Bierghes
| Bierghes | ||||
 Dzielnica kościoła Saints-Pierre-et-Martin (1792) | ||||
| Administracja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kraj | Belgia | |||
| Region | Walonia | |||
| Społeczność | Społeczność francuska | |||
| Województwo | Prowincja Brabancja Walońska | |||
| Miasto | Nivelles | |||
| Gmina | Rebecq | |||
| Kod pocztowy | 1430 | |||
| Strefa telefoniczna | 02 | |||
| Demografia | ||||
| Miły | Bierghois (e) | |||
| Populacja | 3475 mieszk. | |||
| Gęstość | 273 mieszk./km 2 | |||
| Geografia | ||||
| Informacje kontaktowe | 50 ° 41 ′ szerokości geograficznej północnej, 4 ° 07 ′ długości geograficznej wschodniej | |||
| Powierzchnia | 1271 ha = 12,71 km 2 | |||
| Lokalizacja | ||||
Geolokalizacja na mapie: Brabancja Walońska
| ||||
Bierghes [ bjɛʁʒ ] (w holenderskim Bierk , w lokalnej Walonii Bièrk ) stanowi część belgijskiej miejscowości w Rebecq , znajduje się w regionie Walonii w prowincji Brabancja Walońska .
Przed połączeniem gmin w 1977 r . Była to pełnoprawna gmina .
Geografia
Duży obszar Bierghes jest rolniczy. Jak okiem sięgnąć rozciągają się pola i łąki. Drewno Strihoux to zielone płuco wioski, chociaż zostało w dużej mierze przekształcone w dzielnicę mieszkalną.
Toponimia
Nazwę miejscowości potwierdzają formy Bierghes w 1221 r. I Berges w 1244 r. Sygn .
Jest to nazwa toponimiczna pochodzenia germańskiego * berg (a) „hill, mount” (por. Holenderski berg , niem. Berg „góra”), odpowiadająca rzymskiemu typowi Mons . -S jest przetrwanie na wynajem . Nazwa Bierghes została wyjaśniona przez latynizację germańskiego berg- „mont”, uprzednio odmiennego na -ini / -inum .
Niedawne badania nad nazwą wsi Bierghes, poświadczone również w różnych innych formach, w tym Bergeshem w 1356 r., Wskazują , że miejscowość mogła być nazywana również i łącznie * berg-hem , toponim typu flamandzkiego. Wieś Bierghes nosiłaby więc podwójną nazwę, jedna germańska zromanizowana w znaczeniu „wzgórze”, druga flamandzka „mieszkanie na wzgórzu”.
Najstarsze formy tego toponym pozwolić mu być porównane do Bierges ( Wavre ; Bergis 1209) oraz Berck ( Pas-de-Calais ; punktu odniesienia Bergis 1215, Bierk 1282) zarówno sięga germańskiego berg .
Utrzymanie / g / dur jest wyjaśnione przez sytuację Bierghes na północny zachód od linii Joret , jak Berck z fonetyką typu Picard, podczas gdy Bierges na wschodzie ma fonetykę typu walońskiego, z przejściem od / g / do / d͡ʒ /, stąd homografia z Bierges (Marne; Biergae 1158), również położonym na wschód od linii Joret i którego pochodzenie jest być może podobne. Co do listów GH z Biera GH es one odpowiadają starej konwencji graficznej Belgii i północnej Francji do oznaczenia grupy GU (por Ghissignies odpowiednik Guiseniers lub imię Ghislain , oznaczoną Guilain w Norman, odpowiednik Gislain południowo- na wschód od linii Joret).
Historia
Pod rządami Ancien Régime wieś Bierghes była częścią hrabstwa Hainaut. Powtarzające interwencję pana Braine-le-Comte w Bierghes na koniec XII th wieku, mówi Bierghes wykonana pierwsza część tego panowania, przed przejściem, prawdopodobnie w połowie XIII th wieku, w Baliwatem Enghien . Gmina departamentu Dyle pod rządami francuskimi należała wówczas do prowincji Brabant (do 1963 r. Okręg brukselski, od tego dnia Nivelles).
Znaleziska archeologiczne
Na terytorium Bierghes odkryto niewiele pozostałości archeologicznych. Można to częściowo wytłumaczyć zasięgiem pokrywy leśnej, która niegdyś obejmowała dużą część terytorium. Brak systematycznych poszukiwań i monitoringu archeologicznego stanowisk niewątpliwie tłumaczy również ten brak. Obecność galijsko-rzymska została jednak udowodniona w północno-zachodniej części terytorium, na skraju obecnego lasu Strihoux, niedaleko „Domu Złodziei”. Pod koniec XIX th century już odkryto ślady rzymskiej okupacji (płytki). Niedawno podczas kopania rowu pod gazociąg odkryto, praktycznie w tym samym miejscu , dół zawierający ceramikę z końca epoki żelaza lub początku epoki galijsko-rzymskiej . Odkrycia te, dokonane w niewielkiej odległości od rzymskiej jezdni Bavay-Asse, świadczą o istnieniu osadnictwa ludzkiego od początku okresu rzymskiego. Jego dokładna lokalizacja nie została jeszcze odkryta.
Rozczłonkowanie pierwotnej parafii Saintes
Najwcześniejsze wzmianki o parafii Bierghes nie wracaj poza koniec XII th wieku. Zaskakująca jest lokalizacja kościoła na wzgórzu zwanym Bierghes, w niewielkiej odległości od kościoła Saintes, całkowicie odizolowanego i odciętego od reszty terytorium parafii przez strumień Laubecq. Konfiguracja granicy między Saintes i Bierghes, narysowana linią i tworząca rzeczywisty punkt w kierunku wnętrza terytorium Saintes, obejmująca miejsce kościoła Bierghes, wyraźnie pokazuje, że granica ta została sztucznie nakreślona, aby podzielić prymitywną parafię. i połącz miejsce, w którym znajduje się kościół, z nowym terytorium Bierghes.
Dlatego kościół Bierghes znajduje się w najmniej sprzyjającym miejscu na terenie parafii. Tę trudną do zrozumienia sytuację można wytłumaczyć, gdyby przed utworzeniem nowej parafii w Bierghes istniał tam budynek sakralny (kaplica). Kaplica ta zostanie następnie włączona do nowo utworzonego terytorium parafii, aby stać się kościołem parafialnym, unikając w ten sposób kosztów budowy nowego kościoła. Logicznie rzecz biorąc, powinno być gdzieś bardziej w centrum parafii, prawdopodobnie po stronie starego centrum Ham, a nawet w Sartiau, centralnej wiosce, której rozwój musi być współczesny wraz z utworzeniem parafii Bierghes.
To właśnie lokalizacja kościoła nowej parafii na wzgórzu „Bierghes” (= góra, wysokość) wyjaśnia nazwę parafii, a tym samym miejscowości.
Stacja kolejowa
W Bierghes była kiedyś stacja , która jest teraz zamknięta. Budynek, zbudowany w 1881 roku, został rozebrany w 1994 roku.
Dziedzictwo i turystyka
Przechodząc przez wysadzany drzewami plac Bierghes, zauważysz nowy kościół zbudowany z czerwonej cegły. Ma to tę szczególną cechę, że zostało pomyślane zarówno jako miejsce kultu, jak i miejsce widowisk.
Kościół Saints-Pierre-et-Martin
Kościół Saints-Pierre-et-Martin wznosi się na wzgórzu, na skraju głównej drogi z Hal do Enghien . Jest to budynek z XVIII -tego wieku z trzech naw, czterech i sześciu zatok toskańskich kolumnach kamiennych. Wieża wyznacza główną fasadę. Wejście, obramowane dwoma pilastrami, posiada łuk ozdobiony przewężeniem i palmetkami przy zworniku. Kamienie arkozowe w fundamentach mogły pochodzić ze starszego budynku. Widać to na widoku Albums de Croÿ (ok. 1600 r.) Poświęcony wiosce Bierghes.
W kościele znajdują się nagrobki z lat 1501-1613, piękny portal Ludwika XVI , ława komunijna i artystycznie rzeźbione dębowe konfesjonały .
W wejściu zauważymy leżący posąg Pana Landas. Jest to nagrobek Messire Jacques de Landas (około 1613), Lord of Bierghes and Wisbecq .
Również ten kościół ma Organy zbudowane w 1845 roku przez Josepha Merklin , znakomitym narządów budowniczego XIX th wieku (założył fabrykę w 1843 roku i skierował ją aż do 1898 roku, a narząd zbudowany wiele kościołów i katedr). Po zaginięciu jego poprzednich dzieł, ten (obecnie milczący) organ, który zbudował dla Bierghesa, jest najstarszym pozostałym z jego manufaktury. Według organmistrza i muzykologa Michela Jurine, te organy firmy Merklin „stanowią wyjątkowe świadectwo pierwszej maniery słynnego budowniczego ”. Instrument ten jest więc bardzo cennym świadectwem historycznym i organologicznym.
Lekarstwo (prezbiterium) znajduje się bardzo blisko do kościoła. Ten dwupiętrowy ceglany dom w stylu Hennuyer pochodzi z 1763 roku lub zostałby odrestaurowany. Jest to niski dom ze spadzistym dachem i oświetlony dwoma lukarnami. Po obu stronach drzwi naświetla znajdują się dwa okna po lewej, trzy po prawej. Pod gzymsem przebiega fryz z par cegieł. Kamienie przebijają ramy okien.
Zwróć uwagę, że całość (cypel, kościół, uzdrowisko, cmentarz i gospodarstwo) została sklasyfikowana jako miejsce godne uwagi w 1987 roku.
Miejsce urodzenia kaprala Trésignies
Dom ten znajdował się przy rue Caporal Trésignies, ale został niedawno zniszczony, aby umożliwić budowę nowych domów.
Kapral Léon Trésignies zgłosił się na ochotnika, 26 sierpnia 1914, aby obniżyć spalony most w pobliżu Vilvoorde . Przepłynął przez kanał Willebroeck, aby obniżyć pokład mostu, gdy został śmiertelnie ranny przez wroga. Miał 28 lat.
Co roku o godz 11 listopada, ceremonia upamiętnia ten wyczyn broni.
Gospodarka
Bierghes liczy na swoim terytorium Gueuzerie Tilquin , jedyną firmę produkującą gueuze w regionie Walonii .
Uwagi i odniesienia
- Jean-Marie Pierret , Historyczna fonetyka języka francuskiego i pojęcia fonetyki ogólnej , Louvain-la-Neuve, Peeters,1994( czytaj online ) , s. 105.
- Jules Herbillon , Nazwy gmin Walonii , Brukseli, gmina Crédit, rozdz. "Historia" ( N O 70)1986
- Bernard Roobaert, Nazwy miejsc w języku germańskim -haim między Enghien i Tubize w Circle Annals of History Enghien-Brabant , t. 2, 2001, s. 187-199 oraz Bernard Roobaert, De naam Bierk , w: Annales du Cercle d'Histoire Enghien-Brabant , t. 4, 2003, s. 40-54, gdzie znaleźć można stare wzmianki, różne dotychczas sformułowane hipotezy, ewolucję nazwy tego miejsca.
- S. VANDERVEKEN i N. BLOCH, Rebecq / Bierghes: ślady okupacji protohistorycznej lub galijsko-rzymskiej , w Chronique de l'Archéologie wallonne , t. 8, 2000, s. 21.
- Hugo De Bot, Architektura stacji w Belgii, tom I: 1835-1914 , Turnhout, Brepols ,2002, s. 71 i 73
- Wilfred Burie , „ Bibliotheca rebecqua: Local dziedzictwo: stacje: Bierghes ” , na www.rewisbique.eu (dostęp: 7 kwietnia 2018 )
- J. de B [ORCHGRAVE D'ALTENA] i JM, Bierghes , w Art treasures of the deanery of Tubize , Tubize, 1969, s. 18.
- „Joseph MERKLIN, europejski budowniczy organów”, Michel JURINE, pod redakcją Association Aristide CAVAILLE-COLL, audycja KLINCKSIECK (1991), tom 1, strony 54 do 58
- J. de B [ORCHGRAVE D'ALTENA] i JM, Bierghes , w Trésors d'Art du Doyenné de Tubize , Tubize, 1969, s. 19.