Vernon (Wiedeń)

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Vienne .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Vernon
Administracja
Kraj	Francja
Region	Nowa Akwitania
dział	Wiedeń
Dzielnica	Poitiers
Międzywspólnotowość	Wspólnota gmin Dolin Clain
Mandat burmistrza	Bertrand Hérault 2020 -2026
Kod pocztowy	86340
Wspólny kod	86284
Demografia
Miły	Vernon
Ludność miejska	709  mieszk. (2018 )
Gęstość	18  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu	46°26′28″ północ, 0°28′38″ wschód
Wysokość	Min. Maks. 113  m 139  m²
Obszar	38,38  km 2
Rodzaj	gmina wiejska
Obszar atrakcji	Poitiers (gmina korony)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Vivonne
Ustawodawczy	Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine Vernon Geolokalizacja na mapie: Wiedeń Vernon Geolokalizacja na mapie: Francja Vernon Geolokalizacja na mapie: Francja Vernon

Vernon jest miasto w środkowo-zachodniej Francji , położony w tej Vienne działu w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Geografia

Vernon to gmina wiejska.

Mieszkańcy nazywani są Vernonais i Vernonaises.

Lokalizacja

Miasto znajduje się w pobliżu regionalnego parku przyrodniczego Brenne .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Vernon

	Nieuil-l'Espoir	Kwiat
Gizay		Dienne
	Saint-Maurice-la-Clouere	Saint-Laurent-de-Jourdes

Geologia i ulga

Region Vernon przedstawia krajobraz równin mniej lub bardziej zalesionych.

Miasto przecina Miosson na długości 2  km . Terroir składa się z:

• ziemia silna, boundais (są to gleby jasnobrązowe na mułu, głębokie i wilgotne, z tendencją do krzemionki) oraz glina krzemianowa odpowiednio 55%, 25% i 9% położone na płaskowyżu progu Poitou  ;
• 14% głębokie pachwiny na równinach wapiennych. Grunty to ziemie południowo-zachodniej Francji, gliniasto-wapienne, płytkie - na ogół mniej niż 50  cm grubości - i mniej lub bardziej bogate w kamyki. Są żyzne i zdrowe, dlatego nadają się do zbóż mieszanych, ale szybko wysychają.

W 2006 roku 75% powierzchni gminy zajmowało rolnictwo, 24% lasy i środowiska półnaturalne, a 2% tereny zabudowane i zagospodarowane przez człowieka (drogi). Las prywatny  zajmuje 948 hektarów, czyli 25% powierzchni gminy. Obecność bogatych i zróżnicowanych środowisk przyrodniczych i półnaturalnych na terenie gminy stwarza warunki sprzyjające przyjmowaniu wielu gatunków do realizacji ich cyklu życiowego (rozmnażanie, żerowanie, przesiedlanie, schronienie). Lasy, wrzosowiska, łąki i trawniki, cieki wodne i tereny podmokłe… stanowią zatem centra bioróżnorodności i/lub prawdziwe korytarze biologiczne.

Hydrografia

Miasto przecina 2  km dróg wodnych. Jeśli chodzi o cały region Poitou-Charentes, w ostatnich latach jakość wody w mieście uległa pogorszeniu. Oprócz powtarzającego się deficytu, istnieją zanieczyszczenia generowane przez różnorodną działalność człowieka, zwłaszcza rolniczą. Tym samym gmina położona jest w strefie dystrybucji wody, gdzie występuje chroniczny niedobór zasobów wodnych w stosunku do potrzeb. Ponadto martwi się klasyfikacją w strefach wrażliwych, gdzie do walki ze zjawiskami eutrofizacji konieczna jest dokładniejsza eliminacja parametrów azotowych i/lub fosforowych obecnych w ściekach .

Na całym obszarze gminy wymieniono 313 stawów (30.000 zidentyfikowanych w regionie Poitou-Charentes). Stawy Poitou-Charentes zostały stworzone przez człowieka, w szczególności w celu zaspokojenia potrzeb wodnych mieszkańców (stawy komunalne), zwierząt gospodarskich lub w wyniku działalności wydobywczej (glina, margiel, kamienie młyńskie). Bardzo bogate pod względem botanicznym, odgrywają ważną rolę dla płazów (traszki, żaby ), gadów ( węże ) i ważek . Stanowią symboliczny element dziedzictwa wiejskiego i zachowania bioróżnorodności na równinach i terenach bocage.

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000 Średnia roczna temperatura: 11,8  ° C Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,4 dni Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,8 dni Roczna amplituda termiczna: 15  °C Roczna akumulacja opadów: 773  mm Liczba dni opadów w styczniu: 11,2 dni Liczba dni opadów w lipcu: 6,6 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Stacja meteorologiczna z Meteo France zainstalowane w mieście i uruchomienie w 1986 roku pozwala wiedzieć zmianę wskaźników pogodowych. Poniżej przedstawiamy szczegółową tabelę za okres 1981-2010.

Statystyki i rekordy 1981-2010 VERNON (86) - alt: 128m, szer: 46° 25'00 "N, lon: 00 ° 29'06" E
Statystyki ustanowione na okres 1986-2006 - Rekordy ustanowione na okres 01 - 01-1986 do 28-02-2006

Miesiąc	Sty.	luty	Marsz	kwiecień	móc	czerwiec	Lip.	sierpień	wrz.	Październik	Listopad	grudzień	rok
Średnia minimalna temperatura ( °C )	1,7	1,5	3.4	4,8	8,7	11,6	13.2	13.2	10	8,2	3,9	2,4	6,9
Średnia temperatura (°C)	4,9	5,6	8,6	10.2	14,7	17,9	19,9	20,3	16,4	13.1	7,8	5,5	12,1
Średnia maksymalna temperatura (° C)	8,2	9,6	13,8	15,7	20,7	24,1	26,5	27,4	22,9	18	11,7	8,7	17,3
Zapis zimna (° C) data zapisu	-15,5 13.01.1987	-12 10.02.1986	-11 03.01.05	-4 21.04.1991 r.	-1 14.05.1995 r	3.5 08.06.1989	6 17.07.00	4 31.08.1986 r	1 25.09.02	−4,5 30 października 1997 r.	-10 11.24.1998	-10,5 31.12.1996 r.	-15,5 1987
Ciepło zapisu (° C) data zapisu	17 01.05.1999	24,5 15.02.1998	26 03 / 19.05	30 30.04.05	34 05 / 27.05	38 22.06.2013	38 22.07.1990 r	42 05.08.03	36 03.09.05	29 12.10.01	22 11.11.1995	18,5 16.12.1989	42 2003
Opady ( mm )	72,3	56,3	56,8	66,4	71,8	58,3	56,7	51,4	58,8	84,6	79,3	80,2	792,9

Źródło: „  Arkusz 86284001  ” na donneespubliques.meteofrance.fr , wydanie: 07.06.2021 w stanie bazy danych

Planowanie miasta

Typologia

Vernon jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Poitiers , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 97 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (74,6% w 2018 r.), proporcjonalnie identycznym jak w 1990 r. (74,6%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (41,8%), heterogeniczne tereny rolne (30,8%), lasy (23,2%), łąki (2%), tereny zurbanizowane (1,6%) , roślinność krzewiasta i/lub zielna ( 0,6%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Vernon to nazwa pochodzenia botanicznego, „verne”, co oznacza „olcha”.

Nazwa wsi pochodzi z języka celtyckiego i galijskiego i wskazywałaby na targ znajdujący się wokół lub w pobliżu drzewa.

Fabuła

Parafia pojawia się późno w tekstach (1274). To zależy od tego, do rewolucji , na sub-kantora z kapituły katedralnej z Poitiers , który w związku z tym powołuje proboszcza .

Dawna gmina Chiré-les-Bois została zjednoczona z Vernon przez królewskiego dekretu z1 st grudzień 1819.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Okres		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Marzec 2001	luty 2004	Fryderyk Schneider	PRG
Marzec 2004	marzec 2014	Jean-Paul Gatineau
marzec 2014	W trakcie	Bertrand Herault
Brakujące dane należy uzupełnić.

Usługi publiczne

Kolejne reformy La Poste doprowadziły do ​​zamknięcia wielu urzędów pocztowych lub przekształcenia ich w proste przekaźniki. Jednak gmina była w stanie utrzymać własną.

Organy sądowe i administracyjne

Miasto podlega sądowi okręgowemu w Poitiers, sądowi okręgowemu w Poitiers, sądowi apelacyjnemu w Poitiers, sądowi dziecięcemu w Poitiers, trybunałowi przemysłowemu w Poitiers, sądowi handlowemu w Poitiers, sądowi administracyjnemu w Poitiers i administracyjnemu sądowi apelacyjnemu w Bordeaux, funduszom emerytalnym w Poitiers Trybunał, Sąd Gospodarczy ds. Ubezpieczeń Społecznych w Vienne, Sąd Przysięgłych w Vienne.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 709 mieszkańców, co stanowi wzrost o 6,46% w porównaniu do 2013 r. ( Vienne  : +1,47%, Francja z wyłączeniem Majotty  : +2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
520	442	415	700	760	900	927	945	870

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
860	834	874	807	852	913	904	924	916

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
869	909	892	821	755	734	711	670	644

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2011	2016
604	552	431	469	540	583	610	631	696

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
709	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Vernon doświadczył 8,6% wzrostu populacji od 1999 roku.

Według Insee w 2008 r. gęstość zaludnienia miasta wynosiła 16 mieszk./km 2 , wobec 61 mieszk./km 2 w departamencie, 68 mieszk./km 2 w regionie Poitou-Charentes i 115 mieszk./km 2 ./ km 2 dla Francji.

Edukacja

Gmina Vernon jest zależna od akademii w Poitiers, a jej publiczna szkoła podstawowa od inspektoratu akademickiego w Vienne.

Gospodarka

Rolnictwo

Według regionalnej dyrekcji ds. żywności, rolnictwa i lasów w Poitou-Charentes, w 2010 r. było tylko 28 gospodarstw, w porównaniu z 45 w 2000 r.

Użytkowane użytki rolne zmniejszyły się z 2487  ha w 2000 r. do 2272  ha w 2010 r. 41% użytków rolnych wykorzystuje się pod uprawę zbóż ( głównie pszenicy miękkiej, ale także jęczmienia i kukurydzy ), 19% pod nasiona oleiste ( rzepak i słonecznik ), 29% na paszę, a 7% na trawę. W 2000 r  . pod uprawę winorośli przeznaczono 3 ha (1 w 2010 r.).

W 2010 r. 8 gospodarstw (w porównaniu z 13 w 2000 r.) prowadziło hodowlę bydła (1189 sztuk w 2010 r. wobec 1172 sztuk w 2000 r.). Jest to jedno z najważniejszych stad bydła w regionie Vienne, które w 2011 roku zgromadziło 48 000 sztuk. 10 gospodarstw w 2010 roku (w porównaniu do 13 w 2000 roku) jest domem dla rosnącej fermy owiec (3 319 sztuk w 2010 roku wobec 1967 sztuk w 2000 roku). ). Ten rozwój jest odwrotnością ogólnego trendu dla departamentu Vienne. W rzeczywistości stado owiec, przeznaczone wyłącznie do produkcji mięsa, zmniejszyło się o 43,7% w latach 1990-2007. Hodowla drobiu zniknęła w ciągu tej dekady (8032 sztuki rozłożone na 17 gospodarstw) w 2000 r. W mieście znajduje się również duże stado kóz: 1829 sztuk w 2010 r. rozsianych po 4 gospodarstwach wobec 1159 sztuk w 2000 r. na 5 gospodarstw. Jest to jeden z największych w departamencie Vienne (74 500 sztuk w 2011 r.), który jest drugim co do wielkości działem hodowli kóz po departamencie Deux-Sèvres .

Handel

Według INSEE w 2009 roku był tylko jeden sklep: bar-restauracja.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo cywilne i religijne

• Kościół św. Krzysztofa, którego absyda jest od 1931 roku wpisana do rejestru zabytków .
• Kościół Saint-Cyr i Sainte-Julitte.
• Zamek został niedawno zakupiony i odnowiony. Pochodzi z XVII -tego  wieku. Zawiera kolekcję ponad 50 sedanów, kabrioletów, coupe, samochodów sportowych i wozów strażackich od 1920 roku do dnia dzisiejszego.
• Château du Breuil jest od 2004 roku wymieniany jako zabytek historyczny ze względu na swoje zakwaterowanie, budynki gospodarcze i usługi konsjerża.

Dziedzictwo naturalne Niezwykłe drzewa

Według Inwentarza niezwykłych drzew w Poitou-Charentes, w mieście znajduje się jedno niezwykłe drzewo, które jest cormier .

Płaskowyż Fontcoudreau

Płaskowyż Fontcoudreau znajduje się około dziesięciu kilometrów na wschód od Gençay . Miejsce to obejmuje kilka gmin: Brion , Dienné , Saint-Laurent-de-Jourdes , Saint-Maurice-la-Clouère i Vernon. Jest to naturalny obszar o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym ( ZNIEFF ), który zajmuje 16% powierzchni gminy.

Rzeźba płaskowyżu jest bardzo jednorodna. Jego średnia wysokość to około 130 metrów. Składa się z wapieni i glin jeziornych . Na tych bardzo gliniastych „silnych ziemiach”, czasem nasyconych lub wapiennych, czasem kwaśnych i bogatych w kamyki i bloki kamienia młyńskiego , człowiek stworzył kiedyś kilkadziesiąt stawów do wydobywania margla . Stawy te rozsiane są w półnaturalnym krajobrazie, gdzie dominują pastwiska i żywopłoty, poprzecinane kilkoma zaroślami.

Obecnie stanowią siedlisko z wyboru dla fauny płazów o wyjątkowej różnorodności (zarejestrowano 12 różnych gatunków), co uzasadniało ich klasyfikację i ochronę. Zidentyfikowano:

• traszka grzebieniasta  : jest gatunkiem zagrożonym w całej Europie Zachodniej. Można go znaleźć w prawie wszystkich stawach na płaskowyżu. Duże zagęszczenia, dochodzące do ponad stu osobników na stawach, których powierzchnia nie przekracza kilku m 2 , zaobserwowali przyrodnicy. Traszka grzebieniasta charakteryzuje się dużymi rozmiarami i żółtym spodem nakrapianym czarnymi plamkami. Gatunek ten szczególnie lubi otwarte krajobrazy, takie jak łąki na żywopłotach, zaopatrzone w dość głębokie stawy, dobrze oświetlone i zaopatrzone w łagodnie opadające brzegi. To na tych brzegach odbywa się tarło i rozwój larw. Niegdyś dorosłe traszki grzebieniaste prowadzą ziemskie życie przez większą część roku, z wyjątkiem 3-4 miesięcy sezonu lęgowego naznaczonego spektakularnymi rytuałami godowymi. Dobowe w stanie larwalnym, raz dorosłe stają się nocnymi, a następnie żywią się drobnymi mięczakami , robakami, różnymi larwami i kijankami innych płazów. Od października do marca zimują w galeriach lub pod kamieniami. Wiodą więc spowolnione życie, podczas którego nie żywią się. Niedostatek tradycyjnych krajobrazów rolniczych z wyrywaniem żywopłotów, konsolidacją, wypełnianiem stawów i przekształcaniem naturalnych łąk w uprawy to dziś główne zagrożenia dla tego gatunku. Utrzymanie sieci stawów wraz z połączeniami między nimi (naturalne łąki, korytarze żywopłotów) oraz umożliwienie mieszania się populacji jest jednym z podstawowych warunków jego przetrwania.
• traszka marmurkowa ,
• Green Tree Frog z czego ponad 100 osobników można było policzyć na jednym 100 m 2 stawie  w zabezpieczanej powierzchni,
• ropucha Natterjack, który rodzi się w łąki i zalane Fallows .
• Frog Lekcja ,
• przerywane Pelodyte .

Osobowości związane z gminą

Thierry Leguerson, dwukrotny mistrz maratonu nowojorskiego (2001 i 2002), wicemistrz olimpijski na igrzyskach w Atlancie. Obecny trener drużyny biegaczy długodystansowych federacji kenijskiej równolegle z działalnością księgowego .

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Wiedniu
• Dawne gminy Vienne

Linki zewnętrzne

• Vernon na stronie National Geographic Institute
• Vernon na stronie INSEE

Uwagi i referencje

Notatki i karty

• Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 20 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

1. Regionalna Izba Rolnicza Poitou-Charente - 2007
2. Regional Monitorowania środowiska Poitou-Charente
3. Regionalne Centrum Własności Leśnej Poitou-Charente
4. Stawy uszeregowane według siatki, według map IGN, w Inwentarzu Poitou-Charentes - Poitou-Charentes Nature 2003
5. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 24 lipca 2021 )
6. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 24 lipca 2021 )
7. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 24 lipca 2021 )
8. Słowniczek - Opady , Météo-France
9. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
10. [PDF] „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Nouvelle-Aquitaine  ” , na nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 24 lipca 2021 )
11. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
12. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
13. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
14. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Poitiers  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
15. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 r . ) .
16. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 20 kwietnia 2021 )
17. Dziedzictwo gmin Vienne w 2 tomach - Wydanie FLOHIC - 2002 - ( ISBN  2-84234-128-7 ) .
18. Strona prefektury Vienne , konsultowana 10 maja 2008 r.
19. Organizacja spisu na insee.fr .
20. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
21. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
22. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
23. Municipal plików 2000 - 2010 z Vienne
24. Agreste - Biuletyn nr 12 z maja 2013 r.
25. Przyroda Poitou-Charentes, 2000 r.
26. Sekretariat Naukowy inwentarza ZNIEFF, DREAL Poitou-Charentes, 2011