód
Wysokość 182  m
min. Maks. 107  m
192  mln
Powierzchnia 9,93  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Fleurance-Lomagne
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Bives
Geolokalizacja na mapie: Gers
Zobacz na mapie topograficznej Gers Lokalizator miasta 14.svg Bives
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bives
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bives

Bivès ( Vivers w Gascon ) to francuski gmina znajduje się w dziale z Gers w tym Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Bivesiens i Bivesiennes.

Geografia

Lokalizacja

Ta wiejska gmina położona jest w Gaskonii w dolinie Arrats w Lomagne, 28 kilometrów na północny wschód od Auch, która jest prefekturą.

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Bives
Saint-Leonard Tournecoup
Cadeilhan Bives Estramiac
Bajonnette
(przy czworokątu )
Monfort chmiel

Geologia i ulga

Bives znajduje się w strefie sejsmiczności 1 (bardzo niska sejsmiczność).

Hydrografia

Główną rzeką przecinającą Bives jest rzeka Arrats .

Trasy komunikacyjne i transport

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,3  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,9 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 10,5 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 15,7  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 732  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 10,1 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 5,9 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższa „St. Anne” w miejscowości Sainte-Anne , zleciła w 1995 roku i znajduje się 16  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,5  ° C a opady wynoszą 653,6  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej zabytkowej stacji meteorologicznej „Auch”, w miejscowości Auch , oddanej do użytku w 1985 roku i oddalonej o 27  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 13,1  °C w latach 1981-2010 do 13,5  °C w latach 1991-2020 .

Planowanie miasta

Typologia

Bives jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Podział gminy na strefy, odzwierciedlony w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (96% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (96%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (80,7%), niejednorodne użytki rolne (15,3%), lasy (4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

W X -go  wieku Bivès był ostoją rodziny o tej nazwie. Od 1418 r. lenno stało się lennem domu Marrenx. Jedna lub druga z tych rodzin była w stanie zbudować najstarszą część zamku Bives. Następnie przez małżeństwo z XV -go  wieku, zamek jest własnością Castelbajac .

Rzeczywiście, Pierre de Castelbajac, Pan Paridoux, ożenił się w 1520 r. z Rose de Marrenx, damą Bives. Ziemia została sprzedana w 1557 roku za 1370 funtów Bernardowi de Roquelaure.

Jego wnuk Bernard de Castelbajac podpisuje dzierżawę budynku z murarzami ze wsi. 6 lutego i 29 lipca 1582 rdo przeprowadzenia rozbiórek i większych przekształceń zamku, do którego dobudowano parterowy budynek główny, równoległościan flankowany od północnego wschodu okrągłą wieżą , zastawem kamiennej śruby.

Jego wnuczka, lord Bives, Philiberte de Castelbajac, poślubiła Oktawiena II du Bouzet coseigneur de Ligardes, kapitana pułku Roquepine, drugiego syna Oktawiena I, 6 lipca 1626 r. W związku z tym przyniesie mu jako posag wioskę Bives .

W 1629 roku kontrakt podpisany z mistrzem tkactwa z Aubusson świadczy o zdobniczych troskach Château de Bives.

Stał się w wyniku wymiany własnością Henri de Preissac d'Esclignac, który później wyemigrował. Zamek zostanie następnie sprzedany jako własność narodowa w dniu16 września 1792.

W 1855 roku Bives stał się własnością rodziny Mellis. Zamek padnie ofiarą pożaru . Częściowa przebudowa ulegnie przekształceniu i zmianie stylu renesansowego . Odtąd obecny wizerunek zamku nie uległ zmianie.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
2001 2008 Jean-Noel Mauran DVG  
2008 2020 Aline Barailhe płyta DVD Emerytowana służba publiczna
2020 W trakcie Chantal Calac    

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 r. W 2018 r. gmina liczyła 133 mieszkańców, co stanowi wzrost o 8,13% w porównaniu z 2013 r. ( Gers  : + 0,53%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36% ). Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1841 1846 1851 1856
495 508 549 502 549 452 445 425 455
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1901
406 376 378 342 338 342 317 286 272
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962
255 259 216 239 238 249 220 206 193
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012 2017
170 147 133 125 130 131 131 124 133
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
133 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Od ostatniego spisu ludności w 2007 roku liczy 138 mieszkańców. Średnia wynosi 13,9 mieszkańców na km². Od 1999 roku populacja Bives wzrosła o 6,2%.

Edukacja

Wydarzenia kulturalne i festyny

Gospodarka

Miejsca i zabytki

W Bives jest kilka ciekawostek, takich jak:

Kościół Saint- André

Kościół parafialny jest faktycznie stara kaplica lufa sklepieniem z zakrystią od XII th  wieku. Nawy , chór i dzwonnica pochodzą z 1612 roku.

Dzwonnica ma pięć łuków, wszystkie wyposażone w dzwon . Co jest niezwykle rzadkie.

Przy wejściu do kaplicy, wzrok skierowany jest w prawo na nowoczesnym pomnikiem błogosławionego męczennika z Germain w Paryżu  : Antoine Charles Octavien du Bouzet (1739-1792) urodził się na zamku Bivès.

Ten jeden w diecezji od Lectoure , był wikariusz generalny z Reims i opat komendatoryjny Notre-Dame-des-Vertus od 1775. Został zamordowany podczas masakrwrzesień 1792, 3 w opactwie Saint-Germain-des-Prés w Paryżu, gdzie został uwięziony za odmowę złożenia przysięgi. On będzie beatyfikowany pod Piusa XI na17 października 1926 w ramach „Męczenników Września”.

Jeden z witraży przy chórze przedstawia św . Andrzeja .

W 1853 r. kościół zostanie odrestaurowany.

Obecnie dzwonnica niszczeje i trzeba podjąć prace nad jej odbudową.

Budynek jest wymieniony w bazie Mérimée .

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 14 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Plan trzęsienia ziemi
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , czytanie online , dostęp 7 lipca 2021 )
  4. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 7 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 7 lipca 2021 r. )
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 7 lipca 2021 )
  8. „  Station Météo-France Ste-Anne - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 7 lipca 2021 r. )
  9. „  Orthodromy between Bives and Sainte-Anne  ” , na fr.distance.to (dostęp 7 lipca 2021 ) .
  10. „  Météo-France Ste-Anne station – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 13 lipca 2021 r . ) .
  11. „  Orthodromy between Bives and Auch  ” , fr.distance.to (dostęp 7 lipca 2021 ) .
  12. „  Stacja meteorologiczna Auch – Normy za okres 1981-2010  ” , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 7 lipca 2021 )
  13. „  Stacja meteorologiczna Auch – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 7 lipca 2021 )
  14. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 14 kwietnia 2021 )
  20. Prefektura – plik Bives
  21. Organizacja spisu na insee.fr .
  22. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  23. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  24. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  25. Michel de La Torre , Gers: Kompletny przewodnik po 462 gminach , Paryż, Deslogis-Lacoste, coll.  "Miasta i wsie Francji",1990( ISBN  2-7399-5032-2 , informacja BNF n O  FRBNF35576310 ).
  26. O Antoine Charles Octavien du Bouzet czytamy: Pierre-Louis Péchenard , Dwóch Wyznawców Wiary: Vincent Abraham i Antoine-Charles-Octavien Du Bouzet, zmasakrowani w Paryżu 2 i 3 września 1792 , Paryż: J. Mersch , 1901, 29 s.
  27. "  Parish Church St. Andrew  " , na www.pop.culture.gouv.fr (obejrzano 1 st lipca 2020 ) .