Saumane-de-Vaucluse

Saumane-de-Vaucluse
Saumane-de-Vaucluse
Ratusz.
Herb Saumane-de-Vaucluse
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Departament Vaucluse
Miasto Awinion
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Pays des Sorgues i Monts de Vaucluse
Mandat burmistrza
 Laurence Chabaud-Geva
2020 -2026
Kod pocztowy 84800
Wspólny kod 84124
Demografia
Miły Saumanais, Saumanaise
Ludność
miejska 		949  mieszk. (2018 wzrost o 2,59% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 46  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 56 ′ 14 ″ północ, 5° 06 ′ 25 ″ wschód
Wysokość 140  m
min. Maks. 60  m
671  m²
Powierzchnia 20,81  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Jednostka miejska Awinion
( przedmieście )
Obszar atrakcji L'Isle-sur-la-Sorgue
(gmina Korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton L'Isle-sur-la-Sorgue
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Zobacz na mapie administracyjnej Prowansji-Alp-Lazurowego Wybrzeża Lokalizator miasta 14.svg Saumane-de-Vaucluse
Geolokalizacja na mapie: Vaucluse
Zobacz na mapie topograficznej Vaucluse Lokalizator miasta 14.svg Saumane-de-Vaucluse
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saumane-de-Vaucluse
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saumane-de-Vaucluse

Saumane-de-Vaucluse jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Vaucluse w tym regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże .

Jej mieszkańcy nazywani są Saumanais.

Geografia

Położona wioska Vaucluse nad doliną Sorgue , 4  km od Fontaine-de-Vaucluse , 5  km od L'Isle-sur-la-Sorgue , w pobliżu gór Vaucluse.

Dojazd i transport

Łatwiejsza droga dojazdowa do wsi została wykuta w skale w latach 60-tych XIX wieku . Najbliższe stacje TGV to stacja kolejowa Avignon TGV i stacja Avignon Centre (korespondencja TER ze stacją Isle-sur-la-Sorgue / Fontaine-de-Vaucluse 7 km od wioski). Miasto jest obsługiwane przez zjazdy z autostrady A7 w Avignon Sud lub Cavaillon.

Ulga

Na południe od miasta równina Sorgue (na skraju). Na wschód, zachód i północ od wioski wzgórza ( Monts de Vaucluse ) porośnięte krzewami lub dęby ostrolistne (obecność sosen). Najwyższe partie znajdują się na północy.

Geologia

Góry Vaucluse zbudowane są z wapieni z epoki wtórnej, często przepuszczalnych, co pozwala na infiltrację wody w głąb i pojawienie się podziemnych rzek. Głębiej, twardsze, nieprzepuszczalne kamienie uniemożliwiają naturalny przepływ tych rzek, a następnie powodują odrodzenie, takie jak Fontaine de Vaucluse .

Sejsmiczność

Kantony Bonnieux , Apt , Cadenet , Cavaillon i Pertuis są sklasyfikowane w strefie Ib (niskie ryzyko). Wszystkie inne kantony departamentu Vaucluse, w tym kanton Isle-sur-la-Sorgue, do którego należy gmina, są sklasyfikowane w strefie Ia (bardzo niskie ryzyko). Ten podział na strefy odpowiada sejsmiczności powodującej tylko wyjątkowo zniszczenie budynków.

Hydrografia

Carpentras kanał przecina miasto i Sorgue Graniczy na południu.

Pogoda

Gmina położona jest na obszarze wpływów klimatu śródziemnomorskiego . Lata są gorące i suche, co związane jest ze wzrostem szerokości geograficznej podzwrotnikowych antycyklonów , przeplatane czasami gwałtownymi epizodami burzowymi. Zimy są łagodne. Opady są rzadkie, a śniegu rzadko.

