Sainville

Zainwestowany w filantropię Eugène Farcot przekazał miastu Sainville sumę 40 000 franków w złocie, aby zrealizować projekt życia: zbudować pomnik ku pamięci pary, którą założył z Pauline Leblond. Kartusz sojuszniczy dwóch rodów słusznie zdobi kwadratową wieżę. Gmina Sainville jest zobowiązana do przestrzegania czterech warunków w przyjęciu dziedzictwa, zastrzegając przyjęcie lekarza, instalację muzeum i mieszkania, a także obserwację pomostową niezbędną do wykonywania ćwiczeń przez saperów. symbol salamandry. Program architektoniczny został powierzony panu Emile Vaillant, głównemu architektowi departamentu Eure-et-Loir, który inspiruje się dwoma rysunkami autorstwa Eugène'a Farcota. W przeciwnym razie dekorację przekazuje Paul Vaillant, który swoim imieniem podpisuje mozaikę z salamandrą.

Zmarły w 1896 roku Eugène nie zobaczy realizacji swojego dzieła. Jego zięć i wykonawca, pan Henri Wandenberg, pracował nad wykonaniem monumentalnego zegara i kompasu, który sygnował swoim nazwiskiem. To jemu zwraca przywilej otwarcia muzeum Farcota w 1903 roku. Pozbawiony bezpośrednich spadkobierców przez śmierć dwojga dzieci, Karola i Małgorzaty, Eugène Farcot składa śluby potomne, pozostawiając za sobą to muzeum dostępne dla wszystkich. .

Dzięki bezprecedensowej muzeografii muzeum Farcot otworzyło drzwi swojego gabinetu osobliwości w 2016 roku. Zegarmistrz i obieżyświat Eugène Farcot przekazuje miastu Sainville kolekcję, w której spotykają się nauki-techniki, sztuki piękne i archeologia.

• Muzeum Farcota

• Pomnik ;
• Wieża ciśnień.

Osobowości związane z gminą

• Maria Poussepin (14 października 1653 r, Dourdan -24 stycznia 1744, Sainville), założyciel Zgromadzenia Sióstr Dominikanek Miłosierdzia Prezentacji z Tours. Plac miejski honoruje swoją nazwę.

• Marie Poussepin

• Eugeniusz Farcot (20 lutego 1830 r, Sainville - 14 marca 1896 r, Saint-Maur-des-Fossés ), inżynier lotnictwa i jeden z najsłynniejszych zegarmistrzów z wahadłem stożkowym . Muzeum i plac miejski upamiętniają jego nazwę.

• Agnès Varda (ur. 1928), fotografka , reżyserka i artystka wizualna , w 2002 roku nakręciła film Dwa lata później w kilku wioskach Beauce Eurélienne  : Allainville , Barmainville , Oysonville i Sainville.

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Lista muzeów w Eure-et-Loir
• Lista filmów nakręconych w departamencie Eure-et-Loir
• Lista gmin Eure-et-Loir

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona
• Ewidencja organów  :
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
• Zasoby geograficzne  :
  • Insee (gminy)
• Sainville na stronie National Geographic Institute

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Opady atmosferyczne w meteorologii to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .

Bibliografia

1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 27 lipca 2021 )
2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 27 lipca 2021 )
3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 r. )
4. Słowniczek - Opady , Météo-France
5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
6. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (Oracle) – Centre-Val de Loire  ” , na stronie centre-valdeloire.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 27 lipca 2021 )
7. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
8. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
9. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
10. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
11. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
12. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 5 maja 2021 )
13. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 5 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
14. Archiwa departamentalne Eure-et-Loir -G, rozdział Notre-Dame de Chartres.
15. Biblioteka Narodowa Francji – pani Latin 11.063, Cartulaire Saint-Jean-en-Vallée de Chartres.
16. National Archives -JJ 116 N O  140 fol. 82).
17. National Archives-JJ 140 N O  117 fol. 152.
18. Archive National-DD 146 N O  258 fol. 137.
19. Archive National-DD 156 N O  189 fol. 115.
20. Kartuarium Saint-Denis we Francji, LL 1158, t. II, k. 32.
21. Orleańska Biblioteka Miejska, Rękopis 995, fol. 229.
22. Jeanine Sodigné-Loustau, „  Przyjęcie hiszpańskich uchodźców cywilnych w latach 1936-1940. Przykład: region centralny  ”, Matériaux pour l'histoire de nos temps . 1996, nr 44. s. 43.
23. Jeanine Sodigné-Loustau, op. cyt. , P. 46.
24. Jeanine Sodigné-Loustau, op. cyt. , P. 43-44.
25. Jeanine Sodigné-Loustau, op. cyt. , P. 47.
26. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
27. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
28. "  dzwonnica  " , instrukcja n o  PM28000564, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
29. "  Internetowy kotek do ratowania kościoła we wsi Sainville  " , na https://www.lechorepublicain.fr ,27 stycznia 2021.
30. (w) Dwa lata później w internetowej bazie filmów .