| Znany jako | Tomás Estêvão (portugalski) |
|---|---|
| Narodziny |
około 1549 Bushton w Anglii |
| Śmierć |
1619 Salcete , Goa, Indie |
| Narodowość | język angielski |
| Kraj zamieszkania | Portugalskie Indie |
| Zawód | Ksiądz jezuita |
| Podstawowa działalność | Misjonarz , językoznawca , pisarz |
| Inne działania | kapłan |
| Trening | Listy, filozofia i teologia |
Dopełnienia
Stephens jest autorem poematu lirycznego Christa Puran w Konkani
Thomas Stephens (znany również jako Tomás Estêvão lub Padre Esteban ), urodzony około 1549 roku w Bushton , Wiltshire ( Anglia ) i zmarł w 1619 roku w Salcete ( Goa ) w Indiach , był angielskim jezuickim księdzem i misjonarzem . Językoznawca i dobry znawca Konkani język, skomponował w stylu hinduskiej Puranami to epicka głoszących w liryczny sposób cała historia biblijna , zakończone w życiu Jezusa Chrystusa : własność „ Christa Purana ”.
Syn dobrze prosperującego kupca londyńskiego Thomasa studiował w Oksfordzie, gdzie przeszedł na katolicyzm . Chcąc zostać jezuitą, udał się do Rzymu . Został przyjęty do Towarzystwa Jezusowego i rozpoczął nowicjat na20 października 1575. Następnie kontynuował studia filozoficzne i teologiczne w Collegio Romano .
Jako wolontariusz na misjach wyjechał do Lizbony, a stamtąd wyruszył w dalszą drogę4 kwietnia 1579dla Goa, gdzie dociera24 października. Ukończył tam naukę teologiczną w ciągu kilku miesięcy, a święcenia kapłańskie przyjął w Goa w następnym roku ( 1580 ). Thomas Stephens jest prawdopodobnie pierwszym Anglikiem, który postawił stopę w Indiach ...
Jego pierwsze stanowisko było w okręgu Salcete, którego ewangelizację powierzono jezuitom od 1563 roku. Niezadowolony z języka portugalskiego, studiował konkani i marathi, gdzie szybko okazał się znakomity. W 1583 r. Pochował Rodolphe Acquaviva i „ męczenników z Cuncolim ” i musiał poradzić sobie z delikatną sytuacją powstałą po ich gwałtownej śmierci. Od 1590 do 1596 był przełożonym misji Salcete. Odwiedza Mormugão i inne wioski wokół Goa. Oprócz roku spędzonego w Bassein ('Vasai' na północ od Bombaju ), pozostał na wyspie Salcete aż do śmierci, będąc z kolei proboszczem jednej lub drugiej ze swoich parafii: Margão , Benaulim , Rachol , Mormugão lub gdzie indziej . Wyspa zostaje wtedy całkowicie nawrócona na chrześcijaństwo . Po 40 latach apostolstwa misyjnego i kapłańskiego na wyspie można rozpoznać Szczepana: uważany jest za apostoła Salcete ”.
Jako misjonarz i pastor jest bardzo aktywny. Jego optymistyczny charakter i dbałość o kulturowe aspekty ewangelizacji (wsparta dobrą znajomością lokalnych języków) przyniosły mu wiele nawróceń. List wysłany w 1899 roku do jego ojca, w którym opisał portugalskie Indie i ich języki, sprawił, że stał się znany w swoim kraju, ponieważ został opublikowany przez Richarda Hakluyta w jego słynnej książce „ The Principal Navigations… ”. Stephens być może w ten sposób zainspirował powstanie „ Angielskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej ”. Pomaga także podróżnikom angielskim i zagranicznym - m.in. Ralphowi Fitchowi i Pyrard de Laval - w napotkaniu trudności z władzami Portugalii.
Na prośbę Trzeciego Synodu Goa przygotowuje katechizm w formie dialogu, zgodnie z wytycznymi Soboru Trydenckiego , „ Doutrina Christam em Lingoa Bramana Canarim ”, który cieszy się ogromną popularnością. Rozpowszechniany najpierw jako rękopis, został opublikowany po śmierci autora w 1622 r., Jako pierwsza publikacja, która ukazała się w nowych drukarniach seminarium Rachola . Ostatnia edycja ujrzała światło dzienne w 1945 roku.
Następnie, aby pomóc innym misjonarzom, Stephens skomponował gramatykę konkani, Arte da lingoa canarim , pierwszą gramatykę języka azjatyckiego napisaną przez Europejczyka. Został wydrukowany w 1640 roku w tym samym seminarium w Racholu (Goa).
Jego największym osiągnięciem pozostaje „ Christian Purana ”, poemat epicki i liryczny wydrukowany po raz pierwszy w 1616 r. , Który natychmiast okrzyknięto klejnotem lokalnej literatury. Czytano go lub śpiewano w kościołach po mszy , w niedziele i święta.
Stephens wyjaśnia, że pomysł na tę kompozycję przyszedł do niego od niedawno nawróconych Braminów, którzy narzekali, że mają tylko kiepski katechizm, aby zastąpić wspaniałe hinduskie purany , których nie wolno im było mieć w swoich domach po nawróceniu . Stephens przyjmuje wyzwanie i mówi do nich: „Dam wam Puranę piękniejszą niż te, z których musieliście zrezygnować”.
Skomponowany w marathi i konkani i ukończony w 1614 roku Stephens chce, aby był drukowany znakami dewanagaris . W 1608 r. Poprosił przełożonego generalnego jezuitów o fundusze niezbędne do stworzenia czcionek dewanâgari. Ponieważ było to niemożliwe, dokonał transkrypcji swojej „ Christa Puran ” alfabetem rzymskim i opublikował ją w 1616 roku. Zostanie ona wydana ponownie w 1649 i 1654 roku.