Ogry z Barback
Ogry z Barback
Fredo, piosenkarz, podczas koncertu w Aux Urnes itp. w
Zenith w Paryżu na
16 października 2006
Skład grupy
Członkowie
|
Fred, Sam, Alice i Mathilde |
---|
Logo Les Ogres de Barback.
Les Ogres de Barback (często nazywany Les Ogres ) to francuska grupa utworzona we własnym zakresie, utworzona w 1994 roku, której członkami jest czworo rodzeństwa. Każdy z nich jest multiinstrumentalistą, więc kolorystyka piosenek jest bardzo zróżnicowana.
Biografia
Pochodzenie
Fred , Sam, Alice i Mathilde Burguière urodzili się w rodzinie muzyków, a ich ojciec był pianistą koncertowym, zwłaszcza z grupą Once upon a time w jej początkach. W 1992 roku Sam zaczął grać w grupie będącej pod wpływem takich grup jak Mano Negra i Bérurier noir : „les Minoritaires”. Wkrótce dołącza do niego jego brat Fred, który gra na akordeonie. W tym samym czasie dwaj bracia grają w duecie w barach lub RER. Ze swojej strony Alice i Mathilde stworzyli również grupy, z którymi grali na ulicy, aw 1994 roku czterej bracia i siostry odbyli swoje pierwsze wspólne próby, zanim dali pierwszy koncert Ogres de Barback na17 września 1994przy niebieskiej damy, barze CAES , przysiadu Ris-Orangis .
Ogry dorastały w Jouy-le-Moutier w Val-d'Oise . Pochodzą z Ormian , są potomkami ocalałych z ludobójstwa Ormian . Rodzina Burguière ma piąte dziecko, Léo, urodzone po początkach grupy i które czasami towarzyszy swoim braciom i siostrom, czy to na scenie na koncercie 10-latka, czy na albumie, jako perkusista w How I stał się podróżnikiem dla przykład.
Wszyscy członkowie są multiinstrumentalistami:
-
Fred Burguière : akordeon chromatyczny , puzon , gitary , wokal , kornet , akordeon diatoniczny , kontrabas , bęben basowy …
- Sam Burguière: skrzypce , trąbka , gitary , trąbka , świerk Wogezy , akordeon ...
- Alice Burguière: wiolonczela , kontrabas , piła muzyczna , puzon , chór , gitara , akordeon , tuba , erhu , skrzypce ...
- Mathilde Burguière: fortepian , tuba , flet poprzeczny , klarnet , chór , gitara , akordeon , basofon , perkusja , wiolonczela ...
1994 - 1997: Początki
Po pierwszym koncercie Wrzesień 1994Ogry z Barback nadal regularnie grają w barach, małych lokalach i na ulicach. Następnie po trzech latach planują wydać album. Ta własnoręcznie wyprodukowana płyta, Rue du Temps , zostanie częściowo sfinansowana z subskrypcji publicznej i nagrana przez François Vacher (wówczas współpracującego z Têtes raides ) w studiu Ornano w Paryżu. Okładkę zilustrowała Aurélia Grandin, która później będzie kontynuowała współpracę z grupą. Po sprzedaniu pierwszych trzech tysięcy egzemplarzy Rue du Temps na zakończenie koncertów i na zamówienie w sklepach muzycznych, zespół powierzył dystrybucję albumu Piasowi. W sumie ta pierwsza płyta sprzedała się w dziesięciu tysiącach egzemplarzy. Wśród piosenek z tego pierwszego albumu znajduje się piosenka Rue de Paname, która stanie się jednym z jednoczących hymnów publiczności grupy i którą ta ostatnia będzie nadal wykonywała na scenie po ponad dwudziestu latach. Tytuł pojawia się na albumie koncertowym 20 ans! wydany w 2015 roku.
1998-2002: Latcho Drom i Irfan jako wytwórnia
Od zimy 1998 roku grupa, którą przyciągnął teatr uliczny i świat cyrku, przewidywała zakup namiotu imprezowego, aby móc organizować wycieczki z maksymalną autonomią. W tym celu ruszył projekt Latcho Drom (nazwany na cześć filmu Tony'ego Gatlifa ): organizacja koncertu wspierającego dla Glazart (z Les Matchboxx , Bénabar , K2R Riddim ...), utworzenie stowarzyszenia i zakup pierwszego namiotu imprezowego oraz organizacja wycieczki.
Drugi album, również wyprodukowany we własnym zakresie, został wydany w 1999 roku: Irfan, the Hero . To ostatni album, który został wydany, zanim Ogry utworzą własną strukturę, aby zapewnić produkcję, a następnie dystrybucję ich muzyki, aby, jak twierdzi grupa: „ewoluować w [swoim] tempie”. Krótko mówiąc, pozostań w rzemiośle ”.
W 2000 roku grupa wydała swój trzeci album, Fausses Notes et Repris de narrow , składający się z dwóch płyt, jednej nagranej w studiu, a drugiej publicznie. Aby uczcić wydanie albumu, grupa organizuje trasę koncertową po dziesięciu francuskich miastach, na każdym etapie po trzy koncerty w towarzystwie innego zespołu.
Również w 2000 roku grupa przejęła dystrybucję swoich płyt. Są one początkowo dystrybuowane przez strukturę asocjacyjną zarządzaną przez grupę, zanim format asocjacyjny okaże się zbyt restrykcyjny i zostanie narzucona potrzeba stworzenia etykiety. WKwiecień 2001w końcu została wprowadzona wytwórnia Irfan , początkowo wokół produkcji grupy, zanim rozszerzyła swoją działalność na grupy zaprzyjaźnione. Tę chęć niezależności odzwierciedla udział wytwórni w 2004 r. W projekcie CD1D zainicjowanym wraz z 6 innymi niezależnymi wytwórniami, którego celem jest oferowanie etykietom tego typu dedykowanej platformy dystrybucyjnej (sprzedaż online nośników fizycznych i plików cyfrowych bez DRM ).
Plik 9 maja 2001kilka tygodni po uruchomieniu wytwórni ukazał się pierwszy album wydany przez Irfan: Croc'Noces . W tym samym czasie grupa pracowała nad projektem z Les Hurlements d'Léo, którego poznali kilka lat wcześniej: Un air, deux family . Powstało razem około dziesięciu piosenek i zorganizowano trasę koncertową po Francji. Następnie z inicjatywy Les Hurlements d'Léo obie grupy planują trasę koncertową pod namiotami po Europie. Projekt jest finansowany ze sprzedaży albumu koncertowego nagranego pod namiotami: Un air, deux family , który sprzedał się w pięćdziesięciu tysiącach egzemplarzy. Od kwietnia doCzerwiec 2002trasa prowadzi przez Belgię, Niemcy, Polskę, Rumunię i Szwajcarię. Zdjęcia wykonane przy tej okazji zaowocowały wydaniem płyty DVD w 2003 roku, sprzedanej w dziesięciu tysiącach egzemplarzy i wyczerpanej.
Od 2003: afirmacja niepodległości
Po trasie w 2010 roku, podczas której zagrali sto koncertów w trzyaktowym show, składając hołd w szczególności autorom, którzy ich zainspirowali ( Georges Brassens , Boby Lapointe ...), wydali w internecie album zawierający pięć utworów. o nazwie Stereo Pirates . Album jest mieszanką piosenek z Ogres de Barback ( La Manche , Grosse tortue , Little Gentleman ...) z piosenkami artystów, których słuchali młodsi i którzy ich otwarcie zainspirowali ( Noir Désir , Mano Negra , NTM ...)
W 2011 roku ukazał się ich dwunasty album, „ Jak stałem się podróżnikiem” . Po półtorarocznej trasie koncertowej nazwano La Fabrique à chanson . Z imponującym wystrojem, rodzajem wyjmowanego dźwigu do woli i zorientowanym na temat podróży, ptaków i pocztówek, wycieczka po Ograch przecina Francję doGrudzień 2012. Wycieczce towarzyszy blog W drodze, na którym grupa regularnie publikuje artykuły dotyczące ich koncertów i kończy się wydaniem płyty DVD / albumu La fabrique à chanson .
Na początku 2019 roku grupa ogłosiła wydanie nowego albumu dla 15 Marca : Gray kocha i czerwony gniew .
Piosenka dla dzieci: Pitt Ocha
Wraz z pojawieniem się pierwszych dzieci, Ogry zaczęli komponować piosenki dla dzieci, co zaowocowało wydaniem w 2003 roku albumu: The Picturesque History of Pitt Ocha . Pomimo ostrzeżeń od profesjonalistów zajmujących się płytami dziecięcymi, którzy ostrzegali grupę, że rynek jest nasycony, ten pierwszy album dla dzieci odniósł sukces, sprzedając się w ponad stu czterdziestu tysiącach egzemplarzy. Z tej okazji grupa angażuje się w Handicap International , decydując się przekazać stowarzyszeniu jedno euro za każdy sprzedany album.
W ramach The Picturesque History of Pitt Ocha grupa otacza się artystami, w tym Tryo , Les Hurlements d'Léo i Pierre Perret . Ilustracje są produkowane przez zwykłych partnerów Ogrów, Érica Fleury i Aurélia Grandin . Ta ostatnia, po zilustrowaniu pierwszych albumów grupy specjalizującej się w literaturze dziecięcej, iw tym samym 2003 roku, wydała na Rue du monde Raymond, rybak miłości i sardynek, do których stworzyła muzykę Ogrów z Barback. W 2010 roku pierwszy odcinek przygód Pitta Ochy zyskał nowe wydawnictwo w postaci książki, której towarzyszy płyta CD, mająca na celu zaprezentowanie ilustracji w większym formacie.
Przygody Pitta Ochy są kontynuowane przez dwa inne albumy, zawsze składające się z licznych kolaboracji: Pitt Ocha in the Land of a Thousand Hills w 2009 r. I Pitt Ocha et la Tisane de couleurs w 2013 r. Na tej samej zasadzie co przy pierwszym opusie za każdy sprzedany album jedno euro jest przekazywane stowarzyszeniu. Z tej okazji powstało stowarzyszenie odbiorców, które nosi nazwę: „Pitt Ocha dla świata dźwięków”. Stowarzyszenie ma na celu finansowanie projektów związanych z muzyką i kulturą.
Współpraca
Od początku istnienia grupy utwierdzała się dzięki licznej współpracy z innymi artystami. Tak więc w piosence 3-0 (on Terrain vague ) każdy wers przywołuje serię stereotypów związanych z miastem we Francji i zawiera innego gościa ( Sanseverino for Paris , Fanch z grupy Matmatah for Rennes , Les Hurlements d'Léo dla Bordeaux , bracia Amokrane z Zebda i Bajecznie Trobadors do Tuluzy , Massilia Sound system do Marsylii , La Tropa dla Lyonu , Weepers cyrku do Strasburga , a Loïc Lantoine dla Lille ). Oni również ściśle współpracował na płycie Cul-la przez Pierre Perret wydany w 2003 roku , w którym uczestniczą w muzyce, jak i ustaleń.
Zagrali także z Tryo w trzech piosenkach: La Première fois , Accordéon pour les cons i Mam'zelle Bulle (na albumie Tryo live w Cabaret Sauvage ).
Latem 2016 roku grupa wyrusza w trasę koncertową z balem Brotto-Lopez, duetem wybitnych muzyków grających na balach ludowych dla muzyki twórczej i zakorzenionej w tradycji Langwedocji. Obie grupy już się umawiały (występ Guillaume Lopez na scenie Ogres podczas 20-letniej trasy koncertowej, występy Sam Burguière z balem Brotto Lopeza ...) i zapraszają się na scenę.
20 (lub 24) październik 2017, Ogres de Barback wydaje wspólny album „ La Tribu” Pierre'a Perreta, na który składają się covery piosenek Pierre'a Perreta . Album zawierający 15 utworów to efekt współpracy grupy z wieloma wokalistami i muzykami, takimi jak Magyd Cherfi , Massilia Sound System , Didier Wampas , Idir , Lionel Suarez , Tryo , Olivia Ruiz itp.
Zaangażowanie
Ogry organizują się pomiędzy Wrzesień 2006 i Maj 2007wycieczka pod wielkim Latcho Drom prawo Aux Urnes Etc . Ta trasa ma na celu nie tylko robienie koncertów, ale także edukację publiczności na temat działań obywatelskich i nadchodzących wyborów prezydenckich. Koncerty są tylko atrakcją, ale główną część programu stanowią debaty, projekcje, dyskusje i inne działania obywatelskie.
W przededniu drugiej tury wyborów prezydenckich we Francji w 2007 roku grupa wystąpiła w Oyonnax i wydała wideo, które było częścią ich programu i zawierało materiał filmowy, z których część obejmowała dwóch kandydatów Nicolasa Sarkozy'ego i Ségolène Royal . W kilka dni po tym koncercie burmistrz miasta wysyła list do grupy, w którym wspomina o „incydencie, podczas którego spektakl został wykorzystany jako pretekst do politycznej akcji propagandowej skierowanej przeciwko jednemu z kandydatów do wyborów prezydenckich Nicolasowi Sarkozy'emu, i na korzyść swojego przeciwnika, Ségolène Royal ”. Ogry odpowiadają następnie punkt po punkcie na skargi burmistrza w ironicznym liście wysłanym online.
Plik 18 kwietnia 2013w ramach debaty legislacyjnej w Zgromadzeniu Narodowym na temat otwarcia małżeństwa dla wszystkich par poseł Olivier Dussopt oparł swoje wystąpienie na ich pieśni Jérôme .
Styl i wpływy
Ogry donoszą, że są pod wpływem zarówno francuskiej piosenki ( Georges Brassens , Renaud , Pierre Perret ...), rocka alternatywnego lat 80. ( VRP , Bérurier Black czy Mano Negra , wznawiają La Ventura po kompilacji Mano Negra Illegal ...) i przez to, co nazywają „muzyką podróżniczą”, aw szczególności muzyką Europy Wschodniej ( Les Yeux Noirs , Bratsch oraz muzyka filmów Tony'ego Gatlifa czy Emira Kusturicy , któremu nadali nazwę własnej wytwórni: Irfan).
Dyskografia
Albumy studyjne
1997 : Rue du Temps
- Tchayuskov
- Podróżni
- Dziadek
- Mały koleś
- Te tony ludzi
- Żona wojownika
- Akordeon na minusy
- Valkovich
- Delirium dwóch alkoholików
- Kolyn
- Podróżnik
- Mały koleś
- Stracić wszystko
-
Ulica Panam
|
1999 : Irfan, Bohater
- Opowieści, grube i cienkie
- Mały dżentelmen
- Yo squatt beautiful
- Ludzie w tej chwili
- Wiosna
- Lahoyasrha
- Nie ma za co !
- Babcia
- Marynarz
- Banan
- Irfan bohaterem
- Solène z Grenoble
- Marzenie dziecka
- Niev Nietch Nievich
- Mały hipokrytka
-
Podróżny
|
2001 : Croc'Noces
- Rękaw
- Złoty świat
- Avril i ty
- Duży żółw
- Udać się!
- Ulica czasu
- Przegląd
- Leniwy
- Pozwać
- Latchoska
- Ciocia
- Jeanette
- flet prosty
- Stare czasy
- Zabójcy
- Kochankowie bez nocy
-
Edukacja ciała świni
|
2004 : Wolne miejsce
- Głupie powietrze
- Anielski
- Nawet nie boli
- Ormiański
- Azadoutioune
- And'co flame
- 3-0
- Madame Solène, proszę
- Mała firma
- Ja ja
- 15 lat
- Jeszcze jeden
- Monsieur traci przyjaciół
- Mazarine Street
- Pod mostem
- cześć
-
Wiolonczele
|
2007 : Od prostego do niczego
- Moja dziewczyna
- Odpływ
- I tak !
- Przepraszam, Madjid
- 50 lat
- Dopóki są mężczyźni
- Jerome
- Czarna Owca
- To jest piękne
- Corinna
- Sztuczny los
- Stary
- Con i zblazowany
- Niedobrze
- Ani bóg, ani bóg
-
Nic nie zostanie
|
2011 : Jak zostałem podróżnikiem
- Jak zostałem podróżnikiem
- Nasze życie w kolorze
- Między twoimi świętymi
- Marcelle de Sarcelles
- Nasiona złodzieja
- Nie jestem odważny
- Ona jest gorliwa (biedna Francja)
- Moja głowa błaga
- Mały kwiat
- Idę na to
- Więc uciekam
- Ułożone serce
- Wyznanie Palestyny
- Tatuś
- Nuda i dzień
-
Nie wchodzę
|
2014 : Wkurzasz mnie!
- Carlos Mervil
- Strony mojego życia
- Pluć
- Om
- Wkurzasz mnie!
- Murabeho Imana
- Wyrażanie uczuć
- Condkoy
- Ugryzienie słowa
- Święty synu
- Bijące serce
- Amarisi amari
- Sadystyczny i surowy
- Wydobyty z powrotem
- Pchnięcie w twarz
-
Moja ulubiona tawerna
|
2019 : Szara miłość i czerwony gniew (Irfan)
1. |
Nie moja nienawiść |
|
---|
2. |
Małe serce |
|
---|
3. |
Piosenka od 2000 lat |
|
---|
4. |
Ostre zapalenie pępka |
|
---|
5. |
Proszę nas |
|
---|
6. |
Każdego paskudnego poranka |
|
---|
7. |
To twoje usta (z Magyd Cherfi, Lior Shoov) |
|
---|
8. |
Lina do ciosu |
|
---|
9. |
Dla Ciebie |
|
---|
10. |
Jeśli zostaniesz |
|
---|
11. |
La Rochelle |
|
---|
12. |
Hey Papa (z Fanfare Eyo'nlé) |
|
---|
13. |
Latrim ' |
|
---|
14. |
Nie kobietą |
|
---|
|
Albumy na żywo
2006 : Avril i ty
- Dziadek
- W kawiarni nad kanałem
- Jezus
- Opowieści, grube i cienkie
- Avril i ty
- Przegląd
- Ciocia
- Aby dostać się do mojego biura
- Jerome
- Ludzie w tej chwili
- Czas
- Stracić wszystko
- Głupie powietrze
- Monsieur traci przyjaciół
- Piękny wybuch
- Madame Solène, proszę
- Kochankowie bez nocy
Nagrane 31 stycznia i 1 lutego 2006 w Sannois EMB
|
2012 : Fabryka piosenek
- Jak zostałem podróżnikiem
- Tatuś
- Między twoimi świętymi
- Nie jestem odważny
- Solène z Grenoble
- Madame Solène, proszę
- Jojo
- Marcelle de Sarcelle
- Mały kwiat
- Król kong
- Ani bóg, ani bóg
- Ułożone serce
- NLT
- Cześć wam
-
Nie wchodzę
|
2015 : 20 lat!
Cd1 (Les Ogres and La fanfare Eyo'nlé):
- Kawa Moliendo
- Święty synu
- Akordeon na minusy
- Babcia
- Wanyiyi
- Togbelgbe
- Te tony ludzi
- Sadjou Saturn
- Murabeho imana
- Aby dostać się do mojego biura
- Bukiet ogrów z sosem benińskim (składanka)
- Panam Street
- Afrykańska noc
- Oklounon
Cd2 (Ogry i ich goście):
-
SDF (Reprise d ' Allain Leprest ) (z Guillaume Lopez , La Rue Ketanou i Melissmell )
-
Dziennik (ze sztywnymi głowami )
-
Aminata (z Timike )
-
Owca (z Melissmell)
-
Mam wielu przyjaciół w Medef (z Frédéricem Frometem )
-
W zgięciu ramienia (okładka Mano Solo ) (z Les Hurlements d'Léo )
-
Pralnia (z Loïc Lantoine )
-
Words of Love (z Debout sur le Zinc )
-
Gdzie idziemy ? (z Benoît Morel )
-
Ogród miłości (z Winstonem McAnuffem i Fixi )
-
Jezioro Saint-Sébastien (z Anne Sylvestre )
-
Société tu m'auras pas (Reprise by Renaud ) (z Tryo )
-
Te małe rzeczy (z Les Ogrillons i Léo)
-
Dwa pogrzeby (z Danielem Mermetem )
-
Ma France (Reprise by Jean Ferrat ) (z Francescą Solleville )
-
A Waltz for Nothing (Reprise Allain Leprest ) (z Camille Simeray )
-
Le daron (z Têtes Raides, HK , Les Tit 'Nassels , Tryo, Timike, Loic Lantoine, Melissmell, Debout sur le zinc, Les Hurlements d'Léo, Saidou, Anne Sylvestre, La Rue Ketanou, Frédéric Fromet, Camille Simeray, Benoît Smardz)
|
2017 : Latcho Drom - Live 2017
Dysk z Les Hurlements d'Léo
- Jojo
- Pomysł mija
- Mit
- Bagażnik w maju
- Babcia
- La Ventura
- Cykady
- Słowa
- Strony mojego życia
- Kiedy tam będziesz
- La Piave
- Kawiarnia Happy Days
- Włosy w oczach
-
Bez ciasta
|
2018 : Quercy-Pontoise
Dysk z Bal Brotto Lopez
- Cor adobat (uporządkowane serce)
- Wkurzasz mnie! (Co mnie wkurzyło!)
- Most Dejol
- Latchoska / Mined back / Lo rainal e lo merle
- Żona wojownika
- Ty nigdy / La Thouxéenne / Luquejada
- Straciłem rozum
- Mój kraj
- Może tak jest
- Condkoy
- Adam / Niezbyt dobrze
-
Lo pont de Nantas / Amazon
|
2020 : Wolny śpiew i kwitnący (Irfan, wytwórnia)
CD1:
- Nie moja nienawiść
- Karnawał w Redonfaud 1
- Akordeon na minusy
- La Rochelle
- Małe serce
- Wkurzasz mnie!
- Noc pożegnania / Żona wojownika / Tajemnicza
- Nigdy / La thouxéenne / Szkocki balkonów
- 3-0 / Vira la fuelha / Rue des roziers
- Może tak jest
- Marcelle de Sarcelles
- Wanyiyi
- Zaproszenie
CD2:
- nie wiem
- Aby dostać się do mojego biura
- Babcia
- Cześć tato
- Panam intro
- Panam Street
- Karnawał w Redonfaud 2
- Piosenka od 2000 lat
- NLT
- Ayaya
-
Jeśli zostaniesz
|
Pitt'Ocha
2003 : Malownicza historia Pitt'Ocha
Z |
1. |
Mały kotek |
|
2:09 |
---|
2. |
Ogłoszenie o dziecku |
Gra polo |
1 min 47 s |
---|
3. |
Delo |
Twisted , Polo i małe ogry Léo i Jules |
1 min 34 s |
---|
4. |
Świat dźwięku |
K2R Riddim |
3 min 55 s |
---|
5. |
Pitt Ocha |
Pierre Perret |
1 min 26 s |
---|
6. |
Włosy w oczach |
Stojąc na cynku |
3 min 41 s |
---|
7. |
Flip, Flap, Flop |
Lew |
31 s |
---|
8. |
Czas |
|
1 min 51 s |
---|
9. |
Kiedy nadejdzie wczesny poranek |
Matchboxx |
3:01 |
---|
10. |
Wściekła krowa |
Ketanou Street |
3 min 24 s |
---|
11. |
Mechaniczny |
|
1 min 30 s |
---|
12. |
Kto ukąsił moje odgłosy? |
Pat i latające myszy |
3 min 25 s |
