Tytuł oryginalny | Bliskie Spotkania Trzeciego Rodzaju |
---|---|
Produkcja | Steven Spielberg |
Scenariusz |
Steven Spielberg Paul Schrader (niewymieniony w czołówce) Jerry Belson (niewymieniony w czołówce) Matthew Robbins (niewymieniony w czołówce) |
Główni aktorzy |
Richard Dreyfuss |
Firmy produkcyjne | Columbia Pictures Corporation |
Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
Uprzejmy | Science fiction |
Trwanie |
129 minut (wersja oryginalna) 127 minut (wydanie specjalne) 131 minut ( wersja reżyserska) |
Wyjście | 1977 |
Seria
Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja
Bliskie spotkania ( Bliskie spotkania trzeciego stopnia ) to film z science fiction amerykański w reżyserii Stevena Spielberga i wydany w 1977 roku .
W rolach głównych występują aktorzy Richard Dreyfuss , François Truffaut , Teri Garr , Melinda Dillon i Bob Balaban . Jest to piąty film fabularny trzydziestojednoletniego wówczas Spielberga. Produkowane i dystrybuowane przez Columbia Pictures , film premiery na15 listopada 1977w Nowym Jorku , a następnie w pozostałej części Stanów Zjednoczonych w sprawie16 listopada 1977.
W 2007 roku , film został wybrany do ochrony przez National Film Registry w Bibliotece Kongresu , ze względu na jego „znaczącej kulturowej, historycznej lub estetyczne” zainteresowania.
Podczas pobytu w Meksyku francuski naukowiec Claude Lacombe – główny gość konferencji w Montsoreau – w asyście swojego amerykańskiego tłumacza Davida Laughlina odkrywa stare samoloty wojenne na środku pustyni Sonora . Samolot Grumman TBF Avengers był częścią Lotu 19 , eskadry, która w tajemniczy sposób zniknęłagrudzień 1945. Jednocześnie na powierzchni planety pojawiają się inne dziwne fakty, takie jak odkrycie zaginionego w 1925 roku statku towarowego , odnalezionego na środku pustyni Gobi .
Lacombe i jego zespół udają się następnie do Dharmsali w Indiach, aby przestudiować serię pięciu nut śpiewanych przez tłum. Według tubylców dźwięki te miały dochodzić z niebios. Na konferencji w Stanach Zjednoczonych Lacombe tłumaczy te dźwięki na język migowy przy użyciu techniki Zoltána Kodály'ego . Później radioteleskop należący do ściśle tajnego amerykańskiego kompleksu rejestruje sygnały z kosmosu, które okazują się być współrzędnymi ziemskimi. Francuski naukowiec nie ma więc już żadnych wątpliwości, że inteligentna forma pozaziemska próbuje komunikować się z naszą cywilizacją. Następnie w Ameryce nad Indianą zauważono UFO , które nie zderzyły się z samolotem pasażerskim i zakłóciły pracę sieci energetycznej.
Również w Indianie kobieta, Jillian Guiler, mieszka sama ze swoim trzyletnim synem Barrym w małym wiejskim domu. Pewnej nocy jej syna nagle budzi nieznana siła, która wciąga go do lasu.
W tym samym czasie Roy Neary, wykonawca instalacji elektrycznych, opuszcza swój dom, by naprawić linię wysokiego napięcia na krajowej autostradzie. Gdy zatrzymuje swój pojazd na torach kolejowych, aby znaleźć drogę, Neary doświadcza bliskiego spotkania z UFO, które emituje jasne światło, które pali jedną stronę jego twarzy. Zaraz potem prawie miażdży małego Barry'ego, który był w drodze.
Zaalarmowana policja bezskutecznie ruszyła w pościg za tajemniczymi urządzeniami latającymi. Poinformowana o wydarzeniach opinia publiczna jest zafascynowana tą falą UFO, podobnie jak Neary i Jillian. Następnie dom Guilerów staje się sceną dramatu, kiedy Barry zostaje porwany przez UFO na oczach swojej bezradnej matki.
Nie zdając sobie z tego sprawy, Neary i Jillian wkrótce popadają w indywidualną obsesję na punkcie podprogowego obrazu przypominającego górę kształtu i zaczynają próbować odtworzyć go w rzeźbie lub malarstwie. Są tak samo zafascynowani tą tajemniczą formą, ku przerażeniu żony Neary'ego, która zaczyna wątpić w zdrowie psychiczne męża.
Ze swojej strony Lacombe i jego asystent obliczyli, że tajemnicze współrzędne prowadzą do Devils Tower , góry w Wyoming . Aby mieć wolną rękę, armia amerykańska wyobraża sobie plan ewakuacji regionu, pod pretekstem wypadku pociągu zawierającego toksyczny gaz i potajemnie przygotowując budowę bazy naukowej, mającej „przywitać” w okolicy gości.
Tymczasem obsesja Neary'ego na punkcie kształtu, który widzi w swoim umyśle – którym jest nikt inny jak Devils Tower – skłania jego żonę do zostawienia go z dziećmi, wierząc, że oszalał. Neary, kierując się swoją obsesją, widzi górę w reportażu telewizyjnym o rzekomej katastrofie kolejowej. Dołącza do Jillian i oboje udają się do Wyoming w poszukiwaniu prawdy.
Uciekając przed policją po pierwszym schwytaniu, dwaj uciekinierzy prześlizgują się przez blokady dróg otaczające górę i wchodzą do bazy naukowej znajdującej się na szczycie Devils Tower. O zmroku na miejsce przybywa statek obcych i po nawiązaniu komunikacji z naukowcami poprzez rodzaj muzyki związanej z kolorami ląduje na bazie. Kilku ludzi, o których wcześniej zgłoszono zaginięcie, wyłania się ze statku, wyglądając i starzejąc się tak, jak wtedy, gdy zniknęli wiele lat temu. Ze statku schodzi również młody Barry, a następnie dwadzieścia małych pozaziemskich humanoidalnych stworzeń, w tym jedna, która unosi rękę na znak pokoju.
Po oczyszczeniu przez Lacombe, Neary jest jednym z ochotników (wojskowych i naukowych), którzy towarzyszą odchodzącym istotom pozaziemskim. Wspina się na statek wraz z innymi ochotnikami, po czym statek startuje i wraca w kosmos.
Podpis : dubbing wersji oryginalnej (1978) / dubbing wersji reżyserskiej (2001)
Paul Schrader pisze oryginalny scenariusz, ale Steven Spielberg uważa, że spora część scenariusza jest dla niego całkowicie nieodpowiednia i całkowicie przepisuje film tak, jak chce go zobaczyć. Spór wynika z faktu, że Schrader chciał opowiedzieć tę historię kontaktu z kosmitami z punktu widzenia prawie emerytowanego żołnierza (jak Kirk Douglas , Burt Lancaster , Henry Fonda czy Richard Widmark ), podczas gdy Spielberg chciał opowiedzieć ją z z punktu widzenia z punktu widzenia „człowieka ludu”. Scenarzysta, uznając scenariusz za "rzecz" Stevena Spielberga, odmawia umieszczenia go w napisach końcowych, a tym samym wyrzeka się dotykania procentów na rachunkach, co Schrader uzna za "największy błąd swojego życia".
Wybór tytułuPierwotnie zamierzony tytuł to Watch the Skies , który odpowiada ostatnim słowom filmu Rzecz z innego świata (1951), frazie, którą słyszymy podczas filmu, w sekwencji, w której kreskówka budzi Roya Neary'ego ( Richard Dreyfuss ). Oryginalny tytuł ostatecznie wybrany to Bliskie Spotkania Trzeciego Rodzaju , wyrażenie wywodzące się z systemu klasyfikacji Hynek używanego w ufologii do klasyfikacji bliskich spotkań (RR).
Etap RR3 (bliskie spotkanie trzeciego typu) odpowiada zobaczeniu UFO i jego pasażerów lub tylko pasażerów UFO. Film pokazuje bliskie spotkania aż do typu 5 (RR5), ponieważ na końcu filmu istnieje komunikacja z pasażerami ogromnego UFO. Jednak typ RR5 jest późniejszy od początkowej klasyfikacji opracowanej przez J. Allena Hynka .
Hynek jest w filmie obecny, grając własną rolę, w bardzo krótkiej sekwencji, w epizodzie . Widzimy go, jak pali fajkę na pierwszym planie, wśród naukowców ubranych na biało, gdy spodek ląduje pod koniec filmu. Był także konsultantem technicznym Stevena Spielberga podczas kręcenia filmu.
Do roli Roya Neary'ego reżyser Steven Spielberg najpierw podchodzi do aktorów Steve'a McQueena , Dustina Hoffmana , Sylwestra Stallone'a po Rocky'ego i Gene'a Hackmana przed wyborem Richarda Dreyfussa . Toby Neary (drugi syn Roya w filmie) gra Justin Dreyfuss, siostrzeniec Richarda.
Spielberg podziwia François Truffaut , któremu chce zaimponować ogromem studia przeznaczonego dla filmu w Mobile w stanie Alabama . Zdając sobie sprawę, że Truffaut kręcił swoje filmy tylko w małych, prawie intymnych studiach i że po prostu nie mógł pojąć ogromu hangaru, Spielberg wchodzi do pokoju, w którym Jillian ogląda wiadomości, unosi ręce w powietrzu i woła: „ Teraz , to jest studio! ” ( „To jest studio!” ); to właśnie przekonało Truffauta do trasy ze swoim wielbicielem. Wcześniej rola Claude'a Lacombe zostaje zaproponowana aktorowi Lino Ventura , który odmawia jej, podobnie jak Jean-Louis Trintignant , który już wcześniej odmówił pojedynku … Truffaut jest zaszczycony i bardzo poruszony propozycją Spielberga, podobnie jak jego udział w projekt, ten film następnie nadał mu ogromną międzynarodową aurę, tak bardzo, że Truffaut jest przed i po 1977 roku. W pewnym sensie ten film jest dla Truffauta konsekracją i jest dubbingowany przez jego rówieśników (w tym Spielberga).
Ponieważ Truffaut mówił bardzo słabo po angielsku, Spielberg zgodził się, że mówił po francusku w oryginalnej wersji, a postać Davida Laughlina (w tej roli Bob Balaban ), asystenta Claude'a Lacombe, przetłumaczyła słowa kolegi na angielski. Dlatego wersja francuska może czasem wydawać się dziwna, Laughlin tylko parafrazuje to, co powiedział Lacombe, a nawet mówi w tym samym czasie, co on.
Ostatecznie w oryginalnej wersji Truffaut ma kilka linijek w języku angielskim, ale wymawia je z francuskim akcentem. Również, gdy wypowiada zdanie: „ Należą tu bardziej niż my ” ( „ Należą tu tak samo jak ty i ja” ), wypowiada je „Zey bilongue rent more zane oui. "
Filmowanie rozpoczyna się w Burbank Studios odmaj 1976.
Część akcji rozgrywa się na górskim terenie Devils Tower w Wyoming oraz ogromnym hangarze sterowców z czasów II wojny światowej do Mobile w Alabamie , który służył również jako taca dla domów Roya Neary'ego i Jilian Guiler.
Natychmiastowa ewakuacja odbyła się w Bay Minette w hrabstwie Baldwin .
Strzały kończą się w Luty 1977.
W dystrybucji ten film jest rekordowy dla większości operatorów zdjęć: jedenastu, łącznie z edycją specjalną.
Początek filmuFilmowy kod muzyczny użyty w sekwencji statku kosmicznego obcych jest tworzony za pomocą syntezatora ARP 2500 (na tej scenie występuje Philip Dodds), który jest używany do kręcenia sceny, ale muzyka pochodzi z orkiestry Johna Williamsa . Steven Spielberg poprosił muzyka o bardzo prosty motyw muzyczny. Okazało się to nie lada wyzwaniem, ponieważ musieliśmy ograniczyć się do pięciu nut. Williams i jego świta wymyślili mnóstwo pięciodźwiękowych melodii, z których wybrano tę, która została wykorzystana jako temat filmu.
Wynik kodu muzyczny: Jeżeli płaski (2) Do (3) płaski (2) płaski (1) Mi płaski (2). Liczby w nawiasach oznaczają liczbę oktawową .
Kiedy jednak Lacombe zaprezentował ekspertom melodię nagraną w Indiach, podpisał następującą partyturę metodą Kodály'ego : D (2) Mi (2) Do (2) Do (1) Sol (1).
Wyjście | 1977 |
---|---|
Zakwaterowany |
1976 |
Trwanie | 40:53 |
Język | język angielski |
Uprzejmy | Elektroniczny |
Format | winyl , LP , kaseta |
Kompozytor | John Williams |
Producent | John Williams |
Etykieta | Arista |
Muzyka Johna Williamsa była skomponowana jeszcze przed montażem filmu. To jego trzecia współpraca ze Stevenem Spielbergiem, który zmontował film zgodnie z muzyką, inaczej niż zwykle. Razem czuli, że nadało to filmowi lirycznego charakteru, unikalnego dla jego wszechświata.
Lista tytułów (1977) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
N O | Tytuł | Autor | Trwanie | ||||||
1. | Główny tytuł i górskie wizje | 3:13 | |||||||
2. | Nocne pościgi | 2:31 | |||||||
3. | Porwanie Barry | 4:28 | |||||||
4. | Nie mogę uwierzyć, że to prawda | 3:18 | |||||||
5. | Wspinaczka na Diabelską Wieżę | 2:05 | |||||||
6. | Przybycie Sky Harbor | 4:27 | |||||||
7. | Nocne Oblężenie | 6:18 | |||||||
8. | Rozmowa | 2:19 | |||||||
9. | Wygląd gości (gdy chcesz mieć gwiazdę) | Leigh Harline , Ned Washington | 4:49 | ||||||
10. | Rozdzielczość i tytuł końcowy | 6:51 | |||||||
40:53 |
Lista tytułów - edycja kolekcjonerska (1998) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
N O | Tytuł | Trwanie | |||||||
1. | Otwarcie: Niech stanie się światłość | 0:49 | |||||||
2. | Samoloty marynarki wojennej | 2:06 | |||||||
3. | Zagubiona eskadra | 2:23 | |||||||
4. | Pierwsze spotkanie Roya | 2:41 | |||||||
5. | Spotkanie na szczycie Crescendo | 1:21 | |||||||
6. | W pogoni za UFO | 1:18 | |||||||
7. | Fałszywy alarm | 1:42 | |||||||
8. | Porwanie Barry'ego | 6:19 | |||||||
9. | tuszowanie | 2:25 | |||||||
10. | Gwiazdy i ciężarówki | 0:44 | |||||||
11. | Formowanie Góry | 1:49 | |||||||
12. | Telewizja ujawnia | 1:49 | |||||||
13. | Roy i Gillian w drodze | 1:10 | |||||||
14. | Góra | 3:31 | |||||||
15. | Kim jesteście ludzie? | 1:35 | |||||||
16. | Ucieczka | 2:18 | |||||||
17. | Ucieczka (alternatywna wskazówka) | 2:40 | |||||||
18. | Transport samochodowy | 2:01 | |||||||
19. | Wspinaczka po górach | 2:32 | |||||||
20. | Wyciągnij ręce | 2:47 | |||||||
21. | Pokaz świateł | 3:43 | |||||||
22. | Burza w stodole | 4:25 | |||||||
23. | Statek-matka | 4:33 | |||||||
24. | Dzikie sygnały | 4:12 | |||||||
25. | Powracający | 3:45 | |||||||
26. | The Visitors / Bye / End Titles: The Special Edition (zawiera fragment książki When You Wish Upon a Star ) | 12:32 |
W 1980 roku Steven Spielberg zdecydował się wydać film w nowej odsłonie (jak już chciał to zrobić w 1977 roku). W ten sposób niektóre sceny zostały usunięte, podczas gdy inne zostały dodane, w tym słynna scena, w której Roy Neary płacze, w pełni ubrany, pod prysznicem, co przeradza się w spór rodzinny. Z tej okazji Spielberg nakręcił także dwie nowe sekwencje:
W 1998 roku Spielberg przerobił montaż swojego filmu. Przywrócił sceny z pierwszej wersji i ostatecznie usunął wnętrze statku-matki, woląc pozostawić sugestię widzom. Efekty specjalne zostały przerobione na komputerze. We Francji film został całkowicie podwojony (z wyjątkiem głosu François Truffauta, który został zachowany).
We francuskim dubbingu można zauważyć kilka błędów: nazwisko kompozytora Zoltána Kodály jest tam wymawiane [kodali], a słowo „ oktawa ” (termin muzyczny) jest tam zawsze używane w rodzaju męskim, podczas gdy jest ono żeńskie.
W jubileuszowej, trzydziestej edycji kolekcjonerskiej pierwsza wersja filmu rozdarta jest między dwoma francuskimi dubbingami. Rzeczywiście, wszystkie sceny obecne w trzech wersjach zawierają tylko nową wersję francuską. Tak więc w oryginalnej wersji z 1977 roku możemy przejść, na przykład dla Richarda Dreyfussa , od jednej sceny do drugiej, od Bernarda Murata do Bernarda Brieux .
Film zostanie wydany w Stanach Zjednoczonych w dniu15 listopada 1977w wersji zapoznawczej w Nowym Jorku i16 listopada 1977na pozostałej części terytorium. Wyłania się1 st sierpień 1980 w specjalnym wydaniu.
We Francji jest on wypuszczany na ekrany24 lutego 1978. Wersja poprawiona przez Spielberga pojawia się w dniu12 września 2001 .
Na stronie agregatora recenzji Rotten Tomatoes film uzyskał 94% pozytywnych opinii na podstawie 65 zebranych recenzji i średniej oceny 8,97/10; członkowskimi, z jednej witryny konsensusu „[ spotkania trzeciego stopnia ] jest głęboko ludzka [praca] Science fiction odkrywania męskiej obsesji, kosmiczne mistycyzmu i muzyki . ” W serwisie Metacritic film uzyskuje średnią ważoną ocenę 90 na 100, na podstawie 10 zebranych recenzji; konsensus strony brzmi: „Ogólna aklamacja” .
W swoim Dictionary of Cinema , Jacques Lourcelles sędziowie że film towarzyszy dziecinada amerykańskiego kina i pokazach samozadowolenie reżysera wobec gustów publiczności. Postacie są niekonsekwentne i właśnie w bogactwie i doskonałości efektów specjalnych leży zainteresowanie filmu. Z tego powodu Douglasa Trumbulla można naprawdę uznać za współautora filmu „ponieważ odpowiada za to, co w nim najlepsze”.
W 2007 roku film został wybrany do zachowania przez National Film Preservation Board do umieszczenia w National Film Registry w United States Library of Congress .