Étrembières | |||||
Zamek Étrembières . | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Owernia-Rodan-Alpy | ||||
Departament | Haute-Savoie | ||||
Miasto | Saint-Julien-en-Genevois | ||||
Międzyspołeczność | Annemasse - Aglomeracja Les Voirons | ||||
Mandat burmistrza |
Anny Martin 2.020 -2.026 |
||||
Kod pocztowy | 74100 | ||||
Kod wspólny | 74118 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Étrembièrois | ||||
Ludność miejska |
2,501 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 461 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 46 ° 10 ′ 42 ″ na północ, 6 ° 13 ′ 36 ″ na wschód | ||||
Wysokość | Min. 393 m Maks. 860 m |
||||
Powierzchnia | 5,43 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska |
Genewa (SUI) -Annemasse (część francuska) ( przedmieście ) |
||||
Obszar atrakcji | Genewa - Annemasse (część francuska) (gmina korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Gaillard | ||||
Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Auvergne-Rhône-Alpes
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | etrembieres.fr | ||||
Étrembières jest francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Savoie , w regionie Owernia-Rhône-Alpes .
Terytorium Étrembières to pas ziemi o długości 8 km , położony u podnóża Mont Salève , nad brzegiem Arve . Jego populacja wynosi 1857 mieszkańców (w 2009 r.), Rozmieszczonych głównie między centrum administracyjnym a miejscowością Pas de l'Échelle. Góra Salève, która dominuje nad całym terytorium miasta, wznosi się stromym klifem na zachodzie, opadając łagodnie w kierunku doliny Arve. Składa się z dwóch części: Grand Salève (1318 m ), która jest oddzielona od Petit Salève (902 m ) przez Col de Monnetier .
Gminne gminyKlimat jest górzysty.
Gmina Étrembières jest pierwszą gminą w Europie, w której zastosowano system radarowy o podwójnej prędkości zainstalowany na przejeździe kolejowym. Zostało to zainstalowane na Route du Salève. Został zainaugurowany przez prefekta Haute-Savoie Michel Bilaud, a także przedstawicieli Réseau Ferré de France (RFF) i departamentalnego zarządzania sprzętem.
Miasto jest połączone z autostradami A40 ( Mâcon - Chamonix ) i A411 (do Genewy ) przez węzeł Étrembières .
Étrembières jest gminą miejską, ponieważ należy do gmin o dużym zagęszczeniu lub o średniej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Genewie (SUI) -Annemasse (część francuska) , międzynarodowej aglomeracji, której francuski część skupia 35 gminy i 184,962 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .
Ponadto miasto jest częścią zlewni Genewa - Annemasse (część francuska), której jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 158 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów sztucznych (50,4% w 2018 roku), co oznacza wzrost w porównaniu do 1990 roku (47%). Szczegółowy podział w 2018 roku przedstawia się następująco: lasy (29,3%), tereny zurbanizowane (23,7%), niejednorodne tereny rolnicze (19,1%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (15,7%), kopalnie, składowiska i place budowy (10,8 %), grunty orne (1,3%), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (0,2%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Mapa infrastruktury i zagospodarowania terenu w 2018 r. ( CLC ) gminy.
Mapa ortofotogrametryczna miasta.
W języku francusko-prowansalskim nazwa miasta jest zapisywana Étranbîre ( pisownia Conflans ) lub Ètrembiéres ( ORB ).
Obszar ten był okupowany przez prehistorię, ujawnioną w Étrembières przez wykopaliska na zniszczonym obecnie górnym stanowisku magdalenskim, gdzie znaleźliśmy w szczególności perforowane patyki ozdobione wizerunkami wydr i koziorożców - oraz ślady ważnego przemysłu, litu po eksploatacji krzemienia .
Dawna obecność dolmenu z okresu megalitycznego teraz zniknęła.
Étrembières było znane od starożytności z obecności rzymskiej drogi z Genawy, która po przejściu przez Bornes przecinała Arve w Étrembières, gdzie jej brzegi są najbliżej. Zbudowano niewątpliwie drewniany most, który miał zastąpić pierwszy środek komunikacji między dwoma brzegami, czyli prom. Chociaż w starożytności nie ma wzmianki o tym moście, został on jednak cytowany w 1304 roku w umowie między hrabią Genevois i ojcem Faucigny .
XI th do XV th century Étrembières, w szczególności mostu znajduje się w strategicznym sektorze pod kontrolą hrabiego Genewy , ale pożądane przez panów z Gex , zainstalowanych Mornex , panów Faucigny i hrabiów Savoie siedzibę w Chablais . Ludność często cierpi z powodu przejażdżek tych panów lub ich wasali, którzy walczą o hegemonię, poważnie wpływając na życie gospodarcze i społeczne regionu.
Po reformacji kalwińskiej w Genewie wielu katolików musiało udać się na wygnanie do sąsiednich miast i wiosek. Étrembières była wówczas uważana za wioskę w przeważającej mierze katolicką. To właśnie z Château des Terreaux Karol-Emmanuel , książę Sabaudii, podjął działania zbrojne przeciwko Genewie w 1602 r., Aby zrekompensować utratę jej prowincji w następstwie traktatu z Lyonu z 1601 r., A przy tej samej okazji spróbować powrócić do kościoła rzymskiego, wielkiego miasta Alp . Wyprawa zakończyła się katastrofą militarną, która doprowadziła do podpisania traktatu z Saint-Julien w 1603 roku . Genewa co roku upamiętnia to zwycięstwo pod nazwą L'Escalade .
Po traktacie turyńskim z 1754 r., Podpisanym między Republiką Genewską a Królestwem Sardynii , Étrembières znalazło się pod nadzorem prowincji Carouge , a od 1770 r. Zostało przyłączone do hrabstwa Veyrier. W 1792 r. Przeszło na francuską kampanię włoską. od Bonapartego , to pozostaje do podpisania Traktatu z Turynu 1816, gdzie dołącza do królestwa Sardynii. Wioska Veyrier jest przecięta na dwie części przez nową granicę (Veyrier staje się Szwajcarią), dając początek wiosce Pas de l'Echelle (dziś integralna część miasta Étrembières).
Plik 24 marca 1860The francusko-sardyński traktat cesji Sabaudii do Francji jest podpisany. Chociaż Étrembières sprzyjało jego aneksji do Szwajcarii podczas popularnego plebiscytu - podobnie jak wiele gmin na północy Sabaudii - dołączyło do zupełnie nowego departamentu Haute-Savoie . Od tego czasu Étrembières przeżyło znaczący rozwój.
W 1875 r. Zatwierdzono plany linii kolejowej Annecy - Annemasse , a rok później plany linii kolejowej Collonges-sous-Salève - Annemasse. Skrzyżowanie obu tras odbywa się w Étrembières. W 1879 r. Naprzeciw Białego Domu powstał ratusz ze szkołą. W 1891 roku powstała kolej zębata Salève. W 1906 r. Powstała szkoła w Pas de l'Échelle, aw 1922 r. Zapadła decyzja o elektryfikacji wsi. W 1932 roku zainaugurowano kolejkę linową Salève, która miała zastąpić kolejkę zębatą, która przestała działać w 1935 roku. W 1960 roku miasto podjęło decyzję o renowacji starej kaplicy Étrembières. Uroczystość inauguracji obchodzona jest dnia9 kwietnia 1972, podczas gdy nowy kościół został wzniesiony w Pas de l'Échelle on 30 kwietnia 1967.
Miasto jest administracyjnie połączone z okręgiem Saint-Julien-en-Genevois . Jest częścią kantonu Annemasse-Sud aż do jego zniesienia w 2015 r. I od tego dnia Gaillard . Wreszcie jest przyłączony do czwartej dzielnicy Haute-Savoie .
Liczba mieszkańców w ostatnim spisie wynosiła od 1500 do 2499, liczba członków rady gminy to dziewiętnaście.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Marzec 1949 | Maj 1964 | Philippe Descombes | ||
Maj 1964 | Marzec 1977 | Louis Bosson | ||
Marzec 1977 | Wrzesień 1986 | Marc Lecourtier | ||
Wrzesień 1986 | Wrzesień 1989 | Bernard Vidonne | ||
Marzec 1989 | Marzec 2001 | Alice Beltrami | ||
Marzec 2001 | kwiecień 2014 | Maurice Giacomini | DVG | |
kwiecień 2014 | W toku (stan na 30 kwietnia 2014 r.) |
Alain Bosson | DVG | Rolnik |
Miasto jest częścią Aglomeracji Annemasse - Les Voirons od czasu jej powstania w 2008 roku.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 r.
W 2018 roku miasto liczyło 2501 mieszkańców, co stanowi wzrost o 15,15% w porównaniu do 2013 roku ( Górna Sabaudia : + 6,11%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1822 | 1838 | 1848 | 1858 | 1861 | 1866 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
95 | 91 | 94 | 93 | 129 | 156 | 152 | 181 | 198 |
1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 | 1906 | 1911 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
202 | 239 | 466 | 475 | 482 | 547 | 561 | 445 | 495 |
1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 | 1968 | 1975 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
548 | 732 | 656 | 740 | 915 | 1,271 | 1,021 | 1 187, | 1314 |
1982 | 1990 | 1999 | 2005 | 2010 | 2015 | 2018 | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1200 | 1374 | 1,430 | 1,609 | 1,887 | 2 436, | 2 501, | - | - |
Zamek Étrembières została zbudowana na pewno w kierunku końca XIII th wieku lub początku XIV -tego wieku. W 1328 r. Był podporządkowany starej genewskiej rodzinie Compey . W 1539 roku przeszedł w ręce Marina de Montchenu , a następnie w ręce Prospera de Genève Lulina w 1559. W 1589 roku został splądrowany przez wojska z Genewy, które wkroczyły do Sabaudii, a następnie przekazany szpitalowi Annecy w 1606 roku . Dziś należy do gospodarstwa rolnego. W XIX th wieku, Daniel Colladon przystąpił w tym testów zamku wiertarki do sprężonego powietrza, po atakując Saleve , użyto do tunelowania Mont Cenis .
Château des Terreaux lub Château de ChâtillonZamek Bellecour lub Châtillon , została zbudowana pomiędzy XIV TH i XV th wieku i znajdował się poniżej zamku Étrembières. Pierwotnie należał do Sires of Faucigny , którego jest aleu i podlega châtellenie of Monthoux . Plik6 maja 1474, został scedowany na Pierre de Châtillon podczas jego małżeństwa z Marguerite de Gerbais, córką Galois de Gerbais, która przyniosła go jako posag. Bez potomków twierdza Terreaux przeszła w 1530 roku w ręce Mariusa d'Arenthona, lorda Aleksa .
W 1654 r. (A nie w 1684 r., Jak bywa omyłkowo wskazywany w niektórych dziełach), przekazano go jako posag małżeński François-Marie de la Fléchère, lordowi Bellegarde , który poślubił Marie-Claudine d'Arenthon, siostrzenicę książę biskup Genewy Jean d'Arenthon d'Alex .
Jego ostatni właściciel, Pierre-Claude de la Fléchère , urodzony w tym zamku w 1722 roku, pan Châtillon, Symond i Sierne , został hrabią de Veyrier w 1770 roku. Dlatego porzucił Terreaux - które stopniowo popadały w ruinę - i popadły w ruinę. ma nowy dom zbudowany w swojej nowej twierdzy.
Zamek Symond (Bois Salève)Znane od XIV th wieku, w tym samym miejscu obecnego Wood Salève, silny dom Symonds (Cymont lub w niektórych tekstach) nakazał dostęp do Pas de l'ECHELLE, schody wyciętych w skale i Salève zapewniających dostęp do wsi z Monnetier . W 1304 r. Należał do rodziny Villette, wasali hrabiów genewskich, a następnie w 1565 r. Do markiza de Cluses , Martina du Fresnoy. W 1722 roku został kupiony przez Louisa de Portes, który w 1743 roku sprzedał go de la Fléchère. Kiedy zmarł ostatni hrabia Veyrier, dom kupił malarz François Diday, który trzymał go do 1847 roku, kiedy to sprzedał go zgromadzeniu sióstr nauczycielek, „Wiernym Towarzyszom Jezusa”. Ta ostatnia przekształci się w internat, który będzie działał do 1901 roku. Ta rozległa rezydencja, nieużywana do 1917 roku, pod nadzorem Czerwonego Krzyża służy do leczenia rannych i chorych w czasie I wojny światowej . Po wojnie mieścił prewencję dla dzieci weteranów, ale swoje podwoje zamknęła ponownie w 1932 r. Wzajemna Ochrona nabyła ją w 1934 r., Aby pomieścić rekonwalescentów kolejarzy, a następnie dzieci kolejarzy podczas II wojny światowej . Pod koniec wojny SNCF zachował zakład i oficjalnie stał się jego właścicielem w 1957 roku. Przez wiele lat SNCF przyjmował na kolonie dzieci, potem emerytów. W 2003 roku zakład zamknął swoje podwoje z powodu braku standardów bezpieczeństwa. Dziś Maison de Bois-Salève został przekształcony w luksusowe apartamenty.
Cmentarz izraelskiCmentarz żydowski w Veyrier - jego oficjalna nazwa - został zainaugurowany w 1920 r. I jest cmentarzem położonym na granicy francusko-szwajcarskiej , do którego można dostać się z obu krajów. Osobliwość, wyjątkowa w skali światowej, możliwa dzięki dwustronnej umowie między Francją a Szwajcarią .
Na początku XX wieku społeczność żydowska Genewy, gdy cmentarz żydowski w Carouge osiągnął punkt nasycenia, poszukiwała nowego miejsca pochówku. Genewskie prawo kantonalne z 1876 r. Zabraniające tworzenia nowych cmentarzy prywatnych lub wyznaniowych na swoim terytorium, zostało zmuszone do poszukiwania nowej ziemi w sąsiedniej Francji, a porozumienie zostało osiągnięte z gminą Étrembières i otwarte w 1920 r.
Cmentarz został powiększony w 1930 roku i skorzystaliśmy z okazji, aby założyć oratorium w sektorze szwajcarskim, zbudowane przez szwajcarskiego architekta Juliena Flegenheimera , w skład którego wchodziła sala modlitewna i mały dom pogrzebowy.
Cmentarz będzie służył w czasie II wojny światowej jako punkt tranzytowy do Szwajcarii dla Żydów uciekających przed nazistowskimi prześladowaniami, ale także tuż po wojnie, dla żydowskich uchodźców w Szwajcarii, którzy chcą dotrzeć do francuskich portów śródziemnomorskich w celu dotarcia do Palestyny.
Oratorium otrzyma w 1981 roku monumentalny witraż artysta Régine Heim i zobaczy elewacje zdobiona przez kamień w Jerozolimie w 1999 roku.
Cmentarz, powiększony po raz drugi w 1985 roku, mieścił około 3000 grobów w 2009 roku , w tym kilka znanych postaci, takich jak Albert Cohen , Liebmann Hersch , Zino Davidoff , Edmond Safra , Stefan Lux i Édouard Stern .
Chociaż oficjalna nazwa to Cmentarz Żydowski w Veyrier , 70% jego powierzchni jest prawnie zależne od gminy Étrembières i prawa francuskiego.
Kościół Notre-Dame-de-la-PaixW miejscu zwanym Pas de l'ECHELLE The Notre-Dame-de-la-Paix kościół został zbudowany od 1964 do 1967 roku według planów architekta Sabaudczyk Maurice Novarina (1907-2002).
Kolejka linowa Salève Beaver Island Park ornitologicznyPark znajduje się w ogólnym spisie dziedzictwa kulturowego.
Ramiona Étrembières są ozdobione w następujący sposób: Lewo ; do pierwszego wierzchołka wieży zamku Étrembières natural; 2. Lub w skali Vert; do szampana z piasku do trzech przylegających do siebie fal, złota, pionu i srebra.
|