---|
13. |
Malowniczy |
|
45 s |
---|
14. |
Śnieżka i morela |
Nery |
1:56 |
---|
15. |
Naturalny obiad |
Charlotte itp. |
2:31 |
---|
16. |
Tato, zostań tam |
Lew |
1:08 |
---|
17. |
Bańka Mam'selle |
Tryo |
3:54 |
---|
18. |
Spór o warzywa |
GG i Marco
|
3:01 |
---|
19. |
Chipoti, Chipota |
Wycie Lwa |
4:29 |
---|
20. |
Mama tata |
|
4:03 |
---|
21. |
Pitt'Ocha, historia |
poinformowany przez GG & Les ogrów, chwalił Les Fils de Teuhpu, dosiadany przez Le Peuple de l'Herbe |
11:26 |
---|
|
2009 : Pitt'Ocha w Krainie Tysiąca Wzgórz
Z |
1. |
Bumbaïa |
Mongolskie dzieci z sierocińca w Ułan Bator
|
2:05 |
---|
2. |
Nie dotykaj mojej szkoły |
dzieci Payzaca i ogrillonów |
2 min 10 s |
---|
3. |
Zaproszenie |
Madina N'Diaye i Tiken Jah Fakoly
|
2 min 30 s |
---|
4. |
Dzisiejsze kłamstwa |
Anne-Lise Foy i Patrick Bouffard
|
3 min 39 s |
---|
5. |
Coué coué |
dzieci Karenów, dzieci ze szkoły Payzac i kilku ogrillonów |
2 min 26 s |
---|
6. |
Orzeł czy reszka |
Gabriel Yacoub |
3 min 43 s |
---|
7. |
Przeciwieństwo wszystkiego |
dzieci Payzaca i ogrillonów |
4:10 |
---|
8. |
Kupiec snów (Papers of Armenia) |
Artykuły z Armenii |
4:02 |
---|
9. |
Papiyushka-polka |
17 Hipisów |
2:53 |
---|
10. |
Poniedziałek, wtorek, impreza! |
Lila l'ogrillonne |
25s |
---|
11. |
Chore drzewa |
Polo i dzieci Passavent-la-Rochère |
2:52 |
---|
12. |
Utule micutule |
Traïro Romano |
2:53 |
---|
13. |
Piosenka zimowa |
Dziwni kowboje |
3:01 |
---|
14. |
Mały Nicolas |
Ogrillons |
3:51 |
---|
15. |
Świat jest w mojej kieszeni |
Ogrillonnes |
2 min 38 s |
---|
16. |
Opowieść: Pitt Ocha w krainie tysiąca wzgórz |
opowiedział Georges M'Boussi
|
19:37 |
---|
17. |
Igihozo |
Benimpuhwe i Camille Simeray
|
2 min 55 s |
---|
|
2013 : Pitt'Ocha i ziołowa herbata kolorów
Z |
1. |
Trip In My Heart |
ogrillony |
3:09 |
---|
2. |
Włóczęga |
Thomas Fersen , Rita Macédo i ogrillony |
3:22 min |
---|
3. |
Drewniaki Helene |
ogrillony |
3 min 55 s |
---|
4. |
Śpij, śpij moje maleństwo |
Anne Sylvestre |
2:06 |
---|
5. |
Varicella |
|
3:06 |
---|
6. |
W rodzinie |
Julia |
2 min 34 s |
---|
7. |
Żegnaj Paure Carnavas |
Oksytania All Stars |
4:37 min |
---|
8. |
Jaskinia pana Cosquera |
Moussu T e lei Jovents |
2 min 44 s |
---|
9. |
Młodszy brat |
Emily Loizeau , Les Monstroplantes
|
2:18 |
---|
10. |
Te małe rzeczy |
ogrillony |
3:08 |
---|
11. |
Mały, mały blues |
Manu Chao |
3 min 00 s |
---|
12. |
Dla ciebie ziemia |
ogrillony |
3 min 42 s |
---|
13. |
Ssendu |
Kontrolowane pochodzenie |
4 min 36 s |
---|
14. |
Par'dis |
Thomas Fersen , Emily Loizeau, Soopa, Mouss et Hakim , Camille Simeray , Juliette , Rita Macédo , Danyèl Waro , Anne Sylvestre , Moussu T e lei Jovents , Manu Théron, Maria Mazzotta |
3 min 37 s |
---|
15. |
Opowieść: Pitt Ocha i kolorowa herbata ziołowa |
|
17 s |
---|
16. |
Herbata ziołowa 1 |
|
1 min 41 s |
---|
17. |
Ding, Dong |
Maria mazzotta |
2:31 |
---|
18. |
Kolory 1 |
|
58 s |
---|
19. |
Herbata ziołowa 2 |
|
1 min 21 s |
---|
20. |
Takadimi |
Mag Mooken |
1 min 20 s |
---|
21. |
Piękna Cyganka |
|
2 min 45 s |
---|
22. |
Nasz kraj jest chory |
|
52 s |
---|
23. |
Ankieta 1 |
|
2 min 37 s |
---|
24. |
Biedny tatuś |
Gra polo |
3:09 |
---|
25. |
Przed fabryką 1 |
|
50 s |
---|
26. |
Zapytanie 2 |
|
1 min 37 s |
---|
27. |
1,2,3 Pitt Ocha |
ogrillony |
54 s |
---|
28. |
Kolory 2 |
|
58 s |
---|
29. |
Przed fabryką 2 |
|
58 s |
---|
30. |
Ara Więcej |
Kesaj Tchave |
2:59 |
---|
31. |
Tizan |
Danyèl Waro |
7 min 00 s |
---|
|
Współpraca
199820012002200320052006-
A Million Children [Fredo] / L'Air de rien - Luttopie
2007- Niedzielny wieczór [Fredo] / Jules - The Sweet Years
2008- The Holy Writings / Les Barbeaux - No Friture
-
Opuścić szkołę + La remueux / Aldebert - Enfantillages
2009- Bleus [Fredo] / Syrano - Le Goût du Sans
2010-
La route du rom / L'Air de rien - La route du rom
-
Morphée [muzyczna piła, Alice] + La Petite Mort [wiolonczela, Alice] / La Mine de Rien - głowa w kierunku
2011-
Je m'suis fait tout petit + Les sabots d'Hélène / Brassens śpiewane przez Les Ogres de Barback, Debout sur le zinc, Aldebert, Agnès Bihl, Weepers Circus, Yves Jamait
-
Hôtel de Parmes [Fredo] / La Meute Rieuse - Oczy pośladków
2012- Rumunia / La Mine de Rien - na żywo
2013- Barbara lip service [Camille Simeray (La Meute rieuse) i Sam Burguière (Les Ogres de Barback)]
- Ogry (w całości) są zaproszone na tytuł z albumu Le grand bazar francuskiej grupy rockowej Weepers Circus .
2014-
Mélodie [Fredo] + With B's [cello, Alice] / La Mine de Rien - With B's
2017- Les Ogres de Barback przedstawia Au café du canal by La Tribu by Pierre Perret (etykieta: Irfan Le Label / czas trwania: 60 min) (z Magyd Cherfi , Massilia Sound System , Didier Wampas , Idir , Tryo , Olivia Ruiz , Mouss & Hakim, François Morel , Danyel Waro, Loïc Lantoine , Rosemary Standley, Fefe , Christian Olivier , Benoît Morel , Alexis HK , Flavia Coelho Eyo'nlé, Jide Hoareau Didier Hoareau, René Lacaille Lionel Suarez, Lo Barrut Alex Leitao
płyta DVD
2002 :
Un Air, Deux Familles nagrane z
Les Hurlements d'Léo
- Jojo
- Starymosta
- Mit
- Bagażnik w maju
- Avril i ty
- Carcarès
- Piąty zwrot
- Stacja Caen
- Stare czasy
- Pozwać
- Ulica czasu
- Panam Street
- Mit
- Bagażnik w maju
- Louise
- Śmierć
- 52-minutowy film dokumentalny
- Różne bonusy
- Vracology - 26 minut
- Sekundy krokodyla - portret 23 członków zespołu
- Książeczka, dwie rodziny - Galeria zdjęć
2005 : 10 lat Ogres i Barback
Podwójne DVD nagrane z okazji 10 letniej trasy koncertowej. Zawiera cały koncert w
La Cigale i fragmenty koncertów w innych miejscach we Francji. Zawiera również film dokumentalny z wycieczki, a także różne bonusy.
2009 : Koniec budowy ... w Olimpii
Podwójne
DVD nagrane w lutym 2008 roku z
gośćmi: Manu Chao ,
Magyd Cherfi ,
Mouss & Hakim ,
Madina N'Diaye ,
La Mal Coiffée . To DVD jest oferowane widzom z okazji serii koncertów przeprowadzonych w 2009 roku.
2012 :
Fabryka piosenek
Bonusowe DVD z trasą koncertową po wydaniu albumu „
Jak stałem się podróżnikiem” (wydany w marcu 2011). 2:00 Film dokumentalny przedstawiający wycieczkę po Ograch i za kulisami. DVD zawiera również piętnaście piosenek nagranych na różnych scenach, co pozwala zrozumieć przedstawienie jako całość: wystrój, scenografię, artystę cyrkowego ...
Bibliografia
Dostarczono
Uwagi i odniesienia
-
Bertrand Dicale, „ Le bel appetit des Ogres de Barback ”, Le Figaro ,4 lutego 2002, s. 29
-
Les Ogres de Barback 2008 , s. 3
-
Marc Dazy, „ The Landed Angels ”, Le Progrès ,16 lipca 1998
-
Les Ogres de Barback 2008 , s. 7
-
Sébastien Homer, „ Ogry kochają marionetki, a nie marionetki ”, L'Humanité ,30 sierpnia 2007( czytaj online )
-
„ 10 years of Ogres and Barback ” , na cd1d.com (dostęp 12 maja 2016 r. )
-
Bertrand Dicale, „ Le voyage enraciné des Ogres de Barback ” , na www.rfimusique.com ,14 marca 2011 r(dostęp 12 maja 2016 )
-
Les Ogres de Barback 2008 , s. 75
-
Les Ogres de Barback 2008 , s. 54
-
Laura Trocmé i Daniel Ferrat, „ Spotkanie z Fredem des Ogres de Barback, 22 września, środek piosenki ” , na centredelachanson.com ,2015(dostęp 12 maja 2016 )
-
„ The Ogres of Barback - Biography ” , na www.radioneo.org ,2007(dostęp 12 maja 2016 )
-
Les Ogres de Barback 2008 , s. 29
-
Frédéric Durscaso, „ Nomadic musicians ”, L'Humanité ,10 września 2001( czytaj online )
-
Les Ogres de Barback 2008 , s. 32
-
„ Un air, deux family ” , na www.lesogres.com (dostęp 13 maja 2016 )
-
http://lesogres.com/blog/
-
RFI Musique , „ Save the date! Nowy #album @OgresDeBarback "Grey loves & red angers" ukaże się 15 marca! Pic.twitter.com/y5aZCkM0ZY " na @RFIMusique ,24 stycznia 2019 r(dostęp 24 stycznia 2019 )
-
Gaëlle Farre, „ Pitt Ocha and the herbal tea of colours ” , na www.ricochet-jeunes.org (dostęp 12 maja 2016 )
-
[wideo] Fred Burguière - Pitt Ocha i jego śpiewający ojcowie - Gość dnia - Les Maternelles na YouTube
-
Jean-Yves Dana, „ Ponownie odkryta młodość dziecięcych rekordów ”, La Croix ,19 grudnia 2013( czytaj online )
-
Meryem Driouch, „ Eric Fleury, fantazyjny ilustrator Ogres de Barback ” , w Culturebox ,29 lipca 2013(dostęp 12 maja 2016 )
-
Philippe-Jean Catinchi, „ Delirious Epic and Agitated journey ”, Le Monde des livres ,24 października 2003, s. 5
-
Etykieta Irfan Le , „ Le 1er tome de Pitt Ocha en librairie ” , na lesogres.com ,11 października 2010(dostęp 12 maja 2016 )
-
„ Dowiedz się więcej o stowarzyszeniu ” , na www.pittocha.com (dostęp 12 maja 2016 )
-
Tiria - www.tiria.fr , „ Ogres de Barback & Bal Brotto Lopez - Le Camom ” ,10 marca 2016 r(dostęp 20 września 2016 )
-
„ Les Ogres de Barback and Pierre Perret: Cover album ” , na lordsofrock.net ,27 lipca 2017 r(dostęp 28 marca 2018 )
-
„ Les Ogres de Barback present La Tribu by Pierre Perret ” , na lesogres.com ,październik 2017(dostęp 28 marca 2018 )
-
„ Sześćdziesiąt lat, plemię i wiele serca dla Pierre'a Perreta! » , Na lemusicodrome.com ,30 października 2017 r(dostęp 28 marca 2018 )
-
Alexandre Piquard , „ Kontrowersje między Les Ogres de Barback a ratuszem Oyonnax krążą za pośrednictwem poczty elektronicznej ”, Le Monde.fr ,4 czerwca 2007( ISSN 1950-6244 , czyt. Online , dostęp 12 maja 2016 r. )
-
Mathilde Blottière, „ Big mouth crime ” , na www.telerama.fr ,16 czerwca 2007(dostęp 12 maja 2016 )
-
Olivier Dussopt: „Nie zatrzymasz historii i nie zapobiegniesz równości” / Julien Massillon, Yagg.com (dostęp 25 kwietnia 2013)
-
Les Ogres de Barback 2008 , s. 10
-
Odile Faure, „ The musical Hunger of the Ogres ”, South West ,14 marca 2009
Linki zewnętrzne
-
(en) Oficjalna strona internetowa grupy
- Zasoby związane z muzyką :
- Dwa programy radiowe poświęcone albumowi Ogres „Au cafe du canal -La tribu de Pierre Perret” wydanym na 20 października 2017 rTUTAJ