Szymon kananejski Chrześcijanin Święty | |
Szymon | |
Apostoł , męczennik | |
---|---|
Narodziny | Koniec I wieku p.n.e. AD lub początek I Kany , Galilea |
Śmierć | v. 65 lub v. 107 Nikopsia lub Suanir w Kolchidzie ( dzisiejszy Abchazja ) lub Jerozolima |
Czczony w | Klasztor i kościół Saint-Simon w Nowym Athosu |
Czczony przez |
Kościół katolicki Kościół prawosławny |
Impreza |
28 października (katolicy) 10 maja (prawosławni) |
Atrybuty | Święta księga, piła |
Święty patron | Wesela , Nowożeńcy, Pilarze Otchłani |
Simon Kananejczyk lub Szymon Gorliwy (hebr שִׁמְעוֹן Shiemone ), jest Żydem I st wieku i jednym z dwunastu apostołów z Jezusem Chrystusem . Jest apostołem, nie należy go mylić z uczniem Szymonem magiem, który również stał się chrześcijaninem (Dz 8,9-13). Tradycja widzi apostoła Szymona jako jeden z czterech „pół-braci” Jezusa (Mt 13, 55 i Mk 6: 3). Tekst przypisywany Hipolitowi z Rzymu wskazuje, że Symeon de Clopas również byłby nazywany „zelotą”. Na tej podstawie niektórzy autorzy stawiają hipotezę, że Szymon Kananejczyk mógł być drugim biskupem Jerozolimy .
Szymon jest wymieniony w listach dwunastu apostołów pojawiających się w trzech Ewangeliach synoptycznych ( Mk 3,18 ; Mt 10,4 ; Łk 6,15 ) i Dziejach Apostolskich ( Dz 1,13). Pojawia się również w kilku zachodnich źródłach chrześcijańskich, ale nie jest jednym z wybitnych ludzi, którym św. Hieronim poświęca uwagę. Dużo częściej znajdujemy go w źródłach wschodniochrześcijańskich – pisanych w szczególności w języku syryjskim –
Nazywa się go Kananejczykiem, aby odróżnić go od apostoła Piotra o tym samym imieniu i prawdopodobnie dlatego, że pochodzi z miasta Kana , gdzie Jezus z Nazaretu dokona swojego pierwszego cudu podmieniając wodę w winie na weselach. Niektórzy nawet sugerowali, że mógł być panem młodym. W przeciwnym razie hebrajski qin'ah de qana' przetłumaczony na łacinę jako cananaeus oznacza „pełen zapału”, „gorliwy” lub „zazdrosny”.
W ewangeliach o Marka i Mateusza znajdujemy Simon Kananaios ( „Kananejczyk”) (chyba transliteracja z hebrajskiego kolei qannaim , od czasownika Kanie " ,«być zazdrosny», to znaczy być«pełen zapał» "Gorliwiec"). Dla Andre Paul , autor Ewangelii Marka , że napisany w czasie triumfu z Tytusa i Wespazjana po zdobyciu Jerozolimy (w. 71 ) przechowywane w formie Hebrajskiego w tym tekście, jednak napisany w języku greckim . Piętnaście lat później ewangelista Łukasz uwolnił się od tego ograniczenia językowego.
Jego przydomek „ Zelota ” sugeruje, że Szymon był członkiem grupy Zelotów, która opuściła ten ruch, by podążać za Jezusem. Dla Gérarda Nahona i André Paula apostoł Szymon był rzeczywiście zelotą, w politycznym znaczeniu tego terminu w tamtym czasie. Jednak dla Simona Claude Mimouniego nazwa „Szymon Zelota” nie odnosi się do tego ruchu, ale oznacza po prostu „Szymon Gorliwy”. Dzieje się tak dlatego, że według niego ruch zelotów nie istniał w czasach Jezusa.
Zgodnie z tradycją chrześcijańską , po ewangelizacji Egiptu i Berberów , Szymon dołączył do apostoła Judy po drugiej stronie Eufratu, aby głosić kazania w Persji , która w owym czasie odpowiadała Imperium Partów . Wiele źródeł chrześcijańskich zbiega się, aby mówić o tym głoszeniu w przestrzeni Partów i na południu Armenii .
Według źródeł Szymon zginął męczeńską śmiercią, pocięty piłą lub ukrzyżowany. W swojej Historii Armenii , Mojżesz z Khorene dotyczy tradycję, zgodnie z którą zmarł w Weriosphora (Vériospora) w królestwie Iberia ( Kaukaz ), określając, że on nie jest pewny tej informacji. The Georgian Chronicles oraz Passio SS rozdział . Apostolorum Simonis i Judæ du Passiones et vitae sanctorum mówią, że po ewangelizacji w Persji zginął męczeńską śmiercią w mieście Nikopsia ( granica czerkieska ) lub w Suanirze (w pobliżu Nowego Athos ) w Colchis ( dzisiejsza Abchazja ).
Szymona Zelotę czasami mylono z Symeonem synem Klopasa , drugim „ biskupem ” ( episkopos ) Jerozolimy , następcą Jakuba Sprawiedliwego . Według Hipolita z Rzymu Symeon, syn Klopasa, był również nazywany „ zelotą ” ( Hipolit o dwunastu apostołach ). Są więc inni, Symeon syn Klopasa umierający ukrzyżowany w Cesarstwie Rzymskim , skazany przez konsula rzymskiego najwcześniej w 106 r. , podczas gdy apostoł Szymon Zelota umęczony piłą na dwoje, w kraju położonym po drugiej stronie Eufratu - to znaczy albo Armenia, albo Imperium Partów - kilkadziesiąt lat temu.
S. Hieronima z Stridon , który wyjaśnił, że główną co Ewangelie czasami nazywają „braćmi Jezusa” były w rzeczywistości, czy kuzynami pierwszego lub drugiego stopnia ostatnich właśnie synami Kleofasa i Marii Jacobe . Ponieważ ta precyzja Hieronima została zaakceptowana przez cały Kościół Katolicki , niektórzy historycy uważają, że wszyscy ci, których nazywano „bratami Jezusa” byli synami Klopasa, chociaż Hieronim mówił tylko o dwóch synach wspomnianych w Ewangeliach : Jakub Minor i José. Jednak Kościoły wschodnie rozróżniają Jakuba Mniejszego i Jakuba „brata Pańskiego” i celebrują je oddzielnie. Według tradycji katolickiej „bratem” Jezusa, zwanym w Ewangeliach synoptycznych Szymonem, jest zarówno Szymon Kananejczyk, jak i Symeon, syn Klopasa, drugiego biskupa Jerozolimy, obaj zwani „Zelotą”. Ale według Hipolita z Rzymu, w przypisywanym mu piśmie, Hipolit o dwunastu apostołach , nieuznawanym przez Kościół katolicki, Szymon Zelota umarłby i został pochowany w Jerozolimie w wieku 120 lat.
Jeśli wierzyć Bede Czcigodnemu (zmarł w 735 ), byłby to również Izydor z Sewilli, który pomyliłby Szymona Zelotę (Dz 1:13) i Symeona, który zastąpił Jakuba jako „ biskup ” Jerozolimy . Po zapoznaniu się z informacjami podanymi przez Izydora w pierwszej księdze swojego Komentarza do Dziejów Apostolskich , Bede wskazuje, że starał się je zweryfikować i nie znalazł w źródłach śladu czasu innego autora, który dokonał tej samej identyfikacji.
Szymon Zelota i Symeon syn Klopasa są również obchodzone w różnych terminach i pojawiają się w różnych datach w martyrologiach .
Duża część tradycji chrześcijańskiej uważa, że Szymon był jednym z czterech „braci” Jezusa, to znaczy kuzynami pierwszego lub drugiego stopnia. Jest to sygnalizowane przez Izydora z Sewilli w VII XX wieku , która później przekształciła się w Złotej Legendzie o Jacques de Voragine . Zgodnie z egzegezą podaną przez S. Hieronima de Stridona uważany jest za syna Klopasa , a więc za kuzyna Jezusa (patrz na ten temat artykuł Bracia Jezusa ). Euzebiusz z Cezarei w swoim dziele Historia Kościoła (III 11 i 22) potwierdza, że pewien Symeon (lub Szymon) był rzeczywiście synem Klopasa i Marii Jakubowej, jego żony, jednej ze świętych kobiet znalezionych u stóp krzyża, jak określono w Ewangelii Jana.
Apostoł św. Szymon i św. Juda Tadeusz są często kojarzeni w ikonografii, podobnie jak na listach apostołów . Ewangelizowali te same regiony, na wschód od Eufratu , gdzie Szymon dołączył do Judy po swojej działalności misyjnej wśród „ Berberów ”. Możliwe, że Juda Tadeusz jest „przyrodnim bratem” Jezusa zwanego Judą na listach braci w ewangeliach kanonicznych . W tym przypadku Simon i Jude Thaddée byliby przyrodnimi braćmi.
Siostra Szymon Zelota jest tradycyjnie przedstawiana z piłą, narzędziem jego męczeństwa, za to, że została okrutnie przecięta piłą, zgodnie z bardzo starą i ciągłą tradycją w Kościołach Wschodu. Kościół katolicki przyjmuje tę samą tradycję. To przedstawienie znajdujemy w szczególności w bazylikach św. Jana z Lateranu oraz św. Achillesa i Nereusa w Rzymie , a także w Chiostro dei Voti w bazylice della Santissima Annunziata we Florencji . Niekiedy przedstawia się go trzymającego księgę lub filakterium , w odniesieniu do Ogłoszenia Ewangelii . Jak już wspomniano, S. Szymonowi Zelota często towarzyszy św. Juda Tadeusz, który trzyma maczugę w związku z tym, jak został zabity.
Obrazy tematyczneW Nowym Athos, w pobliżu domniemanego miejscu jego męczeństwa, istnieć kościół z IX -go wieku poświęconej mu kilkakrotnie przebudowywane lub odnowiono, zachowując relikwie i klasztor wzniesiony przez mnichów z góry Athos w XIX th wieku . Zaaranżowali i poświęcili jaskinię, w której apostoł mieszkałby w kaplicy w pobliżu źródła uważanego za święte.
St. Peter Watykan w Rzymie ma także relikwie apostoła Szymona Gorliwy, którzy są czczone z działaniami apostoł Juda Tadeusz od27 października 1605przy ołtarzu centralnym w lewym transepcie ołtarz noszący ich imię, który od 1963 r. jest również poświęcony św . Józefowi . Inne relikwie znajdują się również w bazylice Saint-Sernin w Tuluzie .