Saint-Pierre-de-Lages

Saint-Pierre de Lages
Saint-Pierre-de-Lages
Ratusz
Herb Saint-Pierre de Lages
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Górna Garonna
Miasto Tuluza
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Terres du Lauragais
Mandat burmistrza
 Fabrice Crepy
2020 -2026
Kod pocztowy 31570
Wspólny kod 31512
Demografia
Miły Saint-Pierrins
Ludność
miejska 		888  mieszk. (2018 wzrost o 11,84% w stosunku do 2013 roku)
Gęstość 123  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43°34′15″ północ, 1°37′32″ wschód
Wysokość Min. Maks. 165  m
251  m²
Powierzchnia 7,2  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Tuluza
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Revel
Ustawodawczy dziesiąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pierre de Lages
Geolokalizacja na mapie: Górna Garonna
Zobacz na mapie topograficznej Haute-Garonne Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pierre de Lages
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pierre de Lages
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pierre de Lages
Znajomości
Stronie internetowej www.stpierredelages.fr

Saint-Pierre-de-Lages jest francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Garonne , w Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Saint-Pierrins.

Geografia

Gmina położona na obszarze miejskim Tuluzy u bram Lauragais, 15  km na wschód od Tuluzy .

Gminy przygraniczne

Saint-Pierre-de-Lages graniczy z pięcioma innymi gminami.

Gminy graniczące z Saint-Pierre-de-Lages
Vallesvilles
Drémil- Lafage Saint-Pierre-de-Lages [1] Lanta
Sainte-Foy-d'Aigrefeuille

Hydrografia

Miasto jest podlewane przez Seillonne, z dopływem z Sausse , sub-dopływem Hers-Mort .

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy Saint-Pierre-de-Lages wynosi 720  hektarów. Jego wysokość waha się od 165 do 251  metrów .

Trasy komunikacyjne i transport

Linia 356 sieci Arc-en-Ciel łączy miasto z dworcem autobusowym w Tuluzie z Revel .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,1  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,1 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 9,9 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,9  °C
  • Roczne nagromadzenie opadów: 750  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,8 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 5,6 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Ségreville” w miejscowości Ségreville zlecenie 1961 i znajduje się 13  km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 13  ° C i ilość opadów 734,5  mm na lata 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Toulouse-Blagnac”, w miejscowości Blagnac , oddanej do użytku w 1947 roku i oddalonej o 20  km , średnia roczna temperatura zmienia się od 13,3  °C w latach 1971-2000 do 13,8  °C w latach 1981- 2010, następnie w 14,3  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Pierre-de-Lages jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Tuluzy , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 527 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów rolnych (81,2% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (93,7%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (71,6%), tereny zurbanizowane (12,4%), heterogeniczne tereny rolne (9,6%), lasy (6,1%), sztuczne tereny zielone, nieużytki rolne (0,3%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

Heraldyka

Saint-Pierre-de-Lages

Jej herb to: Kwartalnik 1) Gules z krzyżem z kluczem, opróżnionym i naznaczonym dwunastoma złotymi monetami, 2) Srebrny na wieży kościoła w miejscu Gules przesuwający się od punktu do 3) d' Argent do rozdartego dąb Vert objął Or, 4.) Azure z dwoma kluczami Or przekazanymi w saltire .

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 roku wynosi od 500 do 1499 mieszkańców, liczba radnych w wyborach 2014 to piętnastu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Gmina stanowiące część trzeciej dzielnicy Haute-Garonne w społeczności gmin Lauragais i kantonie Revel (przed oddziałowej redystrybucji 2014, Saint-Pierre-de-Lages był częścią dawnej kantonie Lanta ) i przed1 st styczeń 2017należała do wspólnoty gmin Coeur Lauragais .

Trendy i wyniki polityczne

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 1977 2008 Camille Faure SE  
Marzec 2008 2011 Joel tricard SE Rezygnacja
kwiecień 2011 2014 Jean-Yves Sacareau SE  
kwiecień 2014 2020 Laurence Klein SE Sklepikarz
marzec 2020 W trakcie Fabrice Crepy    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 888 mieszkańców, co stanowi wzrost o 11,84% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Garonne  : + 6,32%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
290 309 287 384 385 414 408 379 379
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
380 346 314 324 278 253 265 252 259
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
260 244 241 211 225 209 234 198 198
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
192 210 257 272 333 377 659 770 822
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
888 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 342 264 250 249 251 192 189 191
Liczba gmin w departamencie 592 582 586 588 588 588 589 589

Gospodarka

Edukacja

Saint-Pierre-de-Lages jest częścią akademii w Tuluzie .

Edukacja jest w mieście przez przedszkola szkoły , w podstawowej szkole i przez College of Roussillous .

Kultura i święta

Teatr , komitet festiwalowy, festiwal lokalny (koniec sierpnia), sztuki twórcze,

Aktywności sportowe

Polowanie , aikido , francuski boks , tenis ,

Ekologia i recykling

Zbiórka i przetwarzanie odpadów z gospodarstw domowych i podobnych odpadów oraz ochrona i poprawa stanu środowiska prowadzone są w ramach wspólnoty gmin Cœur Lauragais .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 14 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 6 lipca 2021 )
  4. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 6 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 6 lipca 2021 r. )
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 6 lipca 2021 )
  8. „  Station Météo-France Ségreville - metadata  ” , na datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 6 lipca 2021 )
  9. „  Ortodromia między Saint-Pierre-de-Lages i Ségreville  ” , fr.distance.to (dostęp 6 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Station Météo-France Ségreville – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na Doneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 13 lipca 2021 r . ) .
  11. „  Ortodromia między Saint-Pierre-de-Lages i Blagnac  ” , na fr.distance.to (dostęp 6 lipca 2021 r . ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Blagnac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Blagnac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Blagnac - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
  15. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  18. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 14 kwietnia 2021 )
  21. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  22. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , https://www.interieur.gouv.fr/Elections/Les-resultats/Municipales/elecresult__MN2014 (dostęp 13 sierpnia 2020 r . ) .
  23. Organizacja spisu na insee.fr .
  24. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  25. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  26. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  27. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015 r.(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  28. INSEE , „  Populacje prawne 2006 zamorskich departamentów i społeczności  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  29. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  30. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  31. http://www.coeur-lauragais.fr/Dechetterie.html
  32. „  Saint-Pierre-de-Lages. Powrót dzwonów do kościoła  ” , na stronie ladepeche.fr (dostęp 30 marca 2020 r . ) .
  33. "  dzwony  " , instrukcja n o  PM31000677, bazowe Palissy , francuski Ministerstwo Kultury .
  34. "  Saint-Pierre-de-Lages. Odrestaurowany kościół zostanie zainaugurowany w niedzielę  ” , na stronie ladepeche.fr (konsultacja 30 marca 2020 r . ) .