Saint-Pierre-de-Trivisy

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Tarn .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Saint-Pierre-de-Trivisy
Saint-Pierre-de-Trivisy
Ratusz w Saint-Pierre-de-Trivisy.
Herb Saint-Pierre-de-Trivisy
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Tarn
Miasto Castres
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Sidobre Vals et Plateaux
Mandat burmistrza
 Pascal Cavailles
2020 -2026
Kod pocztowy 81330
Wspólny kod 81267
Demografia
Ludność
miejska 		621  mieszk. (2018 spadek o 2,05% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 17  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 45 ′ 43 ″ północ, 2 ° 26 ′ 08 ″ wschód
Wysokość 618  m
min. 373  m
Maks. 769  m²
Powierzchnia 36,09  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Hautes Terres d'Oc
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pierre-de-Trivisy
Geolokalizacja na mapie: Tarn
Zobacz na mapie topograficznej Tarny Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pierre-de-Trivisy
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pierre-de-Trivisy
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pierre-de-Trivisy
Znajomości
Stronie internetowej www.st-pierre-trivisy.fr

Saint-Pierre-de-Trivisy ( Sant Peire de Trevisi w Occitan ) to francuski gmina znajduje się w departamencie Tarn w Occitanie regionu .

Geografia

Lokalizacja

Gmina Masywu Centralnego położona na północny wschód od Castres , w górach Lacaune .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Saint-Pierre-de-Trivisy
Arifat Rayssac
Montredon-Labessonnié Saint-Pierre-de-Trivisy Lacaze
Vabre

Hydrografia

Źródło Dadouneta znajduje się w mieście.

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,9  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,4 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 6,4 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,8  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 1273  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,1 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,8 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz ze wzrostem odległości od morza.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższym „Paulinet” miasto Paulinet uruchomiony w 1992et o 10  kilometr w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 11,7  ° C i ilość opadów 1 133,5  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej zabytkowej stacji meteorologicznej „Albi”, w gminie Sequestre , uruchomionej w 1976 roku i oddalonej o 32  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 13,4  °C w latach 1981-2010 do 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Pierre-de-Trivisy jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Podział gminy na strefy, odzwierciedlony w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (65% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tym z 1990 r. (65,5%) . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne tereny rolne (40,9%), lasy (33,1%), łąki (23%), grunty orne (1,1%), tereny zurbanizowane (1%), z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (0,9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

Heraldyka

Prezentacja herbu
Saint-Pierre-de-Trivisy

Jej herb to: Szlif emanujący z lazuru i srebra .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
kwiecień 2015   Pascal Cavaillès    
marzec 2014 kwiecień 2015 Philippe Folliot UDI Radny Generalny, Poseł na Sejm Tarn
Marzec 2008 marzec 2014 Nelly Barthes Lewy przód  
Marzec 2001 Marzec 2008 Nelly Barthes Lewy przód  
Czerwiec 1995 Marzec 2001 Philippe Folliot centrysta Radca Prawny
Marzec 1989 Czerwiec 1995 Philippe Folliot    Najmłodszy burmistrz Francji w 1989 roku
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy kompleksowy spis ludności w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2007 r. W 2018 r. gmina liczyła 621 mieszkańców, co oznacza spadek o 2,05% w porównaniu z 2013 r. ( Tarn  : + 1,75%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%). Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1540 1,051 1 210 1,607 1646 1788 1517 1,573 1482
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1,425 1458 1441 1451 1,392 1396 1448 1,399 1340
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1331 1339 1,355 1,088 1 107 1,076 1,058 913 884
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
833 796 680 680 668 609 613 614 628
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
621 621 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Miejsca i zabytki

Praktyczne życie

Zainteresowania

Miasteczko to zielona stacja .

Wyżywienie / zakwaterowanie

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 19 czerwca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 19 czerwca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 19 czerwca 2021 )
  7. "  Stacja metadanych Paulinet - metadane  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 19 czerwca 2021 )
  8. „  Ortodromia między Saint-Pierre-de-Trivisy i Paulinet  ” , na fr.distance.to (dostęp 19 czerwca 2021 r . ) .
  9. „  Stacja meteofrance Paulinet – zestawienie klimatologiczne – statystyka 1981-2010 i ewidencja  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja w paulinet ) .
  10. „  Ortodromia między Saint-Pierre-de-Trivisy i Le Sequestre  ” , na fr.distance.to (dostęp 19 czerwca 2021 r . ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Albi - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 19 czerwca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Albi - Normy za okres 1991-2020  " , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 19 czerwca 2021 )
  13. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
  14. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
  15. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  16. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  17. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  18. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  19. Pisownia „Senegatz” (Wyciągi z historycznych archiwów Tarn): https://i.imgur.com/4oVISJw.jpg
  20. La Dépêche du Midi, „  Saint-Pierre-de-Trivisy. Pascal Cavaillès jest nowym burmistrzem wsi  ”, La Dépêche ,9 kwietnia 2015( przeczytaj online , konsultacja 6 lipca 2020 r. ).
  21. Organizacja spisu na insee.fr .
  22. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  23. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  24. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  25. Auguste Vidal, Dawna diecezja Albi, według rejestrów notariuszy A. Picard et fils (Paryż),1913, s.  250-261, czytaj online na GallicaCambajou było przybudówką Saint-Pierre de Combejac, wzmiankowaną w 1596 i 1599 roku ( s.  257-58 ). Członków parafii St. Peter Combejac datowany na XII th  wieku , wspomnianej w 1174 w wyroku arbitrażowego między biskupem Albi i prawa przed albigensów cf. Antoine du Bourg, Historia Wielkiego Przeoratu w Tuluzie , 1883, s.  559-60 ..
  26. "  Saint-Pierre-de-Trivisy, burmistrz Saint-Pierre-de-Trivisy, Tourist Resort Green, święta, turystyka weekendu  " na saint-pierre-de-trivisy.stationverte.com (obejrzano 1 st lipca 2016 ) .

Zobacz również

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne