Valbonne

W późnym średniowieczu niektóre przysiółki w okolicy: Opio, Le Brusc, Sartoux (Castellaras), les Clausonnes i Villebruc były już zamieszkane, ale to na ziemi odosobnionej i opuszczonej doliny na terytorium Sartoux stać się „ Vallis bona ”(dobra dolina), ofiarowana w 1199 przez biskupa Antibes opactwu Prads ( Prads-Haute-Bléone , Alpes-de-Haute-Provence ), założonemu przez opactwo Sainte-Marie z Valbonne.

Prads i Valbonne należały do ​​piętnastu opactw i przeoratów zakonu w Chalais , zakonu „Dauphinois-Provençal”, który powstał sto lat wcześniej na zasadzie podobnej do tej, którą stosowali cystersi . Ubóstwo tego górskiego zakonu doprowadziło do jego rozpadu i w 1297 roku opat z Valbonne oddał się pod zależność opactwa Saint-André z Villeneuve-lès-Avignon  ; biskup i kapituła w Grasse odmówili ratyfikacji tej afiliacji iw 1303 ofiarowali Sainte-Marie de Valbonne opactwu w Lérins . Papież rozstrzygnął ten spór w 1335 roku: przypisał Lérinsowi Sainte-Marie de Valbonne.

Pod koniec średniowiecza wojny, susza i czarna śmierć spowodowały ucieczkę mieszkańców okolicznych przysiółków, pozostawiając tereny opactwa „zrujnowane, niezamieszkane, nieuprawiane, kamieniste i zalesione”.

Narodziny Valbonne

Zjednoczenie Prowansji z Francją przez Ludwika XI było preludium do odrodzenia regionu. Z woli mnicha z Lérins, przeora Valbonne, don Antoine Taxil, wioska powstała w 1519 roku na podstawie dowodów ekonomicznych: w celu wzbogacenia ziem opactwa. Powstaje ortogonalna działka i znajduje oryginalne rozwiązanie: lokalni inwestorzy, klerycy i szlachcice, dzierżawcy działek, dzierżawią je wraz z dołączoną do nich ziemią chłopom, którzy pochodzą głównie z Górnej Krainy, aby uprawiać dziedzictwo ziemskie, pobierają opłatę to do nich należy budowa domów. Akt mieszkaniowy opisuje prawa i obowiązki nowych mieszkańców oraz detale architektoniczne, zgodnie z rygorystycznymi „specyfikacjami”. Budowa potrwa ponad sto lat. We wsi pozostanie wiejskich i względnie izolowane, prawie niezmienione aż do połowy XX -tego  wieku.

Valbonne dzisiaj

Bliskość wybrzeża, a przede wszystkim, w latach 70., powstanie uniwersyteckiego, naukowego, technologicznego i mieszkalnego centrum Sophia Antipolis , zbudowanego w dużej mierze na lasach Valbonne i zwiększającego populację z 3000 mieszkańców w 1980 r. do prawie 15 000 w 2013 roku nieodwracalnie przekształciły region.

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Bliźniacze

•  Montopoli w Val d'Arno  ( Włochy )

Valbonne jest miastem partnerskim z wioską Marti we włoskim mieście Montopoli w Toskanii.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.

W 2018 r. miasto liczyło 13 257 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,26% w porównaniu do 2013 r. ( Alpes-Maritimes  : + 0,5%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ludność miasta jest stosunkowo młoda. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (12,2%) jest istotnie niższy niż wskaźnik ogólnopolski (21,6%) i departamentalny (27,3%). W przeciwieństwie do rozkładów krajowych i departamentalnych, męska populacja gminy jest większa niż populacja kobiet (50,2% wobec 48,4% na poziomie krajowym i 47,1% na poziomie departamentalnym).

Podział ludności gminy według grup wiekowych przedstawia się w 2007 r. następująco:

• 50,2% mężczyzn (0-14 lat = 22,4%, 15-29 lat = 24,7%, 30-44 lata = 21,7%, 45-59 lat = 20,5%, powyżej 60 lat = 10,7%);
• 49,8% kobiet (0 do 14 lat = 20,4%, 15 do 29 lat = 18,3%, 30 do 44 lat = 25,5%, 45 do 59 lat = 22,1%, powyżej 60 lat = 13,7%).

Edukacja

W Valbonne znajdują się trzy publiczne kolegia (Niki de Saint-Phalle, l'Éganaude i część uniwersytecka CIV) oraz dwie publiczne szkoły średnie (Simone Veil oraz część CIV dla szkół średnich).

Wydarzenia kulturalne i festyny

Dwa tradycyjne święta wyznaczają rok, św. Błażeja pod koniec stycznia na początku lutego i św. Rocha w połowie sierpnia.

Zdrowie

Sporty

Gospodarka

Ekstrakcja Valbonne podziemiach gliny miała miejsce od XV -go  wieku do około 1950 roku. Żyły były szczególnie grube, a glina bardzo czysta w rejonach Clausonnes, Bouillide, Carton czy nawet Colle, głównie w Valbonne. Od 1880 r. kopacze tamtych czasów nazywano dérabaïres, co oznacza ciągnące ziemię.

Kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Wymienione lub sklasyfikowane zabytki historyczne to:

Pomnik	Adres	Informacje kontaktowe	Ogłoszenie	Ochrona	Przestarzały	Rysunek
Opactwo Valbonne		43 ° 38 ′ 26 ″ północ, 7° 00 ′ 32 ″ wschód	„  PA00080901  ”	Zaszeregowanie	1984
Akwedukt Clausonnesa		43 ° 36 ′ 19 ″ północ, 7 ° 04 ′ 04 ″ wschód	„  PA00080902  ”	Rejestracja	1936
Place des Arcades	Arkady (kwadrat); Eugène-Giraud (ulica); Pontis (ulica); Arkady (rue des); Duży (ulica)	43 ° 38 ′ 29 ″ północ, 7 ° 00 ′ 31 ″ wschód	„  PA00080966  ”	Rejestracja	1992
Domaine des Trois Moulins de la Valmasque (również w miejscowości Vallauris)	Moulins (chemin des) 598; Park (trasa du) 1283A	geolokalizować	„  PA06000041  ”	Rejestracja	2010	Brak obrazu Przekazać plik

Na płaszczyźnie prostopadłej wokół Place des Arcades , zbudowany na początku XVII th  century , pięć bloków w dół z północy na południe, dziesięć ulic ze wschodu na zachód, szerokie dwie laski (około czterech metrów), przecinających się pod kątem prostym, tworząc szachownicę plan dający widziany z nieba charakterystyczny wizerunek Valbonne. Ten sam rygor występuje w planie wysokich i wąskich domów, pierwotnie wszystkich identycznych: parter pełnił funkcję szopy, która obecnie znajduje się w półpiwnicy, ze względu na podwyższenie poziomu od ulicy; na piętrze „przedpokój”, salon; nad sypialniami i wreszcie na strychu, gdzie składowano zapasy podnoszone za pomocą bloczka, z których część można jeszcze zobaczyć. Na ulicy jest stary ratusz z wieżą i fontanna zbudowana w XIX -tego  wieku .

Place des Arcades jest zarejestrowana pod zabytków na zlecenie12 czerwca 1992.

Opactwo kościół romański z XIII th  wieku stał się kościół parafialny św Blaise, św parafii, budowy wsi, jest doskonałym przykładem sztuki chalaisien , bardzo blisko do cystersów sztuki prymitywnej. Dzwonnica została dodana do XIX -tego  wieku . Kilka kaplic i kaplic we wsi i na wsi uzupełnia architekturę sakralną.

W dobrze zachowanych budynkach klasztornych, których renowacja rozpoczęła się w 1970 roku, znajduje się skansen „  Le Vieux Valbonne  ”, który prezentuje wiele przedmiotów, przyborów i narzędzi reprezentatywnych dla wiejskiego życia wsi i przywraca je do życia poprzez prezentacje i książki, historia wsi i zakonu Chalais .

Opactwo Valbonne , dla jego kościoła i budynków Konwentualnych, jest przedmiotem klasyfikacji jako zabytki dekretem17 grudnia 1984.

Budynki sakralne

• Chapelle Saint-Bernardin Ulica ratusz ( XVI th  century).
• Chapelle Saint-Roch udał Raybaud Louis ( XVIII th  wieku).
• Kaplica Matki Bożej Taméyé, sposób Taméyé ( XV th  wieku).
• St. Paul Church of Nations Pawła VI , Pompidou Avenue ( XXI th  century).

Akwedukt Clausonnesa

• Clausonnes akwedukt , także w miejscowości Antibes , wymienione jako zabytki dekretem25 lipca 1936 r.

Osobowości związane z gminą

• Joseph Bermond (ur. i zmarł w Valbonne 1853-1957). Notariusz, sekretarz generalny Kongresu Notariuszy Francji. Félibre, potwierdzony republikanin, burmistrz Valbonne od 1900 do 1936, radny generalny kantonu Bar-sur-Loup, przewodniczący Rady Generalnej Alpes-Maritimes od 1931 do 1932.
• Arlette Gruss , wielka dama cyrku (1930-2006). Cyrk Arlette Gruss jest regularnym punktem w wiosce Valbonne, gdzie dzięki dużej łące stacjonuje co roku z okazji Saint-Roch (weekend15 sierpnia).
• Pierre Laffitte , były senator z Alpes-Maritimes, były dyrektor École des Mines de Paris, założyciel parku technologicznego Sophia Antipolis.
• Jean Onimus , historyk katolicki.
• Bernard Casoni , były zawodnik OM (z tyłu) .
• Alex Hepburn , angielski piosenkarz. W 1995 roku jego rodzina przeniosła się na cztery lata do Valbonne.
• Jean-Claude Meynard , współczesny artysta wizualny uważany za jednego z głównych aktorów sztuki fraktalnej, otworzył swoje studio w Valbonne. Rzeźba „Świata”, niczym kompas, dominuje nad Placem Vallis Bona.
• Émile Théodore Frandsen de Schomberg (1902-1969), malarz poeta rzeźbiarz. Po II wojnie światowej przeniósł się do Valbonne i wystawiał w kaplicy Czarnych Pokutników.

Heraldyka

	Herb	Lazur, palma Lub blady.
	Detale	Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie obszaru przyciągania miast zostało zastąpione wpaździernik 2020że się z obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także najnowszą legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. IGN, Géoportail , konsultacje ogólnomiejskie , 4 listopada 2011 r.
2. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 23 marca 2021 r . ) .
3. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 23 marca, 2021 ) .
4. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 23 marca 2021 r . ) .
5. „  Nice Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 23 marca 2021 ) .
6. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
7. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
8. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
9. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
10. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
11. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
12. Bénédicte i Jean-Jacques Fénié , Toponimy of Provence , Éditions Sud-Ouest, coll.  "Uniwersytet Południowo-Zachodni",2002, 128  pkt. ( ISBN  978-2-87901-442-5 ) , s.  88...
13. Claude Rucker, Aleja grobowa Mort-de-Lamberta w Valbonne (A.-M.), ARCHEAM , 9, 2001-2002.
14. Historia Valbonne ( ISBN  2-7449-0388-4 ) , EDISUD, styczeń 2003.
15. Guy Barruol Michele Wood, Yann Codou Marie-Pierre Estienne, Elizabeth Sauze "Lista instytucji religijnych w obrębie opactwa Saint-André X TH do XIII th  wieku", w Guy Barruol, Roseline Bacon i Alain Gerard (redaktorzy), Opactwo Saint-André de Villeneuve-lès-Avignon, historia, archeologia, wpływy , Materiały konferencji międzyregionalnej, która odbyła się w 1999 r. z okazji tysiąclecia założenia opactwa Saint-André de Villeneuve-lès-Avignon, wyd. . Alpes de Lumières, Cahiers de Salagon nr 4, Mane, 2001, 448 s. ( ISSN  1254-9371 ) , ( ISBN  2-906162-54-X ) , s. 232
16. „  Michel Rolant  ”, Les Echos ,1 st kwiecień 1996( przeczytaj online , skonsultowano 3 września 2020 r. ).
17. Redakcja „  Kim jest Christophe Etoré, następca Marca Daunisa na stanowisku burmistrza Valbonne?  » , W dniu Nice-Matin (konsultowane 3 września 2020 r . ) .
18. „  Joseph Cesaro zastępuje Marca Daunisa na stanowisku burmistrza Valbonne Sophia Antipolis  ”, Les Petites Affiches ,3 lipca 2020 r.( Czytaj online , obejrzano 1 st lipca 2020 ).
19. Wyniki wyborów samorządowych 2020 – Valbonne , na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych . Źródło: na 1 st lipca 2020 r.
20. Organizacja spisu na insee.fr .
21. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
22. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
23. „  Ewolucja i struktura ludności we Francji w 2007 roku  ” , na stronie INSEE (konsultowany w dniu 23 listopada 2010 )
24. "  Wyniki spisu ludności Alpes-Maritimes w 2007 roku  " [ archiwum 27 sierpnia 2011] , Na stronie INSEE (konsultowany w dniu 23 listopada 2010 )
25. Wskazówka n o  PA00080966 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
26. skansen
27. Wskazówka n o  PA00080901 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
28. Wskazówka n o  PA00080649 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury

Zobacz również

Bibliografia

• Bernard Kayser, Problem autarkii w wiejskim miasteczku (Valbonne) pod rządami Ancien Regime and the Revolution , s.  58-66 , w Provence historique , tom 3, zeszyt 11, 1953 ( czytaj online )

Powiązane artykuły

• Alpes-Maritimes
• Lista gmin w Alpes-Maritimes
• Sophia Antipolis
• Społeczność miejska Sophia Antipolis
• Serwani
• Envibus  : sieć autobusowa CASA

Linki zewnętrzne

• Strona Ratusza
• Valbonne na stronie National Geographic Institute
• Valbonne na stronie INSEE
• Ziemia z gliny, śladami „dérabaïres”