Ulf Hoelscher

Ulf Hoelscher Obraz w Infoboksie. Ulf Hoelscher (w środku), z okazji koncertu w Beethovenhalle w Bonn, 1987. Biografia
Narodziny 17 stycznia 1942
Kitzingen
Narodowość Niemiecki
Trening Instytut Muzyczny Curtistis
Zajęcia Skrzypek , nauczyciel muzyki
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet Artystyczny w Berlinie , Hochschule für Musik Karlsruhe ( w )
Instrument Skrzypce
Gatunek artystyczny Muzyka klasyczna

Ulf Hoelscher ( Kitzingen ( Dolna Frankonia ),17 stycznia 1942) Jest skrzypkiem wirtuozem i profesorem edukacji muzycznej języka niemieckiego .

Biografia

Trening

Ulf Hoelscher pochodzi z muzycznej rodziny: jego ojciec był francuskim skrzypkiem, pedagogiem i kompozytorem Ferdinandem Hoelscherem  ; jego matka, Betty , klasycznie wyszkolona piosenkarka. Jego młodszy brat, Uwe Hoelscher, znany jest pod pseudonimem artysty Uwe-Martin Haiberg jako pierwsze skrzypce hamburskiego kwartetu Brahmsa i profesor Uniwersytetu w Berlinie. Jego siostra Gunhild Hoelscher pracuje jako solistka, kameralistka i pedagog w Berlinie.

Pierwsze skrzypce otrzymał od ojca, nauczyciela muzyki w liceum Elector-Ruprecht w Neustadt an der Weinstraße .

Kontynuował naukę w szkole u Bruno Masurata w Konserwatorium w Heidelbergu. W wieku szesnastu lat, Hoelscher studiował w Musikhochschule w Kolonii z Max Rostal ukończył. Studiował przez trzy lata w Stanach Zjednoczonych, kolejno u Josefa Gingolda (Indiana University, Bloomington ) i Ivana Galamiana (Curtis Institute of Music w Filadelfii ) i ukończył staż.

Kariera

Od lat 70. Hoelscher jest rozpoznawany na całym świecie jako skrzypek solowy i kameralista .

Występował z wieloma dużymi orkiestrami, m.in. z Orkiestrą Filharmonii Berlińskiej , Londyńską Orkiestrą Symfoniczną BBC , a także Staatskapelle Dresden . Występował pod kierunkiem renomowanych dyrygentów, w tym Marka Janowskiego , Kurta Masura , Václava Neumanna , Esa-Pekka Salonena , Wolfganga Sawallischa , Leonarda Slatkina , Horsta Steina , Jeffreya Tate , Klausa Tennstedta , Hansa Vonka , Bruno Weila , Hiroshi Zainmansugi i Davida .

Repertuar Hoelschera zawiera obok słynnych utworów skrzypcowych muzyki klasycznej i romantyzmu , przyczynił się do wydobycia z zapomnienia wielu kompozycji, takich jak koncerty skrzypcowe Ericha Wolfganga Korngolda , Camille Saint-Saënsa , Roberta Schumanna , Richarda Straussa , Othmar Schoeck , Louis Spohr , Ermanno Wolf-Ferrari , Siegfried Wagner i Benjamin Frankel .

Hoelscher stworzył także kilka koncertów skrzypcowych: Ole Schmidta (1972 w Dortmundzie i Kopenhadze ) i Bülenta Tarcana (1973 w Stambule ), Volkera Davida Kirchnera z Filharmonią Berlińską (1984), Franza Hummla (1988 w Petersburgu ) oraz Koncert podwójny na skrzypce i wiolonczelę Ariberta Reimanna z Wolfgangiem Boettcherem (1989 Hanower , następnie występy w Tuluzie , Zurychu , Nowym Jorku i Berlinie ). W 1972 był solistą w niemieckim prawykonaniu II Koncertu skrzypcowego Hansa Wernera Henzego w Berlinie.

Hoelscher angażuje się również w muzykę kameralną z partnerami, Mścisławem Rostropowiczem i Galiną Vichnevskaïa, na nagranie poświęcone twórczości Szostakowicza .

Dla EMI występował z pianistą Michelem Béroffem , Sonatami Schumanna, Césarem Franckiem , Richardem Straussem i Karolem Szymanowskim  ; z Karlem Angelem nagrał cały utwór na fortepian i skrzypce Franza Schuberta (reedycja 2003). Benoît Koehlen był jego partnerem podczas nagrywania sonat na skrzypce i fortepian Paula Hindemitha dla wytwórni CPO. Nagrał również utwory na skrzypce i fortepian Wolfganga Rihma z pianistą Siegfriedem Mauserem.

Z Heinrichem Schiffem i Christianem Zachariasem powstało tymczasowo trio Hoelscher, które ma na swoim koncie nagranie tria Brahmsa D- dur i koncertu potrójnego Beethovena.

Wykonuje również z nieco większym zespole nazywany Ulf Hoelscher Ensemble, z pierwszego nagrania z Maxa Brucha Oktetu . Wraz z założoną przez siebie orkiestrą kameralną Camerata Diana grał w produkcji telewizyjnej SWR, w roku Mozartowskim 2006, komplet koncertów skrzypcowych Mozarta. W latach 1981-2010 był profesorem skrzypiec w Hochschule für Musik w Karlsruhe. Ponadto Hoelscher prowadził różne kursy mistrzowskie , na przykład w Międzynarodowej Letniej Akademii Uniwersytetu Mozarteum w Salzburgu oraz w Międzynarodowej Letniej Akademii Cervo ( Riwiera Włoska ).

Cena £

Informator

Koncert a -moll BWV 1041 Koncert E- dur BWV 1042 Koncert d -moll BWV 1052 Koncert g -moll BWV 1056 Koncert na dwoje skrzypiec d -moll BWV 1043 Koncert na skrzypce i obój BWV 1060 Koncert op. 14 (1941)Koncert (1938), Rapsodia nr 1 i 2Koncert D- dur op. 61 Koncert potrójny C- dur op. 56 Romans G- dur op. 40 Romans F- dur op. 50 Koncert (1935), Koncert kameralny na fortepian, skrzypce i 13 instrumentów dętychKoncert D- dur op. 77 Koncert podwójny na moll, op. 102 Koncert d -moll op. 15Koncert nr 1 g -moll op. 26 Fantazja szkocka, op. 46 Adagio appassionato f -moll op. 57 Koncert D- dur op. 35aKoncert d -moll (1940)Wiersze, op. 25Koncert a -moll op. 53Koncert na skrzypce i orkiestrę (od 2002)Koncert na skrzypce i orkiestrę (1946)Concerto dell 'Albatro na skrzypce, wiolonczelę, fortepian, orkiestrę i narratoraKoncert na skrzypce i orkiestrę (1987)Koncert a-moll op. 82Koncert nr 1 C- dur Koncert nr 4 G- dur Koncert żałobnyII koncert na skrzypce i orkiestrę (1972, Berlin)Koncert (1939) Jericho , Koncert na skrzypce, instrumenty dęte blaszane i perkusję (napisany w 1987, jeszcze bez prawykonania) Archeopterix , Koncert na skrzypce i orkiestrę (premiera 1988, telewizja Baden-Baden, koncert petersburski) Symfonia na skrzypce i orkiestrę (premiera 1990, Nowosybirska Orkiestra Symfoniczna) Koncert węgierski d -moll op. 11 Grand Jeux na skrzypce i orkiestręKoncert (premiera 1984, Berlin)KoncertKoncert D- dur op. 35Koncert w stylu I części Koncertu D- dur PaganiniegoŁańcuch IIKoncert (1952)Koncert e -moll op. 64 Koncert d- moll (1822) Koncert na skrzypce, fortepian i orkiestrę smyczkową nr 1 d -moll Adagio E- dur KV 261 Koncert B- dur KV 207 Koncert D- dur KV 211 Koncert G- dur, k.br. 216 Koncert D- dur KV 218 Koncert na dur KV 219 Rondo B- dur, k. 271a Rondo C- dur KV 269 Sinfonia koncertująca, KV 364 Koncert op. 33Koncert D- dur op. 6 Koncert jeśli -moll op. 7 Duet na skrzypce, wiolonczelę i orkiestrę op. 43Koncert D- dur op 19 Koncert g -moll op. 62 Koncert na skrzypce, wiolonczelę i orkiestrę (premiera 1989, Hanower)Koncert nr 1 w w op. 20 II Koncert C- dur op. 58 Koncert nr 3 jeśli -moll op. 61 Utwór koncertowy op. 62 Introdukcja i Rondo capriccioso, op. 2 Hawanaise, op. 83 La Muse et le Poète na skrzypce, wiolonczelę i orkiestrę op. 132 Romans D- dur op. 37 Romans, op. 48 Zigeunerweisen, op. 20 Introdukcja i Tarentella, op. 43 Fantazja Carmen Koncert na skrzypce (premiera 1972, Dijon)Koncert B- dur quasi una fantasia op. 21 (1910/12)Koncert a -moll op. 99Rondo na dur, D 438Koncert d -mollFantazja koncertująca (1943/44)Koncert d -moll op. 47 Humoreskes nr 1 i 2, op. 47 Suita im alten Stil, op. 10bKoncert nr 1 w w op. 1 II Koncert d -moll op. 2 Koncert nr 3 C- dur op. 7 Koncert nr 4 jeśli -moll op. 10 Koncert nr 5 Es- dur op. 17 Koncert nr 6 g -moll op. 28 Koncert nr 7 e -moll op. 38 Koncert nr 8 - moll op. 47 Koncert nr 9 d -moll op. 55 Koncert nr 10 F- dur op. 62 Koncert nr 11 D- dur op. 70 Koncert # 12 na dur op. 79 Koncert nr 13 E- dur op. 92 Koncert nr 14 - moll op. 110 Koncert nr 15 e -moll op. 128 Koncert G- dur, WoO 9 Koncert e -moll, WoO 10 Koncert na dur WoO 12 Koncert na dwoje skrzypiec nr 1 w tej dur op. 48 Koncert na dwoje skrzypiec nr 2 jeśli moll op. 88 Koncert d -moll op. 8Koncert D- dur (1931)Koncert (premiera w 1973, Istambuł)Koncert D- dur op. 35 Serenada melancholijna op. 26 Scherzo walca op. 34 Skowronek wstępującyKoncert nr 4 d -moll op. 31 Koncert nr 5 - moll op. 37 Koncert a -moll op. 22Cztery pory rokuKoncert na skrzypce i orkiestręKoncertKoncert (1924)I Koncert fis- moll op. 1 Polonez D- dur op. 4 Polonez na dur op. 21 Genialna Fantazja (na motywach z opery Małgorzata Charlesa Gounoda), op. 20 Koncert D- dur op. 26

Dyskografia

Uwagi i referencje

(de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „  Ulf Hoelscher  ” ( patrz lista autorów ) .

Linki zewnętrzne