Villefranche-de-Lonchat

Ten artykuł jest projektem dotyczącym gminy w Dordonii .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Villefranche-de-Lonchat
Villefranche-de-Lonchat
Kaplica Sainte-Anne w Villefranche-de-Lonchat.
Herb Villefranche-de-Lonchat
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Dordogne
Miasto Bergerac
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Montaigne Montravel i Gurson
Mandat burmistrza
 Gilles Taverson
2020 -2026
Kod pocztowy 24610
Wspólny kod 24584
Demografia
Miły Villefranchois
Ludność
miejska 		972  mieszk. (2018 wzrost o 1,25% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 65  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44° 56 ′ 57 ″ północ, 0° 03 ′ 29 ″ wschód
Wysokość Min. 27  m
Maks. 105  m²
Powierzchnia 14,98  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Pays de Montaigne i Gurson
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Villefranche-de-Lonchat
Geolokalizacja na mapie: Dordogne
Zobacz na mapie topograficznej Dordogne Lokalizator miasta 14.svg Villefranche-de-Lonchat
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Villefranche-de-Lonchat
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Villefranche-de-Lonchat

Villefranche-de-Lonchat jest francuski gmina znajduje się w dziale z Dordogne , w regionie Nowego Akwitanii .

Od 1790 do 2015 roku, miasto było stolicą z kantonu .

Geografia

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Villefranche-de-Lonchat
Moulin-Neuf Saint-Martin-de-Gurson
Minzac Villefranche-de-Lonchat Carsac-de-Gurson
Montpeyroux

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,7  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,7 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 7,5 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,9  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 856  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,8 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,1 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego, „Port Ste Foy” w miejscowości Port-Sainte-Foy-et- Ponchapt zlecenie w 1956 roku i znajduje się 17  km na linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,5  °C, a opady wynoszą 802,2  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznego „Bergerac”, w miejscowości Bergerac , zleciła w 1988 roku i na 35  km , średnie roczne zmiany temperatury od 13,2  ° C na okres 1971-2000, do 13, 1  ° C na latach 1981 2010, następnie w 13,3  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Villefranche-de-Lonchat jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (61,7% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (67%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: heterogeniczne tereny rolne (40,1%), lasy (33,1%), uprawy trwałe (20,6%), tereny zurbanizowane (4,9%), użytki zielone (1%) , wody śródlądowe (0,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Na początku Lonchat powstała willa gallo-rzymska. Znajdował się 500 m od obecnego kościoła parafialnego. Według pierwszych spisów powszechnych przeprowadzonych w Galii należał do niejakiego Lupiusza, który nadał temu miejscu swoje imię. Zostało odkształcona w czasie, w wyniku czego otrzymano kolejno Lupiac ( Lupiacum ), a następnie Lopchac , Longchat końcu Lonchat .

Wraz z chrystianizacją Galii wielcy właściciele ziemscy musieli budować oratoria, aby zapewnić kult w swoich posiadłościach. Ta pierwsza kaplica została zniszczona przez Normanów w IX -go  wieku . Prawdopodobnie osiedlili się na wzgórzach, między Dordogne a Isle , na Puynormand , niedaleko Villefranche-de-Lonchat.

Od roku 1000, gdy ustały najazdy, odbudowywano kościoły. Jest tam kościół pod wezwaniem Matki Bożej w Lupiac w XI XX  wieku według czartery położonych w kartulariusz z opactwa La Sauve-Majeure . W 1117, William Auberoche, biskupa Périgueux prezentuje kościoła do Geoffroy I st , 4 th opat La Sauve-wyższej. Jego następca, Geoffroy II, wybrany biskupem Bazas w 1126 roku, powiększa lub potwierdza posiadłości opactwa w Lopchac, w którym ustanowiono przeorat. Dostał Guillaume Aimon, Viguier de Lopchac, prawo sprawiedliwości i wszystko, co posiadał na plebanii z Lopchac pobliżu kościoła „, którego babka Garsende de Lussac dał jej udział do kościoła Sainte-Marie de Lupiac”.

Edward I st założyli warowny francusku w 1287 roku w kamienicy niedaleko kościoła można łatwo obronny, który otrzymał nazwę Bastida z Lopiaci który przyjął imię Villefranche w 1301 Dom kraj gwałtownie wzrosło i mieszkańcy twierdził kaplicę w dworku, który został im przyznany w 1305 roku. Król podarował „swojemu ludowi z Villefranche dom do rozbiórki we własnym lesie Lespaut na budowę kaplicy w mieście”. L. Gardeau i A. Lagarde przypuszczają, że mieszkańcy Villefranche w tym samym czasie, w porozumieniu z biskupem, przebudowali kościół parafialny. Kościół parafialny jest poświęcony Notre-Dame, a kaplica w mieście Sainte-Anne. Biskupi Périgueux próbowali osiedlić się w kościele parafialnym, skąd opactwo La Sauve-Majeure wytacza przeciwko nim wiele procesów sądowych.

Klasztor opactwa La Sauve-Majeure zniknął, prawdopodobnie podczas wojny stuletniej . Kościół został odrestaurowany przez mnichów z opactwa La Sauve-Majeure po 1463 roku. Kościół został dodatkowo uszkodzony podczas wojen religijnych, ponieważ jest opisany jako „w bardzo złym stanie… dzwonnica i część kościoła zostały odkryty ”w 1624 r. Protokoły kanoniczne z 1688 r. precyzują, że sklepienie jest tak zrujnowane, że pozostało tylko kilka łuków.

W 1953 roku nazwę miejscowości Villefranche-de-Longchapt zmieniono na Villefranche-de-Lonchat.

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne

Od 1790 roku, miasto Villefranche był kapitał z kantonu o tej samej nazwie , która zależy od dzielnicy Mussidan aż do roku 1795, kiedy to dzielnice zostały zniesione . W 1801 roku kanton został dołączony do okręgu Bergerac . W podobny sposób zmienia się nazwa miasta (Villefranche-de-Loupchapt w 1801 r., następnie Villefranche-de-Longchapt i wreszcie Villefranche-de-Lonchat w 1953 r.) oraz kantonu.

W ramach reformy z 2014 r. określonej dekretem21 luty 2014kanton ten znika w wyborach resortowych w marcu 2015 roku . Miasto jest następnie przyłączone do kantonu Pays de Montaigne i Gurson , którego centrala znajduje się w Port-Sainte-Foy-et-Ponchapt .

Międzywspólnotowość

Pod koniec 2001 roku Villefranche-de-Lonchat zintegrowało od swojego powstania wspólnotę gmin Gursonnais, której jest siedzibą . To jest rozpuszczane w31 grudnia 2012 i zastąpiony w 1 st styczeń 2013przez wspólnotę gmin Montaigne Montravel i Gurson, której siedziba znajduje się w Vélines .

Administracja miejska

Ludność gminy licząca od 500 do 1499 mieszkańców w spisie z 2017 r., w 2020 r. wybrano piętnastu radnych gminnych .

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
         
przed 1934 ? Gabriel Conquet Rodnik
Radca Generalny kantonu Villefranche-de-Lonchat (1934-1940, 1945-1949)
         
1975 1995 Roger guionneau RPR radny generalny kantonu Villefranche-de-Lonchat (1973-1999)
         
Marzec 2001
(ponownie wybrany w maju 2020) 		W trakcie Gilles Taverson SE następnie PS Pracownik France Telecom

Jurysdykcje

W dziedzinie prawa Villefranche-de-Lonchat zauważa:

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto miało 972 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,25% w porównaniu do 2013 r. ( Dordogne  : -0,84%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
666 746 807 803 1120 786 785 742 786
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
855 904 865 900 927 930 930 847 903
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
972 1004 997 893 903 892 845 885 924
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
814 814 740 801 735 786 805 923 952
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
972 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Wydarzenia kulturalne i festyny

Od 2007 Villefranche-de-Lonchat gościł międzynarodowy festiwal sztuki współczesnej , factura , który odbywa się w październiku.

Gospodarka

Zatrudnienie

W 2015 r. wśród ludności gminnej w wieku od 15 do 64 lat ludność pracująca stanowiła 443 osoby, czyli 46,3% ludności gminnej. Liczba bezrobotnych (85) gwałtownie wzrosła w porównaniu z 2010 r. (44), a stopa bezrobocia tej aktywnej populacji wynosi 19,3 %.

Zakłady

W 31 grudnia 2015, gmina posiada 88 zakładów, z których trzydzieści siedem zajmuje się handlem, transportem lub usługami, siedemnaście jest związanych z sektorem administracyjnym, edukacją, zdrowiem lub działaniami społecznymi, piętnaście w rolnictwie, leśnictwie lub rybołówstwie, trzynastu w budownictwie, a sześć w przemyśle .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Villefranche-de-Lonchat Herb Zasady do trzech złotych lampartów przechodzących jeden nad drugim.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , czytanie online , dostęp 14 lipca 2021 )
  2. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 14 lipca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  4. Słowniczek - Opady , Météo-France
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 14 lipca 2021 )
  7. „  Station Météo-France Port Ste Foy - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r. )
  8. „  Great Circle between Villefranche-de-Lonchat and Port-Sainte-Foy-et- Ponchapt  ” na fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  9. „  Météo-France Port Ste Foy station – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Orthodromy between Villefranche-de-Lonchat and Bergerac  ” , fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Bergerac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Bergerac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  13. „  Stacja meteorologiczna Bergerac – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  14. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  20. Hugues Du Tems , Le clergé de France, czyli historyczno-chronologiczna tablica arcybiskupów, biskupów, opatów, przełożonych i głów głównych rozdziałów królestwa, od założenia Kościołów do dnia dzisiejszego , chez Delalain, Paryż, 1774 , tom 1, s.  510 ( czytaj online )
  21. M me Gardeau, Kościół Sainte-Marie de Lupiac , w Biuletynie Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego w Périgord , 1939, tom 66, s.  129-130 ( czytaj online )
  22. Frédéric Boutoulle, Genealogia pierwszych wicehrabiów Fronsac według kroniki Guîtres (X-XI wiek) , s.  38 ( przeczytaj online )
  23. L. Gardeau i A. Lagarde, „Dwa kościoły Villefranche-de-Lonchat”.
  24. Vicomte Alexis de Gourgues, Słownik topograficzny Francji. , Słownik topograficzny departamentu Dordogne ze starożytnymi i współczesnymi nazwami miejscowości , Imprimerie Nationale, Paryż, 1873, s.  180 ( przeczytaj online )
  25. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  26. Lgifrance , "  Dekret n o  2014-218 z dnia 21 lutego 2014 ustanawiający rozgraniczenia kantonów w Dordogne  " na http://www.legifrance.gouv.fr/ (dostęp 11 czerwca 2015 ) .
  27. Art. L2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych, dotyczący Légifrance , zasięgnięty 17 września 2020 r.
  28. Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2020 na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, konsultowane 26 listopada 2020 r.
  29. Wydziałowy Związek Burmistrzów Dordonii , konsultacja 10 września 2014 r.
  30. Grégoire Morizet, „Thierry Boidé chce„ zjednoczyć ”, wydanie Sud Ouest Dordogne , 13 lipca 2020 r., s.  22 .
  31. Oto 557 burmistrzów , dodatek do wydania Sud Ouest Dordogne z 3 kwietnia 2008 r., s.  30 .
  32. http://www.acteurspublics.com/elections/cantonales/canton.php?codcan=46&annee=2011&dpt=024&tour=1 ,
  33. „  Spis orzecznictwa gminy  ” , na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości (oglądanie 17 stycznia 2021 r . ) .
  34. Organizacja spisu na insee.fr .
  35. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  36. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  37. Factura (Międzynarodowy Festiwal Sztuki Współczesnej Villefranche-de-Lonchat)
  38. Kompletny plik - Villefranche-de-Lonchat (24584) - Aktywność, zatrudnienie i bezrobocie - Tabele EMP T2 i EMP T4 na stronie Insee , konsultacja 6 lutego 2019 r.
  39. „  Ustanowienie – definicja  ” , na stronie Insee (dostęp 6 lutego 2019 r . ) .
  40. Kompletny plik – Villefranche-de-Lonchat (24584) – Aktywne zakłady według sektora działalności – tabela CEN T1 na stronie Insee , skonsultowana 6 lutego 2019 r.
  41. „  Kościół Matki Boskiej Wniebowziętej  ” , instrukcja n °  PA00083068, podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury , obejrzano 1 st maja 2011.
  42. "  Burmistrz  " , instrukcja n o  PA24000036, podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury , obejrzano 1 st maja 2011.
  43. Jean-Claude Faure, „Historia odrodzenia lasu Gurson ” , sudouest.fr, 26 czerwca 2010 r.
  44. „  Lac de Gurson  ” , na stronie pays-bergerac-tourisme.com (dostęp 7 kwietnia 2020 r . ) .
  45. „2. Aimoin”, red. M gr Alfred Baudrillart , Albert Vogt, Urbain Rouziès, Słownik historii i geografii kościelnej , wyd. Lezoutey i Ané, Paryż, 1909, t. 1, fascykuły 1-6, Aachts-Achot , kol.  1185-1187 ( czytaj online )
  46. Guy Penaud , „Aimoin”, Biograficzny Słownik Périgord , Éditions Fanlac , 1999, ( ISBN  2-86577-214-4 ) , s.  19 .
  47. strona internetowa biuSanté