Plaizac

Stara rzymska droga z Saintes do Lyonu , droga Agrippa , zwana Chemin des Romains lub Chemin Chaussé , przecina całą północ miasta i przebiega 0,5 km od miasta.

Najbliższa stacja jest Jarnac , podawane przez pociągów TER do Angoulême , Cognac , Saintes i Royan .

Przysiółki i miejscowości

Sama wioska obejmuje całą populację miasta, ponieważ nie ma ani jednej wioski.

Gminne gminy

Gminy graniczące z Plaizac

	Mareuil	Rouillac

Sigogne		Vaux-Rouillac

Geologia i rzeźba terenu

Miasto zajmuje wapienny płaskowyż, który łagodnie opada ku zachodowi i należy do regionu portlandzkiego ( górna jura ). Niektóre obszary piaskowca znajdują się na południu i zachodzie.

Kamienista gleba nadaje się głównie do uprawy winorośli.

Płaskorzeźba jest dość pagórkowata ze względu na kilka suchych dolin lub grobów, które przecinają płaskowyż ze wschodu na zachód. Główna przebiega w pobliżu wioski i prowadzi przez nią droga z Rouillac do Jarnac. Najwyższy punkt miasta znajduje się na wysokości 123 m npm , na wschodniej granicy na wschód od miasta. Najniższy punkt znajduje się na 62 m , na zachodnim krańcu drogi Jarnac. Wieś znajduje się około 85 m nad poziomem morza.

Hydrografia

Żaden strumień nie przecina miasta.

Pogoda

Podobnie jak w trzech czwartych południowej i zachodniej części departamentu, w Akwitanii klimat jest oceaniczny .

Toponimia

Stare formy to Plessaco , Pleyzaco .

Pochodzenie nazwy Plaizac sięga galijsko-rzymskiej nazwy Platius lub Placidius, do której dołączony jest przyrostek -acum , który odpowiadałby Platiacum , „domenie Platius”.

Historia

Trasa Agrippa z Saintes do Lyonu przez Limoges przecina miasto z zachodu na wschód.

Filoksera oznaczone exodus części ludności w końcu XIX th wieku .

Na początku XX -go wieku, był ostoją rolne z hodowlą koni zbożowych. Miasto było następnie obsługiwane przez małą linię kolejową o znaczeniu lokalnym z metrycznym prześwitem Kolei Ekonomicznych Charentes biegnących z Rouillac do Jarnac .

Polityka i administracja

Lista kolejnych delegowanych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
styczeń 2016	W trakcie	Christian Vignaud	SE	Rolnik Przewodniczący Gminy Gmin Ponownie wybrany na kadencję 2020-2026

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
przed 1988 rokiem	?	Pierre Faure
1989	grudzień 2015	Christian Vignaud	SE	Rolnik Przewodniczący Gminy Gmin

Opodatkowanie

Opodatkowanie wynosi 17,92% dla budynków, 54,06% dla obiektów niebędących budynkami i 8,61% dla podatku mieszkaniowego (dane z 2007 r.).

Gmina Rouillac pobiera podatek zawodowy w wysokości 10,80%.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucję liczby mieszkańców znamy ze spisów ludności przeprowadzanych na terenie gminy od 1793 roku.1 st styczeń 2009, Że populacje prawne gminach są publikowane corocznie w ramach spisu, który jest teraz w oparciu o roczną zbierania informacji, kolejno o wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 r.

W 2013 roku miasto liczyło 150 mieszkańców, co oznacza spadek o -3,85% w porównaniu do 2008 roku ( Charente : 0,65%, Francja bez Majotty : 2,49%).

Ewolucja populacji [ edytuj ]

1793	1800	1806	1821	1831	1841	1846	1851	1856
278	304	323	307	272	282	318	323	334

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (1)

1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896	1901
340	328	318	310	245	236	220	220	196

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (2)

1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954	1962
180	182	163	164	157	161	146	144	152

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (3)

1968	1975	1982	1990	1999	2005	2010	2013	-
139	123	130	133	156	150	151	150	-

Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Struktura wiekowa Piramida wieku w Plaizac w 2007 roku w procentach.

Mężczyźni	Klasa wieku	Kobiety
0.0	90 lat lub więcej	2.9
8.7	75 do 89 lat	11.4
8.7	60 do 74 lat	14.3
23.7	45 do 59 lat	25.7
21.3	30 do 44 lat	17.1
15.0	15 do 29 lat	11.4
22.5	0 do 14 lat	17.1

Piramida wieku na oddziale Charente w 2007 roku w procentach.

Mężczyźni	Klasa wieku	Kobiety
0.5	90 lat lub więcej	1.6
8.2	75 do 89 lat	11.8
15.2	60 do 74 lat	15.8
22.3	45 do 59 lat	21.5
20,0	30 do 44 lat	19.2
16.7	15 do 29 lat	14.7
17.1	0 do 14 lat	15.4

Edukacja

Plaizac nie ma szkoły. Do szkół i uczelni są w Rouillac .

Gospodarka

Rolnictwo

Wino jest ważnym elementem rolnictwa. Miasto jest sklasyfikowany w Fins Bois , w dziedzinie kontrolowanej nazwie pochodzenia do koniaku .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Parafia Saint-Hippolyte Church (lub St Martin?), The XII th i XIV th stulecia, została podana do opactwa Saint-Cybard z Angoulême do 1206 roku . To w dużej mierze pochodzi z ostatniej trzeciej części XII -tego wieku. To niezwykłe; jest to pomnik stylu przejściowego lub trzeciorzędowego romańskiego. Fasada ozdobiona jest portalem z czterema archiwoltami, bogato zdobionymi geometrycznymi wzorami. Gzyms, który dominuje nad pięknymi drzwiami, jest sam w sobie tylko koralikiem piłokształtnych. Ta ozdoba, prawie wyłącznie geometryczna, jest charakterystyczna dla tego kraju i znajduje się w wielu kościołach z tego samego okresu. Został wpisany na listę zabytków od 16 grudnia 1987 roku .

Jego brązu dzwon pochodzący z 1623 roku ma grawerowanie „dzwonek błogosławiony w 1623 roku przez FRANÇOIS RAGLEAU Proboszcz z parafii. PARAIN, JEAN SAISY SIEUR DU COLOMBIER ” . Od 1944 roku zaliczany jest do zabytków historycznych .

Osobowości związane z gminą

Uwagi i odniesienia

Uwagi

Plazac w Dordogne ma tę samą etymologię (ref. A. Dauzat).
Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisowej i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., Tylko populacje odpowiadające wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin mniejszych niż 10 000 mieszkańców, oraz że populacje ludności zamieszkującej lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin liczących powyżej 10 000 mieszkańców, jak również ostatnia legalna liczba ludności opublikowana przez INSEE dla wszystkich gmin.

Bibliografia

Prefektura Charente, „ Zbiór aktów administracyjnych - 19 października 2015 r. ” [PDF] ,19 października 2015(dostęp 20 listopada 2015 ) .
Site habitants.fr, „ The Gentiles of Charente ” ,2013(dostęp 4 marca 2015 )
Wielkie odległości po pobrane z programu ACME Mapper
Mapa IGN w Geoportalu
Mapa BRGM pod Géoportail
Przeglądarka Infoterre , witryna BRGM
[PDF] BRGM , „ Notice of the Matha sheet ” , na Infoterre ,1986(dostęp 20 listopada 2011 )
Jean Nanglard , Pouillé historia diecezji Angoulême , t. III, Angoulême, drukarnia Despujols,1900, 582, str. , s. 442
Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryż, Librairie Guénégaud,1989( 1 st ed. 1963), 738 , str. ( ISBN 2-85023-076-6 ) , str. 533.
Jean Talbert, Pochodzenie nazw miejscowości , 1928
Christian Vernou , La Charente , Maison des Sciences de l'Homme, Paryż, pot. "Archeologiczna mapa Galii",1993, 253 pkt. ( ISBN 2-87754-025-1 ) , str. 166
Jules Martin-Buchey , Geografia historyczna i miejska Charente , pod redakcją autora, Châteauneuf, 1914-1917 ( przedruk Bruno Sépulchre, Paryż, 1984), 422 str. , s. 272
Organizacja spisu ludności na stronie internetowej INSEE.
Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie internetowej INSEE .
Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 .
„ Ewolucja i struktura ludności w Plaizac w 2007 roku ” , na miejscu INSEE (dostęp na 1 st sierpień 2010 )
" Wyniki spisu ludności Charente w 2007 r. " [ Archiwum z 7 grudnia 2011] , W miejscu INSEE (dostęp na 1 st sierpień 2010 )
„ Dekret nr 2009-1146 dotyczący koniaku AOC ” , w sprawie Legifrance ,2005(dostęp 7 listopada 2020 )
„Kościół dzwon ” , zawiadomienie n o PM16000209, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury
" Kościół Plaizac " , zawiadomienie n o PA00104456, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Plaizac na stronie National Geographic Institute (archiwum)
Catillus Carol, „ Plaizac ” ,1999(dostęp 4 marca 2015 )