Saint-Igny-de-Vers

Saint-Igny-de-Vers
Saint-Igny-de-Vers
Kościół Saint-Jean-Baptiste i pomnik wojenny, na centralnym placu wioski.
Administracja
Kraj Francja
Region Owernia-Rodan-Alpy
Departament Rodan
Miasto Villefranche-sur-Saone
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Saona Beaujolais
Mandat burmistrza
 Alain Morin
2020 -2026
Kod pocztowy 69790
Wspólny kod 69209
Demografia
Miły Saint-Ignons
Ludność
miejska 		577  mieszk. (2018 spadek o 3,83% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 21  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 46°14′29″ północ, 4°26′12″ wschód
Wysokość Min. 407  m
Maks. 943  mln
Powierzchnia 27,35  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Thizy-les-Bourgs
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Rodan
Zobacz na mapie administracyjnej Rodanu Lokalizator miasta 14.svg Saint-Igny-de-Vers
Geolokalizacja na mapie: Rodan
Zobacz na mapie topograficznej Rodanu Lokalizator miasta 14.svg Saint-Igny-de-Vers
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Igny-de-Vers
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Igny-de-Vers
Znajomości
Stronie internetowej https://www.saintignydevers.fr/

Saint-Igny-de Vers to francuska gmina , znajduje się w dziale z Rodanem w regionie Auvergne-Rhône-Alpes .

Geografia

Saint-Igny-de-Vers jest częścią Beaujolais , na północy departamentu Rodan . Na zachodzie jego terytorium graniczy z departamentem Saona-et-Loire i regionem Bourgogne-Franche-Comté .

Gęstość zaludnienia jest niska, podobnie jak w całym kantonie, a siedlisko jest bardzo rozproszone. Wieś słynęła niegdyś z produkcji drabin i pochylni. Gospodarka jest dziś zwrócona w kierunku rolnictwa mieszanego , głównie hodowli i leśnictwa , które zajmuje prawie połowę (1247 ha) terytorium gminy.

Miejscowości, przysiółki i luki

Liczyliśmy w Saint-Igny-de-Vers do 81  przysiółków , mając następujące nazwy : Agresles , Ajoux , Alloings , Bachasse , barres , En beche , Bel-Air , Bénethuilière , Bessay , les Besseres , Chez Blanchons , Bois , Bourbes , Brette , Brossard , Brosse , Bruyères , Kajaki , Champ-Joint , Charmes , Charne , Chenevières , Clachères , Combe , Côtes , Croix-de -Mont , le Crot-au-Loup , Églives , La Fabrique , la Foret , les Gachots , le Galiot , la Garenne , Les Geje , le Gazot , Les Ghètes , Les Gobiers , la Grande-Kominek , la Guillotière , l'Haye du Pont , Les Hayes , l'Horme , Les Jaunets , Mémont , Les Merles , Les Michels , Mont , Montgelus , Les Moussières , les Noires , la Noue , le Paquies , les Parois , le Patoz , les Perdus , les Pins , le Plat , Pont-du-Gas , La Reve , la Rivière , la Roche , Rochon , Rousset , Royat , Sauzay , Sertines , Sots , Souchon , Taluf , Terre-Noire , Thill oraz , la Tourrelle , les Trives , la Tuilerie , Vaudemont , la Vendenesse , le Vernay , Vers , le Ververin , Vibus , Ville-de-Vers .

Gminy przygraniczne

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Igny-de-Vers jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (52,8% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (53,4 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (51,9%), łąki (42,1%), niejednorodne tereny rolne (5,1%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (0,9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa tego miejsca świadczy latinized formie Semtiniacus w XI -tego  wieku. Okaże się w kartulariusz z Cluny formy Santiniacum . Francuska forma Saintigny stała się „Saint-Igny” przez fałszywą etymologię .

Ten toponim pochodzenia galijskiego lub galijsko-rzymskiego może oznaczać „domena Santinusa  ” lub raczej „ Sentinius  ”, sam antroponim wywodzący się z galijskiego sentu „ścieżki”, po którym następuje przyrostek -acum pochodzenia galijskiego, który oznacza własność . Jest imiennikiem Sinzenich  (de) (Niemcy), zgermanizowanej formy, która również pochodzi ze starożytnego Sentiniacum .

Przyjemne, ale bezpodstawne przypuszczenie woli widzieć w nim przywołanie „świętego ognia” (po łacinie sancti igni ), który mieszkańcy rozpalili dla świętego Jana, święta patrona kraju.

Uzupełniającym wyznacznikiem -Vers jest jedna z wielu wiosek, której etymologia jest niejasna: być może robaki lub dziki (dziki) lub nachylenie , określające konkretnie właściwe nachylenie, wystawione na działanie słońca.

Historia

W średniowieczu terytorium Saint-Igny-de-Vers rozciągało się częściowo w Beaujolais , częściowo w Mâconnais , co skutkowało dużą złożonością administracyjną. Sprawiedliwość części Beaujolais zależała od châtellenie Chevagny-le-Lombard w Aigueperse , podczas gdy część Mâconnaise przeszła pod jurysdykcję zamku Vers, który rozciągał się na parafie Feuillees i Saint-Clément . Ponadto w 1288 r. Ludwik de Beaujeu przekazał kanonikom Aigueperse część parafii, która do niego należała: do końca Ancien Regime ta część podlegała kapitule Aigueperse diecezji Autun , inne należące do diecezji Mâcon .

Podczas rewolucji Saint-Igny-de-Vers zostało przemianowane na Vers-la-Montagne . W 1801 roku , to chwilowo stał się stolicą kantonu zgromadzonej wokół niego Aigueperse , Azolette , Propières i Saint-Bonnet-des-Bruyères . W 1868 r. część terytorium gminy została odłączona od niej, tworząc obszar Saint-Clément-de-Vers .

W czasie II wojny światowej miasto było areną, od 19 do 22Czerwiec 1944, o tragedii Vers  : po starciu z maquis kompania Wehrmachtu splądrowała i spaliła wioskę Vers, zabijając dwóch więźniów zabranych z ludności.

Heraldyka

Herb Saint-Igny-de-Vers Herb Albo dzik Sable, broniący Argentu, wspierany przez dwie rozwiercone fale Azure i zdominowany przez trzy świerki Vert na czele.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
2001 W trakcie Alaina Morina płyta DVD  
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2009 roku.

W 2018 r. miasto miało 577 mieszkańców, co stanowi spadek o 3,83% w porównaniu do 2013 r. ( Rodan  : + 4,48%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
2260 1,594 1545 2881 2835 2619 2,558 2,558 2683
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
2471 2443 2350 1959 1,882 1,749 1,763 1687 1,714
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1,738 1576 1525 1268 1185 1,143 1,033 932 884
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
828 759 729 598 503 553 592 598 604
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2009 2014 2018 - - - - - -
595 600 577 - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Struktura wiekowa Piramida wieku w Saint-Igny-de-Vers w 2006 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,3  90 lat lub więcej 3.4 
12,8  75 do 89 lat 19,6 
19,6  60 do 74 lat 22,3 
23,7  45 do 59 lat 19,0 
17,0  30 do 44 lat 15,1 
11,8  15 do 29 lat 7,6 
14,7  Od 0 do 14 lat 13,0 

Miejsca i zabytki

W centralnym placu wsi, naprzeciwko pomnika wojennego, jest kościół św Jana Chrzciciela, przebudowany około 1848 roku, jednak zachowuje ślady wcześniejszych budowli, najstarsza (chrzcielnicę) mogła wrócić do XII th  wieku. Fasada kościoła ozdobiona jest unikalnym średniowiecznej bestiariusz w regionie, choć trochę zniszczone przez czas i sięga XII th  wieku. Okoliczne zalesione wzgórza są domem dla kilku ruin i malowniczych spacerów wzdłuż rzeki Sornin . W mieście znajduje się również jezioro Vendenesse , korty do piłki nożnej i tenisa oraz ratusz.

Notre-Dame-de-Vers , w wiosce o tej samej nazwie, został zbudowany w XII th  wieku przez mnichów z Mont Saint-Rigaud . Przyciągnęła wielu pielgrzymów, którzy być może oczekiwali od swoich modlitw zniszczenia robactwa niszczącego plony lub uzdrowienia swoich dzieci zmęczonych przez pasożyty o tej samej nazwie. Uznany za własność państwową w 1793 r., budowla została przywrócona do kultu w 1874 r. po gruntownym remoncie, trwającym do 1879 r. Kaplicę ocaloną z płomieni podczas pożaru w przysiółku w 1944 r. kaplicę wyróżnia dach pokryty dachówką polichromowaną ręcznie malowany i dekorowany w stylu 1900, który był przedmiotem programu renowacji w latach 1993-1997.

Robaki w literaturze

W poemacie z Aragonii , The poborowy sto wsie , pisząc jako akt oporu intelektualnego potajemnie na wiosnę 1943 roku, podczas II wojny światowej , wiersze 73 do startu wstępnej-en-Paille lub Trinquetaille i 74 Towards Venouze lub do Venizy może prowadzić do kilku interpretacje.

W wierszu 74. wydaje się normalne, że faworyzowanie wersety jako przyimka.

Z drugiej strony, wobec braku interpunkcji i powtórzenia wersów przed Trinquetaille, wiersz 73 należy prawdopodobnie odczytywać jako następstwo trzech nazw wsi: Vers , Pré-en-Paille , Trinquetaille .

Wersety mogą wtedy odnosić się do czterech wybranych lokalizacji:

Wydarzenia sportowe

Saint-Igny-de-Vers jest kolebką francuskiego autocrossu : co roku w mieście odbywa się na przełomie maja i czerwca runda mistrzostw Francji, a także pod koniec lata i od 2007 roku , runda Mistrzostw Europy. We Francji istnieją tylko dwa europejskie sceny: jeden w Saint-Igny i jeden w Saint-Georges-de-Montaigu (Wandea).

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Saint-Igny-de Vers na miejscu Urząd turystycznej z Górny Beaujolais .
  2. Andre Pelletier „Canton de Monsols” w Wielki Encyclopedie de Lyon et des gminach du RhĂ'ne t. 4: Okręg Villefranche , Horvath, 1982 ( ISBN  9782717102314 ) , s.  389 , online pod adresem http://membres.lycos.fr/dumoulinhome .
  3. Lista wiosek w mieście na stronie Towarzystwa Genealogicznego Lyonnais i Beaujolais .
  4. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
  5. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
  6. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  7. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  8. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  9. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 30 kwietnia 2021 )
  10. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultowane 30 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  11. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryżu, Librairie Guénégaud,1979( ISBN  2-85023-076-6 ) , s.  604b.
  12. Mario Rossi , Nazwy miejscowości Brionnais-Charolais: świadkowie historii osadnictwa i krajobrazu , Publibook ,2009, 579  s. ( ISBN  978-2-7483-5072-2 , czytaj w Internecie ) , s.  499.
  13. Albert Dauzat i Charles Rostaing, op. cyt. .
  14. Witryna http://www.chapelle-de-vers.com .
  15. Akta tragedii na http://www.chapelle-de-vers.com .
  16. Organizacja spisu na insee.fr .
  17. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  18. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  19. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  20. Ewolucja i struktura populacji Saint-Igny-de-Vers na stronie Insee .
  21. Louis Aragon , "Le Conscrit des wioski cent", pierwotnie opublikowanych w La Diane française , konsultowane w Pierre Seghers , La Résistance et ses Poètes: Francja, 1940-1945 , Paris: Seghers, 2004 ( 2 nd  edition). ( ISBN  2-232-12242-5 ) , s.  373-375
  22. Prezentacja wydarzenia na stronie internetowej FFSA .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne