Hipolit z Rzymu

Hipolit z Rzymu Obraz w Infobox. Funkcjonować
Antypapież
Biografia
Narodziny 170
Rzym
Śmierć 235 lub 235
Sardynia
Czas Imperium Rzymskie
Zajęcia Teolog , pisarz , biskup katolicki , antypapież
Inne informacje
Religia chrześcijaństwo
Etap kanonizacji Święty
Mistrz Ireneusz z Lyonu
Przyjęcie 13 sierpnia

Hippolyte (ok. 170 - 235 ), znany pod nazwą Hipolit Rzym , to według tradycji kościelnej wyuczonych exegete i teologa , antipope od 217 do 235 , zmarł męczennicę pod Maximin I er Tracji w Sardynia .

Tożsamość postaci znanej pod tym imieniem oraz przypisywane mu prace są przedmiotem debaty we współczesnych badaniach.

On jest święty w Kościele katolickim obchodzone 13 sierpnia . Modlitwy kierowane są do świętego Hippolyte'a o rozwój siły fizycznej. Jest patronem strażników więziennych.

Jest jedynym antypapieżem uhonorowanym przez Kościół.

Tradycja kościelna

Hippolyte jest Grekiem , pochodzącym z Aleksandrii i byłym uczniem Irénée de Lyon . Jest prawdopodobnie najbardziej prestiżowym pisarzem chrześcijańskim tamtych czasów, przynajmniej w zachodniej części Cesarstwa Rzymskiego . Również on nie znosi uzna słabą jakość dwóch papieży (biskupów) powyżej, Zefiryn a zwłaszcza Kaliksta I st .

Jeśli tylko krytykuje Zéphyrina, to z całą mocą sprzeciwiał się Papieżowi Kalikstowi I, który najpierw zarzuca wprowadzenie nowych zwyczajów w Kościele . Całkowicie odrzuca chęć Calixte do autoryzowania związków między niewolnikami i patrycjuszami. Dla niego jest to kwestia czystego i prostego współżycia , całkowicie niedopuszczalnego.

Jest prawdopodobne, że konflikt ten jest także konfliktem „kast” pomiędzy papieżem niskiego pochodzenia (byłym niewolnikiem i uwolnionym) a Hipolitem o szlachetniejszym pochodzeniu i przesiąkniętym jego wyższością intelektualną. Chciał również zachować starożytną grekę jako język liturgiczny, podczas gdy łacina zastąpiła ją w Afryce Północnej i Rzymie. Tak więc grupa jego zwolenników wybierze biskupa Rzymu w 217 r. , Równolegle z Calixte I st . Z tego powodu jest często przedstawiany anachronicznie jako pierwszy  w historii „  antypapież ”. Tytuł papieża został konkretnie nadany dopiero w 306 r. Biskupowi Aleksandrii, a następnie lokalnie, po pierwszym soborze nicejskim w 325 r., Czule wszystkim biskupom uczestniczącym w tym soborze. Jest stopniowo od VI -tego  wieku, tytuł „papież” był wyłącznie jedynym biskupem Rzymu. Dlatego w 217 roku terminy „papież” i „antypapież” nie były jeszcze używane jako takie, ale Kościół katolicki nigdy nie uznałby go za prawowitego biskupa Rzymu.

Jego schizma kontynuuje podczas panowania Urbana I st następnie Pontian , ale mówi się , Która tworzy obliczeń Wielkanocy na wniosek Urban i Pontian. Żałując swego długiego opozycji do Calixte I er , to na pewno pogodzić z Poncjan, wygnanego z nim w Sardynii do 235 podczas nowej prześladowań rozpętanej przez cesarza Maximin I st , podczas którego zmarł wkrótce potem, a niż Pontian. Kościół katolicki uważa go za męczennika . Fabien , papież od 236 r. , Uzyskuje od władz, aby jego ciało, a także ciało Poncjusza, zostały sprowadzone z powrotem do Rzymu . Obaj zostali pochowani tego samego dnia, na znak ich pojednania13 sierpnia 236, w krypcie papieży w katakumbach Świętego Kaliksta .

Hipolit z Rzymu ustanowił zasadę tradycji apostolskiej (dzieło znane ze zbioru Synodu Kościoła Aleksandryjskiego). Jest autorem prac egzegetycznych ( Komentarz do Daniela , O pieśni nad pieśniami ). Przypisuje mu się również Philosophoumena  (en) i Liber Generationis . Przypisuje mu się jako zbiór którym mieści najstarszą znaną modlitwę eucharystyczną języka greckiego liturgicznych (modlitwa n o  2 rytu rzymskiego zreformowana przez Pawła VI jest inspirowany jest trochę).

Pisma

Na posągu Hipolita z Rzymu znalezionym w 1551 r. Znajduje się lista jego pism, w tym Tradycja apostolska Hipolita . Ta ostatnia została zachowana w tłumaczeniu koptyjski , Etiopii i arabskich, a także palimpsest Werony (kolekcji łacińskim IV th  wiek):

Anafora św. Hipolity  : historycznie jest to pierwszy pełny tekst modlitwy konsekracyjnej , który dotarł do nas w całości. Napisany po grecku, był przedmiotem wielu późniejszych komentarzy i opiera się na dość precyzyjnej teologii:

„Boże, dziękujemy Ci przez Twojego umiłowanego Syna, Jezusa Chrystusa, którego w dniach ostatecznych posłałeś nas jako Zbawiciela i Odkupiciela oraz posłańca Twojej woli: On jest Twoim nieodłącznym Słowem, przez które wszystko stworzyłeś i w którym Ty stworzyłeś radowałeś się: którego posłałeś z nieba na łono Dziewicy, gdzie się wcielił: który narodził się z Ducha Świętego iz Dziewicy; który, aby wypełnić Twoją wolę, zwyciężył lud święty, a swoją męką wyzwolił tych, którzy w niego uwierzyli.

To on, dobrowolnie oddając się męce , by pokonać śmierć, zerwać więzy demona, deptać piekło, oświecić sprawiedliwych, dotrzeć do końca i objawić zmartwychwstanie: biorąc chleb i dziękując do Ciebie, powiedział: „Bierzcie i jedzcie, to jest moje ciało ofiarowane za was. Podobnie z kielichem mówiącym: To jest moja przelana krew za was. Kiedy to robisz, robisz to na moją pamiątkę. "

Pamiętając zatem o Jego śmierci i zmartwychwstaniu, ofiarujemy Ci chleb i kielich, dziękując Ci za to, że raczyłeś pozwolić nam stawić się przed Tobą i pełnić naszą posługę, i prosimy Cię o zesłanie Ducha Świętego na Ofiara Świętego Kościoła, abyśmy mogli Cię wychwalać, wychwalać Cię przez Twojego Syna Jezusa Chrystusa, przez którego masz chwałę i cześć, Ojcu Synowi i Duchowi Świętemu w Twoim Świętym Kościele, teraz i na wieki wieków . Amen. "

Według papieża Benedykta XVI Hipolit z Rzymu był „pierwszym, który jasno stwierdził, że Jezus urodził się na25 grudnia[...] W swoim komentarzu na książce z proroka Daniela , napisany około roku204 ” . Rzeczywiście, w niektórych wersjach tego tekstu, we fragmencie umieszcza się narodziny Jezusa „osiem dni przed kalendarzami styczniowymi”, co odpowiadałoby dacie25 grudnia.

Medytacja

Pod imieniem Hipolita zostało przekazane to kazanie o chrzcie Chrystusa, wiedząc, że podczas Przemienienia Pańskiego powtarza się słowo: To jest mój Syn umiłowany (Łk 9: 28-36) .

Przemienieni przez chrzest

Umiłowany rodzi miłość i niematerialne światło, światło niedostępne (1 Tm 6,16) . To jest mój umiłowany Syn (Mt 3,17) , który pojawił się tutaj na dole, nie rozstając się z łonem swego Ojca , objawił się, nie pojawił się. To jest mój Syn umiłowany , to On głodny (Mt 21,18) karmi tysiące ludzi (Mt 14,14-21)  ; (Mt 15, 32-39)  ; znużony (J 4,6) , odpocząć od znużenia (Mt 11, 28 )  ; nie ma gdzie położyć głowy (Mt 8,20) i wszystko nosi w ręku; cierpi i leczy cierpienie. Zostaje spoliczkowany (Mt 26:67) i daje światu wolność. Uderza go w środek żebra (J 19,34) i prostuje żebro Adama (Rdz 2:21) .

Ojciec nieśmiertelności posłał na świat swego nieśmiertelnego Syna i Słowo (J 1,14)  ; przyszedł do człowieka, aby go obmyć wodą i Duchem (J 3, 5) . Odrodził nas i uczynił nieskazitelnymi na duszy i ciele, tchnął w nas tchnienie życia (J 20, 22) i przyodział nas w zbroję (Ef 6,11) nieśmiertelności. A jeśli człowiek stanie się nieśmiertelny, będzie też Bogiem. A jeśli staje się Bogiem przez wodę i Ducha Świętego, gdy zostaje odrodzony przez chrzest , jest także współdziedzicem z Chrystusem (Rz 8,17) przy zmartwychwstaniu .

Hipolit z Rzymu i Pseudo-Hipolit z Rzymu

Autor zwany Hipolitem z Rzymu jest tradycyjnie rzymskim kapłanem, który zginął jako męczennik wraz z Papieżem Poncjuszem w 235 roku. Ale Hipolit z wielu komentarzy egzegetycznych (w tym do Daniela), De Christo i Antichristo , Traktatu o Paschy i kontrargumentów wobec wszystkich herezji , to raczej biskup, może Palestine, druga połowa III th  wieku.

Dzieła Hipolita z Rzymu

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Tuukka Kauhanen , The Proto Lucianic Problem in 1 Samuel , Göttingen, Vandenhoeck & Ruprecht, al.  "Gorzelańczyk De Septuaginty" ( N O  3),2012, 240  pkt. ( ISBN  978-3-647-53459-6 , czytaj online ) , „Hippolytus” , s.  45 i następne..
  2. Nominis: Święty Hippolyte z Rzymu .
  3. Anaïs Lefébure, „  Antypapierzy, te niezgodne postacie Kościoła katolickiego  ” , na jolpress.com ,13 marca 2013 r(dostęp 9 stycznia 2017 ) .
  4. FL Cross, The Oxford Dictionary of the Christian Church , Oxford University Press, 2005.
  5. Paul Christophe, Kościół w historii ludzi , 1983, s. 69.
  6. Clavis Patrum Græcorum 1870-1925.
  7. Benedykt  XVI , środowa audiencja ogólna23 grudnia 2009, na oficjalnej stronie Stolicy Apostolskiej (dostęp 18 grudnia 2016 r .
  8. (w) "  Tradycja tekstowa komentarza Hipolita do Daniela"  " na temat Rogera Pearse'a - Myśli o starożytności, patrystyce, dostępie do informacji i nie tylko (roger-pearse.com) ,12 stycznia 2010(dostęp 31 grudnia 2018 )
  9. (w) Hippolytus z Rzymu, Komentarz do Księgi Daniela (tłumaczenie angielskie TC Schmidt) ,2010( czytaj online ) , s.  140
  10. Kazanie na Święto Objawienia Pańskiego, 7-8 , tłum. France Quéré , Le mystère de Noël, Ichtus-Lettres Chrétiennes 8, Grasset, Paryż, 1963, s.  256-257 , s.  251-252 recenzja.

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne