Przełożony Generalny Towarzystwa Jezusowego

Towarzystwo Jezusowe , lepiej znany pod nazwą jej członków, jezuici , jest kierowany przez praepositus generalis , łacińskiego słowa które wyznacza ogólne lub przełożony generalny , powszechnie nazywany „ojcem ogólne” lub „ogólne”, wybrany do życia w szef zakonu. Ma wielki autorytet, kierowniczy, nad Firmą. Najwyższą władzę zakonu - czyli władzę ustawodawczą - sprawują kongregacje generalne . Rola przełożonego generalnego, jego mandatem oraz jego uprawnienia są określone przez „  konstytucji  ” z rzędu ( 9 th i 10 th  części) i dekrety lub instrukcji, wydanych przez niego ogólnych zgromadzeń. Media lubią określać Przełożonego Generalnego Towarzystwa Jezusowego jako czarnego papieża (termin nigdy nie używany przez samych jezuitów) z powodu jego wpływów w Kościele i koloru jego zwykłego czarnego płaszcza, który sprzeciwia się białemu papieżowi. sutanna.

Obecny przełożony generalny jezuitów, Arturo Sosa Abascal , został wybrany dnia14 października 2016 rprzez 36 -tego  Walnego Zgromadzenia.

Wybór Przełożonego Generalnego

Dla św. Ignacego zgromadzenie generalne jest „ Zgromadzeniem, które gromadzi” [Konst. n o  687, 689], a to jest rzadko wykonywane, chyba że istnieją ważne kwestie do czynienia. Trzeba jednak koniecznie zażądać wyboru przełożonego generalnego . Jego członkami są delegaci lub elektorzy , wybierani przez prowincje ( do tej pory 86 prowincji ) zgodnie z systemem uwzględniającym demografię zakonu, przełożonych prowincjalnych i kilku „wyższych urzędników” zakonu (asystenci, sekretarz, skarbnik itp.). Przełożony generalny może również wyznaczyć ograniczoną liczbę dodatkowych delegatów, o ile liczba wybranych delegatów jest większa niż tych, którzy wstępują do Zgromadzenia z racji pełnionej funkcji.

Delegaci nie reprezentują interesów żadnej określonej grupy (apostolatu, prowincji czy kraju). Nie mają określonego mandatu ani programu, ale działają i głosują sumiennie dla dobra Towarzystwa i Kościoła.

W konstytucjach [Konst. n o  690-718] Ignacy idzie do bardzo szczegółowo o organizacji walnego zgromadzenia oraz wyboru przełożonego generalnego. Jest szczególnie ostrożny, jeśli chodzi o sankcjonowanie i eliminowanie wszystkiego, co byłoby osobistą ambicją podczas kongregacji ad electionem . Procedura pozostała niezmieniona od czasów założyciela, łącząc aspekty przypominające konklawe (względna izolacja wyborców, modlitwa i post ) oraz inne, a dokładniej ignacjańskie: wydłużony czas na lepsze wzajemne poznanie się i cztery dni poświęcone na spotkania dwuosobowe. o prośby o informacje na temat potencjalnych kandydatów ( murmuratio ).

Zawsze w duchu pożądanym przez św. Ignacego kongregacja ad electionem zawsze powołuje komisję De ambitu, której zadaniem jest przyjmowanie i rozpatrywanie ewentualnych skarg dotyczących ambicji lub postaw, które przypominałyby kampanię na korzyść lub przeciw kandydatowi.

Władza przełożonego generalnego

„Asystenci” pomagają Przełożonemu Generalnemu w jego pracy, nie mając uprawnień decyzyjnych. Ich zadania są podzielone według obszarów geograficznych (np. Ameryka Północna) lub ministerstw (np. Edukacja). Asystenci tworzą radę doradczą generała.

Za ogólne zarządzanie Spółką odpowiada „Sekretarz Spółki”. Zajmuje ważne miejsce. W historii Towarzystwa wielu z nich zostało Przełożonymi Generalnymi.

Przełożony Generalny ma także „  doradcę  ”, którego rola jest bardziej osobista i poufna.

Generał wybiera przełożonego prowincjalnego każdej „prowincji” geograficznej.

Historia przełożonych generalnych

Ignacy Loyola , założyciel zakonu , został wybrany wKwiecień 1541„  Przełożony Generalny  ”: pozostał nim aż do śmierci w 1556 r. Peter Hans Kolvenbach, jego 28- ty  następca, zdecydował wLuty 2006do zwołania walnego zgromadzenia - w 35 th  spotkanie od założenia zakonu w 1540 roku - aby zostać zwolniony z urzędu.

Kongregacja Generalna otwarto w Rzymie na7 stycznia 2008. Prośba 80- letniego księdza Kolvenbacha została przyjęta dnia14 stycznia. Od momentu powstania zakonu jest pierwszym generałem, któremu przyjęto rezygnację. Dnia został wybrany nowy przełożony generalny Adolfo Nicolas18 stycznia 2008na okres dożywotniej kadencji, zgodnie z konstytucjami Towarzystwa Jezusowego . Trzydziestego Przełożonego Generalnego zrezygnował z kolei, na jego miejsce w dniu dzisiejszym został Arturo Sosa14 października 2016 r.

Lista przełożonych generalnych

Daty w nawiasach dotyczą wykonywania mandatu Przełożonego Generalnego Towarzystwa.

  1. Ignacy Loyola (Kwiecień 1541 - 31 lipca 1556)
  2. Jacques Lainez (2 lipca 1558 - 19 stycznia 1565)
  3. Francois Borgia (2 lipca 1565 - 1 st październik 1572)
  4. Everard Mercurian (23 kwietnia 1573 - 1 st sierpień 1580)
  5. Claudio Acquaviva (21 lutego 1581 - 31 stycznia 1615)
  6. Muzio Vitelleschi (15 listopada 1615 - 9 lutego 1645)
  7. Vincenzo Caraffa (9 stycznia 1646 - 8 czerwca 1649)
  8. Francesco Piccolomini (21 grudnia 1649 - 17 czerwca 1651)
  9. Alessandro Gottifredi (21 stycznia 1652 - 21 marca 1652)
  10. Goschwin Nickel (17 marca 1652 - 31 lipca 1664)
  11. Giovanni Paolo Oliva (31 lipca 1664 - 26 listopada 1681)
  12. Charles de Noyelle (5 lipca 1682 - 12 grudnia 1686)
  13. Thyrsus González de Santalla (6 lipca 1687 - 27 października 1705)
  14. Michelangelo Tamburini (31 stycznia 1706 - 28 lutego 1730)
  15. Franz Retz (17 marca 1730 - 19 listopada 1750)
  16. Ignacio Visconti (4 lipca 1751 - 4 maja 1755)
  17. Luigi Centurione (30 listopada 1755 - 2 października 1757)
  18. Lorenzo Ricci (21 maja 1758 - 16 sierpnia 1773) - W 1773 roku firma została powszechnie rozwiązana, Ricci nie miał bezpośredniego następcy.
  19. Tadeusz Brzozowski (7 sierpnia 1814 - 21 lutego 1820) - Wybrany przełożonym jezuitów w Rosji w 1805 roku, został mianowany „przełożonym generalnym” przez Piusa VII, kiedy Towarzystwo zostało ponownie powołane w 1814 roku.
  20. Luigi Fortis (18 października 1820 - 27 stycznia 1829)
  21. Jean- Philippe Roothaan (9 lipca 1829 - 8 maja 1853)
  22. Pierre-Jean Beckx (2 sierpnia 1853 - 4 marca 1887)
  23. Anton Anderledy (4 marca 1887 - 18 stycznia 1892)
  24. Luis Martín (2 października 1892 - 18 kwietnia 1906)
  25. Franz Xaver Wernz (8 września 1906 - 20 sierpnia 1914)
  26. Vladimir Ledochowski (11 lutego 1915 - 13 grudnia 1942)
  27. Jean- Baptiste Janssens (15 września 1946 - 5 października 1964)
  28. Pedro Arrupe (22 maja 1965 - 3 września 1983)
  29. Peter Hans Kolvenbach (13 września 1983 - 14 stycznia 2008)
  30. Adolfo Nicolás (18 stycznia 2008 - 3 października 2016 r)
  31. Arturo Sosa Abascal (od14 października 2016 r)

Spółka w okresie wypowiedzenia

Towarzystwo Jezusowe zostało zniesione przez papieża Klemensa XIV przez krótki Dominus ac redemptor of21 lipca 1773, wykonany na 16 sierpnia. Został zastosowany we wszystkich krajach katolickich i prawie we wszystkich diecezjach. Jednak niektóre kraje niekatolickie, głównie Prusy , Rosja czy Polska pod rosyjską dominacją, odmówiły ogłoszenia papieskiego dokumentu w swoich państwach. Osoba odpowiedzialna w tym kraju została wybrana przełożonym miejscowych jezuitów z tytułem „tymczasowego wikariusza”.

To było :

Plik 7 marca 1801, Pius VII opublikował krótki Catholicae fidei , zatwierdzając istnienie jezuitów w Rosji i autoryzacji Franciszek Kareu aby nosić tytuł „Generałowie zakonu jezuitów w Rosji”. To był pierwszy krok w kierunku przywrócenia porządku.

„Przełożonymi generalnymi w Rosji” byli:

Zamówienie zostało przywrócone na powszechnie7 sierpnia 1814przez Pius VII przez Byk Sollicitudo OMNIUM ecclesiarium .

Przełożony generalny fikcji

W Le Vicomte de Bragelonne , trzeciej powieści z trylogii muszkieterów Aleksandra Dumasa opublikowanej w latach 1848–1850, Aramis zostaje „generałem jezuitów”.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. W rzeczywistości jezuici (w tym ich przełożony generalny) nie mają regulacyjnego habitu religijnego. Jeśli w Indiach widzieliśmy księdza Kolvenbacha w białej sutannie, to dlatego, że tam księża zwykle noszą białą sutannę.

Bibliografia

  1. Konstytucje Towarzystwa Jezusowego

Powiązane artykuły