Vilvoorde

Vilvoorde zostało założone w miejscu, gdzie rzymska droga wojskowa z Asse do Elewijt przecinała Senne . Wcześniej prawdopodobnie istniała już w tym miejscu kolonia Nervian , gdzie rzeka była łatwo przepuszczalna.

Średniowiecze

Od końca XII -tego wieku , Vilvoorde zaczął rozwijać się w małym miasteczku. To było źródłem długoletniej rywalizacji między książętami Brabancji a lordami Grimbergen . Aby zapewnić mieszkańcom poparcie w konfliktach z potężnym hrabstwem Flandrii, w 1192 roku książę Henryk Ier z Brabancji nadał miastu etykietę wolności. Wolność etykiety pozwoliła Vilvoorde na zbudowanie wokół miasta i swobodnej zabudowy eksport rękodzieła. Ta względna niezależność i prawa przyznane mieszkańcom jako mieszkańcom przyciągnęły do Vilvoorde wielu ludzi. W 1208 roku Woluwe został przekierowany z Diegem przez Machelen do Vilvoorde, aby zaopatrywać w wodę młyny książęce.

Vilvoorde doświadczył szczyt swojej prosperity w XIV -tego wieku. Miasto było ważnym ośrodkiem rywalizującym z Leuven i Brukselą o miano najważniejszego miasta Brabancji. Z tego okresu pochodzi kilka dużych budowli. W 1357 r. miasto zostało całkowicie otoczone. Mury te miały dwadzieścia pięć wież strażniczych i cztery bramy. Budowę kościoła Matki Bożej Dobrej Nadziei rozpoczęto w 1342 roku. Zamek książęcy Tuchthuis (nl) został zbudowany w 1375 roku, głównie jako więzienie państwowe, ale także ze względów obronnych w konkurencji z Brukselą i Louvain. Jego centralne położenie pozwoliło Vilvoorde na zajmowanie kluczowej pozycji militarnej. W XIV th century, stało się sztab wojskowy i baza wojskowa, charakter strategiczny zachował aż do XXI th wieku.

Rozwijał się handel i przemysł sukna. Jednocześnie wzrosło również znaczenie Sekwany jako arterii komunikacyjnej dla transportu towarów. Działalność miejska opierała się głównie na tym przemyśle i pobliskich kamieniołomach piaskowca. W wyniku tych działań Vilvoorde stało się śródlądowym portem rzecznym na Senne.

Epoka nowożytna

Od XV -go wieku, Vilvoorde przeżywa stopniowy spadek. Główne przyczyny to ogólny upadek przemysłu odzieżowego we Flandrii, wyludnienie spowodowane epidemiami, wojny religijne i silna konkurencja ze strony Brukseli, szybko rosnącego sąsiada.

6 października 1536, angielski protestant William Tyndale , który stworzył pierwszy angielski przekład Biblii, chociaż skazany na spalenie żywcem w Vilvoorde za herezję, został stracony przez uduszenie, a następnie jego szczątki zostały ostatecznie spalone. 14 września 1568, Jean de Casembroot (nl) zostaje ścięty na rozkaz księcia Alby . Jean był szlachcicem, poetą i sekretarzem hrabiego Egmont . Po zniszczeniu klasztoru karmelitanek w Steenvoort (Peutie) w 1586 r. zakon klasztorny odrodził się w zrujnowanej Sint-Niklaasgasthuis nad rzeką Meer (Leuvensestraat) [2].

W tym czasie miasto powoli, ale pewnie, zasypiało, by stać się nieistotną prowincjonalną dzielnicą. Zamek popadł w ruinę, nie dało się już utrzymać kościołów, popadły w ruinę również domy reprezentacyjne. Spadek ten będzie kontynuowany aż do XIX -tego wieku, kiedy miasto jest szybko rozwijającym się pod impuls do rewolucji przemysłowej .

Pod koniec XVIII -go wieku, zniszczony zamek został rozebrany i zastąpiony przez co zostaje uznane za drugie więzienie „nowoczesny” Southern Holandia: Tuchthuis (NL) .

XIX th century

Vilvoorde był jednym z pierwszych europejskich miast do czerpania korzyści z nowego rozwoju przemysłowego z końca XIX XX wieku i na początku XX th century. Vilvoorde stopniowo przekształciło się w ważny ośrodek przemysłowy. Jego położenie kilka kilometrów od stolicy oraz łatwość transportu pobudziły go do rozkwitu. W 1835 r. zbudowano pierwszą kolej kontynentalną między Brukselą a Mechelen, a Vilvoorde stało się jednym z pierwszych przystanków. Vaart Willebroekse lub Canal Morskiej z Brukseli do Skaldy , który pogłębił się około 1830 roku, wkrótce zobaczyłem kilka fabryk ustanowione na jej brzegach. Obszar pomiędzy Sennem, kanałem i linią kolejową był doskonałą lokalizacją dla nowych gałęzi przemysłu, które mogły skorzystać z unikalnego połączenia szlaków komunikacyjnych. W połowie XIX th wieku, główne prace publiczne zostały uruchomione. To, co pozostało ze średniowiecznego miasta, zniknęło z tych powodów. Rozebrano i zniwelowano pozostałości starych murów obronnych i bram, a Senne wypchnięto poza miasto. Beginaż, Pastoorstraat i Kattestraat zniknęły, a ich miejsce zajęły duże aleje i place. Hanssens Park (nl) został opracowany i nowa dzielnica została zbudowana na stacji populacji, którzy korzystali z dobrobytu. Ostatecznie stary ratusz z 1489 r. został zburzony w 1870 r. i wybudowano nowy ratusz w stylu neoklasycystycznym.

Zimą 1871-1872 Vilvoorde musiało stawić czoła fali dżumy tyfusowej [3].

W 1893 roku wieża ciśnień została zainaugurowana przez króla Leopolda II, a w latach 1893-1896 Senne została zakryta. Później nowe łóżko przekopuje się dalej na zachód. Stare koryto rzeki płynęło na zachód od Vissersstraat i pod tym, co jest obecnie Zennelaan. W latach 1898-1899 na miejscu dawnych murów obronnych i fos powstał Hanssens Park.

XX th i XXI TH wieku

W XIX th century, Vilvoorde nadal miał charakter głównie prowincji. Ekspansja przemysłowa w XX th century będzie cierpieć miastu metamorfozę. Kanał nie nadawał się już do nowoczesnej nawigacji. Poszerzono go i pogłębiono w latach 1900-1922, tworząc kanał morski, odpowiedni dla statków o długości 105 mi zanurzeniu 5,80 m. Vilvoorde założył port śródlądowy wzdłuż kanału, później powiększony o doki. Obszar kanału stał się najbardziej odpowiednim miejscem do zakładania nowych fabryk.

Gmina Vilvorde, składająca się z 19 wiosek, była wcześniej częścią okręgu brukselskiego .

Etymologia

Vilvorde, transkrybowany jako Filfurdo w 779, prawdopodobnie oznacza brody lub liczne strumienie, nici , co wydaje się identyczne ze współczesnym holenderskim veel , oraz furdo , furte , vorde , voorde , co czasami tłumaczy się jako „ford”, czasami przez prąd wody.

Heraldyka

	Miasto ma herb, które zostały mu przyznane 15 września 1819 roku, potwierdził w dniu 6 maja 1839 roku i 1 st kwietnia 1985 r. Vilvoorde zostało ufortyfikowane w 1192 roku i od tego czasu jest uważane za miasto. Najstarsza pieczęć w mieście znana jest od 1346 roku i przedstawia zamek z dwiema wieżami. Druga pieczęć, znana od 1366 r., przedstawia bardziej rozbudowany zamek z dwiema wieżami i dwoma chorągwiami. Baner przedstawia pełne pole z wolną ćwiartką w innym kolorze, ale kolory są nieznane. Herb oparty jest na trzeciej pieczęci, która miała taką samą kompozycję jak obecny herb, w tym chorągwie przy wieżach. Sam zamek jest symbolem warownego charakteru miasta. Główną zmianą w nowym herbie z 1985 roku jest kolor sztandarów, które teraz są czerwone zamiast złotego, historycznie poprawna wersja. W 1981 r. Flamandzka Rada Heraldyczna doradziła nowej gminie dodanie głowy dzika do sztandarów. Gmina nie zgodziła się z tą propozycją. Tak czy inaczej, nie sposób zobaczyć głowy na mniejszych wersjach herbu. Blazon : Gules, do złotego zamku, oświetlonego i cementowanego piasku, składającego się z centralnego budynku z otwartymi drzwiami i drewnianym włazem, z czterospadowym dachem z trzema lukarnami, między dwiema bocznymi wieżami ze stożkową iglicą i wiatrowskazem, w towarzystwie dwóch pionowych sztandary unikały Gulesa z kantonem złota. Dekret wykonawczy gminy: 1 kwietnia 1985 Monitor belgijski : 8 lipca 1986 r Źródło godła: Heraldyka Świata.

Demografia

Miasto liczące ponad 40 000 mieszkańców, położone na skraju Regionu Stołecznego Brukseli , na północ od niego, wzdłuż kanału morskiego z Brukseli do Skaldy .

Ewolucja demograficzna

Liczyła, w 1 st grudzień 2.019, 45 489 mieszkańców (22 079 mężczyzn i 23 410 kobiet), tj. zagęszczenie 2117,74 mieszkańców/km² dla powierzchni 21,48 km².

Wykres ewolucji populacji gminy (gmina Vilvorde powstała z połączenia dawnych gmin Vilvorde i Peutie , poniższe dane obejmują cztery gminy w danych sprzed 1977 r.).

Źródło: DGS - Uwaga: 1806 do 1970 = spis ludności; od 1971 = liczba mieszkańców każdego stycznia 1

Dziedzictwo

Polityka

Po wyborach samorządowychPaździernik 2000, po długich negocjacjach powstała koalicja między CD&V (10 mandatów), SP.a (4 mandaty) i Groen! (1 mandat), poparty przez 2 z 3 francuskojęzycznych wybranych urzędników, którzy zostali wykluczeni z FDF za to poparcie, jeden z nich zasiadał następnie w CDH , drugi dołączył do grupy CD&V. Długość tych negocjacji była spowodowana pragnieniem byłego premiera Belgii Jean-Luca Dehaene'a, aby utworzyć większość bez liberałów z VLD , ale także bez Vlaams Blok , automatycznie wykluczonego przez politykę znaną jako „ kordon sanitarny”. », A bez FDF jako takiego, również automatycznie wykluczone.

Po wyborach samorządowychPaździernik 2006, powstała jedyna możliwa arytmetycznie koalicja pomiędzy trzema listami kartelowymi CD i V-N-VA (9 mandatów), VLD-Vivant (7 mandatów) i SP.A-Groen!-Spirit (6 mandatów), 8 wybranych członków Vlaams Belang (ex-Vlaams Blok) i trzecia pozycja na liście FDF-PS (2 FDF, 1 PS) zostają automatycznie wykluczone z koalicji.

Jej obecny burmistrz, Hans Bonte , członek SP.a, został wybrany po wyborach samorządowych w 2012 roku, zastępując Marca Van Ascha (CD&V), który sam został mianowany w sierpniu 2007 roku na miejsce wycofanego z życia politycznego Jean-Luca Dehaene .

Języki

Położone w regionie flamandzkim, ale graniczące z miastem Bruksela ( Laeken , Neder-Over-Heembeek i Haren ), Vilvorde ma francuskojęzyczną mniejszość reprezentowaną przez kilku wybranych do rady miejskiej, w szczególności z list FDF ( 3 z 31 w 2000, 2 w 1994, 3 w 1988, 4 w 1982 i w 1976 ), następnie na liście FDF-PS w 2006 ( 3 wybranych ) iw 2012 na liście UF (3 z 35). Dzielnica Beauval ( po holendersku Het Voor ), granicząca z Brukselą, byłaby zamieszkana głównie przez osoby mówiące po francusku, ale w innych dzielnicach, zwłaszcza na Dalekim Zachodzie (na północ od centrum miasta), rośnie liczba mieszkańców Brukseli Francuskojęzyczni (w tym obcokrajowcy), którzy korzystają ze znacznie niższych cen domów jednorodzinnych w porównaniu z cenami pobieranymi w gminach Brukseli.

Badanie przeprowadzone przez Kind en Gezin (flamandzkie biuro ds. dzieci) opublikowane częściowo przez gazetę Le Soir on18 grudnia 2014pokazuje, że w latach 2004-2013 urodzenie dzieci niderlandzkojęzycznych zwiększyło się z 31,9% do 31%, w tym samym czasie urodzenie dzieci francuskojęzycznych zwiększyło się z 23,8% do 35,2%. W szkołach byłoby 34,2% dzieci francuskojęzycznych.

Mniejszości etniczne

Vilvoorde ma również dwie ważne mniejszości allochtoniczne , jedną pochodzenia marokańskiego, drugą pochodzenia hiszpańskiego (co najmniej 4000 obywateli). W sumie około co piąty mieszkaniec jest obcej narodowości lub pochodzenia (Maroko, Hiszpania, Włochy, Francja, Holandia, Portugalia). W wyborach samorządowychPaździernik 2006, trzech z sześciu wybranych z listy SP.A-Groen!-Spirit było pochodzenia marokańskiego, a także jeden z dziewięciu wybranych z listy CD i V-N-VA. Ten ostatni, Abdeslem Belahrir, jest także prezydentem meczetu Vilvoorde. Jeden z 7 wybranych członków listy VLD-Vivant był pochodzenia hiszpańskiego. Doradca FDF CPAS , Ntonga Mbami Monsempo, pochodzi z Konga.

Vilvoorde jest przedstawiane przez prasę jako jedno z centrów radykalizacji i terroryzmu islamistycznego w Belgii. Wpaździernik 2014liczyło 27 osób ze wspólnych partii do walki w Syrii . Zdaniem burmistrza gminy, radykalni muzułmanie stwarzają również problemy bezpieczeństwa dla uchodźców z Syrii i Iraku.

Gospodarka

Haren/Vilvoorde jest jedną z pierwszych fabryk Renault poza Francją . Montaż pojazdów rozpoczął się tam w 1935 roku i rozwijał się szybko od 1956 roku, kiedy Pierre Dreyfus , dyrektor generalny RNUR (Régie Nationale des Usines Renault), postanowił zintegrować Haren z europejskim systemem przemysłowym Renault. Nadmierna zdolność produkcyjna Renault w Europie, wraz z innymi zakładami, doprowadziła do zamknięcia fabryki w 1997 roku.

Bliźniacze

Miasto Vilvoorde jest miastem partnerskim:

Maubeuge ( Francja ) od 1965
Middelburg ( Holandia ) od 1965
Ennepetal ( Niemcy ) od 1973 r.
Peñarroya-Pueblonuevo ( Hiszpania ) od 1997 r.
Komatsu (Ishikawa) ( Japonia ) od 1974

Osobowości

Mounir Ait Hamou , belgijsko-marokański aktor urodzony w Vilvorde
Tam urodził się aktor François Beukelaers
Jean Bogaerts , rowerzysta
Tu urodziła się Henriette Calais , malarka i rzeźbiarka, pasowana na rycerza w zakonie Leopolda .
Tam urodził się Willy Cortois , burmistrz Vilvorde
Aleksander De Croo , polityk
Jean-Luc Dehaene , polityk
Danny Devos , artysta wizualny
Pascal Duquenne , aktor
Tam urodził się Karim Essikal , zawodowy piłkarz
Tam urodził się Billall Fallah , scenarzysta
Francis Heylighen , cybernetyk
Giannelli Imbula , piłkarz football
Tam zginął Raymond Impanis , rowerzysta
Ariël Jacobs , trener piłki nożnej
Ken Leemans , piłkarz football
Johannes Nolet de Brauwere van Steeland , poeta
Jean-François Portaels , malarz
William Tyndale , angielski protestant
Jean-Baptiste Van Helmont , alchemik i lekarz
Alison Van Uytvanck , tenisistka
Laurentz Nef, profesjonalny tancerz w TD

Uwagi i referencje

[ http://www.ejustice.just.fgov.be/eli/arrete/1988/06/24/1988000115/justel 24 CZERWCA 1988 r. - Dekret królewski określający pisownię nazw gmin
„William Tyndale” , w Wikipedii ,11 maja 2021( przeczytaj online )
(w) Michael Farris, „Śmierć Thomasa More'a. ” , W Od Tyndale do Madison: Jak śmierć angielskiego męczennika doprowadziła do amerykańskiej karty praw. , New Haven / Londyn, Grupa Wydawnicza B&H,2007, 491 s. ( ISBN 978-0-8054-2611-3 , czytaj online )
Historia okolic Brukseli , Alphonse Wauters, 1855.
https://www.heraldry-wiki.com/heraldrywiki/index.php?title=Vilvoorde
http://www.ibz.rrn.fgov.be/fileadmin/user_upload/fr/pop/statistiques/stat-1-1_f.pdf
http://www.ibz.rrn.fgov.be/fileadmin/user_upload/fr/pop/statistiques/population-bevolking-20190101.pdf
wyniki wyborów samorządowych 2006 , oficjalna strona Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Regionu Flamandzkiego
PV, „ Nie ma już małych frankofonów na peryferiach ” , na Lesoir.be , aktualizacja w czwartek, 18 grudnia 2014 r. (dostęp 27 kwietnia 2016 r. )
„ Francuskojęzyczna obecność na przedmieściach Brukseli ” , w sprawie Obywateli Zaventem ,14 grudnia 2016(dostęp 18 września 2020 r . ) .
Lista wybranych urzędników (verkozen kandidaten) w wyborach samorządowych w październiku 2006 r. , oficjalna strona Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Regionu Flamandzkiego
Od Vilvoorde do Syrii, jak młodzi Belgowie przyłączenia się do dżihadu , lavenir.net, 22 października 2014
Zaginione dzieci dżihadu , lefigaro.fr, 21 lutego 2014
Geradicaliseerde jongeren in Vilvoorde bedreigen vluchtelingen , hln.be, 26.08.2015
„Sytuacja w Vilvoorde jest wybuchowa”: radykalni muzułmanie uważają syryjskich azylantów za tchórzy! , rtl.be, 26 sierpnia 2015
„ Renault: Haren-Vilvoorde plant ” , na stronie www.histoirerenault.net (dostęp 25 lutego 2017 r. )
parowania