Mistral

W tej gminie produkującej Ventoux (AOC) żaden winiarz nie skarży się na mistral - nawet gwałtowny, bo ma to dla winnicy korzystne korzyści. Nazywany "  mango-fango  ", błotożerca, usuwa zbędną wilgoć po burzach , oczyszcza niebo i nadaje mu blask, chroni winorośl przed wieloma chorobami grzybiczymi i oczyszcza je z pasożytniczych owadów.

Planowanie miasta

Typologia

Saumane-de-Vaucluse jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Awinionu , aglomeracji międzyregionalnej grupowanie razem 59 gmin i 455,711 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji L'Isle-sur-la-Sorgue, którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 4 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (69,8 % w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej temu, co w 1990 r. ( 70,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (50,6%), niejednorodne tereny rolne (22,7%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (19,2%), zieleń sztuczna, nierolnicza (4,6%), łąki (2,8%), tereny zurbanizowane (0,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Prehistoria i starożytność

W dolinie Chinchon liczne schrony skalne pozostawiły ślady okupacji od paleolitu do epipaleolitu. W pobliżu, w miejscu "La Boudine" wykopaliska ujawniły ślady okupacji środkowego neolitu (IV tysiąclecie p.n.e.). Kolonizacja rzymska, wobec braku wyraźnie zidentyfikowanej willi , była ważna i uważana za taką ze względu na ilość zebranych na miejscu amfor i urn.

Średniowiecze

W XI -tego  wieku, to było castrum otoczone mocnymi murami. W 1220 r. twierdza hrabiów Tuluzy, markiza Prowansji, była w posiadaniu braci Bertranda i Guillaume Pierre. Następnie udał się do Pons d'Astouaud, który złożył mu hołd w 1253 roku .

renesans

W 1451 r. Mikołaj V przekazał władzę Baudetowi de Sade . Jego potomkowie ufortyfikowali zamek i chcieli odrestaurować wały, które w 1597 roku zakwalifikowano jako bardzo stare . To pragnienie zamknięcia Vallis Clausa przez rodzinę de Sade wywołało liczne protesty ze strony lordów z sąsiedztwa. Widziana z Rzymu sytuacja nie wydawała się tak katastrofalna i Papież potwierdził tę twierdzę w Sade, dopóki mieli męskich spadkobierców.

Okres nowożytny

W 1720 r. zaraza zaczęła rozprzestrzeniać się z Marsylii w całej Prowansji . Aby chronić Komturia Wenassyjska z ofiar dżumy Prowansji, gminy regionu następnie zaczął budować ścianę ponad 27 kilometrów, na „ ścianę dżumy ”

Markiz de Sade spędził część swojego dzieciństwa w Saumane, w latach 1745-1750, ze swoim wujem, ojcem Jacques de Sade , który posiadał tam zamek, który można zobaczyć do dziś. Gilbert Lely w swoim Żywocie markiza de Sade opowiada o życiu markiza, a następnie dziecka w Saumane. Dokładny opis miejsc zajmowanych przez G. Lely na stronach 96–98 tej samej książki podaje również Maurice Heine .

Niejeden krytyk wspomniał o prawdopodobnym wpływie młodego markiza tych stromych miejsc i zamku, a zwłaszcza jego podziemia, na literacki świat przyszłych pism Sade'a, który będzie obfitował w zamki i szczyty, na których jego libertyńscy bohaterowie.

Należy zauważyć, że Abbé de Sade jest autorem Życia Petrarki opublikowanego w latach 1764-1767, które po raz pierwszy ujawnia przynależność Laure de Noves , idealnego kochanka Petrarki, który poświęcił swoją pracę jej, rodzinie.przez Sade.

12 sierpnia 1793powstał departament Vaucluse, składający się z dystryktów Avignon i Carpentras, ale także Apt i Orange , które należały do Bouches-du-Rhône , a także kantonu Sault , który należał do Basses- Alps .

Okres współczesny

Woda z Sorgue odegrała kluczową rolę w gospodarce tego terytorium. Korzystanie swoją moc, papiernie pojawiły się w XV th  wieku. Sztandarowy przemysł papierniczy zapewniał prosperity miastu do 1950 r., zanim został prześcignięty przez nowoczesność i zastąpiony lokalnie na rzecz turystyki i rzemiosła. Ostatnia papiernia została zamknięta w lutym 1968 roku .

Heraldyka

Herb Saumane-de-Vaucluse

Broń można ozdobić w następujący sposób:

Gules to orzeł zwieńczony złotem, któremu do pierwszego odcinka towarzyszy gwiazda o ośmiu szprychach tego samego .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 2001 marzec 2014 Chrześcijański Chalet    
marzec 2014 W trakcie Laurence Chabaud-Geva LREM  
Brakujące dane należy uzupełnić.

Międzywspólnotowość

Miasto jest częścią społeczności gmin Pays des Sorgues i Monts de Vaucluse .

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto miało 949 mieszkańców, co stanowi wzrost o 2,59% w porównaniu do 2013 r. ( Vaucluse  : + 1,79%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
586 514 540 544 625 588 573 612 601
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
627 632 639 570 526 510 491 451 406
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
413 401 374 345 407 416 411 357 406
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
393 340 443 581 644 684 760 883 940
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
949 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Przemysł

Stare kamieniołomy, działalność teraz ustała.

Turystyka

Częściowo ze względu na bliskość Luberon i Sorgue , turystyka pozwoliła na rozwój kilku ośrodków aktywności w okolicznych gminach (ośrodki jazdy konnej, spływy kajakowe po Sorgue, paintball, trekking po drzewach, centrum sportowe itp.) oraz liczne udogodnienia dla szlaków turystycznych. Pole golfowe Saumane przyciąga pasjonatów z sąsiednich miejscowości.

Rolnictwo

Miasto jest od XIX th  century znana z jakości swoich trufle, a od 1973 roku , produkuje win AOC Ventoux . Wina, które nie są objęte kontrolowaną etykietą pochodzenia, po zatwierdzeniu mogą ubiegać się o etykietę vin de pays d'Aigues

Sprzęt lub usługi

Zaledwie kilka kilometrów od hotelu Isle-sur-la-Sorgue znajduje się wiele sklepów, specjalistycznych supermarketów i supermarketów.

Edukacja

Szkoła podstawowa w Saumane-de-Vaucluse, szkoły średnie (gimnazjum i liceum) w Isle-sur-la-Sorgue oraz uniwersytet w Awinionie.

Sporty

W miasteczku jest pole golfowe (18 dołków, 9 dołków, treningi itp.), szlaki turystyczne, możliwość spływów kajakowych i wędkowania w Sorgues, ośrodek jeździecki...

Zdrowie

Szpitale w L'Isle-sur-la-Sorgue i Cavaillon .

Życie lokalne

Kulty

katolicki (kościół Saint-Trophime).

Środowisko

Zbieranie i przetwarzanie odpadów z gospodarstw domowych i podobnych odpadów oraz ochrony i poprawy stanu środowiska odbywa się w ramach społeczności gmin Pays des Sorgues oraz Monts de Vaucluse .

Miejsca i zabytki

Na szczycie wzgórza z widokiem na wioskę stoi zamek Saumane (MH) z początków w XII -tego  wieku. Budynek został zmodyfikowany w ciągu stuleci (od XIV TH do XVII th  wieku), wielokrotnie zniszczone i przywrócona. Ten piękny zamek należał do wuja markiza de Sade , opata Jacques de Sade , historyka Petrarki , który przebywał tam od pięciu do dziesięciu lat.

Można zauważyć na poziomie Village pralnia, fontanny i romański kościół św Trophime który pochodzi z XII -tego  wieku. Ale ten klasztor opactwa Sénanque przeszedł różne zmiany. W jego romańskiej dzwonnicy znajduje się dzwon z 1400 r. , s.  308 . Piękne bory można znaleźć na drodze do Roque-sur-Pernes. Na wschodzie, w miejscu zwanym Valescure, niedaleko farmy, znajduje się wlot i jaskinia. W dolinie Vignerme (ugór winorośli) znajduje się wykopana w skalnym schronie jedna z najpiękniejszych kadzi jaskiniowych w departamencie. 3,5 kilometra na północ od wioski otwarto chłopskie muzeum Cremade.

Osobowości związane z gminą

Bibliografia

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Oficjalna nazwa od dekretu z 29 lipca 1920 r.
  2. Jules Courtet, op. cyt. , s. 306.
  3. Regulacyjne strefy sejsmiczne Francji, klasyfikacja kantonów (podział pod koniec 1989 r.) regionu PACA , s. 48
  4. Jean-Pierre Saltarelli, op. cyt. , s. 14.
  5. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
  6. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
  7. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  8. „  Avignon Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  9. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  10. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  11. „  Wykaz gmin tworzących obszar atrakcji L'Isle-sur-la-Sorgue  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  12. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  13. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
  14. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  15. Evelyne Crégut-Bonnoure i Maurice Paccard, „  Fauna w Saïga Tatarica de Chinchon I (Saumanes, Vaucluse)  ”, Quaternaire , t.  8, N O  4,1997, s.  391-407 ( czytaj online [persée], konsultowane 4 lutego 2019 r. ).
  16. Reggio, Hélard, Roussel, Guendon, D'Anna, van Willigen, André i Quesnel, „  Zajęcie neolityczne u podnóża Monts De Vaucluse: miejsce La Boudine w Saumane-de-Vaucluse  ”, list naukowy z Luberon ,2016, s.  8 - 19 ( czytaj online ).
  17. Robet Bailly, op. cyt. , s. 400.
  18. Jean-Pierre Saltarelli, op. cyt. , s. 88.
  19. Gilbert Lely, Życie markiza de Sade , Mercure de France, 1952, a następnie tom 1 Dzieł wszystkich , Krąg cennej księgi, 1967, strony 41-46.
  20. Niepublikowane rękopisy Maurice'a Heinego przekazane Bibliotece Narodowej Francji . Nr ref.: MS 24392.
  21. patrz Fontaine-de-Vaucluse
  22. Herbarz gmin Vaucluse
  23. Organizacja spisu na insee.fr .
  24. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  25. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  26. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  27. Znak Vin de pays d'Aigues dotyczy następujących gmin w departamencie Vaucluse: Ansouis, Apt, Auribeau, La Bastide-des-Jourdan, La Bastidonne, Les Beaumettes, Beaumont-de-Pertuis, Bonnieux, Buoux, Cabrières-d „Aigues, Cabrières-d'Avignon, Cadenet, Caseneuve, Castellet, Cavaillon, Cheval-Blanc, Cucuron, Gargas, Gignac, Gordes, Goult, Grambois, L'Isle-sur-la-Sorgue, Joucas, Lacoste, Lagarde „Apt, Lagnes, Lauris, Lioux, Lourmarin, Maubec, Ménerbes, Mérindol, Mirabeau, La Motte-d'Aigues, Murs, Oppède, Pertuis, Peypin-d'Aigues, Puget, Puyvert, Robion, Roussillon, Rustrel, Saignon Saint-Martin-de-Castillon, Saint-Martin-de-la-Brasque, Saint-Pantaléon, Saint-Saturnin-d'Apt, Sannes, Saumane, Sivergues, Les Taillades, La Tour-d'Aigues, Vaugines, Viens, Villars, Villelaure, Vitrolles-en-Luberon.
  28. „  Ecole Jean-Henri Fabre / Municipality of Saumane de Vaucluse  ” , na stronie vaucluse.fr (dostęp 23 lutego 2021 r . ) .
  29. Jules Courtet, op. cyt. , s. 307.
  30. Jules Courtet, op. cyt. .

Aby wejść głębiej

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne