Sainte-Barbe (Wogezy)
Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Wogezach .
Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .
| Sainte-Barbe | |||||
 Pomnik kościelny i wojenny. | |||||
.svg) Herb |
|||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Region | Wielki Wschód | ||||
| Departament | Wogezy | ||||
| Miasto | Epinal | ||||
| Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin regionu Rambervillers | ||||
|
Mandat burmistrza |
Christophe Lemesle 2020 -2026 |
||||
| Kod pocztowy | 88700 | ||||
| Wspólny kod | 88410 | ||||
| Demografia | |||||
| Miły | Barbutienowie, Barbutienowie | ||||
|
Ludność miejska |
273 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 9 mieszkańców/km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 48°23′50″ północ, 6°43′24″ wschód | ||||
| Wysokość | 360 m min. Maks. 286 m 476 m² |
||||
| Powierzchnia | 30,38 km 2 | ||||
| Rodzaj | gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji |
Rambervillers (gmina korony) |
||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Kanton Raon-l'Étape | ||||
| Ustawodawczy | Pierwszy okręg wyborczy | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
| |||||
St. Barbara jest francuski gmina znajduje się w dziale z Wogezów w regionie East Grand .
Jej mieszkańcy są nazywane przez Barbutiens .
Geografia
Sainte-Barbe to miasto w departamencie Vosges , położone u podnóża gór Vosges . Rozciąga się na 30,4 km 2 , w dużej mierze porośnięty lasami.
We wsi znajduje się 350 m npm, a najwyżej położony punkt w mieście jest 476 m .
Źródło Belvitte (dopływ Mortagne ) znajduje się w miejscowości Sainte-Barbe . 48°22′36″N, 6°44′59″E
Planowanie miasta
Typologia
Sainte-Barbe jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Rambervillers , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 15 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie terenu
Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (87,5% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (87,7 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (84,4%), grunty orne (9,4%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (3,1%), łąki (1,6%), tereny zurbanizowane (1,4%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Toponimia
Historia
W Sierpień 1914, 105 domów i kościół zostało spalonych przez Niemców.
Miasto zostało udekorowane na 30 sierpnia 1920krzyża wojennego z lat 1914-1918 .
Polityka i administracja
Finanse lokalne
W 2015 roku na finanse gminy składały się:
- Całkowity dochód operacyjny: € 152.000 , lub € 531 za mieszkańca;
- całkowite koszty operacyjne : 180 000 euro , tj. 630 euro na mieszkańca;
- łączne środki inwestycyjne : 45 000 € , tj. 157 € na mieszkańca;
- Wszystkich zastosowania inwestycyjne: € 61.000 , lub € 212 za mieszkańca;
- dług : € 0 , lub € 0 na mieszkańca.
Przy następujących stawkach podatkowych:
- podatek lokalny : 18,01%;
- podatek od nieruchomości od budynków : 5,99%;
- podatek od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych: 18,11%;
- podatek doliczony do podatku od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych: 38,75%;
- wkład majątkowy: 22,65%.
Lista burmistrzów
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
|---|---|---|---|---|
| Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
| styczeń 2000 | marzec 2014 | André Cherrier | ||
| marzec 2014 | W trakcie | Christophe Lemesle | DVC | Przewodniczący Gminy |
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.
W 2018 r. miasto miało 273 mieszkańców, o 3,87% mniej w porównaniu do 2013 r. ( Wogezy : -2,43%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1856 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 421 | 465 | 572 | 637 | 717 | 726 | 736 | 804 | 780 |
| 1861 | 1866 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 | 1906 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 755 | 763 | 734 | 722 | 667 | 627 | 599 | 577 | 669 |
| 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 | 1968 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 581 | 450 | 507 | 472 | 395 | 331 | 339 | 356 | 321 |
| 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 | 2018 | - |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 292 | 267 | 251 | 251 | 281 | 277 | 281 | 273 | - |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Lokalna kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
- Obecny kościół Sainte-Barbe, zbudowany w 1848 roku, zastępuje prymitywny kościół romański, który znajdował się w poza centrum miejscowości Sainte-Barbe, "le Bout du Dessus". Musi zostać odbudowany po podpaleniu przez Niemców podczas bitwy pod Chipotte wSierpień 1914. Podczas odbudowy kościoła z 1927 r. w kartuszu na ołtarzu głównym i chrzcielnicy włożono kafle z płomienistego piaskowca z Rambervillers. Płytki w kształcie alg umieszczone na głównym ołtarzu są dziełem artysty Jacquesa Grübera, który stworzył ten kształt w 1905 roku, zgodnie z katalogiem handlowym nr 4 opublikowanym przez Société Anonyme des Produits Céramiques de Rambervillers. Podczas tej rekonstrukcji witraże w jaskrawych kolorach zostały wykonane przez warsztaty mistrza szklarskiego Georgesa Janina w Nancy. Postacie wiary pojawiające się na tych witrażach przywodzą na myśl kontekst ideologiczny okresu międzywojennego: Joanna d'Arc i Thérèse de Lisieux ucieleśniają związek patriotyzmu i wiary oraz odporność na śmierć i cierpienie.
- Memoriał.
Osobowości związane z gminą
Heraldyka
|
Herb | Szlif: 1-szy Vert ze złotą wieżą, otwarty na pole i ażurowy piasek odtłuszczający na masie złota górnika umieszczonej w sztabce, 2-gi Gules z hełmem Adriana taré de profil d'or, odciskany na dwóch młotkach tego samego saltire; na cotice w srebrną sztabkę z napisem "SAINTE-BARBE" piasku, odtłuczenie na partyturze. |
|---|---|---|
| Detale |
Aby wejść głębiej
Bibliografia
- Sainte Barbe „Pamiątki wielkiej wojny”
- INSEE , „ Kluczowe dane opublikowane przez Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych (INSEE). Pełny plik ” , na stronie insee.fr (konsultacja 23 listopada 2016 r . ) .
- INPN , „ Inwentaryzacja gminy dziedzictwa przyrodniczego ” , na inpn.mnhn.fr (konsultowane z 23 listopada 2016 ) .
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Urzędu Miasta
- Sainte-Barbe na stronie INSEE
- Strona Regionalnej Dyrekcji ds. Środowiska, Planowania i Mieszkalnictwa (DREAL) oraz Mapa Globalna Lorraine CARMEN - DREAL Lorraine
Uwagi i referencje
Uwagi
- Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
- Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Bibliografia
- „ Typologia miast / wsi ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
- " gmina wiejska - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
- „ Zrozumienie siatki gęstości ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
- „ Lista gmin tworzących obszar atrakcji Rambervillers ” , na stronie insee.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
- Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
- „ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 20 maja 2021 )
- IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 20 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
- Sainte Barbe, zniszczona dzielnica (północny zachód) 25 sierpnia 1914 r.
- Gminy odznaczone Krzyżem Wojennym 1914-1918
- „ Rachunki gminy ” [ archiwum23 marca 2015] , na alize2.finances.gouv.fr (konsultacja 23 listopada 2016 r . ) .
- Organizacja spisu na insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
- Archiwum Sainte-Barbe przechowywane w archiwum departamentalnym Wogezów, 2 O 435
- Stowarzyszenie Traits de Mémoire ( pref. Fernand Grosjean), Kanton Rambervillers , Rada Generalna Wogezów,2003, artykuł o Sainte-Barbe.
- Nicole Fick-Michel „ Sainte-Barbe, męczennik wieś Wielkiej Wojny ”, Au Bord de la Mortagne , Rambervillers, n O 53 „Sainte-Barbe wsi męczennika! ",lipiec 2014, s. 18 ( ISSN 0247-8889 ).
- Marie-Claude Ferry-Cuny, Piaskowce Alphonse Cytère: W Rambervillers, w drodze do Ecole de Nancy (katalog wystawy 2009 w Musée de la Terre w Rambervillers), Lunéville, Atelier Arts and History of Rambervillers & Przyjaciele Starożytnej Ceramiki z Lunéville Saint-Clément,2009, 64 pkt. ( ISBN 978-2-9532727-0-3 ) , s. 61.
- Francine Bertrand ( pref. Antoinette Faÿ-Hallé), Płomienny Piaskowiec z Rambervillers: Art Nouveau in the Vosges , Epinal, Departmental Museum of Ancient and Contemporary Art w Epinal,1997, 176 pkt. , s. 106 i 163.
- Marie-Hélène Saint-Dizier, " Joan of Arc, symbolicznych postać Wielkiej Wojny: Symbolika ikonografii pamiątkową na Ménil i Sainte-Barbe " Au Bord de la Mortagne , n o 51,Lipiec 2012, s. 29 i 30.
- Pomnik Zmarłych
- Pomnik : Upamiętnione konflikty 1914-18 i 1939-45 Indochiny (46-54)