Bractwo Tijan | |
Sytuacja | |
---|---|
Region | Algieria , Anglia , Burkina Faso , Stany Zjednoczone , Francja , Wybrzeże Kości Słoniowej , Chiny , Indonezja , Libia , Gambia , Ghana , Gwinea , Mali , Maroko , Mauretania , Niger , Nigeria , Senegal , Sudan , Czad , Togo , Tunezja , Turcja |
kreacja | XVIII th wieku |
Rodzaj | Bractwo Sufi |
Siedziba Kalifatu | Aïn Madhi ( Algieria ) |
Organizacja | |
Członkowie | ponad 200 mln w 2020 r. |
Światowy Kalif Tijaniya | Sidi Ali Tijani Bel Arabi, El Hadji Maodo Malick Sy El Hadji Abdalahi Niasse Mouhamed Khalifa Niasse Cheikh Ahmed Tijani Ibrahima Niasse |
Kalifowie Zaouiya | Serigne Babacar Sy Mansour (Khalif Général des tidjanes) w Tivaoune, Cheikh Mahi Ibrahima NIASSE w Kaolack, Cheikh Ahmed Tidiane Khalifa Niasse (Leona Niassene) Cheikh Ahmed Tidiane Ba (Medina Gounass) Serigne Talloour Augas , Cheikh Oumar SOUMBOUNOU w Fass Kahone, Cheikh Mounirou Al Khalifa w Thiès itp. |
Organizacje stowarzyszone | islam , sufizm , malikizm , asharism |
Stronie internetowej | www.tidjaniya.com |
Tijaniyya lub tariqa tijaniyya (w języku arabskim : الطريقة التجانية ( Al-tariqah al-Tijāniyyah ), dosłownie "THE Tijan sposób", warianty Tidiane, Tidjane, tidjanie) to braterstwo ( tariqa ) Sufi , założony w 1782 roku przez Ahmed Tijani w sposób Algierska oaza.
To bractwo muzułmańskie jest najbardziej rozpowszechnione w Afryce Zachodniej .
Tijaniyya narodził się w roku 1196 Hegiry (1781-1782 naszej ery), kiedy szejk Ahmed Tijani , w wieku 46 lat, podczas duchowych rekolekcji w oazie w pobliżu Boussemghoun ( Regencja Algieru ), miał mistyczne doświadczenie, kiedy spotkał Proroka Mahometa w wizji na jawie (a nie tylko, jak najczęściej w tradycji muzułmańskiej, we śnie), który nakazał mu porzucić wszystkie swoje dotychczasowe przynależności i obiecał, że będzie jego uprzywilejowanym orędownikiem i jego świętych do Boga.
Jego zakon szybko rozszerzył się w regionie z Ain Madhi, co wywołało zaniepokojenie władz diwana regencji algierskiej i został zmuszony do schronienia się w Fezie, gdzie osiadł aż do śmierci.zmarł w 1815 r. pod opieką alawitów Sułtan Souleiman.
ten 22 lipca 1799(18 safar 1214 z Hegira ), Ahmed otrzymuje status „Hidden Polaka”, który w hierarchii islamskiej czyni go pośrednik między proroka Muhammada piły i zwykłego człowieka, i umieszcza go natychmiast powyżej inni prorocy i ich towarzyszy. Prorok podniósłby go do duchowej rangi pieczęci świętości ( khātam al-awliya ), przekazując mu wyłączną wiedzę o najwyższym imieniu Boga (izm Allah al-a'ẓam) i moc wicekróla ( khalifa), który jako jedyny może pośredniczyć między Bogiem a Jego stworzeniami.
Jego nauki zostały zebrane przez jednego z jego towarzyszy o imieniu Ali Harâzim Barrâda w mistycznej księdze Jawâhir al Ma'ânî. Prace były już przedmiotem marginalny połysku przez świętego i kalifa z tijaniyya, El Hadji Omar bin Said al-Futi (1796-1864), w Ar-rimâh ( lanc ).
Zaouia tijaniyya została podzielona na tendencję „jedenastu ziaren” i tendencję „dwunastu ziaren”. Pierwszy odmówił modlitwę „jawharatu el kamali” jedenaście razy, a drugi dwanaście razy.
W ramach swojej wojny oporu przeciwko francuskim najeźdźcom, emir Abdelkader poprosił w 1832 roku o wsparcie Mohammeda Tijaniego, szefa zaouïa tijaniyya w Aïn Madhi . Ale ten ostatni pod pretekstem odmówił, jakoby jego zaouia zajmowała się tylko sprawami niebieskimi. Emir pomaszerował na Ain Madi inCzerwiec 1838, zmuszając Mohammeda Tijaniego do ucieczki do Maroka. W 1840 r. zaouïa z Aïn Madhi poparła marszałka Valée przeciwko emirowi Abdelkaderowi. Zaouia z Temassin robi to samo. Z drugiej strony, Zaouia Tlemcen pod przywództwem Cheikha Tahara udziela poparcia emirowi Abdelkaderowi i proklamuje dżihad przeciwko francuskiemu okupantowi.
Teraz zaouïa Tlemcen poparli Tijanism z „jedenastoma ziarnami” (który recytuje jedenaście razy modlitwę jawaharatu-l-kamali), podczas gdy ci z Aïn Madhi i Temassin Tijanism z „dwunastoma ziarnami”. Z tej minimalnej różnicy rytualnej zrodziły się dwie gałęzie uważane za odmiennie wrogie kolonialnej okupacji.
W połowie XIX th wieku, Omar bin Said al-Futi, o Fulani Senegal, zakłada kierunek Tijanis i roli Mujahid (wojownik wiary), uruchomienie wojujący ruch anty-kolonialny dla Dżihadu w Afryce Zachodniej , z Senegalu po Ghanę i Sudan Nilu.
W 1929 roku szejk Al Islam El Hadj Ibrahima Niasse , syn wielkiego Mudżahida i kalif Tijaniyya El Hadj Abdoulaye Niasse , ogłosił się posiadaczem wielkiej Fayda Tijaniyya ("zapach świateł") prorokowanej przez założyciela ścieżki przed jego nie żyje. Jego ruch ostatecznie wykroczył poza granice Senegalu, stając się najważniejszym ruchem Tidiane na świecie, zarówno pod względem liczby wiernych, jak i pod względem duchowych i scholastycznych wpływów. Jego charyzma jest taka, że Baye Niasse ( „Patriarcha Niasse” w wolof) jak go pieszczotliwie zwany w Senegalu w końcu stać się jednym z najbardziej wpływowych postaci w 20 th wieku. Wyróżniał się w szczególności swoją ważną dyplomatyczną rolą, jaką odgrywał z przywódcami ruchu Trzeciego Świata, takimi jak Abdel Nasser i panafrykanistami, takimi jak Kwame Nkrumah .
Bezpośredni kontakt z Prorokiem, który, jak twierdził założyciel Tijaniyya, jest ważnym atutem nowego bractwa, gdyż dramatycznie skraca łańcuch przekazu wiernych ( silsila ), zbliżając ich do Mahometa niż to, co inne bractwa mogłyby podjąć zaleta. Tijaniyya również ma być ekskluzywny, podczas gdy wielokrotna przynależność do tariqa była ogólnie akceptowana. Szybko natknęła się na innych tariqów, którzy potępili tę arogancję.
Doktryna Tijaniyya jest opisana jako dostęp do wiedzy Boga poprzez fana' i baqa' .
Recytacja ( wird ) Tidżan polega na wymawianiu Lazim i Wazifa rano i wieczorem, łącznie z 12-krotną modlitwą „perełek doskonałości” („jawharatou al-kamal”) dotyczących wazifa. Zobacz w Fâkihatu tulâb (owoce dla poszukujących drogi), dzieło popularyzujące i nauczające tijaniyya, napisane przez El Hadji Malicka SY po arabsku i przetłumaczone na francuski przez wielkiego specjalistę, prof. Ravane MBAYE. Zawiera kwintesencję tego, co zostało już opublikowane w wielu pracach tariki.
Bez wątpienia część swojego sukcesu zawdzięcza temu, że oferuje bezpieczniejszą, szybszą i mniej ascetyczną ścieżkę niż inne tariqa.
Intelektualnym, kulturalnym i historycznym centrum Tijaniyya jest Aïn Madhi w Algierii, gdzie znajduje się siedziba kalifatu z pałacem Kourdane . Ksar mieści się także matka Zaouia braterstwa który zachowuje groby głowami rodziny Tidjani. Ponadto najważniejszym ośrodkiem jest Boussemghoun , w którym Ahmed Tijani mieszka na jawie Muhammad i gdzie mieszkał przez 13 lat.
Miasto Fez w Maroku, w którym Ahmed Tijani mieszkał część swojego życia (zwłaszcza pod koniec) i gdzie znajduje się jego mauzoleum, jest najczęściej odwiedzanym miejscem pielgrzymek Tijaniyya na świecie, zwłaszcza przez obywateli krajów subsaharyjskich. ( Senegal , Mali ...).
W Senegalu, kolejnej twierdzy tijaniyya, można odwiedzić miasto Kaolack, gdzie znajduje się grób jednego z tych, którzy bardziej ją spopularyzowali w tym kraju, Elhadji Abdoulaye Niassa. Jego syn, Elhadji Ibrahima Niass, ze swojej strony, szerzył tijaniyya, szczególnie w Afryce iw najodleglejszych zakątkach globu. Ogłosił się posiadaczem Faydha Tijaniyya, odgałęzienia tego bractwa dającego dostęp do boskiej wiedzy i którego przyjście zostało zapowiedziane przez szejka Ahmeda Tijani pod koniec jego życia. Z tego powodu Cheikh Ibrahim Niass jest dziś najbardziej znanym z tego bractwa, a jego uczniów szacuje się na ponad 90% wyznawców tijaniyya na świecie. Na długo przed Elhadji Abdoulaye Niass, Cheikh Oumar Foutiyou Tall był także wielkim propagatorem tijaniyya w Senegalu i Afryce Zachodniej. W ten sposób inicjował Elhadji Malicka Sy, innego wielkiego tijaniyya, który spoczywa w mieście Tivaouane. Musimy również dodać miasto Medina Gounass, wśród innych bardzo ważnych ośrodków tej ścieżki większości w Senegalu, o czym świadczą liczne meczety, które rozbrzmiewają w każdej dzielnicy o świcie i zmierzchu, po kanonicznych modlitwach, przy dźwiękach litanii. sposób, w czasie wazifa, te zbiorowe sesje zikr, specyficzne dla tijaniyya
Pochodzi z Tijaniyya Aïn Madhi , a następnie rozprzestrzeniania się wokół pierwszej Boussemghoun w algierskiej pustyni.
Tijanijja następnie rozprzestrzeniła się na resztę Maghrebu i, w ograniczonym stopniu, do Arabii Saudyjskiej .
Przede wszystkim przekroczyła Saharę, by rozprzestrzenić się na Afrykę Zachodnią ( Mauretania , która miała stać się przed Senegalem centrum bractwa, Senegambia , Mali , Burkina Faso ), region, w którym jest dziś najważniejszym bractwem. Senegal, gdzie cieszy się niezrównanymi wpływami.
Później osiedliła się w Czadzie , Sudanie , Nigerii , Indonezji i Pakistanie . Jest również obecny w Libii , Egipcie , Syrii , Francji i Stanach Zjednoczonych .
Dżihad prowadzony w latach 1852 aż do jego śmierci w 1864 roku przez El Hadj Oumara Tall , wodza wojennego, muzułmańskiego uczonego, założyciela krótkotrwałego imperium Tukuleurów i członka Tijanijji w całej Afryce Zachodniej, przyczynił się w znacznym stopniu do rozpowszechnienia tego ostatniego w Afryce Zachodniej. Region. Wrócił z pielgrzymki ukoronowanej tytułem kalifa tariki w Afryce subsaharyjskiej, nadanym przez Muhammada El GHĘLI, na polecenie spoza grobu Seydina Cheikh Ahmed Tijani, założyciela ścieżki.
SenegalW Senegalu dwie dynastie rodzinne przekazują duchowe przesłanie Tijaniyya:
W środku znajdujemy El Hadji Amadou Dème , wielkiego uczonego i pisarza z Sokone.
W Thiès regionu , Elhadji Ahmadou Barro Ndieguene rozprzestrzeniać także głos .
Ważnymi miastami są również Louga z Cheikhna Abass Sall , Médina Gounass z cheikh Mohamad Siradji Dini Ba, Bandiagara ( Mali ) i Chinguetti ( Mauretania ).
MaliXX th wieku Ahmedou Hamahoulla Nioro hamallism
NigeriaW latach 30. XIX wieku uczony i przyszły przywódca Imperium Tukuleurów, Omar Tall, przedstawił Tijanijyę Mohameda al-Amina al-Kanouriego i jego syna. Ze swojej strony przywódcy imperium Sokoto zdecydowali się:
Jego kalifowie: