Roquemaure (Tarn)

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Tarn .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Roquemaure
Herb Roquemaure
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Tarn
Miasto Albi
Międzywspólnotowość Aglomeracja Gaillac Graulhet
Mandat burmistrza
 Claude Soulies
2020 -2026
Kod pocztowy 81800
Wspólny kod 81228
Demografia
Miły Roquemauriens
Ludność
miejska 		457  mieszk. (2018 wzrost o 10,65% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 29  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 48 ′ 51 ″ północ, 1 ° 37 ′ 28 ″ wschód
Wysokość 215  m
min. Maks. 108  m
231  m²
Powierzchnia 15,77  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Tuluza
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Winnic i Bastides
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Roquemaure
Geolokalizacja na mapie: Tarn
Zobacz na mapie topograficznej Tarny Lokalizator miasta 14.svg Roquemaure
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Roquemaure
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Roquemaure
Znajomości
Stronie internetowej https://www.roquemaure-tarn.fr/

Roquemaure to francuska gmina położona w departamencie Tarn , w regionie Occitanie .

Jej mieszkańcy nazywani są Roquemauriens.

Geografia

Lokalizacja

Roquemaure znajduje się w obszarze miejskim Tuluzy , 26 km na południowy zachód od Gaillac i 28 km na północny wschód od Tuluzy . Graniczy z departamentem Haute-Garonne .

Gminy przygraniczne

Roquemaure graniczy z sześcioma innymi gminami, z których trzy znajdują się w departamencie Haute-Garonne .

Gminy graniczące z Roquemaure
Montvalen
Mirepoix-sur-Tarn
( Haute-Garonne ) 		Roquemaure [3] Grazac
Bessières
( Górna Garonna ) 		Buzet-sur-Tarn
( Haute-Garonne ) 		Mezens

Hydrografia

Miasto położone jest w dolinie Tarnu .

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy wynosi 1577  ha; jego wysokość waha się od 108 do 231  metrów .

Trasy komunikacyjne i transport

Roquemaure nie jest obsługiwany przez żadną usługę transportu publicznego. Najbliższa stacja to Saint-Sulpice (Tarn) .

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 10,3 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,6  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 787  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 8 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 5,6 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Dla tego typu klimatu jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Villematier” w miejscowości Villematier zlecenie w 1994and o 9  kilometry w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 13,5  ° C i ilość opadów 722,1  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Toulouse-Blagnac” w miejscowości Blagnac w departamencie Haute-Garonne , uruchomionej w 1947 r. i na 27  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,3  °C w okresie 1971-2000, w 13,8  °C w latach 1981-2010, następnie w 14,3  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Roquemaure jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Tuluzy , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 527 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (82,1% w 2018 roku), pewna część identyczna z 1990 roku (82,1%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (74,1%), lasy (17,8%), użytki zielone (8%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Według do Eugène Germera-Durand za topograficznych Dictionary Francji , nazwa miasta pochodzi od prowansalski Roca maura „czarnej skały”.

Historia

Heraldyka

Prezentacja herbu
Roquemaure

Jej herb to: Lub z trzema kęsami Vert postawionymi i ustawionymi w barze .

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 100 do 499, liczba radnych gmin w wyborach w 2014 r. wynosi jedenastu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Miasto jest częścią Gaillac Graulhet Agglo i kantonu Vignobles et Bastides (przed redystrybucją departamentów w 2014 r. Roquemaure było częścią byłego kantonu Rabastens )1 st styczeń 2017wchodziła w skład wspólnoty gmin kraju Rabastin .

Trendy i wyniki polityczne

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 2001 2014 Chrześcijański Hot    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 457 mieszkańców, co stanowi wzrost o 10,65% w porównaniu do 2013 r. ( Tarn  : + 1,75%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
543 397 502 589 589 611 600 615 550
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
567 559 566 544 541 518 523 516 483
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
513 518 459 337 332 322 318 300 286
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
267 234 210 251 254 287 345 354 362
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
413 457 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 174 265 178 185 176 156 157 151
Liczba gmin w departamencie 326 324 324 324 324 323 323 323

Gospodarka

Uprawa winorośli  : Côtes-du-Tarn .

Edukacja

Roquemaure jest częścią akademii w Tuluzie .

Zdrowie

Kultura i święta

Aktywności sportowe

Polowanie , bule ,

Ekologia i recykling

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. Nazwiska mieszkańców francuskich gmin na stronie Habitants.fr, konsultacja 15 października 2013 r.
  2. „  Informacje, odległość i zdjęcia Roquemaure  ” , na www.voldoiseau.com (dostęp 13 czerwca 2020 r . ) .
  3. Mapa IGN pod Géoportail
  4. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  5. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 19 czerwca 2021 )
  6. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 19 czerwca 2021 )
  7. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  8. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  9. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 19 czerwca 2021 )
  10. "  Station meteofrance Villematier - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 19 czerwca 2021 )
  11. „  Orthodromy between Roquemaure and Villematier  ” , fr.distance.to (dostęp 19 czerwca 2021 ) .
  12. „  Stacja meteorologiczna Villematier – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i akta  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja w villematier ) .
  13. „  Orthodromy between Roquemaure and Blagnac  ” , fr.distance.to (dostęp 19 czerwca 2021 ) .
  14. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Blagnac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 19 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Blagnac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 19 czerwca 2021 )
  16. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Blagnac - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 19 czerwca 2021 )
  17. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
  18. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
  19. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  20. „  Lista gmin wchodzących w skład zlewni Tuluzy  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  21. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  23. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  24. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na interieur.gouv.fr (dostęp 8 października 2020 r . ) .
  25. Organizacja spisu na insee.fr .
  26. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  27. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  28. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  29. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015 r.(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  30. INSEE , „  Populacje prawne 2006 zamorskich departamentów i społeczności  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  31. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  32. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .