Maurice Novarina

Maurice Novarina
Prezentacja
Narodziny 28 czerwca 1907
Thonon-les-Bains ( Górna Sabaudia )
Śmierć 28 września 2002
Thonon-les-Bains
Narodowość Francja
Zajęcia Architekt budynków cywilnych i pałaców narodowych
Dyplom DPLG w 1933 roku
Trening ENSBA i ESTP
Grafika
Osiągnięcia Kościół Matki Bożej Jeziora Genewskiego ,
Notre-Dame-de-Grâce Wszelkie Plateau d'Assy ,
round Super-Italy ,
ZUP of Planoise , Evreux , Annecy
Nagrody Akademia Sztuk Pięknych (1979)
Środowisko rodzinne
Rodzina Valere Novarina

Maurice Novarina , urodzony w Thonon-les-Bains ( Haute-Savoie ) dnia28 czerwca 1907 i zmarł w tym samym mieście dnia 28 września 2002, jest francuskim architektem .

Biografia

Trening

Maurice Novarina jest byłym uczniem Specjalnej Szkoły Robót Publicznych (ESTP) i Krajowej Szkoły Sztuk Pięknych (ENSBA). Ukończył DPLG jako architekt w 1933 roku. Jako młody architekt współpracował z Louisem Moynatem, architektem w Thonon-les-Bains i jego ojcem, wykonawcą robót budowlanych.

Jego kariera

Maurice Novarina pracował jako architekt i urbanista w latach 1933-2000 . Swoją karierę rozpoczął w 1933 roku od budowy kościoła w Vongy w Haute-Savoie . Komisja religijna pozostanie obecna przez całe jego życie, co doprowadzi go do współpracy z ojcem Couturier, emblematyczną postacią odnowy sztuki sakralnej po drugiej wojnie światowej we Francji, a także z wieloma współczesnymi artystami, takimi jak Fernand Léger , Georges Rouault , Jean Bazaine , Alfred Manessier , Pierre Sabatier , André Poirson . Budynki sakralne, w tym kościół Notre-Dame-de-Any-Grâce na Plateau d'Assy , są przykładami komplementarności architektury i sztuk plastycznych.

Pod koniec wojny Ministerstwo Odbudowy i Urbanistyki (MRU) wyznaczyło głównych architektów departamentów francuskich, a Maurice Novarina był jednym z aktorów - wprawdzie skromniejszym od innych - w tej przygodzie rekonstrukcji we Francji. Od 1948 r. Pracował w Pont-Audemer w Eure przy projektach przebudowy obiektów użyteczności publicznej, takich jak szkoły, kino, ratusze, kościoły. Później, od 1958, był głównym architektem głównych operacji miejskich ( ZUP ) w całej Francji: Évreux , Annecy , Besançon (dystrykt Planoise ), Corbeil-Essonnes , Dole , Argentan , Alençon , Saint-Quentin-en-Yvelines , Villefranche- sur-Saône , Grenoble , Lyon La Duchère .

Mianowany głównym architektem budynków cywilnych i pałaców narodowych w latach sześćdziesiątych XX wieku, podczas rozwoju obiektów kulturalnych i sportowych, Maurice Novarina zaprojektował budynki publiczne, takie jak Maison de la culture de Thonon-les-Bains , Théâtre de Pont -Audemer, plaże i żeglarskie centrum Évian-les-Bains , Thonon-les-Bains i Divonne-les-Bains , sportowe centrum Megève . Miasto olimpijskie Grenoble powierzyło mu budowę zespołów urbanistycznych wioski olimpijskiej i dzielnicy Malherbe, a także ratusza . W 1973 r. Wygrał konkurs na budynek sądu w Annecy, aw 1981 r. Zainaugurował otwarcie centrum kulturalnego Bonlieu w tym samym mieście. Do tych osiągnięć należy dodać budynków mieszkalnych, domach prywatnych, hotelach, szpitalach, szkołach i na uniwersytetach oraz zlecenia za granicą: Television Centre w Rijadzie , Arabia Saudyjska .

Jego osiągnięcia znajdują się we wschodniej części Francji (głównie Haute-Savoie, Savoie, Doubs, Jura, Isère) oraz w regionie paryskim, jego agencja rozwijała się najpierw w Thonon-les-Bains, a następnie od 1960 roku w Paryżu. Architekt w swojej karierze godził pracę na skalę lokalną i ogólnopolską.

Został wybrany członkiem Akademii Sztuk Pięknych dnia6 czerwca 1979w fotelu Alberta Laprade'a. Aymeric Zublena zastąpił go w 2008 roku i wygłosił swoją pochwałę pod Kopułą2 grudnia 2009. W 1987 roku został wybrany do Académie des sciences, belles-lettres et arts de Savoie , uzyskując tytuł naukowy rzeczywistego posiadacza nierezydenta .

Miał dwóch synów: Patrice Novarina (architekt) i Valère Novarina (pisarz). Jego żona zmarła w 2003 roku.

Osiągnięcia

Tempo pracy, intensywne w ciągu całej jego kariery, wyjaśnia imponujące liczby: ponad 40 000 wybudowanych mieszkań, 26 kościołów, 22 szkoły i 80 wciąż działających obiektów. Kilka budynków są umieszczone w wykazie lub zarejestrowany zabytków lub znakowane Dziedzictwa XX th  century (w tym 15 w regionie Rodan-Alpy ):

Budynki sakralne

32 obiekty sakralne, w tym:

Wyposażenie

Domy, wieże i plany miast

Dekoracje

Recepcja jego pracy

Uwagi i odniesienia

  1. Plik biograficzny, bibliografia, prezentacja i lokalizacja archiwów
  2. Wspomnienia Académie des sciences, belles-lettres et arts de Savoie , impr. Chatelain (Chambéry), 1996 (SER7, T9), str.  6 ( czytaj online ).
  3. "  Lista budynków i kompleksów miejskich oznaczonych Dziedzictwa XX th  century w Rhône-Alpes  " , na DRAC Rhône-Alpes (dostęp 23 grudnia 2009 )
  4. Artykuł autorstwa Christiana Sorrela „Nowa święta góra? Katolicyzm, turystyka i sporty zimowe w Sabaudii ”, s. 374, opublikowane w Serge Brunet , Dominique Julia i Nicole Lemaître , Sacred Mountains of Europe: Proceedings of the Conference "Religion and Mountains", Tarbes, 30 maja-2 czerwca 2002 , vol.  49, publikacje Sorbony ,2005, 427,  str. ( ISBN  978-2-85944-516-4 , czytaj online ).
  5. Kościół Saint-Michel korzysta z etykiety „Dziedzictwo XX wieku” zgodnie z powiedzeniem architekta budynków Francji - Podstawy - nr 119 z 31 lipca 2014 r.

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne