Paweł Hindemith

Paweł Hindemith Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Paul Hindemith w 1923 r.

Kluczowe dane
Narodziny 16 listopada 1895 r
Hanau , prowincja Hesja-Nassau
Śmierć 28 grudnia 1963(68 lat)
Frankfurt nad Menem , Niemcy Zachodnie
Podstawowa działalność Kompozytor , dyrygent
Styl Muzyka epoki nowożytnej
Dodatkowe zajęcia Altowiolinista
Mistrzowie Adolf Rebner , Arnold Mendelssohn
Studenci Stanley Bate

Podstawowe prace

Paul Hindemith , urodzony w Hanau (niedaleko Frankfurtu nad Menem ) dnia16 listopada 1895 ri zmarł we Frankfurcie nad Menem dnia28 grudnia 1963Jest kompozytorem , dyrygentem i altowiolistą niemieckim .

Biografia

Paul Hindemith rozpoczął naukę gry na skrzypcach w wieku dziewięciu lat we Frankfurcie i w wieku czternastu wstąpił do Hochschule für Musik we Frankfurcie , gdzie pracował z Adolfem Rebnerem przy skrzypcach i Arnoldem Mendelssohnem nad kompozycją. Jego ojciec zginął podczas I wojny światowej .

Prowadzi karierę jako tłumacz, pracując jako kompozytor. Był solo skrzypiec w Operze we Frankfurcie od 1915 do 1923 roku . Od 1921 do 1929 roku był altowiolista słynny kwartet założony z Licco Amar , w której aktywną kampanię na rzecz awangardowej muzyki.

W 1927 został mianowany profesorem kompozycji w Konserwatorium Berlińskim , a następnie w Szwajcarii , gdzie wyemigrował w 1938 , po utrzymywaniu skomplikowanych stosunków z władzami nazistowskimi i przyjmowaniu pewnych oficjalnych funkcji , takich jak członkostwo . Izba Muzyczna Rzeszy ( Reichsmusikkammer ).

W 1940 przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie do 1953 wykładał kompozycję na Uniwersytecie Yale. Jednym z jego studentów był Robert Strassburg (1915-2003). Ten ostatni zostanie amerykańskim kompozytorem/pedagogiem. Hindemith uzyskał obywatelstwo amerykańskie w 1946 roku .

Wrócił do Europy po wojnie osiadł w Blonay w 1953 roku kierownikiem Katedry Muzykologii na Uniwersytecie w Zurychu od 1951 do 1953 roku . Często wracał do Niemiec Federalnych aż do śmierci we Frankfurcie.

Styl

Styl Hindemitha przeszedł wiele metamorfoz podczas jego długiej kariery. Jego wczesne prace są pod wpływem ekspresjonizmu, Richarda Straussa, a nawet uwielbianego przez niego Debussy'ego ( In einer Nacht , opus 15). Jego kompozycje do 1930 r. były rozdarte między przeciwstawnymi biegunami: hojny i obfity liryzm wywodzący się z Wagnera i Straussa, niesamowita łatwość pisania (zwłaszcza kontrapunktyczna), nurt neoklasyczny, zamiłowanie do groteski, prowokacji (opera Nusch- Nuschi ), ekspresjonizm, a nawet dadaizm. Pod tym względem jego opera Mathis der Maler (Mathis Malarz) stanowi niezwykłą syntezę. W latach 30. jego styl ustabilizował się na zasadach pisarskich z muzyki przedklasycznej, rozpoczął długie serie sonat i koncertów o rygorystycznym pisaniu, a także utwory przeznaczone dla muzyków amatorów, niesłusznie nazywane Gebrauchsmusik ("Muzyka użytkowa"). Jego rytm, czasami określany jako Motorik („motoryzm”), jest mocny i chce być, jak maszyna, obsesyjny. Odzwierciedla epokę industrialną, a Hindemith nie znosi sentymentalizmu, subiektywności i psychologii. Tym samym pomiędzy muzyką współczesną a muzyką neoklasyczną podpisuje muzykę bardzo osobistą.

Jego działalność pedagogiczna, a także wyraźne zamiłowanie do teorii skłoniły go do pisania traktatów, które częściowo wykorzystywał do własnych celów jako kompozytor, a jego najbardziej emblematycznym dziełem w tej dziedzinie jest Ludus Tonalis , cykl na fortepian datowany na 1942. Jego koncepcje teoretyczne, humanistyczne i ezoteryczne znalazły kulminację w monumentalnej operze Harmonia świata (1957).

Jego twórczość jest szczególnie bogata, liczy ponad sto kompozycji i dotyka wszystkich gatunków. Choć był zagorzałym obrońcą awangardy, nigdy nie uprawiał ścisłej dwunastotonowości , zadowalając się graniem niekiedy tematami serialowymi (np. w Ludus tonalis ).

Skupił na muzyce poezję Rilkego i Christiana Morgensterna . Zilustrował George'a Balanchine'a baletu Les Quatre temperamenty jego tematu z czterech wariacji na orkiestrę smyczkową i fortepian oraz skomponowanych wielu oper, z których żaden nie został wpisany na stałe w repertuarze teatrów operowych.

Główne prace

Plik audio
Kleine Kammermusik
Wykonywane przez Kwintet Dęty Soni Ventorum
Trudności w korzystaniu z tych mediów?

Utwory orkiestrowe

Utwory wokalne

Opery

Fortepian

Muzyka kameralna

Pisma

Znani studenci

Cena £

Uwagi i referencje

  1. (w) „  Robert Strassburg  ” na milkenarchive.org (dostęp 17 czerwca 2017 )
  2. Geneologie kompozytora: Kompendium kompozytorów, ich nauczycieli i uczniów. Pfitzinger, Scott. Roman i Littlefield. Londyn Wielka Brytania i Nowy Jork USA 2017 str. 522. ( ISBN 9781442272248 )  
  3. (De) „  Paul Hindemith  ” , na hindemith.info (dostęp 5 grudnia 2016 )
  4. kulturpreise.de

Zobacz również

Bibliografia

Linki zewnętrzne