Cyrk Płaczu

Cyrk Płaczu Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Cyrk Płaczu. Ogólne informacje
Ojczyźnie Francja
Gatunek muzyczny Muzyka francuska , francuski rock
Etykiety Boule à Zéro Productions
Oficjalna strona www.weeperscircus.com
Skład grupy
Członkowie Franck George
Denis Leonhardt
Alexandre Bertrand
Christian Houllé
Byli członkowie Eric Kaija Wojownik
Alexander George

Weepers Circus to grupa z francuskiej piosenki i rocka francuskiego , rodem z Strasburga .

Biografia

Formacja i początki

Grupę Weepers Circus tworzą Eric Kaija Guerrier, Franck George, Alexandre George i François Rachez, wówczas przyjaciele ze szkoły średniej ( Lucie-Berger w Strasburgu ). Na początku byli pod wpływem brytyjskich i amerykańskich artystów rockowych, takich jak The Beatles , Pink Floyd czy Led Zeppelin . Grupa, do której stopniowo dołączyli Denis Leonhardt, Claude Guerrier, Delphine Freiss, Myriam Stricker, Fabrice Lemoine i Luc Widmaier, zaczęła występować w swoim regionie i wystawiać na scenie, Le Requiem w 1992 i Les Fables w 1994, zanim nagrała swoje pierwsze płyty. pod koniec lat 90. Sukces ich pierwszych albumów Le Fou et la Balance (1997) i L'Épouvantail (1999) pozwolił im na odbycie krajowych tras koncertowych.

W 2000 roku podpisali licencję z firmą Philips ( Universal ) i spotkali się z Caroline Loeb , która wyreżyserowała trzy z ich programów wokół albumów L'Ombre et la Demoiselle (2000), Make Enter (2003) i The Monstrous Parade (2005).

Na czwartym albumie Make Enter do Weepers Circus dołącza nowy członek, perkusista Alexandre „Goulec” Bertrand. Grupa jest również w towarzystwie kilku osób, w tym Serge Bégout grupy Têtes Raides i piosenkarka Olivia Ruiz , spotkali się w 2002 roku kolejny album, La Monstrueux Parade (2005), jest inspirowane przez Tod Browning w filmie La Monstrueux Parade . Szósty album, Tout n'est plus si noir ... , ukazał się w 2007 roku. W nagraniu wzięło udział kilku zaproszonych artystów, w szczególności Mathias Malzieu z grupy Dionysos , Olivia Ruiz i aktorka Irène Jacob . Christian Houllé, który był już producentem klipów grupy do poprzednich albumów i gra na klawiaturze, dołączył do grupy w 2007 roku.

Na przerwie

Po długiej francuskiej i europejskiej trasie koncertowej w marcu 2009 ukazał się album zatytułowany In Concert , zawierający niepublikowany remiks (wraz z klipem) tytułu Tout le monde chante (zremiksowany przez Les Gaillards, kolektyw młodych aranżerów, fanów rapu) i slam), a także okładka Led Zeppelin  : Kashmir . Jeszcze w 2009 roku Weepers Circus uczestniczył w nowym albumie Caroline Loeb (wykonując ścieżkę dźwiękową do jej programu Mistinguett, Madonna and Me ), a także w piątym albumie grind metalowego zespołu Inhumate . Skomponował również muzykę do sztuki wystawionej przez Compagnie Sémaphore (reż. Denis Woelffel) na podstawie tekstu Philippe'a Dorina ( W mojej papierni palę wiersze ).

Grupa wydaje siódmy album (studyjny) 16 listopada 2009. Zatytułowany À la Récré , jest to wielkoformatowy album z piosenkami dla dzieci (z ilustracjami Tomiego Ungerera ), zawierający zarówno klasykę dziecięcych piosenek, jak i oryginalne kompozycje. Obecnych jest wielu gości: Serge Bégout (z grupy Têtes Raides ), Frédérique Bel , Agnès Bonfillon , Emma Daumas , Juliette , Didier Lockwood , Caroline Loeb , Christine Ott , Olivia Ruiz , Roger Siffer itp. Projekt ten otrzymuje „Coup de Cœur” od Académie Charles-Cros .

Gdziekolwiek poza światem

W czerwiec 2011, ukazuje się zbiorowy hołd złożony Georgesowi Brassensowi zatytułowany Brassens pour les enfants lub Brassens śpiewany przez ... (w zależności od formatu), z udziałem (na dwóch tytułach) Cyrku Weepers. Pozostali uczestnicy to Agnès Bihl , Ogres de Barback , Debout sur le Zinc , Aldebert i Yves Jamait . Plik8 października 2011, grupa otrzymuje nagrodę Bretzel d'or 2011 (promocja Tomi Ungerer ) od Institut des Arts et Traditions Populaires d'Alsace.

Ósmy album (studyjny), w formie książkowo-płytowej, został wydany 10 października 2011. Tytuł brzmi „ Gdziekolwiek, poza światem” . Grupa po raz kolejny zadaje sobie pytania poprzez wstrzyknięcie wpływów electro-pop. Około czterdziestu gości bierze udział w przygodzie (w przypadku tekstów lub duetów).

Spektakl wynikający z tego opusu - który odbywa się w 2011 i 2012 roku - reżyseruje Juliette . Wlistopad 2012ukazuje się album zbiorowy zatytułowany Bourvil pour les enfants , z udziałem (na dwóch tytułach) Weepers Circus.

W Marzec 2013, Eric Kaija Guerrier oficjalnie opuszcza Weepers Circus. Plik16 marca 2013 rWeepers Circus wydaje cyfrową EPkę zatytułowaną Les Inédits hors du monde , na którą składa się pięć utworów (w tym duet z grupą Chapel Hill, duet z Sabriną Rauch i odczyt Jean-Claude Carrière ), a także 2 utwory na żywo z ostatnia trasa.

Wielki bazar i nowe albumy

Plik 19 kwietnia 2013grupa wydaje swoje dziewiąte dzieło (studio): album-książkę dla młodych odbiorców pt. Le grand bazar , z wieloma gośćmi. Albumowi towarzyszy pokaz obejmujący maski, magiczną sztuczkę i chińskie cienie . W tym samym czasie Weepers Circus przerabia część swojego dawnego repertuaru i rozpoczyna trasę koncertową Tout le monde chante skierowaną do ogółu społeczeństwa . Wgrudzień 2014, grupa publikuje wideo na podstawie nowej niewydanej piosenki, zatytułowanej Ferguson , po tragicznych wydarzeniach z miasta Ferguson w Stanach Zjednoczonych.

Plik 16 października 2015 rgrupa wydaje dziesiąte dzieło (studio): Planète des Songes . Zaproszeni są Olivia Ruiz i Léopoldine HH. Plik20 października 2016 r, grupa wydaje swoje jedenaste dzieło (studio): album-album dla młodej widowni zatytułowany N'sez nawak , z wieloma gośćmi, w tym Tcheky Karyo , Anne Sylvestre , Gabriel Yacoub , Richard Gotainer i grupa Debout sur le Zinc . Albumowi towarzyszy nowe show .

W 2017 roku Alexandre George oficjalnie opuszcza Weepers Circus.

Członkowie

Aktualni członkowie

Byli członkowie

Dyskografia

Albumy studyjne

Album na żywo

Album cyfrowy

Syngiel

Promocyjny

Kolektywy

Udział zewnętrzny

Wideografia

Uwagi

  1. Michel Rocard (były premier), Jean Rochefort (aktor), Jean-Claude Carrière (autor, scenarzysta i aktor), Cali (autor, kompozytor i wykonawca), Juliette (autorka, kompozytor i wykonawca), Dominique A (autor, kompozytor i wykonawca), Eddy (la) Gooyatsh (autor, kompozytor i wykonawca), Christine Ott (ondistka i pianistka), Jean Fauque (autor i wykonawca), Fatou Diome (autor), Patrice Leconte (reżyser, scenarzysta i autor) , Marc Lévy (autor), Maxime Chattam (autor), Henri Loevenbruck (autor), Thierry Serfaty (autor), Vincent Ravalec (autor), Gilles Verlant (autor, dziennikarz i biograf), Frédérique Deghelt (autor), Didier Daeninckx ( autor), Jean-Luc Nancy (filozof), Tania de Montaigne (autor), Marjolaine Boutet (historyk), Franck Frégosi (politolog), Jean-Pierre Luminet (astrofizyk i poeta), Agnès Bonfillon (dziennikarz), Gilles Médioni ( dziennikarz), Anne & Julien (dziennikarze i menadżerowie magazynu He y! ), François Bon (biograf, Richard Lornac (pianista), Steve Toltz (autor), Mara Goyet (autor), Hafid Aggoune (autor), Thierry Illouz (autor), Matthias Vincenot (poeta), Jacques Goorma (poeta), Christiane Roederer (autor), Gabriel Schoettel (autor), François Thuillier (tubista), Florestan Quartet, Fanfare en Pétard i Grand Ensemble de la Méditerranée.
  2. Dick Rivers , François Morel , Aldebert , Babet z grupy Dionysos i Les Ogres de Barback .

Bibliografia

  1. Mathieu Gibet, „  9 lat później, Weeper Circus powraca do Rabardels  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Czy flash,24 marca 2010(dostęp 30 sierpnia 2010 ) .
  2. „Biografia Weepers Circus” , Evene
  3. Zepsuty link „Cyrk płaczących ludzi, wywiad z Weepers Circus” , Evene ,grudzień 2007
  4. Zepsuty link „Wszystko nie jest już takie ciemne ...” , L'Express ,23 stycznia 2008

Link zewnętrzny