Narodziny |
7 sierpnia 1905 lub 7 lipca 1906 Cieszyn |
---|---|
Śmierć |
6 sierpnia 1991 Berno |
Narodowość | brytyjski |
Zajęcia | Muzyk , nauczyciel muzyki , profesor uniwersytetu |
Dziecko | Sybil Eysenck ( w ) |
Pracował dla | Berlin University of the Arts , Hochschule für Musik und Tanz Köln , University of the Arts Bern ( en ) |
---|---|
Instrument | Skrzypce |
Gatunek artystyczny | Muzyka klasyczna |
Różnica | Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec |
Max Rostal jest skrzypek urodzony w Cieszynie na7 lipca 1905i zmarł w Bernie dnia6 sierpnia 1991. Austriak z urodzenia, zdecydował się przyjąć obywatelstwo brytyjskie .
Urodzony w żydowskiej rodzinie w Cieszynie, mieście znajdującym się wówczas w Austro-Węgrzech, Max Rostal uczył się gry na skrzypcach pod kierunkiem Arnolda Rosé i Carla Flescha . Szybko wyjechał do Niemiec, aby uczyć w Musikhochschule w Berlinie od 1930 do 1933 roku . Wrócił do Anglii, gdzie w 1944 roku objął posadę nauczyciela w Guildhall School of Music and Drama . Przebywał tam do 1958 roku . W latach 1957-1982 był profesorem konserwatorium w Kolonii; rozgłos doprowadził go jednocześnie do wstąpienia do konserwatorium w Bernie, gdzie regularnie prowadził kursy mistrzowskie. Doskonały nauczyciel, wyszkolił wielu studentów, z których część dołączyła do prestiżowego Amadeus Quartet . Przykładami są skrzypkowie Thomas Zehetmair , Ulf Hoelscher , Siegmund Nissel , Edith Peinemann i Peter Schidlof .
W 1991 roku stworzył konkurs na skrzypce i altówkę „Max Rostal”, który odbywa się co dwa lata w Berlinie.
Grał na skrzypcach Antonio Stradivariego od 1698 roku. Zaangażowany w jakość nauczania skrzypków, był członkiem-założycielem ESTA (European String Teacher Association).
Max Rostal interpretować niemal wszystkie główne prace poświęcone skrzypiec, ale był szczególnie zadowolony z repertuaru współczesnego, a zwłaszcza Koncert skrzypcowy nr 2 z Béli Bartóka . Mamy ważną dyskografię, którą zostawił nam jako dziedzictwo.
Jego córka Sybil BG Eysenck (z domu) , urodzona w 1927 r., Jest psychologiem i wdową po psychologu Hansie Eysencku , z którym współpracowała.