Eufrat | |
Eufrat w Iraku. | |
Charakterystyka | |
---|---|
Długość | 2780 km |
Basen | 444 000 km 2 |
Umywalka zbiorcza | Chatt-el-Arab |
Przepływ średni | 356 m 3 / s |
Dieta | pluvio-nival |
Zajęcia | |
Źródło | Zbieg Murata Nehriego i Karasu |
· Informacje kontaktowe | 38 ° 52 ′ 29 ″ N, 38 ° 47 ′ 38 ″ E |
Zbieg | Chatt-el-Arab ( Zatoka Perska ) |
Lokalizacja | Qurna |
· Informacje kontaktowe | 30 ° 25 ′ 29 ″ N, 48 ° 10 ′ 08 ″ E |
Geografia | |
Kraje skrzyżowane |
Turcja Syria Irak |
Eufrat jest rzeka w Azji 2.780 km na południowy długo. Tworzy z Tygrysem w dolnej części Mezopotamii (od grec. Μεσο [ mesos ] „środek” i ποταμός [ potamos ] „rzeka”), jedną z kolebek cywilizacji.
Przepływ typu pluwionowo-niwalnego jest szczególnie nieregularny, ponieważ ponad połowa jego przepływu płynie od marca do maja, a przepływ może spaść do 300 m 3 / s przy średnim przepływie 830 m 3 / s (przy wjeździe do Syrii). ) . Podczas zalewania może osiągnąć 5200 m 3 / s, co może spowodować poważne zalanie. Z roku na rok objętość wody jest bardzo zróżnicowana, od 15 km 3 podczas suszy w latach 1958-1962 do 58 km 3 w 1969 roku.
Inną cechą charakterystyczną jest to, że przepływ zmniejsza się podczas przechodzenia przez obszary suche z powodu dużego parowania, szczególnie w sztucznych jeziorach, i pompowania do nawadniania. Tak więc, podczas gdy średnia objętość wody wpływającej do Syrii wynosi 28 km 3 , na granicy irackiej spada do 26, pomimo wkładu trzech dopływów (1,75 km 3 ) i wynosi tylko 14 do Nassiriya w południowym Iraku (E. Vaumas, 1955). .
Eufrat jest przedmiotem tarcia między Irakiem , Syrią i Turcją , która chce zmniejszyć swój przepływ poprzez budowę nowych tam .
Język | Nazwisko |
Akadyjski | Mógłbyś |
Arab | الفرات , Al-Furāt |
Aramejski | ܦܪܬ , Prāṯ , Froṯ |
ormiański | Եփրատ , Yeṗrat |
Starożytna greka | Εὐφράτης , Euphrátês |
hebrajski | פְּרָת , Pĕrāṯ . W Biblii hebrajski פְּרָת to nazwa czwartej rzeki graniczącej z ogrodem Eden |
kurdyjski | فرهات , Firat , Ferat |
perski | فرات , Ferat |
Sumeryjski | Buranun |
turecki | Fırat |
Dwie macierzyste gałęzie Eufratu rodzą się na wysokim płaskowyżu Anatolii : zachodnia, czyli Karasu, rodzi się w pobliżu Erzurum, z którego przecina równinę; wschodnia, Murat, tworzy się na północ od jeziora Van, po bokach zachodniej skarpy Araratu. Następnie przecina obszar podgórski , suchy obszar dzielony między Syrią i Irakiem . Przybył do Ramadi w Iraku , wkroczył na żyzną równinę Mezopotamii , przechodząc przez Falludża w pobliżu Bagdadu , a następnie około 1 km na zachód od ruin Babilonu . Łączy się z Tygrysem w południowo-wschodniej części kraju w Qurna, około 100 km na północny-zachód od Basry, tworząc Shatt-el-Arab i opuszcza Zatokę Perską .
Kraj | długość (km) |
Powierzchnia km 2 |
Proporcja | Wkład debetowy |
---|---|---|---|---|
indyk | 455 | 124,320 | 28% | 88 lub 98,6% * |
Syria | 675 | 75,480 | 17% | 12 lub 1,4% * |
Irak | 1200 | 177,600 | 40% | 0% |
Arabia Saudyjska | wody podziemne | 66,600 | 15% | 0% |
Szacunki te różnią się w zależności od źródeł i kryteriów oceny. * różnica zależy od tego, czy dopływy Sajour , Balikh i Khabur są włączone do kwoty tureckiej: w rzeczywistości mają swoje źródło w Turcji. |
Przepływ Eufratu obserwowano przez 43 lata (między 1924 a 1972) w Hit , irackim miejscu położonym około 150 kilometrów na zachód-północny zachód od Bagdadu . To właśnie w Hit, przepływ rzeki jest maksymalny; w rzeczywistości w dalszej części rzeki wiele struktur nawadniających będzie pobierać duże ilości wody z rzeki, zmniejszając w ten sposób jej przepływ. Ponadto żadne bardziej znaczące dopływy nie będą przyczyniać się do jego karmienia.
W Hit, średni roczny przepływ lub moduł zaobserwowany w tym okresie wynosił 937 m 3 / s na uwzględnionym obszarze 264 100 km 2 .
Arkusz wody płynącej w tej części zbiornika, zdecydowanie najważniejsze z punktu widzenia wydajności (prawie 100 % całkowitego przepływu rzeki), dzięki czemu osiąga się postać 112 mm rocznie.
Średni miesięczny przepływ (wm 3 / s)Eufrat składa się z połączenia 2 głównych rzek:
Trzy rzeki wpływają do Eufratu w Syrii:
W Iraku nie ma naturalnego dopływu, ale kanał Thartar-Eufrat umożliwia odprowadzanie nadmiaru powodzi z Tygrysu do Eufratu przez jezioro zaporowe Thartar . Dalej na południe Tygrys i Eufrat spotykają się w Qurna i tworzą Chatt-el-Arab, w którym dołączają do nich Karoun .
Dopływ Iranu (na Shatt-el-Arab)Karoun wpada do Chatt-el-Arab po przejechaniu 850 km w Iranie . Wyładowuje średnią objętość szacowaną na 15 miliardów metrów sześciennych.
Turcja zorganizował liczne tamy na Eufrat i jej dopływów, głównym zakończone dzisiaj jest Atatürk Dam . (Zobacz „ Projekt Południowo-Wschodniej Anatolii ”, Turecki Projekt Rozwoju Południowo-Wschodniej Anatolii).
Główne prace od upstream do downstream (patrz „ Lista prac hydraulicznych GAP ”, aby zapoznać się z pełną listą tureckich robót nad Eufratem) :
Upstream to Downstream:
Upstream to Downstream: